demander

[drsiebenmal]

Π.χ. Firms are net demanders of capital.

Καμιά καλή, ζουμερή, μονολεκτική ιδέα; :)

Edit: Διαπιστώνω στο ιντερνέτι ότι στην Κύπρο χρησιμοποιούν απρόσκοπτα το αιτητής (αντί του αιτών, που θα ήθελα να αποφύγω εδώ). Τι λέτε γι' αυτό;

 

[nickel]

Αφού πρόκειται για ζήτηση κεφαλαίων, θα πρότεινα ζητητές. Θα βρεις και ένα με αναζητητές. Το αιτητές πάει προς το applicants (για να μην πω... supplicants).

 

[Themis†]

Πολυδόκτορος ερωτώντος, τσιγκίνου σωβρακακίου δει ενδύεσθαι. Ζόρικο, οφκόρς, το ερώτημα. Καλός ο ζητητής, αλλά απαιτεί ζευγάρι από προσφορά μεριά και δεν το βρίσκει. Έτσι ανάδελφος, δεν έχει πολύ μέλλον. Χρειάζεται, νομίζω, να κατανοήσουμε ότι η έννοια του net demander είναι απολύτως μεταφυσική, ακόμα και με τη λογική εκείνων που τη λανσάρουν. Το ίδιο το "net" προϋποθέτει διά ροπάλου ότι έχουν πράγματι διενεργηθεί οι συναλλαγές και ότι μετά κάνουμε τη σούμα και βλέπουμε αν ο λεγάμενος είναι net demander ή offerer του Χ ή του Ψ. Για να μην πολυλογούμε, το demander σημαίνει buyer και το offerer σημαίνει seller, αλλιώς δεν έχουν κανένα νόημα. Βάλτε το επιτόκιο στο 1.000% και θα δείτε για πότε ο net demander of capital μετατρέπεται σε net offerer. Το πρόβλημα είναι ότι τα αστέρια που διαφεντεύουν τη λεγόμενη "οικονομική επιστήμη" έχουν κατά νου μόνο την κερδοσκοπία, ήτοι την αγοραπωλησία χαρτιών, και δεν τους πάει να πουν, π.χ., net buyer of loans, όσο κι αν μας έχουν φάει τ' αυτιά ότι τα δάνεια είναι "προϊόντα".

Σύμφωνα με αυτή τη λογική, και εφόσον δεν είναι επιθυμητή στη συγκεκριμένη περίπτωση μια περίφραση που διατηρεί την προσφορά και τη ζήτηση, θα έλεγα να μετατοπιστεί το ερώτημα. Ποια "καλή, ζουμερή, μονολεκτική ιδέα" θα μπορούσαμε να έχουμε για κάποιον που περισσότερο παίρνει (όχι "ζητάει") παρά δίνει κεφάλαια, και μάλιστα έτσι που να έχουμε και το πιθανό ζευγάρι του από την πλευρά της προσφοράς; Δεν καταφέρνω να σκεφτώ τίποτα καλύτερο από το λήπτης (ή και απολήπτης, αλλά παράβαλε αυτό το νήμα), ή οριακά αντλητής (επειδή είναι απολύτως καθιερωμένη η σύμφραση "αντλώ κεφάλαια"), ή απλούστατα χρήστης (αν και δοκιμάζεται λιγουλάκι η ίδια η έννοια του "κεφαλαίου"). Από την απέναντι πλευρά, επειδή σπάει το παβλοφικό ζευγάρι προσφορά/ζήτηση, μπορούμε νομίζω να μιλήσουμε (μάλλον όχι για δότη αλλά) για πάροχο ή ίσως προμηθευτή. Η δική μου προσωρινή προτίμηση - επαναλαμβάνω, αν θέλουμε σώνει και καλά μονολεκτικές αποδόσεις - είναι λήπτης και πάροχος.

 

[daeman]

Πολυδόκτορος ερωτώντος, τσιγκίνου σωβρακακίου δει ενδύεσθαι.
... Ποια "καλή, ζουμερή, μονολεκτική ιδέα" θα μπορούσαμε να έχουμε για κάποιον που περισσότερο παίρνει (όχι "ζητάει") παρά δίνει κεφάλαια, και μάλιστα έτσι που να έχουμε και το πιθανό ζευγάρι του από την πλευρά της προσφοράς; ...

Δαεμάνου παρόντος, επίσης.

Δεν έχω ιδέα τι λέτε, αλλά όπως το περιγράφεις, Θέμη, μου 'ρθε στο νου ένα ζευγάρι: ο παρταόλας κι ο φερταόλας.
Ή οι γιοι τους, τα γκόλντεν μπόις, μπόιζ, μπόια, τα χρυσά μου.

 

[pontios]

Καλημέρα.

Συμφωνώ με τον Θέμη (FWIW).

Νομίζω ότι ο όρος αναφέρεται εδώ σε κάτι (ένα φορέα, ή μια δραστηριότητα, κλπ), το οποίο από τη φύση του χαρακτηρίζεται από την εισροή κεφαλαίων - δηλαδή, σε"λήπτη κεφαλαίων".

A net receiver of funds, in other words.

 

[drsiebenmal]

Είναι τόσο καλή και ουσιαστική η ανάλυση του Θέμη, που πρέπει να συνεισφέρω ολόκληρο απόσπασμα από το επίμαχο κείμενο, για να κάνω σαφές πώς αναγκάζεται (ή θεωρεί ότι αναγκάζεται) ο μεταφραστής μερικές φορές σε ακροβατικά:

From a bird’s-eye view, there would appear to be three major players in the financial markets:

1. Firms are net demanders of capital. They raise capital now to pay for investments in plant and equipment. The income generated by those real assets provides the returns to investors who purchase the securities issued by the firm.

2. Households typically are net suppliers of capital. They purchase the securities issued by firms that need to raise funds.

3. Governments can be borrowers or lenders, depending on the relationship between tax revenue and government expenditures.

Συνεπώς, το ζευγαράκι borrowers/lenders (δανειστές/δανειολήπτες) μάλλον πρέπει εδώ να το θεωρήσουμε αγκαζέ για τις κυβερνήσεις. Ως αντίθετο του demander, σε αυτό το κόντεξτ, προφανώς θεωρείται το supplier, όπου μπορούμε να ξεφύγουμε με έναν προμηθευτή, που δίνει και τον εμπορικό χαρακτήρα του προίόντος ;) (ο πάροχος μάλλον θα μας πήγαινε αλλού). Η αναγωγή του net demander σε net receiver ενώ είναι επί της ουσίας σωστή, μειονεκτεί (κτγμ) στην έννοια του ενεργού υποκειμένου: Άλλο να ζητάς και άλλο να παίρνεις (ή, όπως είναι της μόδας, να λαμβάνεις) και μόνο στα θρησκευτικά το ένα είναι άμεση και αναγκαστική συνεπαγωγή του άλλου. Μπορεί να αιτούμε αλλά να μη δίδεται ημίν και άρα να μην μπορούμε να γίνουμε λήπτες. Τέλος, η άντληση πηγαίνει σε εκείνο το raise της πρώτης παραγράφου (ως συνολική μεταφραστική επιλογή του κειμένου), άρα μας τρώει και τον αντλητή.

(Το επόμενο ερώτημα, προφανώς, θα αφορά τη χωρητικότητα της κεφαλής καρφίτσας σε αγγέλους, για να εντάξουμε την απάντηση εδώ.)

Ευχαριστώ και καλημέρα σας :)

 

[nickel]

Έχω πρόβλημα με τους λήπτες επειδή ο ζητών δεν είναι βέβαιο ότι θα λάβει.

Αλλά για να γίνει σαφέστερη η διάσταση της προσφοράς και της ζήτησης, σκέφτηκα να περάσουμε σε περίφραση. Κοιτάζω και βλέπω ότι και άλλοι χρησιμοποιούν τους φορείς ζήτησης και τους φορείς προσφοράς.

 

[pontios]

Έχω πρόβλημα με τους λήπτες επειδή ο ζητών δεν είναι βέβαιο ότι θα λάβει.

Good point, nickel (also made by the good doctor). I also thought about it.

But, maybe there needs to be a demonstrated history of (successful) "receiving", before the term "demander" can be ascribed?

For instance, New York City has consistently (year after year) provided funds to up-state New York.
Up-state New York has been a "net receiver" of funds over the years, and is therefore (it can be safely said) a "net demander" of funds (it will need funding in future years).

Up-state New York is both a net receiver and a net demander of funds (semantically, there is a difference, of course).

I receive, therefore I am (and I can demand - it's all a Ponzi scheme). :)

 

[nickel]

Πιστεύω ότι πρέπει να μείνουμε κοντά στις βασικές αρχές (και τους βασικούς όρους) της προσφοράς και ζήτησης. Όπως έχουμε προσφορά και ζήτηση για αγγουράκια, έχουμε και προσφορά και ζήτηση για κεφάλαια. Όπως έχουμε αγοραστές και πωλητές για τα αγγουράκια, έχουμε και αγοραστές και πωλητές κεφαλαίων. Αλλά, αφού δεν έχουμε buyers and sellers στο αγγλικό, πάμε στην περίφραση με τους φορείς. Παράδειγμα από σελίδες της ΕΕ:

There is a need to bring together the demand and supply sides of technologies and solutions, the EU institutions and the Member States in order to address a number of specific security research issues and problems
Είναι αναγκαία η προσέγγιση μεταξύ των φορέων ζήτησης και προσφοράς τεχνολογιών και λύσεων, των θεσμικών οργάνων της ΕΕ και των κρατών μελών ώστε να επιλυθούν ορισμένα συγκεκριμένα ζητήματα και προβλήματα της έρευνας στον τομέα της ασφάλειας.

 

[pontios]

Συμφωνώ, nickel - και έχεις δίκιο να επιμένεις.
Επειδή δεν μου αρέσει η λέξη, demander, ήλπιζα ότι οι δύο όροι (net receiver/net demander) θα μπορούσαν να περιγράψουν το ίδιο πράγμα - και παρόλο που αλληλεπικαλύπτονται κατά κάποιο τρόπο, υπάρχει σημαντική σημασιολογική διαφορά μεταξύ ζήτησης και λήψης. :)