Ακόμα χειρότερα: 1000 πράγματα που ΠΡΕΠΕΙ να κάνετε πριν πεθάνετε.
Για τη λέξη: θα κατέφευγα κι εγώ στο ζεύγος λίστας και άρθρου, αλλά με την ανάποδη σειρά αυτού που λέει ο Δαεμάνος: άρθρο-λίστα.
Με αυτή τη σειρά είναι συνεπές προς τη γαλλική του λογική. Γιατί, ας μη ντραπούμε να το ομολογήσουμε, η λογική αυτή της σύζευξης δύο ουσιαστικών, όπου προηγείται λογικά το πρώτο και το δεύτερο έρχεται να του αποδώσει την ιδιότητά του, την ουσία του, το είναι του, μας έχει έρθει από τα γαλλικά (το συμπεραίνω από το ότι έχει εμφανιστεί στη νέα ελληνική προτού σημειωθεί η επίδραση της αγγλικής). Κορυφαίο παράδειγμα η πόλη-κράτος, η πόλη που είναι στην ουσία της κράτος. Το ίδιο και με το ζευγάρι λέξη-κλειδί. Είναι μια λέξη που είναι κλειδί. Έτσι όπως τις γράφουμε είναι σαν να αντικαθιστούμε σιωπηλά τη λέξη «είναι» με τη συνδετική παύλα. Στην περίπτωσή μας λοιπόν, στο άρθρο-λίστα, έχουμε ένα άρθρο που στην ουσία του, όταν πέφτει η μάσκα είναι λίστα.
Σε παλαιότερες εποχές, όποτε χρειάστηκε να γίνει τέτοιος συνδυασμός, η γλώσσα λειτουργούσε αντίστροφα: έπαιρνε το δεύτερο ουσιαστικό (που ουσιαστικά έχει θέση κατηγορούμενου) και το πρόετασσε. Αλλά δημιουργούσε μία λέξη. Παράδειγμα, το ανάλογο της λέξης-κλειδί, ο αριθμός-κλειδί, που έγινε κλειδάριθμος. Το άξιο απορίας είναι πώς για το ένα ζεύγος λειτούργησε η μία λογική και για το άλλο η άλλη. Γιατί δηλαδή λέμε κλειδάριθμος και δεν λέμε κλειδόλεξη (λέμε όμως λεξάριθμος).
Αν για το άρθρο-λίστα λειτουργούσε η παλιά λογική, θα γινόταν, λίσταρθρο !!! :woot:
Και αν λειτουργούσε για την πόλη-κράτος, θα γινόταν κρατούπολη.
(Και τώρα έρχομαι να προ[κατά]λάβω την αντίδραση του Δαεμάνου)
Σκεφτείτε τη θάλασσα γεμάτη φαντασμόπλοια, επιχειρηματίες να κάνουν αστραποτάξιδα, υπουργούς να υποβάλλουν στο κοινοβούλιο πλαισιόνομους και ορχήστρες να παίζουν στάθμεργα στην πορεία της μουσικής. Έ, ρε, γλέντια!