Στις 8/5/2010 ο Τόμας Φρίντμαν είχε ένα πολύ όμορφο
άρθρο στην εφημερίδα New York Times. Κατέληγε:
To be the Regeneration, they’ll have to figure out how to raise some taxes to increase revenues, while cutting other taxes to stimulate growth; they’ll have to cut some services to save money, while investing in new infrastructure to grow economic capacity. We have got to use every dollar wisely now. Because we’ve eaten through our reserves, because the lords of discipline, the Electronic Herd of bond traders, are back with a vengeance — and because that Tooth Fairy, she be dead.
Τρεις μέρες αργότερα δημοσιεύτηκε μετάφραση στην
Καθημερινή. Ξέρετε, μετάφραση-διασκευή, ή όπως αλλιώς λέγεται αυτό που κάνουν συνήθως οι εφημερίδες, που προσαρμόζουν όχι μόνο τα ρεπορτάζ αλλά και τα άρθρα με διάφορες περικοπές και αναδιατυπώσεις. Όλα καλά, μόνο που δεν έχει στο διαδίκτυο το όνομα του συγγραφέα, του Φρίντμαν.
Στο
Βήμα σήμερα ο Γιάννης Μαρίνος θυμήθηκε το άρθρο και —τις διακοπές του κάνει ο άνθρωπος— μας το ξανασερβίρισε με ακόμα περισσότερες περικοπές, στο διαδίκτυο με αυτό το ΔΟΛ-ιο σύστημα των κολλημένων λέξεων.
Ωστόσο, στο αρχικό κείμενο της Καθημερινής κόλλησε και μια δική του ερμηνευτική σημείωση:
Η γενιά μου, οι Βaby Βoomers (σσ.: γεννοβολώντες αδηφάγα παιδιά, κατά ελεύθερη απόδοση) εξελίχθηκε σ΄ αυτό που ο συγγραφέας Κurt Αndersen αποκάλεσε “Γενιά της Ακρίδας”.
Αγγλικό:
My generation, “The Baby Boomers,” turned out to be what the writer Kurt Andersen called “The Grasshopper Generation.” (We’ve eaten through all that abundance like hungry locusts.)
Να πιστέψω ότι ο Γιάννης Μαρίνος δεν έχει ακούσει για baby boom και γενιά των baby boomers και το ερμηνεύει σαν «γεννοβολώντες αδηφάγα παιδιά»; Ήμαρτον!