Let's play Places

[daeman]

...
Let's play Places. You have to name a place that starts with the last letter of the place that's named by the previous player.

- Cuernavaca.
- Amalfi.
- Irun.
- Naples.
- Stockholm.
- Malaga.
- Athens.
- Sarajevo.
- Oslo.
- Odessa.
- Arezzo.
- Osaka.
- Auckland.
- Dunkirk.
- Kabul.
- London.
- Nice.
- Essen.
- Nairobi.
- Istanbul.
- Lisbon.
- Negril.

Εδώ επιτέλους έπαψαν. Υποτιτλισμός, η δυσκολία προφανής, γιατί όπως λέει και ο εκλεκτός (και εκλεκτά αμειβόμενος) συνάδελφος εκεί, «Subtitles are the only form of translation where the audience can compare the translation with the original».

Οι λύσεις που βλέπω αυτή τη στιγμή είναι τρεις*:

α. να αγνοήσω τι ακούγεται και να αντικαταστήσω τις πόλεις που δεν ταιριάζουν με άλλες που θα συμφωνούν με τον κανόνα του παιχνιδιού. Προτεραιότητα στο παιχνίδι, ο θεατής όμως ακούει τις πόλεις καθαρά, αφού η καθεμιά αποτελεί ξεχωριστή ατάκα και υπότιτλο. Προδότης ο υποτιτλιστής.

β. να αγνοήσω τον κανόνα του παιχνιδιού και να τις μεταγράψω μεταφέρω όλες τις πόλεις κανονικά (Κουερναβάκα, Αμάλφι, Ιρούν, Νάπολη, Στοκχόλμη, Μάλαγα, Αθήνα, Σεράγεβο, Όσλο, Οδησσός, Αρέτσο, Οσάκα, Όκλαντ, Δουνκέρκη, Καμπούλ, Λονδίνο, Νις, Έσεν, Ναϊρόμπι, Ισταμπούλ, Λισαβόνα, Νεγκρίλ). Τεμπέλης ο υποτιτλιστής, μπορεί και χαζός.

γ. να τηρήσω τον κανόνα χωρίς να προδώσω καθόλου τον ήχο που ακούει ολοκάθαρα ο θεατής, αν δεν χρησιμοποιήσω όσα ονόματα πόλεων είναι καθιερωμένα στην εξελληνισμένη τους μορφή (Κουερναβάκα, Αμάλφι, Ιρούν, Νέιπλς, Στόκχολμ, Μάλαγα, Άθενς!;, Σαράγεβο, Όσλο, Οντέσα, Αρέτσο, Οζάκα, Auckland;, Ντάνκερκ, Καμπούλ, Λόντον, Νις;, Έσεν, Ναϊρόμπι, Ισταμπούλ, Λίσμπον, Νεγκρίλ). Προτεραιότητα στον ήχο (hi-fi), αλλά... βλέπετε. Άσχετος ο υποτιτλιστής, ούτε το Λονδίνο, ούτε τη Νάπολη, ούτε καν το Άθενς δεν ξέρει πώς τα λένε στο Ελλάντα. Και προδότης. Ακούς εκεί, «Άθενς»!

δ. να προσπαθήσω να λύσω τον γρίφο παίζοντας με τους συλλεξιλόγους μου, πάντα πρόθυμους για γρίφους.

Παίζουμε Πόλεις; :)

*Ναι, τρεις, η τέταρτη είναι πάντα εκτός συναγωνισμού.
Εγώ πάντως, αντί να λύνω γρίφους τέτοια ώρα, θα προτιμούσα να ήμουν εκεί που κατέληξαν, στο Νεγκρίλ, κι ας ήμουν και βαστάζος.

 

[Earion]

Λύση άλφα.

 

[nickel]

Επειδή φαντάζομαι ότι το παιχνίδι παίζεται με κάποια ταχύτητα, δεν νομίζω ότι προλαβαίνει ο θεατής να τεστάρει την καλή δουλειά που θα έχεις κάνει στην περίπτωση (α) παρότι θα αντιλαμβάνεται ότι έχεις φτιάξει δική σου λίστα. Θα σε συγχαρεί νοερά, αλλά, όπως είπα, δεν θα έχει το χρόνο να εκτιμήσει τις λύσεις που θα έχεις δώσει. Δεν θα απολαύσει ούτε το αγγλικό ούτε το ελληνικό. Η λύση (γ) θα πρέπει να παίξει το παιχνίδι των ήχων με κάποια αναίδεια που θα λέει: «Φιλαράκια, αυτό είναι ό,τι το πιο κοντινό μπορούσα να δώσω για την απόλαυση της σκηνής. Σας έκανα τις πόλεις αγνώριστες, σας έβαλα και μερικές καινούργιες για ποικιλία, αλλά σειρά σας να παίξετε: Πώς λέγονται στα ελληνικά οι πόλεις του παιχνιδιού;»

Κουερναβάκα
Αμάλφι
Ιρούν
Νέιπλς
Στόκχολμ
Μάλαγα
Άθενς
Σαράγεβο
Όσλο
Οντέσα
Αρέτσο
Ορλάντο
Όκλαντ
Ντάνκερκ
Καμπούλ
Λόντον
Νίκαια
Άντεν
Ναϊρόμπι
Ισταμπούλ
Λίσμπον
Νεγκρίλ

 

[dharvatis]

Ψηφίζω (β) - δεν χρειάζεται να «συμμετέχει» ο θεατής στο παιχνίδι, καλύτερα να του λες ποιες πόλεις ακούγονται και αυτός θα ξέρει ότι οι αγγλικές ονομασίες τους συμφωνούν με τον κανόνα του παιχνιδιού.
Αν τελικά επιλέξεις το (γ), μήπως σώζεται η κατάσταση με το να βάλεις τις περίεργες πόλεις σε εισαγωγικά; Και τη Νάπολη μπορείς ίσως να τη γράψεις Νάπολις

 

[daeman]

Τα εισαγωγικά για δήλωση αμηχανίας και μετανοίας, ο δαεμάνος τα 'χει όπως ο διάολος το λιβάνι.
Από την άλλη, εδώ ίσως θα μπορούσαν να αποτελέσουν το κλείσιμο του ματιού στον θεατή, τη δήλωση του verbatim, της ηχητικής συμφωνίας.

 

[dharvatis]

Ακριβώς - «δεν είναι δικό μου αυτό, αυτοί το λένε έτσι»

 

[SBE]

Διαφωνώ κάθετα με το Νίκελ.
Επιπλέον, νόμιζα ότι από αυτά που ρωτάει κατά καιρούς η Αλεξάνδρα θεωρείτε όλοι σας δεδομένη την προσαρμογή, κι ας ακούει ο θεατής κάτι άλλο.

 

[Earion]

Εγώ τι να πω; Τα έχω πει:

Νάπολι, καλέ, η γνωστή πόλη της Ιτάλια …; Που είναι πιο βόρεια από τη Σιτσίλια …; Και νοτιότερα της Φιρέντσε και της Ρόμα…;

 

[Alexandra]

Δυστυχώς, αυτό είναι το πρόβλημα με τον υποτιτλισμό, όπως σωστά το επεσήμανε πιο πάνω ο Δαεμάνος. Ότι είναι η μόνη μορφή μετάφρασης που ο καθένας μπορεί να συγκρίνει επιτόπου το πρωτότυπο με τη μετάφραση. Αν βρεθούν τρεις θεατές στον ίδιο χώρο, μπορεί να έχουν τρεις απόψεις και να νομίζουν και οι τρεις ότι η δική τους είναι η καλύτερη. Ας μη βάλω και τον τέταρτο θεατή, που κραυγάζει μόνο "Φάουλ!" κι αν τον ρωτήσεις ποια είναι η καλύτερη λύση, σου απαντάει "Δεν ξέρω, βρες την εσύ, πάντως αυτή δεν μου άρεσε". (Σαν την κυρία επιμελήτρια της Ανύπαρκτης Οδαλίσκης, που μου δήλωσε ότι το "άπερκατ" δεν είναι ελληνική λέξη και πρέπει να το αντικαταστήσω με ελληνική -- την οποία φυσικά δεν ήξερε ούτε η ίδια, ούτε κανένα λεξικό, ούτε τα αθλητικά γλωσσάρια των Ολυμπιακών Αγώνων.)

 

[Alexandra]

Σ' αυτά που έχει γράψει πιο πάνω ο Nickel, προτείνω τις εξής αλλαγές:

Το Λίσμπον αντικαθίσταται με Λέξινγκτον ή Λίνκολν ή Λίντεν ή οποιαδήποτε άλλη πόλη, υπάρχουν πολλές που αρχίζουν από Λ και τελειώνουν σε Ν.
Το Άθενς μπορεί να μείνει όπως είναι (υπάρχει και Άθενς, Τζόρτζια) ή να αντικατασταθεί με Άλις ή Αραπόνγκας ή Ανακόρτες κάποιο άλλο από αυτή τη λίστα. Υπάρχει και το γνωστό Άλις Σπρινγκς.
Το Ντάνκερκ μπορεί να αντικατασταθεί με Νταντόγκ, Ντόσον Κρικ, Ντουμπούκ (Dubuque) ή κάτι άλλο από τη λίστα με τα D. Δεν είναι όλες οι πόλεις πασίγνωστες, όπως βλέπουμε από την πρωτότυπη λίστα.

 

[azimuthios]

Με τίποτα το β!!!!!

Ψηφίζω παραλλαγμένο γ. Όχι Άθενς, έλεος! Ούτε καν της Τζόρτζια. Αλλά κάτι από αυτά που λέει η Αλεξάνδρα στο 10.

 

[nickel]

Ξανακαλημέρα. Αν δεν υιοθετηθεί η προσέγγιση του ψευτομεταγραμματισμού που πρότεινα, η άλλη προσέγγιση, η γνήσια προσαρμογή στην ελληνική, δεν επιβάλλει να έχουμε καν τις ίδιες συνδέσεις λέξεων, ούτε καν τον ίδιο αριθμό λέξεων. Θα μπορούσαμε να πούμε:

Καλκούτα
Αβινιόν
Νιασαλάνδη
Ήπειρος
Σασκάτσουαν
Ναϊρόμπι
Ιρκούτσκ
Κάιρο
Όσλο
Οδησσός
Στοπ!

 

[SBE]

Μπορούμε τα ι, η, υ και τα ω, ο να τα εξομοιώσουμε. Νιασαλάνδη (?), Ιρκούτσκ.