Βέβαια. Ιδιαίτερα όταν μεταφράζουμε διάλογο, οφείλουμε να βάλουμε στα χείλη του ομιλητή αυτό που θα ακουστεί σαν πιο φυσικό — και το λάθος. Το ίδιο θα είχα βάλει κι εγώ.
Δεν είναι δυνατόν να το λες σοβαρά, ότι ειδικά σε υπότιτλο θα έβαζες επίτηδες λάθος, τη στιγμή που είναι αδύνατον να εξηγήσεις στους θεατές το σκεπτικό σου. Μόνο σε έντυπη μετάφραση θα μπορούσες ίσως να το κάνεις, αλλά και πάλι, εγώ θα περίμενα να έχεις βάλει υποσημείωση, αλλιώς δεν υπήρχε ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να μαντέψω ότι το λάθος έγινε επίτηδες. Και κάτι άλλο: ποια άλλα λάθη θα έβαζες στο στόμα των ηθοποιών, και πού θα τραβούσες τη γραμμή, έχοντας αντιληφθεί τον κίνδυνο αυτά τα λάθη να "χρεώνονται" σ' εσένα και όχι να "πιστώνονται";
Αλλά γιατί θεωρείς δεδομένο ότι θ' ακουστεί φυσικό από τα χείλη οποιουδήποτε το λάθος; Πώς προεξοφλείς ότι ο συγκεκριμένος ήρωας της ταινίας θα μιλούσε λανθασμένα, αν δεν προέκυπτε από πουθενά, δηλαδή από το σενάριο; Αν δηλαδή δεν κάνει κανένα γραμματικό λάθος την ώρα που μιλάει αγγλικά, γιατί πρέπει να κάνει γραμματικά λάθη στην ελληνική μετάφραση της ομιλίας του; Όταν προκύπτει από το σενάριο ένα αξιοσημείωτο λάθος στην ομιλία του ηθοποιού, και το προβάλλει ο σεναριογράφος με τέτοιο τρόπο που πρέπει να τονιστεί στη μετάφραση, δηλαδή είναι εργαλείο για την πλοκή της ταινίας, το βάζουμε μέσα σε εισαγωγικά, δεν παριστάνουμε ότι εμείς, οι μεταφραστές, μιλάμε έτσι. Και δεν θεωρούμε δεδομένο ότι ο θεατής ξέρει αρκετά αγγλικά ώστε να έχει καταλάβει ότι το λάθος είναι στο στόμα του ηθοποιού και όχι στο πληκτρολόγιο του μεταφραστή. Σου θυμίζω ότι στον υποτιτλισμό, για να δείξουμε ότι ένας άνθρωπος μιλάει λαϊκά, του βάζουμε στο στόμα λαϊκές εκφράσεις, αποφεύγοντας όπως ο διάολος το λιβάνι τις λόγιες, δεν προσπαθούμε να το δείξουμε με γραμματικά λάθη. Άσε που αυτό το εύρημα πάει στον βρόντο όταν ο αποδέκτης-θεατής είναι άνθρωπος που μιλάει ακριβώς έτσι.
Όσο γι' αυτό το "να ακούγονται σαν φυσιολογικοί άνθρωποι", ελπίζω να το λες για χιούμορ. Δηλαδή ακούγονται σαν αφύσικοι άνθρωποι όσοι δεν λένε "ανέλαβε"; Με την ίδια λογική λοιπόν φυσιολογικοί είναι μόνο όσοι ανήκουν στη μάζα, και είναι αφύσικοι όσοι ανήκουν σε κάποια μειονότητα; Των γραμματισμένων ή των ομοφυλόφιλων ή δεν ξέρω τι άλλο;
Τέλος, για τη διαφήμιση, για να μην ξανανοίξουμε αυτή τη συζήτηση, σ' εκείνη τη διαφήμιση το λάθος δεν ακουγόταν από τα χείλη κανενός ήρωα της διαφήμισης, ήταν υποτίθεται η παραίνεση από την ίδια την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας προς στους πελάτες της, και προήλθε από το πληκτρολόγιο του διαφημιστή, δεν ήταν σεναριακό εύρημα. Εννοείται ότι θα θεωρούσα δεδομένο και απαραίτητο το λάθος από τα χείλη του Κίτσου ή της Τασούλας.