Φήμη (μυθολογία)
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Στην ελληνική μυθολογία, αλλά και κατά τους ιστορικούς χρόνους, η Φήμη ήταν η προσωποποίηση της μετάδοσης του λόγου, των παραδόσεων, των εξιστορήσεων κ.λπ.. Τη θεωρούσαν δευτερεύουσα θεά της αναγγελίας των νικών, κυρίως των αθλητικών αγώνων. Για το λόγο αυτό οι αρχαίοι ποιητές την αποκαλούσαν «πτερόεσσα», «πολύλαλο», «τέκνο χρυσής ελπίδας», κ.λπ.. Η ονομασία αυτή προέρχεται από την έννοια της λέξεως φήμη που απαντάται και στην Οδύσσεια (β 35, υ 100, 105), δηλαδή με την έννοια του λόγου που προαναγγέλλει κάτι το καλό, το αγαθό, και όχι κάτι το άσχημο.
Βωμός της θεάς Φήμης υπήρχε στην Αρχαία Αγορά της Αθήνας, κοντά στο βωμό της Αιδούς. Επίσης λατρευόταν και στην Κέρκυρα, όπως διαπιστώνεται από επιγραφή νομισμάτων που έφεραν τη λέξη Φάμα.
* Σημειώνεται πως «Φήμιο» αποκαλούσαν οι αρχαίοι Έλληνες τον Δία και «Φημία» τη θεά Αθηνά.
http://el.wikipedia.org/wiki/Φήμη_(μυθολογία)
Και το αντίστοιχο αγγλικό λήμμα:
In Greek mythology, Pheme (pronounced /ˈfeɪmeɪ/ FAY-may; Greek: Φήμη, Roman equivalent: Fama) was the personification of fame and renown, her favour being notablity, her wrath being scandalous rumors. She was a daughter either of Gaia or of Hope, was described as "she who initiates and furthers communication" and had an altar at Athens. A tremendous gossip, Pheme was said to have pried into the affairs of mortals and gods, then repeated what she learned, starting off at first with just a dull whisper, but repeating it louder each time, until everyone knew. In art, she was usually depicted with wings and a trumpet.
http://en.wikipedia.org/wiki/Pheme