Εννοείται πως βλέπω
Χίλιες και μια νύχτες· το τούρκικο σίριαλ εννοώ, για όσους δεν έχουν συνειδητοποιήσει το χαλασμό που γίνεται αυτές τις μέρες που προβάλλεται στον Αντέννα. Το απόλυτο μελό, το αρχέγονο παραμύθι, το σκληρό αρσενικό θηρευτής που πιάνεται στα δίχτυα της αγάπης, λατρεμένα στερεότυπα, «όλες τους είναι πόρνες», «αμάρτησα για το παιδί μου» και το δάκρυ κορόμηλο. Άψογο τεχνικά το γύρισμα, υψηλών προδιαγραφών παραγωγή (το μόνο ενοχλητικό σημείο η ανέμπνευστη μουσική, παρούσα με εκνευριστική συχνότητα), και το περιεχόμενο αντάξιο του τίτλου: η απαστράπτουσα μοντέρνα Τουρκία, μαγευτικές όψεις της Βασιλεύουσας, χλίδα και ντιζαϊνιά, κατασκευαστική με πρότζεκτ σε Ντουμπάι, Αλμάτι, Αστάνα, Μπακού και χιονοδρομικά στο Σεράγιεβο, εξωστρεφής επιχειρηματικότητα, όλοι σπουδαγμένοι στις Βοστώνες και στα Βερολίνα, γυναίκες αυτοδύναμες και ανεξάρτητες, ούτε υποψία θρησκευτικότητας και μαντήλας (ακόμα και στο λαϊκότερης ατμόσφαιρας σπίτι του δερματοβιομήχανου).
Στη μετάφραση έπιασα ένα δυο γλιστρήματα που εύκολα μπορούν να παραβλεφθούν (π.χ. ο μεταφραστής νόμιζε ότι το Μπέιογλου [τοπωνύμιο] είναι άνθρωπος), αλλά υπάρχει κάτι που δεν θα έπρεπε να περάσει ασχολίαστο: ένας από τους πρωταγωνιστές ξανοίγεται με το σκάφος του για βόλτα αναψυχής στη Θάλασσα του Μαρμαρά και δηλώνει ότι πέρασε τη νύχτα του στην --κατά το μεταφραστή--
Κιναλιάδα. Τι να είναι αυτό; Αρχαιοελληνικό τοπωνύμιο (θηλυκό) που το αναγνώρισε ο μεταφραστής κάτω από τη σημερινή τουρκική εκφορά του; Όχι. Είναι το
Κίναλι Αντά, η τουρκική ονομασία για τη νήσο
Πρώτη των Πριγκιποννήσων.
Νήσος Πρώτη (Κίναλι Αντά)