τζαμί Μπαμπά-Τσαούς = Baba Çavuş mosque [EN], mezquita de Baba Çavuş [ES]

[AoratiMelani]

Δεν ξέρω καν αν είναι τούρκικα, αλλά έτσι μου μοιάζει (έστω παρεφθαρμένα, δεν ξέρω τούρκικα καθόλου).

Βρίσκεται στη Ναύπακτο. Ξέρει κανείς πώς λέγεται στα ισπανικά, ή έστω στα γαλλικά, ιταλικά ή αγγλικά, ή έστω πώς γράφεται σωστά στα τούρκικα, ή τι σημαίνει η ονομασία και ποια είναι η προέλευσή της;

EDIT: αν τυχόν είναι άλλη γλώσσα, αρβανίτικα ή βλάχικα ή τίποτε τέτοιο, μην με πάρετε με τις ντομάτες παρακαλώ (ή τουλάχιστον να είναι γινωμένες).

 

[Marinos]

Τούρκικα είναι, Baba Çavuş. Τσαούσης είναι, ας πούμε, κάτι σαν λοχίας, και μπαμπά είναι εδώ μάλλον προσωνύμιο δερβίση, αντίστοιχο του «Γέρων».
Πάντως σε μια έκδοση του Υπουργείου Πολιτισμού για την οθωμανική αρχιτεκτονική στην Ελλάδα, για τη Ναύπακτο βρίσκω μόνο Φετιχιέ Τζαμί (ή Τζαμί Λιμανιού) και Βεζίρ Τζαμί.

 

[AoratiMelani]

Να είσαι καλά βρε Μαρίνο, μόλις είδα ότι ήσουν συνδεδεμένος λέω αυτός θα με σώσει τώρα. :)

Το Μπαμπά Τσαούς δεν υπάρχει, έχει χτιστεί αποπάνω του ο Προφήτης Ηλίας, αλλά στο κείμενο που έχω το αναφέρει.

 

[nickel]

Διορθώστε τον τίτλο αν είναι λάθος.

 

[Marinos]

Στο βαθμό που δεν θέλουμε να μπλέξουμε με Chavush και τέτοια, σωστός είναι ο τίτλος.

 

[AoratiMelani]

Κι εγώ προτιμώ να μην μπλέξω. Εντάξει κι από μένα.

 

[AoratiMelani]

Κι εδώ που φτάσαμε, την Ντάπια Τσαούς πώς θα την πω;

 

[Earion]

Bastion. Cavush Bastion.

 

[AoratiMelani]

Σκέφτηκα, επειδή κατά κάποιον τρόπο είναι κομμάτι της ονομασίας στα ελληνικά, να το πω "dapia Çavuş" μέσα σε εισαγωγικά (και το πρωτότυπο έτσι το έχει).

ο ογκώδης πεταλόσχημος προμαχώνας με μέτωπο προς το λιμάνι, γνωστός με το όνομα «ντάπια Τσαούς».

el voluminoso baluarte en forma de herradura de frente al puerto, conocido por el nombre “Dapia Çavuş”.

Αλλά δεν είμαι σίγουρη αν είναι σωστό ή αν πρέπει να βάλω μέσα στα εισαγωγικά “baluarte Çavuş”.

 

[nickel]

Τα redoubt (αγγλικό) και tabya (τουρκικό) μπορούν να είναι χρήσιμα;

 

[Earion]

Το redoubt σημαίνει άλλο πράγμα. Το tabya ναι, αν μεταγράψουμε το όνομα στα τουρκικά, Çavuş Tabya, και αμέσως μετά εξηγήσουμε: (= El bastión del sargento).

(Προσοχή στη σειρά των λέξεων: το «Ντάπια Τσαούς» είναι ελληνική κατασκευή).

 

[AoratiMelani]

Καταλαβαίνω, σε ευχαριστώ. Γι' αυτό λέω να πάει μέσα σε εισαγωγικά, όπως και στο πρωτότυπο γιατί είναι ονομασία, η ελληνική ονομασία, με την ελληνική σύνταξη. Δηλαδή λέω στον ισπανό ότι υπάρχει ένας προμαχώνας που τον λένε "έτσι", και το έτσι είναι ονομασία και μπαίνει "ους εχ' ", που λέει κι ο λαρισαίος δάσκαλος των αγγλικών. Το γεγονός ότι το "έτσι" σημαίνει "προμαχώνας του λοχία" ποσώς μας ενδιαφέρει εν προκειμένω.

(Καλά βέβαια εσύ αυτό για τη σύνταξη το είπες μάλλον με αφορμή το ποστ του Νίκελ).

 

[SBE]

Για το τζαμί το καταλαβαίνω να το γράψεις όπως στον τίτλο του νήματος, αλλά για το τοπωνύμιο γιατι τέτοια προσήλωση στο τούρκικο;

 

[AoratiMelani]

Στο ελληνικό, όχι στο τούρκικο. Εδώ στην Ελλάδα "ντάπια Τσαούς" το λένε.
Βεβαίως από την τουρκική γλώσσα προέρχεται, αλλά αυτό είναι αδιάφορο πλέον: το λένε έτσι και τέρμα.
Όπως τη Βάλια Κάλντα ας πούμε, δεν θα πεις πάμε στη Ζεστή Κοιλάδα, έτσι δεν είναι;

Παρεμιπτόντως, υπάρχει και η "ντάπια Μπότσαρη", και η λέξη "ντάπια" έχει περάσει στην ελληνική γλώσσα, την έχει και στην Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα στο λεξικό πίσω: ντάπια και τάπια και τάμπια = οχύρωμα, προμαχώνας. Παρεμπιπτόντως το αναφέρω, γιατί και να μην είχε περάσει στη γλώσσα μας, πάλι το θέμα εδώ είναι η επωνυμία, που την παραθέτω αναγκαστικά ως έχει.

 

[SBE]

Εννοώ γιατί Cavus κι όχι Tsaous, Chaous ή όπως αλλιώς θα έκανες τη μεταγραφή. Αφού στα ελληνικά δεν υπάρχει Β στη λέξη.

 

[AoratiMelani]

ΑΑΑΑΑ ΟΚ! Σωστή παρατήρηση. Με αυτή τη λογική πρέπει να είναι dapia Chaús.

 

[nickel]

Αφού πρόκειται για τοπωνύμιο ή ονομασία μνημείου κτλ, θα πρέπει να είναι με κεφαλαία αρχικά και οι δύο λέξεις (δηλ. Τσαούς Ντάπια) και να μεταφέρουμε στην ξένη γλώσσα και τη σειρά του. Οπότε Tsaous Dapia. Ή όχι;

 

[AoratiMelani]

Στο κείμενό μου είναι "ντάπια Τσαούς", έτσι ακριβώς όπως το βλέπεις. Οπότε το πολύ πολύ "Dapia Chaús", εκτός κι αν το κείμενό μου είναι λάθος.

 

[nickel]

Το κείμενό σου είναι (υποθέτω) περιγραφικό, γι' αυτό έχει και την ντάπια με πεζό: η ντάπια με το όνομα Τσαούς. Όπου κι αν κοίταξα, Τσαούς Ντάπια είδα. Και ο τόνος μού αρέσει (Tsaús Dapia), αλλά [ch] δεν λέμε στα ελληνικά. Άσε που κινδυνεύεις με σκληρό [k], ένα βήμα από το chaos...

 

[Earion]

Επαναλαμβάνω ότι Τσαούς Ντάπια είναι η σύνθεση στα τουρκικά· στην ελληνική σύνθεση οι λέξεις μπαίνουν με αντίστροφη σειρά: Ντάπια <του> Τσαούς. Όπως ονομάζονται και οι ντάπιες του Μεσολογγιού (βλ. εδώ):

1 .Tου Δρακούλη
2. Tου Kανάρη
3. Tου Σκεντέρμπεη
4. Tου Λόρδου Σέφερντ
5. Tου Mονταλεμπέρ
6. Tου Pήγα
7. Tου Mακρή
8. Tου Γουλιέλμου της Oράγγης ή της Λουνέττας
9. Tου A. Kοκκίνη
10. H Kεραυνοβόλος
11. Tου Mάρκου Mπότσαρη
12. Tου Kοραή
13. Tου Φραγκλίνου (Tερρίμπιλε)
14. Tου Γουλιέλμου Tέλλου
15. Tου Kουτσιούκου
16. Tου Λόρδου Bύρωνος
17. Tου Mιαούλη
18. Tου Σαχτούρη