Θα νομίζετε στο τέλος ότι τον έχω πρωτοξάδελφο τον
πολυμερισμό και τον υποστηρίζω τόσο πολύ. Αντιλαμβάνομαι ότι δεν έχετε πρόβλημα με αυτόν καθαυτό τον όρο, αλλά με το που θυμίζει χημεία. Δηλαδή, αν δεν υπήρχε ο όρος της χημείας, δεν θα υπήρχε πρόβλημα.
Επίσης δεν θεωρώ ότι είναι ασήμαντη η διαφορά ανάμεσα στην
πολυμέρεια και τον
πολυμερισμό: η
πολυμέρεια περιγράφει κάτι που ισχύει, ο
πολυμερισμός μια τάση, μια αρχή, ένα πιστεύω (δεν παίρνω όρκο ότι στα αγγλικά γίνεται πάντα η διάκριση) — με αυτό το σκεπτικό η «θεσμοποιημένη πολυμέρεια» θα ήταν ανακριβής σύμφραση, αφού αυτό που θεσμοποιείται είναι η αρχή.
Δεν θεωρώ ότι οι καθ' ύλην αρμόδιοι έχουν ταχθεί οριστικά υπέρ του ενός ή του άλλου όρου: μια αναζήτηση του «πολυμερισμού» (σε όλες τις πτώσεις) μαζί με π.χ. εξωτερική + πολιτική ή διεθνείς + σχέσεις δίνει αρκετά ευρήματα, με κορυφαία την
ανακοίνωση της Επιτροπής με θέμα «Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη: η επιλογή του πολυμερισμού» του Σεπτεμβρίου 2003, που αλλού μεταφράζεται και με «πολυμέρεια». Θα βρείτε και πολλά κείμενα εκτός ΕΕ που δεν είναι μεταφράσεις.
Τα εισαγωγικά στις πρώτες εμφανίσεις του νέου όρου συμβολίζουν ακριβώς τον δικό σας δισταγμό να τον δεχτείτε σήμερα. Έχει όμως ήδη περάσει ο αρχικός δισταγμός εκείνων που τον χρησιμοποιούν από τότε.
Και ο Κουλουμπής έπαψε να βάζει εισαγωγικά. (Και στον Χρυσοβιτσιώτη δεν θα υπήρχαν αν τα είχα προσέξει νωρίτερα. :) ) Κυκλοφορεί και σε τίτλο βιβλίου χωρίς εισαγωγικά. Δεν ξέρω σε τι αναφέρεται, όχι πάντως στη χημεία.
Αν λοιπόν βάλουμε την
πολυμέρεια στον τίτλο, θα έπρεπε να μπει η
πολυμέρεια σε εισαγωγικά.
(Και να σκεφτεί κανείς ότι την απορία την έβαλα κυρίως για το embedded...)