magnetic reluctance = μαγνητική αντίσταση
- Thread starter kosdome6
- Start date
Εγώ διαβάζω ότι με Henry μετριέται o συντελεστής αυτεπαγωγής που λέγεται self-inductance, και ότι με Oersted μετριέται επίσης και η μαγνητική επαγωγή.
Το Λεξικό Επιστημονικών και Τεχνικών Όρων Γιαννακοπούλου-Σιαρένου της Michigan Press επιμένει ότι magnetic reluctance είναι η μαγνητική αντίσταση.
Το Λεξικό Επιστημονικών και Τεχνικών Όρων Γιαννακοπούλου-Σιαρένου της Michigan Press επιμένει ότι magnetic reluctance είναι η μαγνητική αντίσταση.
Πολλά από τα ευρήματα που μας οδηγεί η αναζήτηση μέσω Google μόλις πατήσουμε στο «μαγνητική αντίσταση» πιο πάνω (το χρώμα δείχνει ότι είναι ενεργός σύνδεσμος) βλέπουμε ότι προέρχονται από πανεπιστημιακά κείμενα, από διάφορα ιδρύματα.
Γενικότερα, τώρα, παλαιότερα είχε υπάρξει ένα μικρό χάος με τους ορισμούς των ηλεκτρομαγνητικών μεγεθών και ίσως σε κάποιες παλιότερες πηγές να χρησιμοποιούνται κάποιοι διαφορετικοί ορισμοί. Το Oersted (Oe), για παράδειγμα, είναι μονάδα του συστήματος CGS, όχι του ισχύοντος σήμερα SI (που χρησιμοποιεί ως βασική μονάδα ηλεκτρομαγνητισμού το Α, Ampere). To Oe δεν έχει ακριβές αντίστοιχο στο σύστημα SI, αλλά μπορεί να διατυπωθεί σε Α/m με βάση τη σχέση 1 Oe = [1000/4π] A/m.
Το μέγεθος A/m αντιστοιχεί στο Henry (Ανρί/Χένρι), όπως μπορεί να αντιστοιχούν σε αυτό και μια σειρά από άλλες ηλεκτρομαγνητικές μονάδες.
Με άλλα λόγια, πρέπει να θυμόμαστε ότι οι ηλεκτρομαγνητικές μονάδες δεν αντιστοιχούν σε διαφορετικά θεμελιώδη φυσικά μεγέθη αλλά σε διαφορετικές εκφάνσεις του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου και αποτελούν, κατά μια έννοια, πρακτικές συντομογραφίες.
Με αφορμή τη συζήτηση, άνοιξα (μετά από σχεδόν τέσσερις δεκαετίες...) τη Θεωρία ηλεκτρομαγνητικού πεδίου του Θεοφιλόπουλου, που διδασκόμασταν ως πρωτοετείς Η-Μ/Μ του ΕΜΠ και διαπίστωσα, με μια γρήγορη ματιά, ότι πολλοί από τους όρους που χρησιμοποιούσε απλώς δεν κυκλοφορούν πια. Π.χ. δεν βρήκα ούτε ένα εύρημα στο διαδίκτυο για τη «μαγνητική αλκή» (τώρα πια θα υπάρχει τουλάχιστον ένα!), το διανυσματικό μέγεθος (όχι μονάδα) H στο CGS, για το οποίο σήμερα χρησιμοποιείται η ένταση μαγνητικού πεδίου.
kosdome6
New member
ΟΚ, για magnetic reluctance θα χρησιμοποιήσω τον όρο μαγνητική αντίσταση.
Όμως για τον όρο Coercivity (στην συγκεκριμένη περίπτωση το αρνητικό του), τί θα χρησιμοποιήσω στα ελληνικά, που μέχρι τώρα έγραφα αντίσταση;
Συγνώμη αν σας έχω κουράσει και ευχαριστώ ειλικρινά για την ανταπόκριση.
Κώστας
Όμως για τον όρο Coercivity (στην συγκεκριμένη περίπτωση το αρνητικό του), τί θα χρησιμοποιήσω στα ελληνικά, που μέχρι τώρα έγραφα αντίσταση;
Συγνώμη αν σας έχω κουράσει και ευχαριστώ ειλικρινά για την ανταπόκριση.
Κώστας
kosdome6
New member
Και για να γίνει κατανοητό ότι πρέπει να τα διαχειριστούμε ως διαφορετικά μεγέθη, παραθέτω τα παρακάτω :
Coercive Force - The amount of reverse magnetic field which must be applied to a magnetic material to make the magnetic flux return to zero. (The value of H at point c on the hysteresis curve.)
Reluctance - Is the opposition that a ferromagnetic material shows to the establishment of a magnetic field. Reluctance is analogous to the resistance in an electrical circuit.
http://www.ndt-ed.org/EducationResources/CommunityCollege/MagParticle/Physics/HysteresisLoop.htm
Coercive Force - The amount of reverse magnetic field which must be applied to a magnetic material to make the magnetic flux return to zero. (The value of H at point c on the hysteresis curve.)
Reluctance - Is the opposition that a ferromagnetic material shows to the establishment of a magnetic field. Reluctance is analogous to the resistance in an electrical circuit.
http://www.ndt-ed.org/EducationResources/CommunityCollege/MagParticle/Physics/HysteresisLoop.htm
...
2.7 Βρόχοι υστέρησης
Σχήμα 6. Καμπύλη μαγνήτισης και βρόχος υστέρησης για τυπικό σιδηρομαγνητικό υλικό
Όταν ένα σιδηρομαγνητικό ή σιδηριμαγνητικό υλικό υποβληθεί σε ένα πεδίο, η συνιστώσα της μαγνήτισης παράλληλη προς το πεδίο αυξάνεται από το μηδέν στη μαγνήτιση κόρου ΜS, όπως στο Σχήμα 6. Η καμπύλη αυτή λέγεται αρχική καμπύλη μαγνήτισης. Μειώνοντας το πεδίο στο μηδέν, αυξάνοντας στην αντίθετη κατεύθυνση και πάλι αυξάνοντας στην αρχική τιμή, διαγράφεται ο μείζων βρόχος υστέρησης. Ο βρόχος είναι συνήθως συμμετρικός και μπορεί να αναπαραχθεί ακριβώς, τουλάχιστον όταν συμπληρωθούν λίγοι κύκλοι. Η μαγνήτιση Μr, όταν Η=0, είναι η παραμένουσα μαγνήτιση και το πεδίο ΗC, όταν Μ=0, καλείται συνεκτικό πεδίο ή συνεκτικότητα.
...
Στο σχήμα 9, η σχετική διαπερατότητα μr παρουσιάζεται σαν συνάρτηση της συνεκτικότητας Ηc (στδ: σε Oe) για διάφορα μαγνητικά υλικά. Τα σκληρά μαγνητικά υλικά, με μεγάλη συνεκτικότητα Hc έχουν μικρή σχετική διαπερατότητα και αντιστρόφως.
http://www.materials.uoc.gr/el/undergrad/courses/ETY483/notes/2012/chapter2.pdf
Σχήμα 1.17 : Καμπύλη βρόχου υστέρησης σιδηρομαγνητικού υλικού.
Ένα σιδηρομαγνητικό υλικό το οποίο δεν έχει ποτέ πριν μαγνητιστεί, ή που έχει απομαγνητιστεί πλήρως, ακολουθεί αρχικά την διακεκομμένη γραμμή του σχήματος 3.2, καθώς το εξωτερικό πεδίο αρχίζει να αυξάνεται. Είναι προφανές, ότι για ένα μεγάλο γενικά εύρος τιμών του Η, το Β συνεχίζει διαρκώς να αυξάνεται. Φτάνοντας στο σημείο a, περαιτέρω αύξηση του μαγνητικού πεδίου επηρεάζει ανεπαίσθητα την επαγωγή. Σε αυτό το σημείο λέμε ότι το υλικό έχει φτάσει τη μαγνήτιση κορεσμού (§ 3.2.4). Στη συνέχεια, καθώς το Η αρχίζει σταδιακά να ελαττώνεται η καμπύλη μετακινείται από το σημείο a στο b. Σε αυτό το σημείο, αν και το εξωτερικό πεδίο έχει μηδενιστεί, η πυκνότητα μαγνητικής ροής δεν είναι μηδέν. Το σημείο b παριστάνει την αντίσταση απομαγνήτισης (retentivity) του υλικού. Στη συνέχεια, καθώς το πεδίο αρχίζει να λαμβάνει αρνητικές τιμές, δηλαδή να αυξάνεται με αντίστροφη πολικότητα, η μαγνητική επαγωγή ελαττώνεται, και στο σημείο c μηδενίζεται. Το σημείο αυτό δίνει πληροφορίες για το συνεκτικό πεδίο του υλικού, (coercivity), (§ 3.2.6). Καθώς το πεδίο εξακολουθεί να αυξάνεται αρνητικά, το υλικό θα φτάσει σε μαγνήτιση κόρου προς την αντίθετη φορά (σημείο d). Στη συνέχεια, το εξωτερικό πεδίο ελαττώνεται και η καμπύλη περνάει από τo σημείο e όπου αντιστοιχεί στην αντίσταση απομαγνήτισης της αντίστροφης φοράς.
http://dspace.lib.ntua.gr/bitstream/123456789/3306/3/varoutie_barkhausen.pdf
A ferromagnetic material that has never been previously magnetized or has been thoroughly demagnetized will follow the dashed line as H is increased. As the line demonstrates, the greater the amount of current applied (H+), the stronger the magnetic field in the component (B+). At point "a" almost all of the magnetic domains are aligned and an additional increase in the magnetizing force will produce very little increase in magnetic flux. The material has reached the point of magnetic saturation. When H is reduced to zero, the curve will move from point "a" to point "b." At this point, it can be seen that some magnetic flux remains in the material even though the magnetizing force is zero. This is referred to as the point of retentivity on the graph and indicates the remanence or level of residual magnetism in the material. (Some of the magnetic domains remain aligned but some have lost their alignment.) As the magnetizing force is reversed, the curve moves to point "c", where the flux has been reduced to zero. This is called the point of coercivity on the curve. (The reversed magnetizing force has flipped enough of the domains so that the net flux within the material is zero.) The force required to remove the residual magnetism from the material is called the coercive force or coercivity of the material.
As the magnetizing force is increased in the negative direction, the material will again become magnetically saturated but in the opposite direction (point "d"). Reducing H to zero brings the curve to point "e." It will have a level of residual magnetism equal to that achieved in the other direction. Increasing H back in the positive direction will return B to zero.
http://www.ndt-ed.org/EducationResources/CommunityCollege/MagParticle/Physics/HysteresisLoop.htm
Χέρι στη φωτιά δεν βάζω, γιατί δεν είναι τα χωράφια μου και με την επιστημονική ορολογία δεν μπλέκω όταν μπορώ να το αποφύγω (για τους λόγους που εξηγεί ο Δόκτορας παραπάνω), αλλά χάρηκα που βρήκα μεταφρασμένο (ή μάλλον προσαρμοσμένο) ακριβώς το ίδιο κείμενο (και το ίδιο σχήμα). :)
2.7 Βρόχοι υστέρησης
Σχήμα 6. Καμπύλη μαγνήτισης και βρόχος υστέρησης για τυπικό σιδηρομαγνητικό υλικό
Όταν ένα σιδηρομαγνητικό ή σιδηριμαγνητικό υλικό υποβληθεί σε ένα πεδίο, η συνιστώσα της μαγνήτισης παράλληλη προς το πεδίο αυξάνεται από το μηδέν στη μαγνήτιση κόρου ΜS, όπως στο Σχήμα 6. Η καμπύλη αυτή λέγεται αρχική καμπύλη μαγνήτισης. Μειώνοντας το πεδίο στο μηδέν, αυξάνοντας στην αντίθετη κατεύθυνση και πάλι αυξάνοντας στην αρχική τιμή, διαγράφεται ο μείζων βρόχος υστέρησης. Ο βρόχος είναι συνήθως συμμετρικός και μπορεί να αναπαραχθεί ακριβώς, τουλάχιστον όταν συμπληρωθούν λίγοι κύκλοι. Η μαγνήτιση Μr, όταν Η=0, είναι η παραμένουσα μαγνήτιση και το πεδίο ΗC, όταν Μ=0, καλείται συνεκτικό πεδίο ή συνεκτικότητα.
...
Στο σχήμα 9, η σχετική διαπερατότητα μr παρουσιάζεται σαν συνάρτηση της συνεκτικότητας Ηc (στδ: σε Oe) για διάφορα μαγνητικά υλικά. Τα σκληρά μαγνητικά υλικά, με μεγάλη συνεκτικότητα Hc έχουν μικρή σχετική διαπερατότητα και αντιστρόφως.
http://www.materials.uoc.gr/el/undergrad/courses/ETY483/notes/2012/chapter2.pdf
Σχήμα 1.17 : Καμπύλη βρόχου υστέρησης σιδηρομαγνητικού υλικού.
Ένα σιδηρομαγνητικό υλικό το οποίο δεν έχει ποτέ πριν μαγνητιστεί, ή που έχει απομαγνητιστεί πλήρως, ακολουθεί αρχικά την διακεκομμένη γραμμή του σχήματος 3.2, καθώς το εξωτερικό πεδίο αρχίζει να αυξάνεται. Είναι προφανές, ότι για ένα μεγάλο γενικά εύρος τιμών του Η, το Β συνεχίζει διαρκώς να αυξάνεται. Φτάνοντας στο σημείο a, περαιτέρω αύξηση του μαγνητικού πεδίου επηρεάζει ανεπαίσθητα την επαγωγή. Σε αυτό το σημείο λέμε ότι το υλικό έχει φτάσει τη μαγνήτιση κορεσμού (§ 3.2.4). Στη συνέχεια, καθώς το Η αρχίζει σταδιακά να ελαττώνεται η καμπύλη μετακινείται από το σημείο a στο b. Σε αυτό το σημείο, αν και το εξωτερικό πεδίο έχει μηδενιστεί, η πυκνότητα μαγνητικής ροής δεν είναι μηδέν. Το σημείο b παριστάνει την αντίσταση απομαγνήτισης (retentivity) του υλικού. Στη συνέχεια, καθώς το πεδίο αρχίζει να λαμβάνει αρνητικές τιμές, δηλαδή να αυξάνεται με αντίστροφη πολικότητα, η μαγνητική επαγωγή ελαττώνεται, και στο σημείο c μηδενίζεται. Το σημείο αυτό δίνει πληροφορίες για το συνεκτικό πεδίο του υλικού, (coercivity), (§ 3.2.6). Καθώς το πεδίο εξακολουθεί να αυξάνεται αρνητικά, το υλικό θα φτάσει σε μαγνήτιση κόρου προς την αντίθετη φορά (σημείο d). Στη συνέχεια, το εξωτερικό πεδίο ελαττώνεται και η καμπύλη περνάει από τo σημείο e όπου αντιστοιχεί στην αντίσταση απομαγνήτισης της αντίστροφης φοράς.
http://dspace.lib.ntua.gr/bitstream/123456789/3306/3/varoutie_barkhausen.pdf
A ferromagnetic material that has never been previously magnetized or has been thoroughly demagnetized will follow the dashed line as H is increased. As the line demonstrates, the greater the amount of current applied (H+), the stronger the magnetic field in the component (B+). At point "a" almost all of the magnetic domains are aligned and an additional increase in the magnetizing force will produce very little increase in magnetic flux. The material has reached the point of magnetic saturation. When H is reduced to zero, the curve will move from point "a" to point "b." At this point, it can be seen that some magnetic flux remains in the material even though the magnetizing force is zero. This is referred to as the point of retentivity on the graph and indicates the remanence or level of residual magnetism in the material. (Some of the magnetic domains remain aligned but some have lost their alignment.) As the magnetizing force is reversed, the curve moves to point "c", where the flux has been reduced to zero. This is called the point of coercivity on the curve. (The reversed magnetizing force has flipped enough of the domains so that the net flux within the material is zero.) The force required to remove the residual magnetism from the material is called the coercive force or coercivity of the material.
As the magnetizing force is increased in the negative direction, the material will again become magnetically saturated but in the opposite direction (point "d"). Reducing H to zero brings the curve to point "e." It will have a level of residual magnetism equal to that achieved in the other direction. Increasing H back in the positive direction will return B to zero.
http://www.ndt-ed.org/EducationResources/CommunityCollege/MagParticle/Physics/HysteresisLoop.htm
Χέρι στη φωτιά δεν βάζω, γιατί δεν είναι τα χωράφια μου και με την επιστημονική ορολογία δεν μπλέκω όταν μπορώ να το αποφύγω (για τους λόγους που εξηγεί ο Δόκτορας παραπάνω), αλλά χάρηκα που βρήκα μεταφρασμένο (ή μάλλον προσαρμοσμένο) ακριβώς το ίδιο κείμενο (και το ίδιο σχήμα). :)
Θα συμφωνήσω κι εγώ με τη συνεκτικότητα ή συνεκτικό πεδίο, ανάλογα με τη χρήση (αν και δεν υπάρχουν ευρήματα με τη σύναψη μαγνητική συνεκτικότητα). Θέλω απλώς να επισημάνω ότι και αυτό το φυσικό μέγεθος, ως έκφραση μαγνητικού πεδίου, έχει την ίδια μονάδα μέτρησης με κάθε μέγεθος που αποτελεί δήλωση μαγνητικού πεδίου, δηλαδή A/m ή, το παλιότερο Oe.
Το Lexicon πάντως δίνει coercivity = απομαγνητότητα (βλ. σχετ. και ΕΕ εδώ: http://eur-lex.europa.eu/Notice.do?...,de,el,en,es,fi,fr,it,nl,pt,sv,&val=335054:cs).
Ναι, αλλά ουσιαστικά είναι και το μοναδικό εύρημα για την απομαγνητότητα (τα υπόλοιπα είναι όλα σχεδόν από μεταφραστήρια). Υπάρχει επίσης στην ΙΑΤΕ ως απομαγνητότητα, με πιστότητα 3* και παραπομπή στον καθηγητή ΕΜΠ Κ. Καγκαράκη (ίσως απο το βιβλίο Ηλεκτροτεχνικά Υλικά, Εκδόσεις ΕΜΠ, 1988). Στην παλαιότερη έκδοση του Θεοφιλόπουλου, π.χ, που ανέφερα χτες (#7), ο όρος δεν υπάρχει.υπάρχει η απομαγνητίζουσα δύναμις.
Από την άλλη, το συνεκτικό πεδίο και η συνεκτικότητα παρουσιάζονται σε περισσότερους πανεπιστημιακούς ιστότοπους, όσο και σε ιστότοπους τεχνικών προδιαγραφών μαγνήτισης/απομαγνήτισης.
Από την άλλη, το συνεκτικό πεδίο και η συνεκτικότητα παρουσιάζονται σε περισσότερους πανεπιστημιακούς ιστότοπους, όσο και σε ιστότοπους τεχνικών προδιαγραφών μαγνήτισης/απομαγνήτισης.
Στη Wikipedia λέει:
In materials science, the coercivity, also called the coercive field or coercive force, of a ferromagnetic material is the intensity of the applied magnetic field required to reduce the magnetization of that material to zero after the magnetization of the sample has been driven to saturation.
Στο Λεξικό τεχνικών όρων του Πανταζή βρίσκω coercive force και δύναμη απομαγνητισμού.
Τη δύναμη απομαγνητισμού χρησιμοποιεί και εδώ για το coercivity.
In materials science, the coercivity, also called the coercive field or coercive force, of a ferromagnetic material is the intensity of the applied magnetic field required to reduce the magnetization of that material to zero after the magnetization of the sample has been driven to saturation.
Στο Λεξικό τεχνικών όρων του Πανταζή βρίσκω coercive force και δύναμη απομαγνητισμού.
Τη δύναμη απομαγνητισμού χρησιμοποιεί και εδώ για το coercivity.
Διόρθωσα την πιο πάνω αναφορά μου (#13) για το βιβλίο Θεοφιλόπουλου, όπου επίσης εντόπισα με πιο προσεκτικό ξεφύλλισμα τον όρο απομαγνητίζουσα δύναμις.
Καταρχήν, να ξεκαθαρίσουμε ότι υπάρχει διαφορά όταν αναφερόμαστε σε δύναμη, σε ιδιότητα, ή περιγράφουμε το μαγνητικό πεδίο. Χωρίς να θέλω να παραστήσω τον σούπερ ειδικό (δεν είμαι), απλώς με προβληματίζει το γεγονός ότι τα ευρήματα που χρησιμοποιούν την απομαγνήτιση/απομαγνητότητα κ.τ.τ προέρχονται, ουσιαστικά, το πολύ από τη δεκαετία του 1990 (και το Λεξικό Πανταζή τότε έκανε, νομίζω, την πρώτη του έκδοση) και ο όρος πρακτικά δεν εμφανίζεται σήμερα. Ενδεχομένως (υπόθεση κάνω) χρειάστηκε μεγαλύτερη ορολογική ακρίβεια, ίσως επειδή ο όρος «απομαγνητισμός» (π.χ. κασέτας, βιντεοταινίας κ.λπ.) πήρε μια ευρύτερη σημασία στον καθημερινό λόγο. Ίσως επικράτησε άλλη ορολογική σχολή. Δεν το γνωρίζω.
Καταρχήν, να ξεκαθαρίσουμε ότι υπάρχει διαφορά όταν αναφερόμαστε σε δύναμη, σε ιδιότητα, ή περιγράφουμε το μαγνητικό πεδίο. Χωρίς να θέλω να παραστήσω τον σούπερ ειδικό (δεν είμαι), απλώς με προβληματίζει το γεγονός ότι τα ευρήματα που χρησιμοποιούν την απομαγνήτιση/απομαγνητότητα κ.τ.τ προέρχονται, ουσιαστικά, το πολύ από τη δεκαετία του 1990 (και το Λεξικό Πανταζή τότε έκανε, νομίζω, την πρώτη του έκδοση) και ο όρος πρακτικά δεν εμφανίζεται σήμερα. Ενδεχομένως (υπόθεση κάνω) χρειάστηκε μεγαλύτερη ορολογική ακρίβεια, ίσως επειδή ο όρος «απομαγνητισμός» (π.χ. κασέτας, βιντεοταινίας κ.λπ.) πήρε μια ευρύτερη σημασία στον καθημερινό λόγο. Ίσως επικράτησε άλλη ορολογική σχολή. Δεν το γνωρίζω.
...
Γι' αυτό δεν μπλέκω με την επιστημονική ορολογία, επειδή συχνά δεν γνωρίζει η δεξιά τους τι ποιεί η αριστερά τους, κι αντί να ξύσουν το κεφάλι τους και να ψάξουν μήπως το έχει πει ήδη κάποιος άλλος αλλιώς κι έχει επικρατήσει, πολλοί συγγραμματογράφοι αποφασίζουν να γίνουν ορολόγοι του ποδαριού, μπλέκουνε τα μπούτια τους και τελικά μας βάζουν τρικλοποδιές.
Γι' αυτό δεν μπλέκω με την επιστημονική ορολογία, επειδή συχνά δεν γνωρίζει η δεξιά τους τι ποιεί η αριστερά τους, κι αντί να ξύσουν το κεφάλι τους και να ψάξουν μήπως το έχει πει ήδη κάποιος άλλος αλλιώς κι έχει επικρατήσει, πολλοί συγγραμματογράφοι αποφασίζουν να γίνουν ορολόγοι του ποδαριού, μπλέκουνε τα μπούτια τους και τελικά μας βάζουν τρικλοποδιές.
kosdome6
New member
Είστε εξαιρετικοί. Ομολογώ ότι κάνετε πολύ καλή δουλειά σε αυτό το forum και ειλικρινά λυπάμαι που δεν σας ανακάλυψα νωρίτερα.
- coercivity : Ο όρος απομαγνητότητα είναι νομίζω κατά 99% κοντά σε αυτό που θέλω να εκφράσω και αυτόν θα χρησιμοποιήσω. Αντίθετα, ο όρος συνεκτικότητα αν και συσχετίζεται (εκ του αποτελέσματος που επιφέρει στην απομαγνητότητα) δεν είναι σίγουρα το προς μέτρηση μέγεθος.
Σας ευχαριστώ και πάλι και υπόσχομαι να σας παρακολουθώ από κοντά
Κώστας
- coercivity : Ο όρος απομαγνητότητα είναι νομίζω κατά 99% κοντά σε αυτό που θέλω να εκφράσω και αυτόν θα χρησιμοποιήσω. Αντίθετα, ο όρος συνεκτικότητα αν και συσχετίζεται (εκ του αποτελέσματος που επιφέρει στην απομαγνητότητα) δεν είναι σίγουρα το προς μέτρηση μέγεθος.
Σας ευχαριστώ και πάλι και υπόσχομαι να σας παρακολουθώ από κοντά
Κώστας
Δόκτωρ, το Lexicon είναι του 2004, οι δε αποδόσεις του εκφράζουν εν πολλοίς τη χρησιμοποιούμενη ορολογία στο ΑΠΘ.
Έχεις δίκιο Ζαζ, είχα κολλήσει στα ΕΜΠικά μου εγώ...