Δεν μου βγαίνει τίποτα ταιριαστό ούτε καν σε ομοιοκαταληξίες, δηλαδή να λέει ο ένας «Σπασικλάκη» και να του απαντά ο άλλος κάτι σε -λάκη, ή να λέει ο πρώτος κάτι σε -άκια και να του απαντάει ο άλλος «Ταινιάκιας, παρακαλώ»...
-Σπασικλάκια!
-Ταινιάκιας, παρακαλώ!
Και λειτουργεί και με τους άλλους: ροκάκιας, συναρτησάκιας, κτλ.
Γιαγιά: Πώς τα λένε αυτά τα γλυκά;
Γειτόνισσα: Κοκάκια.
Γιαγιά: Α! Έτσι φωνάζουν και τον εγγονό μου!