Dear Papas

[drsiebenmal]

Το γερμανικό Lallnamen θα μπορούσε να αποδοθεί κατά λέξη ως ψελλ(ισμ)ωνύμια... :) (lallen = ψελλίζω)

 

[nickel]

Δεν ξέρω αν υπάρχει ελληνικός όρος, αλλά πόσο πιο πετυχημένος να είναι από τα ψελλίσματα;

 

[bernardina]

Μια που το 'φερε η κουβέντα, πώς τα λέμε τα Lallnamen (ma, pa, mama, μάμμα, papa, παπα, μαμα, μπαμπα και δεν συμμαζεύεται) στα ελληνικά;

ψελλίσματα;

Μπεμπεδίστικα, μωρουδίστικα;

Γιατί όχι υποκοριστικά;

Τόσο ο Ήλιος όσο και το λεξικό του Βυζάντιου αναφέρουν απλώς τη γλώσσα των νηπίων. Παρεμπ, ο Βυζάντιος (έκδ. 1852) γράφει μεταξύ άλλων: Παππίας, ου, (ο) υποκορ. του Πάππας, (κοιν) μπαμπάκας.

Και Παππεπίπαππος (ο, η) ο πάππος του πάππου ή του προπάππου, που θα πρέπει να είναι ίσως η λέξη με τα περισσότερα πι! Εφτά εν συνόλω! :)

 

[nickel]

Γιατί όχι υποκοριστικά;

Χαϊδευτικά σε άλλες περιπτώσεις.
http://books.google.gr/books?id=oa4...gBA&redir_esc=y#v=onepage&q=intimates&f=false

 

[Rogerios]

Ψελλίσματα ξέρω κι εγώ ή, αν θέλετε μεγαλύτερη ακρίβεια, "βρεφικά ψελλίσματα". Βλ. κι εδώ, σκέψη 66 της απόφασης.

 

[Marinos]

ΜΠΑΜΠΑΣ (ο). > Πάππας. […] papa || (έχει και υποκοριστικόν) μπαμπάκας. > Παππίον, παππίδιον, πατέριον. (mon) petit papa. | λέγω (φωνάζω) μπαμπά-μπαμπά. > Παππάζω.

Παρεμπ, ο Βυζάντιος (έκδ. 1852) γράφει μεταξύ άλλων: Παππίας, ου, (ο) υποκορ. του Πάππας, (κοιν) μπαμπάκας.

Α, θα τα δείξω στην κόρη μου αυτά, να γυρνάω το μεσημέρι και να ακούω «ήρθε ο παππίας, γεια σου παππίδιον»!

 

[bernardina]

Α, θα τα δείξω στην κόρη μου αυτά, να γυρνάω το μεσημέρι και να ακούω «ήρθε ο παππίας, γεια σου παππίδιον»!

Κι όταν τη ρωτάει η μανούλα της με έκπληξη και απορία, τι λες, παιδί μου;! εκείνη να απαντά, παππάζω!

 

[daeman]

Κι όταν τη ρωτάει η μανούλα της με έκπληξη και απορία, τι λες, παιδί μου;! εκείνη να απαντά, παππάζω!

Τα παππ-άσματα πάντως είναι παπαρωμένα καπαρωμένα. Papa was a rolling stone (ο παππίας ήτο τρόχμαλος), και παρότι γέρος και στη θάλασσα, το είχε ακόμα.

 

[pidyo]

Το γερμανικό Lallnamen θα μπορούσε να αποδοθεί κατά λέξη ως ψελλ(ισμ)ωνύμια... :) (lallen = ψελλίζω)

Το πρόβλημα με την απόδοση ψελλίσματα θα ήταν ότι Lallnamen δεν είναι μωρουδίστικα ψελλίσματα, αλλά οι «κανονικές» λέξεις που προέρχονται από τα μωρουδίστικα ψελλίσματα. Το πρόβλημα με τα ψελλισμωνύμια, είναι πως τα σύνθετα σε -ωνύμιο περιγράφουν ονόματα που δίνονται στο πρώτο συνθετικό (οδωνύμια, τοπωνύμια, ανθρωπωνύμια, κλπ.) και όχι ονόματα που προέρχονται από το πρώτο συνθετικό. Το πρόβλημα με τους όρους υποκοριστικά, χαϊδευτικά κλπ. είναι πως δεν δείχνουν την προέλευση των ονομάτων αυτών.

Στην ειδική βιβλιογραφία τα συναντώ συνήθως σκέτο Lallnamen, ανεξαρτήτως γλώσσας. Ίσως υπάρχει λόγος γι' αυτό τελικά.