fuse (printers)
- Thread starter crystal
- Start date
Αυτή η διαδικασία (fusing) στους εκτυπωτές λέγεται σύντηξη. Καλώς ή κακώς.
Δεν ξέρω αν είσαι διατεθειμένη να γράψεις «συντήκεται» ή «συντηχθεί», ή να το πεις περιφραστικά («δεν έχει γίνει ακόμα σύντηξη με το χαρτί») ή να το πεις με απλά απλούστατα ελληνικά: «δεν έχει γίνει ακόμα ένα με το χαρτί».
Δεν ξέρω αν είσαι διατεθειμένη να γράψεις «συντήκεται» ή «συντηχθεί», ή να το πεις περιφραστικά («δεν έχει γίνει ακόμα σύντηξη με το χαρτί») ή να το πεις με απλά απλούστατα ελληνικά: «δεν έχει γίνει ακόμα ένα με το χαρτί».
Στους εκτυπωτές λέιζερ, η σύντηξη είναι η διαδικασία με την οποία τα μόρια του τόνερ (που τον λένε και γραφίτη) με το «φούρνισμα» γίνονται ένα με τα μόρια του χαρτιού.
A laser beam projects an image of the page to be printed onto an electrically charged rotating drum coated with selenium. Photoconductivity removes charge from the areas exposed to light. Dry ink (toner) particles are then electrostatically picked up by the drum's charged areas. The drum then prints the image onto paper by direct contact and heat, which fuses the ink to the paper.
http://en.wikipedia.org/wiki/Laser_printer
A laser beam projects an image of the page to be printed onto an electrically charged rotating drum coated with selenium. Photoconductivity removes charge from the areas exposed to light. Dry ink (toner) particles are then electrostatically picked up by the drum's charged areas. The drum then prints the image onto paper by direct contact and heat, which fuses the ink to the paper.
http://en.wikipedia.org/wiki/Laser_printer
Η διαδικασία έχει ως εξής: η ακτίνα laser απεικονίζει την προς εκτύπωση σελίδα στην περιφέρεια ενός ηλεκτρικά φορτισμένου περιστρεφόμενου τυμπάνου (κυλίνδρου) επιστρωμένου με σελήνιο. Η φωτοαγωγιμότητα επιτρέπει την εξουδετέρωση των φορτίων από τις περιοχές που εκτίθενται στο φως. Τα σωματίδια (και όχι μόρια) της ξηράς μελάνης (toner) έλκονται ηλεκτροστατικά από τις φορτισμένες περιοχές του τυμπάνου. Το τύμπανο στη συνέχεια αποτυπώνει την εικόνα στο χαρτί με άμεση επαφή και σε δεύτερη φάση θέρμανση, η οποία τήκει το μελάνι στην επιφάνεια του χαρτιού. Ασφαλώς με την τήξη το μελάνι εισχωρεί ελαφρώς στην πορώδη δομή της επιφανείας του χαρτιού και έπειτα ψύχεται και σταθεροποιείται. Εδώ πρέπει να πούμε ότι το μελάνι δεν αποτελείται πάντα από γραφιτικό υλικό καθώς για τα έγχρωμα μελάνια στερεάς κατάστασης χρησιμοποιούνται θερμοπλαστικά πολυμερή στην μάζα των οποίων έχουν διεσπαρεί οι χρωστικές. Η λέξη σύντηξη είναι ατυχής γιατί θα χρειάζονταν 2 ή περισσότερα υλικά για να την συντελέσουν και το χαρτί δεν τήκεται κατά την διαδικασία αυτή. Η απλή τήξη της θερμοπλαστικής ρητίνης αρκεί. Εδώ με την λέξη fuses εννοεί (πιθανότατα) την ενσωμάτωση του μελανιού στο υπόστρωμα που προφανώς περιλαμβάνει ολόκληρο τον θερμικό κύκλο τήξη-πήξη οπότε και έχουμε την πλήρη σταθεροποίηση τις εικόνας.
Wow! Τρελαίνομαι για εξηγήσεις τεχνικών διαδικασιών με τρόπο που να γίνονται απόλυτα κατανοητές (αν και αυτήν εδώ κουτσά-στραβά την καταλαβαίνω, αλλά πρέπει να σε έχω υπόψη μου για χίλιες-δυο που δεν καταλαβαίνω).
Ο όρος φτιάχτηκε από συντήξεις σαν την πυρηνική, όπου όλα τήκονται, αλλά στα αγγλικά είναι σωστό (fused to the paper, λιώνει και γίνεται ένα με το χαρτί) και στα ελληνικά δεν είναι και τόσο καταδικαστέα η σύντηξη, αφού υπάρχει συνένωση / συγχώνευση μετά από την τήξη. Ας πούμε ότι εξυπηρετεί την οικονομία του λόγου.
Ο όρος φτιάχτηκε από συντήξεις σαν την πυρηνική, όπου όλα τήκονται, αλλά στα αγγλικά είναι σωστό (fused to the paper, λιώνει και γίνεται ένα με το χαρτί) και στα ελληνικά δεν είναι και τόσο καταδικαστέα η σύντηξη, αφού υπάρχει συνένωση / συγχώνευση μετά από την τήξη. Ας πούμε ότι εξυπηρετεί την οικονομία του λόγου.
Έχεις απόλυτο δίκαιο για την οικονομία του λόγου: η σύντηξη είναι μια λέξη εντελώς κατάλληλη για την περίπτωση εφόσον γνωρίζουμε τί ακριβώς είναι αυτό που θέλει να περιγράψει. Αν όμως δεν γνωρίζουμε μπορεί να καταλάβουμε και διαφορετικά. Εδώ την πάτησε και ο Εγγλέζος στο κείμενό του -υπήρξε ασαφής-δεν προσδιόρισε αν πρόκειται για: fuses the ink into the paper ή fuses the ink onto the paper ανέφερε απλώς fuses the ink to the paper. Στην πραγματικότητα το μελάνι εισχωρεί σε πολύ μικρό βάθος (ανέφερα εισχωρεί ελαφρώς) στη μάζα του χαρτιού, έτσι θα έλεγα ότι έχουμε περίπου 5% into και 95% onto. Η σύντηξη λοιπόν γίνεται σε πολύ μικρότερο βαθμό από την τήξη και βεβαίως σαν όρος η τήξη περιλαμβάνει και την σύντηξη. Εδώ δεν φοβάμαι να αναφέρω την λέξη σύντηξη καθώς και το χαρτί (στην στερεά του μορφή) είναι υγρό αλλά αποτελείται από μακρομόρια και δεν το βλέπουμε να ρέει καθώς το κάνει πολύ αργά, πολύ πιο αργά από την αντιληπτική μας ικανότητα (π.χ. πολύ πιο αργά από το μέλι). Αν αυτή η διαδικασία ήταν 100% into (πλήρης σύντηξη) θα παρουσιαζόταν το φαινόμενο το μαύρο μελάνι να αναμιγνύεται με τις λευκές ίνες του χαρτιού και να απεικονίζεται γκρι. Το μελάνι όμως στο μεγαλύτερο μέρος βρίσκεται επί της επιφανείας του υποστρώματος. Η διαδικασία αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί περισσότερο θερμική επίστρωση ή συστρωμάτωση παρά σύντηξη ή διείσδυση.
Σχετικά με την πυρηνική σύντηξη:
Η τήξη είναι μια διαδικασία που ελέγχεται από τον άνθρωπο από την εποχή του χαλκού ή και παλαιότερα (θα έλεγα από την εποχή του Προμηθέα). Χαρακτηρίζει το φυσικό φαινόμενο κατά το οποίο ένα στερεό σώμα μεταβαίνει στην υγρή φάση με την προσφορά ενέργειας από το περιβάλλον. Από την άλλη μεριά η πυρηνική σύντηξη είναι μια διαδικασία υποατομική (δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε καν χημική αντίδραση αφού ανήκει στο πεδίο της πυρηνικής φυσικής) που μελετήσαμε και ελέγξαμε (ή όχι;)) το μηχανισμό της τα τελευταία ας πούμε 60 περίπου χρόνια. Η πυρηνική σύντηξη δεν έχει καμία σχέση με την τήξη η οποία έχει νόημα σε μεγέθη μεγαλύτερα του ατόμου. Η πυρηνική σύντηξη μόνο κατ' ευφημισμόν μπορεί να χαρακτηριστεί συν+τήξη αφού μάλιστα όχι μόνο δεν απορροφά ενέργεια από το περιβάλλον αλλά παράγει και τεράστια ποσά από αυτήν.
Εξακολουθείς να έχεις απόλυτο δίκαιο για την οικονομία του λόγου αλλά πιστεύω και στην ακρίβεια αυτού...
Σχετικά με την πυρηνική σύντηξη:
Η τήξη είναι μια διαδικασία που ελέγχεται από τον άνθρωπο από την εποχή του χαλκού ή και παλαιότερα (θα έλεγα από την εποχή του Προμηθέα). Χαρακτηρίζει το φυσικό φαινόμενο κατά το οποίο ένα στερεό σώμα μεταβαίνει στην υγρή φάση με την προσφορά ενέργειας από το περιβάλλον. Από την άλλη μεριά η πυρηνική σύντηξη είναι μια διαδικασία υποατομική (δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε καν χημική αντίδραση αφού ανήκει στο πεδίο της πυρηνικής φυσικής) που μελετήσαμε και ελέγξαμε (ή όχι;)) το μηχανισμό της τα τελευταία ας πούμε 60 περίπου χρόνια. Η πυρηνική σύντηξη δεν έχει καμία σχέση με την τήξη η οποία έχει νόημα σε μεγέθη μεγαλύτερα του ατόμου. Η πυρηνική σύντηξη μόνο κατ' ευφημισμόν μπορεί να χαρακτηριστεί συν+τήξη αφού μάλιστα όχι μόνο δεν απορροφά ενέργεια από το περιβάλλον αλλά παράγει και τεράστια ποσά από αυτήν.
Εξακολουθείς να έχεις απόλυτο δίκαιο για την οικονομία του λόγου αλλά πιστεύω και στην ακρίβεια αυτού...