carrion
- Thread starter stathis
- Start date
Κουφάρι ή και πτώμα, αλλά το ψοφίμι είναι η καλύτερη περιγραφή σαν όρος, το carrion είναι συνήθως μπρουτάλ όρος ειδικά αν αναφερθείς σε ανθρώπους ή κατοικίδια. Carrion eaters είναι τα όρνια.
(Και το θνησιμαίο είναι πολύ σωστό, απλά δεν το χρησιμοποιείς συχνά (έως ποτέ, εκτός και είσαι ο Ζουράρης
) στα Ελληνικά ενώ το carrion είναι λέξη που συναντάται συχνά τουλάχιστον στην Αμερική)
(Και το θνησιμαίο είναι πολύ σωστό, απλά δεν το χρησιμοποιείς συχνά (έως ποτέ, εκτός και είσαι ο Ζουράρης
) στα Ελληνικά ενώ το carrion είναι λέξη που συναντάται συχνά τουλάχιστον στην Αμερική)
Σωστό, όρνια (και όρνεα), εφόσον περιοριστούμε στα πτηνά, όπως ο ασπροπάρης, οι κοκαλάδες κ.ά.π.
Τα carrion eaters όμως δεν είναι μόνο πτηνά, είναι και θηλαστικά (και μαρσιποφόρα), είναι και ερπετά, είναι και έντομα και άλλα ασπόνδυλα (όπως τα κεφαλόποδα π.χ.), τα οποία ορίζονται συλλογικά στη Βιολογία ως πτωματοφάγα είδη:
Carrion (from the Latin "caro", meaning "meat") refers to the dead and decaying flesh of an animal.
Carrion is an important food source for large carnivores and omnivores in most ecosystems. Examples of carrion-eaters (or scavengers) include vultures, hawks, eagles,[SUP][1][/SUP] hyenas,[SUP][2][/SUP] Virginia opossum,[SUP][3][/SUP] Tasmanian devils,[SUP][4] [/SUP]coyotes,[SUP][5][/SUP] Komodo dragons,[SUP][6][/SUP] and burying beetles.[SUP][7][/SUP] Many invertebrates such as the burying beetles, as well as maggots of calliphorid flies and flesh-flies also eat carrion, playing an important role in recycling nitrogen and carbon in animal remains.
...(Και το θνησιμαίο είναι πολύ σωστό, απλά δεν το χρησιμοποιείς συχνά (έως ποτέ, εκτός και είσαι ο Ζουράρης
Εδώ νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε έναν διαχωρισμό. Το θνησιμαίο προφανώς δεν χρησιμοποιείται εύκολα στην καθομιλουμένη (εκτός αν είσαι ο Ζουράρις ή θεολόγος, γιατί τα θνησιμαία αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη και μάλιστα εκεί πρωτοαπαντώνται, στη μετάφραση των Εβδομήκοντα). Ωστόσο, πέρα από την καθομιλουμένη υπάρχει και η ορολογία της Βιολογίας, όπου το θνησιμαίο είναι καθιερωμένος όρος και χρησιμοποιείται κατά κόρον σε κείμενα κάθε είδους και ύφους (π.χ. 1, 2, 3, 4, 5).
Επομένως, ας αποφασίσει ο ερωτών ανάλογα με τον βαθμό εξειδίκευσης του κειμένου και τους αποδέκτες του.
Fly low, carrion crow - Two Gallants
stathis
¥
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.
Το κουφάρι και το πτώμα τα είχα σκεφτεί και απορρίψει. Θα απορρίψω επίσης, μετά πολλών επαίνων, το θνησιμαίο, αφενός γιατί το κείμενό μου δεν απευθύνεται σε εξειδικευμένο κοινό, αφετέρου γιατί δημιουργείται σύγχυση με τη σημασία «ετοιμοθάνατος, θνησιγενής» που επίσης έχει.
Οπότε, τείνω να καταλήξω στο ψοφίμι για την ξηρά και στο νεκρά ζώα για τη θάλασσα (η λέξη «ψοφίμι» δεν μου κολλάει σε θαλάσσιο περιβάλλον).
Το κουφάρι και το πτώμα τα είχα σκεφτεί και απορρίψει. Θα απορρίψω επίσης, μετά πολλών επαίνων, το θνησιμαίο, αφενός γιατί το κείμενό μου δεν απευθύνεται σε εξειδικευμένο κοινό, αφετέρου γιατί δημιουργείται σύγχυση με τη σημασία «ετοιμοθάνατος, θνησιγενής» που επίσης έχει.
Οπότε, τείνω να καταλήξω στο ψοφίμι για την ξηρά και στο νεκρά ζώα για τη θάλασσα (η λέξη «ψοφίμι» δεν μου κολλάει σε θαλάσσιο περιβάλλον).
Καλημέρες. Δύο φορές έχει αναφερθεί το πτωματοφάγα και πολλά είναι τα ευρήματα για τρέφονται με πτώματα. Διαπιστώνω ότι για άλλη μια φορά έχουμε πρόβλημα με τη λέξη πτώματα (και επουδενί μη γράψεις «τρέφονται με σορούς»!).
Α, άμα πάμε για πληρότητα, να προσθέσω και το λέσι, το οποίο έχουμε και στο νήμα Τουρκικές λέξεις στην Ελληνική:
ΛΚΝ:
1. το πτώμα ζώου, το ψοφίμι και η δυσάρεστη οσμή που αυτό αναδίδει, η δυσοσμία, η βρόμα.
2. (μτφ., λαϊκ.) α. για κπ. υπερβολικά νωθρό, αδύναμο, κουρασμένο· ψοφίμι. β. για κπ. υπερβολικά βρόμικο.
[μσν. λέσι < τουρκ. leş `ψοφίμι΄ -ι]
λεσιάρης -α -ικο [lesxáris] Ε9 : (λαϊκ.) για άνθρωπο υπερβολικά βρόμικο, κακοντυμένο, απεριποίητο: Στην καφετέρια αυτή συχνάζουν όλοι οι λεσιάρηδες της περιοχής. [λέσ(ι) -ιάρης]
Κριαράς:
λέσι το· πληθ. λέση. Πτώμα ζώου, ψοφίμι: έπεσαν σαν όρνεα στα λέση (Διγ. Α 2683). [<τουρκ. leş. Η λ. στο Somav. και σήμ. λαϊκ.]
Όσο για τον πληθυντικό του, στη Θεσσαλία τουλάχιστον ακούγεται συχνά ως λέσια (όπως απαντάται και στη Λεξιλογία), κυρίως στη φράση «βρομάει σαν τα εφτά λέσια» (το εφτά προφανώς για επίταση).
Την ίδια ώρα, στην Κίνα...
Τόσο χαρούμενα πράγματα.