Ο oρισμός από τη Wikipedia:
Warm-glow giving is an economic phenomenon described by James Andreoni in 1989 that attempts to explain why people give to charity by proposing that people engage in impure altruism. Instead of being motivated solely by an interest in the welfare of the recipients of their largess, "warm-glow givers" also receive utility from the act of giving. This utility is in the form of warm glow—the positive emotional feeling people get from helping others.
Competing motives for charitable giving include pure altruism—in which there is no internal or external reward for giving or helping people, as well as the egoistic motivation for donating. Egoistic motivation may come from the boost to self-esteem that people get from thinking of themselves as selfless and socially responsible, and/or from other people's recognition of their philanthropy.
Further research has demonstrated that the reward centers of the brain activate in response to charitable giving and helping others, suggesting physiological evidence for the warm-glow phenomenon.
Δεν ξέρω αν έχει μεταφερθεί ο όρος στα ελληνικά (και δεν είναι εύκολο να ψάξεις κιόλας στα τυφλά). Θα ήμουν υπόχρεος αν κάποιος γνωρίζει την ενδεχόμενη απόδοση (εφόσον υπάρχει), αλλιώς ας συζητήσουμε για μια καλή απόδοση.
Προσωρινά έχω χρησιμοποιήσει την απόδοση φλόγα θαλπωρής (όχι ό,τι θα περίμενε κανείς με την πρώτη), με δευτερεύουσες αποδόσεις των αγγλικών όρων στα ελληνικά για να δημιουργήσω μια ορολογία πιο χειροπιαστή (άλλο φλόγα, άλλο λάμψη -- και άλλο ζέστη, άλλο θαλπωρή).
Να και πώς το χρησιμοποιώ στο κείμενό μου:
Warm-glow giving is an economic phenomenon described by James Andreoni in 1989 that attempts to explain why people give to charity by proposing that people engage in impure altruism. Instead of being motivated solely by an interest in the welfare of the recipients of their largess, "warm-glow givers" also receive utility from the act of giving. This utility is in the form of warm glow—the positive emotional feeling people get from helping others.
Competing motives for charitable giving include pure altruism—in which there is no internal or external reward for giving or helping people, as well as the egoistic motivation for donating. Egoistic motivation may come from the boost to self-esteem that people get from thinking of themselves as selfless and socially responsible, and/or from other people's recognition of their philanthropy.
Further research has demonstrated that the reward centers of the brain activate in response to charitable giving and helping others, suggesting physiological evidence for the warm-glow phenomenon.
Δεν ξέρω αν έχει μεταφερθεί ο όρος στα ελληνικά (και δεν είναι εύκολο να ψάξεις κιόλας στα τυφλά). Θα ήμουν υπόχρεος αν κάποιος γνωρίζει την ενδεχόμενη απόδοση (εφόσον υπάρχει), αλλιώς ας συζητήσουμε για μια καλή απόδοση.
Προσωρινά έχω χρησιμοποιήσει την απόδοση φλόγα θαλπωρής (όχι ό,τι θα περίμενε κανείς με την πρώτη), με δευτερεύουσες αποδόσεις των αγγλικών όρων στα ελληνικά για να δημιουργήσω μια ορολογία πιο χειροπιαστή (άλλο φλόγα, άλλο λάμψη -- και άλλο ζέστη, άλλο θαλπωρή).
Να και πώς το χρησιμοποιώ στο κείμενό μου:
There is a suggestion in the literature on charitable giving that the “purchase” of warm glow—the positive feelings obtained from helping others— is the principal reason for giving.
Στη βιβλιογραφία που αφορά τις αγαθοεργίες έχει διατυπωθεί η πρόταση πως ο κύριος λόγος πίσω από την προσφορά είναι η «αγορά» μιας φλόγας θαλπωρής –των θετικών συναισθημάτων που αποκομίζει κανείς βοηθώντας άλλους.
Στη βιβλιογραφία που αφορά τις αγαθοεργίες έχει διατυπωθεί η πρόταση πως ο κύριος λόγος πίσω από την προσφορά είναι η «αγορά» μιας φλόγας θαλπωρής –των θετικών συναισθημάτων που αποκομίζει κανείς βοηθώντας άλλους.
, π.χ.
