bol-sein, jatte-téton = μαστός (κύπελλο με θηλή αντί για πόδι)

[nickel]

Πολύ ενδιαφέρουσα η ιστορία για τη γαλατιέρα της Μαρίας Αντουανέτας. Αν ξέρετε γαλλικά, μπορείτε να τη διαβάσετε στη σελίδα του πανέμορφου Μουσείου Κεραμικής της Σεβρ ή των Σεβρών (http://www.sevresciteceramique.fr/site.php). Στα αγγλικά υπάρχει μια παρουσίαση εδώ.

On raconte même, mais c'est une légende, que le galbe de la Jatte téton fut obtenu par moulage du sein royal !

C'est une légende, αλλά τη γαλατιέρα τη λένε jatte-téton και bol-sein, βυζογαβάθα, και αναρωτιέμαι αν υπάρχει κομψότερος τρόπος να την πούμε. Στα αρχαία αγγεία δεν βρήκα τίποτα (μα δεν ενέπνευσε κανέναν η Αφροδίτη;).

 

[sarant]

Πώς δεν ενέπνευσε; Όταν ήμουν παιδί υπήρχε μια ποικιλία ροδάκινα, με λευκή σάρκα, που λεγόταν Μαστοί Αφροδίτης.

Αλλά για τα αγγεία, η λ. "μαστόμορφα" βγάζει μία γκουγκλιά μόνο -Λάθος! τώρα βγάζει δύο, λέει κάποιος από το βάθος.

 

[bernardina]

Μαστός. Ημισφαιρικόν αγγείον, έχον το σχήμα του γυναικείου μαστού. Ο μαστός εχρησίμευεν ως ποτήριον ύδατος δι' ό και οι Πάφιοι ωνόμαζον μαστόν παν είδος ποτηρίου. Κατά τον Πολυδεύκην, ο μαστός ομοιάζει προς την φιάλην, κατά δε τον Αθήναιον προς την κύμβην. Εν τοις απογραφικοίς καταλόγοις των ναών της Δήλου και του Ωρωπού αναγράφονται μαστοί εξ αργύρου. Συνήθως ο μαστός κατεσκευάζετο εκ πηλού και εκοσμείτο έξωθεν δια ζωγραφικών παραστάσεων. Ο μαστός είναι σύνηθες αγγείον κατά τον 6ον, σπανιώτερον δε κατά τον 5ον π.Χ. αιώνα. Χαρακτηριστικόν δείγμα μαστού παρέχει ο εν τω μουσείω του Λούβρου οξυπύθμενος δίωτος μαστός εφ ου αγγειογραφία παραστάσεως δένδρου, εκατέρωθεν του οποίου προχωρούν κατ' αλλήλων δύο ιππείς.

Ήλιος.

Και ετρουσκικός mastos (και πληθυντικός mastoi)

Εδιτ. Για κάποιο λόγο, όταν προσπάθησα να επισυνάψω την εικόνα από τον μαστό του Λούβρου (sic!) έγινε το κείμενο άνω κάτω...

 

[nickel]

Μα τι λέτε τώρα! Και μαστός και mastos και mastoid cup! Μ' έναν σμπάρο τόσες τρυγόνες!

http://books.google.gr/books?id=L-DYdyXXMy8C&pg=PA195#v=onepage&q&f=false

 

[drsiebenmal]

Ο μαστός ήταν ένα αγγείο πόσης σε σχήμα γυναικείου στήθους η βάση του οποίου ήταν η θηλή. Είχε δύο, μία ή καμία λαβή.

Συνήθως η μία λαβή ήταν μια θηλιά οριζόντια στο αγγείο, λίγο κάτω από το χείλος, ενώ η δεύτερη μια θηλιά κάθετη που ξεκινούσε πάνω από τη μέση του σώματος και κατέληγε κάτω από το χείλος του αγγείου.

Οι Αθηναίοι αγγειοπλάστες μάλλον πήραν το σχήμα του αγγείου από τους Κορίνθιους. Από μια απεικόνιση σ’ ένα αγγείο φαίνεται πως συνηθιζόταν να το κρεμούν στον τοίχο.

Από εδώ

 

[nickel]

ΜΑΣΤΟΣ (Mastos)
Ο μαστός (αρχαία ονομασία) είναι συμποσιακό αγγείο, μια παραλλαγή του σκύφου με κωνικό σώμα, οριζόντιες λαβές και μια θηλή αντί για πόδι, σχήμα που παραπέμπει στο γυναικείο στήθος. Η παραλλαγή του με επίπεδη βάση, διακριτό χείλος και προς τα πάνω καμπυλούμενες οριζόντιες λαβές ονομάζεται μαστοειδές κύπελλο (mastoid cup). Το αγγείο παρήχθη στη μελανόμορφη τεχνική στο γ΄ τέταρτο του 6ου αι., και διαδόθηκε στα τέλη του αιώνα. Τα ερυθρόμορφα αγγεία αυτού του τύπου είναι πολύ λίγα. Ύψος γύρω στα 15 εκ.

Εικονογράφηση όπως και στο #3

Από ενδιαφέρον PDF:
Εισαγωγή στην κλασική αρχαιολογία
http://www.mediterraneanstudies.gr/tms/docs/klasiki arxaiologia.pdf

 

[Zazula]

Από μια απεικόνιση σ’ ένα αγγείο φαίνεται πως συνηθιζόταν να το κρεμούν στον τοίχο.

Μπορεί λοιπόν σήμερα οι τοίχοι να έχουν αυτιά, αλλά στην αρχαιότητα είχαν βυζιά! Για μι' ακόμη φορά αποδεικνύονται απίστευτα προχώ οι ΑΗΠ!