Το θέμα είναι είναι αν χωρίζεις μια περίοδο σε 2 ή σε 3 μέρη. Να λοιπόν που, αν τη χωρίσεις σε 2, πάλι χρησιμοποιείς το πρώιμος/όψιμος ή πρότερος/ύστερος, χωρίς τίποτα στη μέση, και άρα το αντιστοιχείς στο haut/bas, όπως λες πολύ σωστά, νομίζω. Και φυσικά, δεν υπάρχει κανόνας που να υπαγορεύει το διμερή χωρισμό ως καλύτερον από τον τριμερή, ούτε το αντίστροφο.
Ο όρος μεταβυζαντινή είναι νομίζω έντονα θέμα ιδεολογίας. Θες δηλαδή να βλέπεις μια περίοδο που σε κάποιες περιοχές κράτησε ως και 500 χρόνια σαν μια περίοδο που έζησε στη σκιά και στον απόηχο ενός ένδοξου και μυθευμένου παρελθόντος ή σαν μια περίοδο που έζησε στο φως ενός δύσκολου και αποβλητέου παρόντος; Η περίοδος που η γλώσσα μας γέμισε φράγκικες και τούρκικες λέξεις είναι φραγκοκρατούμενη και τουρκοκρατούμενη (όπως υπήρξε και ρωμαιοκρατούμενη) ή είναι μεταβυζαντινή (και μεθελληνιστική); Γιατί μας έρχεται πιο εύκολο να μιλήσουμε για ρωμαϊκά χρόνια απ' ό,τι για τουρκικά χρόνια; Βαριά η σκλαβιά, και βαρύτερη αν ο αφέντης σου είναι αλλόθρησκος και από ένα σημείο και πέρα νεκρό πολιτιστικό βάρος. Σημειωτέον ότι η 'μεταβυζαντινή' αποκάθαρση συνεπικουρείται από τη συντελεσθείσα κατεδάφιση των μνημείων της τουρκοκρατίας στην Ελλάδα και από την εθνικοποίηση της καθομιλουμένης με τον κατά το δυνατόν εξοβελισμό των τουρκικών λέξεων από το λεξιλόγιο.
@Ιόργκα: Άρα και το Βυζάντιο 'Ρώμη μετά τη Ρώμη', κοκ. ad infinitum :)