Indian giver, Indian giving

[nickel]

Indian giving
The act of giving something to someone under the pretence that they get to keep it permanently, and then taking it back later on.
http://en.wiktionary.org/wiki/Indian_giving

Indian giver is an English expression used in North America, used to describe a person who gives a gift (literal or figurative) and later wants it back, or something equivalent in return. The term "Indian gift" was first noted in 1765 by Thomas Hutchinson, and "Indian giver" was first cited in John Russell Bartlett's Dictionary of Americanisms (1860) as "Indian giver. When an Indian gives any thing, he expects to receive an equivalent, or to have his gift returned." The phrase can be offensive, particularly to American Indians.

Etymology
It is unclear exactly how this expression came to be, but the consensus is that it is based on American Indians having a distinctly different sense of property ownership as opposed to those of European ancestry. One theory holds that early European settlers in North America misinterpreted aid and goods they received from local Indians as gifts, when in fact they were intended to be offered in trade, as many tribes operated economically by some form of barter system, or a gift economy where reciprocal giving was practiced.

Synonyms
Since the phrase was likely a cultural misunderstanding that unfairly denigrates American Indians and no known English synonyms seemed to exist, a group of freecyclers came up with the new word "ersatzgiver" to replace it.
http://en.wikipedia.org/wiki/Indian_giver

Ωραία, το καταλάβαμε. Πώς θα μπορούσαμε να τα πούμε κομψά;

 

[daeman]

Κομψά, δήθεν ευεργεσία.
(Δηθενευεργέτης, ντεμεκδωρητής για τα εταιρικά ψευδοφημιστικά). :)

 

[nickel]

Αν ήταν για τάξιμο, θα λέγαμε «αυτός τάζει και ξετάζει». Αλλά δεν πάει για το «He's an Indian giver». Που σου δίνει κάτι δικό του και μετά από λίγο καιρό σου λέει: «Συγγνώμη, το χρειάζομαι, μήπως θα μπορούσες να μου το δώσεις πίσω;». Τη μια μέρα σού το δίνει και την άλλη σού το παίρνει. Όχι ακριβώς το ίδιο με το κράτος, που με το ένα χέρι σού τα δίνει και με το άλλο σού τα παίρνει. Όπως λένε οι Modest Mouse στο Bukowski: «If God takes life, he's an Indian giver».

 

[daeman]

Ο δωροεπιστρεφής, κατά το δωροεπιρρεπής; :blink:

 

[pontios]

ίσως .. (συγνώμη που το δίνω ακατέργαστα και αποσυνθεμένα)..

αυτός που δίνει δώρο , άμα κάπως(και κομψά ) συνδυασθεί με τις λέξεις ... ιδιοτελής/ συμφεροντολογικός/υστερόβουλος /κερδοσκοπικός + και ίσως χρειαστεί και η λέξη σκοπός ;

η ίσως .. .. αυτός που δίνει δώρο για το συμφέρον του.

ο συμφεροντοδώρος

 

[pontios]

Πριν με προλάβεις Nickel .. ;)

αντί ... αυτός που δίνει δώρο για το συμφέρον του .. αυτός που κάνει δώρο ... αρμόζει καλύτερα ;

Ίσως θεωρείτε ταυτολογία το να δίνεις δώρο ;

 

[Themis†]

Προσωρινό δώρο, ακυρώσιμο δώρο, ανακλήσιμο δώρο, επιστρεπτέο δώρο, δώρο ορισμένης διαρκείας... Αλλά εκείνο που μου αρέσει καλύτερα είναι: δώρο με χρονοδιακόπτη. Τρέχω να κατοχυρώσω κοπυράιτ.

 

[drsiebenmal]

Αν επεκτείνουμε λίγο το δώρο άδωρο;

 

[Themis†]

Το δώρο άδωρο μου φαίνεται πολύ εδραιωμένο για να επεκταθεί. Θα μπορούσαμε ίσως να γίνουμε εντελώς περιγραφικοί: δανεικό δώρο, δωροδανειστής.

 

[nickel]

Και δωροδανεισμός, ναι ναι. Ίσως μάλιστα, κατά το «δανεικά κι αγύριστα», να φτιάξουμε το «χάρισμα και να μου το γυρίσεις». :)
Αλλά εμείς είμαστε κιμπάρηδες* κι άμα δεν το 'χει η κουλτούρα σου, πού να βρεις όρο.

Στην ταινία The Darjeeling Limited για το ταξίδι τριών αδερφιών στην Ινδία, βλέπουμε μια τέτοια ανταλλαγή (ο μεγάλος αδερφός δίνει στον μικρό τη ζώνη του και μισή ώρα αργότερα τού τη ζητάει πίσω) και κάποια στιγμή ο μικρός αδερφός λέει αγανακτισμένος: «There's been too much Indian giving over the years». Μετάφραση που βρήκα: «Υπήρξαν πολλά Ινδικά δώρα αυτά τα χρόνια». Με την ταινία να διαδραματίζεται στην Ινδία, το μπέρδεμα είναι πολλαπλό.





* Κιμπάρηδες θέλουμε να 'ναι και οι άλλοι απέναντί μας. Γι' αυτό έχουμε και το «δανεικά κι αγύριστα».

 

[Traveler]

χρησιδάνειο ?

 

[nickel]

χρησιδάνειο ?

Χρησιδάνειο είναι τελικά, μόνο που δεν το ξέρει ο αποδέκτης, να κάνει το κουμάντο του.

 

[Zazula]

Since the phrase was likely a cultural misunderstanding that unfairly denigrates American Indians and no known English synonyms seemed to exist, a group of freecyclers came up with the new word "ersatzgiver" to replace it. [http://en.wikipedia.org/wiki/Indian_giver]

Το πρόβλημα με τους πολιτικώς ορθολογούντες και λοιπούς καθωσπρεπιστές είναι ότι γεννούν γλωσσολογικούς-ετυμολογικούς μύθους προκειμένου να "άρουν" και καλά τις "αδικίες" της γλώσσας. Αντιγράφω από το βιβλίο Word Myths:

The creation of euphemistic origins for Native American terms is not restricted to the word Indian. Another example is the term Indian giver. The term, as commonly used today, means someone who gives a gift only to later demand its return.

The myth is that the term Indian giver does not refer to Native Americans who give gifts and then demand their return, but rather that it comes from those who give gifts to Native Americans only to take them away later, in other words, white men. The term, according to the myth, does not cast aspersions on Native Americans; rather it echoes the broken promises the whites made to the Indians.​

The key to understanding the origin is not to look at how we use the term today, but rather to look at how it was used when it was first coined. The noun Indian gift dates to 1765 when Thomas Hutchinson records the following in The history of the Province of Massachusetts Bay: “An Indian gift is a proverbial expression, signifying a present for which an equivalent return is expected.”​

The term Indian giver first appears a century later in Bartlett’s 1860 Dictionary of Americanisms: “When an Indian gives any thing, he expects to receive an equivalent, or to have his gift returned.”


By the 1890s, the sense had shifted to mean one who demands a gift be returned and had become a playground word among children. The following is from the Journal of American Folklore, 1892: Ιf an American child, who has made a small gift to a playmate is indiscreet enough to ask that the gift be returned, he (or she) is immediately accused of being an Indian-giver, or, as it is commonly pronounced Injun-giver.

The origin of the term is rooted in different commercial practices, and the pejorative connotations of the term are based on a cultural misunderstanding. To the Native Americans, who had no concept of money or currency, gifts were a form of trade, goods that were bartered and exchanged. One did not give a gift without expecting one of equivalent value in return. If one could not offer an equivalent return gift, the original gift would be refused or returned. To Europeans, with their monetary-based trade practices, this seemed low and insulting. Gifts were not for trade, but were to be freely given.​

Unlike Indian, the term Indian-giver is unequivocally pejorative. But it stems not from the dishonesty of either white men or Native Americans, but rather from a European misunderstanding of Native American cultural and trade practices. Europeans were using the standards of their own culture to evaluate those of Native Americans, and in that light the demanding of a return gift was certainly distasteful and insulting. But in terms of Native American culture, it was no more insulting to ask for a return gift than it would be to ask for payment for a purchase in a white man’s store.​

So far we have seen two distinct patterns in politically correct etymological myth. One pattern is to assign a false pejorative origin, as in picnic, nitty gritty, and jimmy. The second is to assign a false euphemistic origin, as in Indian or Indian giver.​

​

​

 

[Cadmian]

Ας υπάρχει και μία παραπομπή στην οικονομία των δώρων...

 

[Alexandra]

Αναβίωση νήματος:
Στην ταινία που μεταφράζω η Τζούντι Γκάρλαντ γίνεται έξαλλη με τον Μίκι Ρούνεϊ, επειδή ό,τι της έδωσε το πήρε πίσω: τον ρόλο της πρωταγωνίστριας στο μιούζικαλ που ανεβάζουν τα παιδιά και την πρώτη θέση στην καρδιά του. Του πετάει λοιπόν στα μούτρα κι ένα μπιχλιμπίδι που της είχε χαρίσει και του λέει «Υποθέτω ότι θα το θέλεις πίσω κι αυτό. Indian giver!»

Επειδή πρόκειται για υπότιτλο, εννοείται ότι δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω λεξιπλασίες που για τον θεατή θα είναι αδιαφανείς. Καμιά πρόταση;

 

[bernardina]

Εμένα απλώς μου θυμίζει αυτό που λέγαμε μικροί: μια το δίνεις μια το παίρνεις (και το Σάββατο πεθαίνεις). Άμα μου 'ρθει κάτι καλύτερο...

 

[daeman]

..
Θα θέλεις να σου επιστρέψω κι αυτό, ε; Πάρ' το, το ψευτοχάρισμά σου!
Στα μούτρα σου, το δήθεν χάρισμά σου, ψευτόδωρε, ψευτοδωροθέτη, τέτοια τάχα μου χαρίσματα να μου λείπουν.
Ο λόγος σου με χόρτασε, το χάρισμά σου πάρ' το,
αφού 'σαι τόσο αχάριστος, στον μπιπ σου άντε βάλ' το

Μεταμπερνηέντιτ:
Της Κυριακής το χάρισμα, την Τρίτη το θες πάλι
Σου κάνω δωροεπιστροφή, σ' το ρίχνω στο κεφάλι

Τη μια το δώρο σου χαρά, την άλλη σκέτη λύπη
Της Κυριακής το χάρισμα, την Τρίτη λες σου λείπει

Κι εγώ που νόμιζα μαθές πως ήταν φίλου δόμα,
μα σαν γυρνάς και το ζητάς, στην κεφαλή σου δόσμα

 

[nickel]

Νομίζω ότι το πιο σύντομο που διατηρεί το νόημα είναι η έκφραση («Μια το δίνεις, μια το παίρνεις»).

Αν έχεις σοβαρό πρόβλημα χώρου, πες κανένα συνώνυμο του μικρόψυχου ή του τσιγκούνη: «Ματζίρη, ε ματζίρη!»

 

[Alexandra]

Σκέφτηκα τον "καρμίρη", αλλά δεν ξέρω αν παραπέμπει και στον μικρόψυχο, τον τσιγκούνη στα αισθήματα.

 

[nickel]

Τι καρμίρη, τι ματζίρη. Κι όσο λιγότερο καταλαβαίνει ο άλλος τη σημασία του...