Έχω και 'γω μια ιδέα! Να βάζουν κάποιο voice recognition software να ακούει όλη την ταινία και να κάνει transcription, ενώ ταυτόχρονα καταγράφει τους χρόνους της κάθε πρότασης για να τους έχουμε έτοιμους. Μετά πετάμε το transcript στο babelfish, και ό,τι βγάλει το ρίχνουμε στους υπότιτλους! Κανείς δε θα καταλάβει τη διαφορά.
Υποτιτλισμός και επαγγελματισμός: η ταλαιπωρία των -ισμών
- Thread starter curry
- Start date
Disclaimer: Εγώ θεωρώ, και το έχω πει και ξαναπεί, ότι σε γενικές γραμμές οι υποτιτλιστές κάνουν πολύ καλή δουλειά (ή βλέπω πολύ λίγες ταινίες υποτιτλισμένες στα ελληνικά). Εκτίθενται περισσότερο επειδή τους βλέπουν καθημερινά χιλιάδες μάτια με τη δυνατότητα να κάνουν άμεση σύγκριση με το πρωτότυπο. Κανένας άλλος μεταφραστής δεν περνάει παρόμοια δοκιμασία. Αλλιώς από άλλους κλάδους της μετάφρασης θα είχαμε πολύ περισσότερο υλικό να γελάμε εδώ. (Και δεν αναφέρομαι στις σελίδες του διαδικτύου με μηχανική μετάφραση.)
curry
New member
Παιδιά, μην το γελάτε καθόλου! Έχει ήδη γίνει - είχα κάνει editing στα κατορθώματά του πριν από τουλάχιστον 4 χρόνια! Και voice recognition και απ' όλα. Ιδού και το σχετικό link.
Και αυτό.
Και αυτό.
Ambrose
¥
Μα δεν πιστεύω ότι πολυσκοτίζονται για τέτοιες λεπτομέρειες... Η δουλειά να βγει όσο πιο γρήγορα γίνεται να πάρουμε τα λεφτά να τελειώνουμε... Γιατί αν προβληματιστούμε γι' αυτά που γράφουμε, τότε θα πρέπει να το ψάξουμε και δεν βαριέσαι...
Εγώ κάπως έτσι πιστεύω ότι γίνεται.
Αυτό όμως που όντως δεν καταλαβαίνω είναι τρανταχτά ονόματα στο χώρο του υποτιτλισμού και καλοπληρωμένα, να κάνουν παρανοήσεις ή μεταφράσεις κάτω του μετρίου. Κι έχω δει κι εξακολουθώ να βλέπω αρκετά....
danae
¥
Εγώ πιστεύω ότι απλώς μεταφράζουν μηχανικά, δηλαδή δεν συνειδητοποιούν τι γράφουν. Επιπλέον δεν διαβάζουν αυτό που έγραψαν κι έτσι χάνουν την ευκαιρία να δουν το λάθος εκ των υστέρων. Όπως με τον "Άγιο Γκράαλ". Είναι δυνατόν να γράφει κανείς ότι "ένας κάλυκας από αχάτη" είναι ο Άγιος Γκράαλ που τον πήγε στο Ναό ένας άλλος Άγιος, και να μην αναρωτιέται τι γράφει; Ή με την "κοκαΐνη με σμέουρα". Δηλαδή τι είναι αυτό; Τρώγεται; Πίνεται; Είναι ναρκωτικό; Είναι δυνατόν να μην αναρωτηθεί αυτός που το έγραψε;
Απλώς ο μεταφραστής ή ο "μεταφραστής" γράφει μηχανικά και γρήγορα, χωρίς να αντιλαμβάνεται το νόημα αυτών που διαβάζει και αυτών που γράφει. Πιθανώς δεν κάνει τίποτα περισσότερο απ' το να μεταφράζει λέξεις, και μάλιστα στραβά. Και γι' αυτό φταίνε αυτά που είπατε. Οι κακές αμοιβές και το γεγονός ότι το μοναδικό κριτήριο για την επιλογή μεταφραστή είναι η χαμηλή τιμή. Ο ίδιος μεταφραστής, αν πληρωθεί καλά --και έχει φιλότιμο, δηλαδή αφιερώσει περισσότερο χρόνο αφού πλέον μπορεί να το κάνει-- δεν θα κάνει τα ίδια λάθη.
Απλώς ο μεταφραστής ή ο "μεταφραστής" γράφει μηχανικά και γρήγορα, χωρίς να αντιλαμβάνεται το νόημα αυτών που διαβάζει και αυτών που γράφει. Πιθανώς δεν κάνει τίποτα περισσότερο απ' το να μεταφράζει λέξεις, και μάλιστα στραβά. Και γι' αυτό φταίνε αυτά που είπατε. Οι κακές αμοιβές και το γεγονός ότι το μοναδικό κριτήριο για την επιλογή μεταφραστή είναι η χαμηλή τιμή. Ο ίδιος μεταφραστής, αν πληρωθεί καλά --και έχει φιλότιμο, δηλαδή αφιερώσει περισσότερο χρόνο αφού πλέον μπορεί να το κάνει-- δεν θα κάνει τα ίδια λάθη.
Last edited:
vortex7123
New member
Είμαι καινούργιος στο φόρουμ και τυγχάνει να είναι η δουλειά μου αυτή. Δε δουλε΄΄υω για το ΣΚΑΙ αλλά για άλλη εταιρία
(από αυτή τη δουλειά συντηρούμαι) και στο παρελθόν έχω συνεργαστεί με αρκετές΄άλλες και μάλιστα σπό τις πιο γνωστές και δυνατές στο χώρο. Θέλω λοιπόν να πω το εξής. 'Οπως και σε όλα, το ρητό "ό,τι πληρώνεις παίρνεις" ισχύει πέρα ως πέρα. Υπάρχουν εταιρίες που δίνουν 0,80 ή ακόμα και 0,65 το τηλεοπτικό λεπτό. 'Οταν έχεις να μεταφάσεις ντοκιμαντέρ ή κάποια σειρά [που έχει απίστευτη ορολογία κοινώς είναθ "παλούκι"¨και οι διορίες παράδοσης είναι πολύ στενές, τότε οι μεταφραστές κάνουν το αυτονόητο. Τις "σαβουρώνουν" που λέμε και στο χώρο. Για φαντάσου φίλη, να δουλεύεις 4/5 ώρες για να βγάλεις ένα ντικιμαντέρ και να πληρώνεσαι 25/30 ευρώ. Είναι ξεφτίλα. Είναι όπως και σε όλα τα άλλα επαγγέλματα. Και λυπάμαι που το λέω γιατί ανήκω κι εγώ στο χώρο αλλά φταίνε οι ξεφτιλισμένες εταιρίες που θέλουν να τα τσεπώνουν από τον ιδρώτα των άλλων.
vortex7123
New member
Ξέρει κανείς ποια είναι τέλος πάντως οι πιο καλοπληρωμένες εταιρείες, εκτός από τη lumiere?
Καλώς όρισες στο φόρουμ, Vortex.
Οι εταιρείες κατά τη γνώμη μου δεν είναι ούτε ξεφτιλισμένες ούτε μη ξεφτιλισμένες. Κάνουν ό,τι τις παίρνει και ό,τι μπορούν για να επιβιώνουν και να κερδίζουν. Μα αυτό δεν κάνουν όλοι οι εργοδότες; Βγάζουν λεφτά από τον ιδρώτα των άλλων προσπαθώντας να πληρώνουν τα χαμηλότερα δυνατά μεροκάματα; Εμείς γιατί το επιτρέπουμε όμως; Για διάφορους λόγους:
Κάποιοι από μας λειτουργούμε σαν τους οικονομικούς μετανάστες που παίρνοντας πολύ χαμηλά μεροκάματα εκτοπίζουν τους ντόπιους από δουλειές που απαιτούν χαμηλά προσόντα. Δηλαδή, ενώ κάποιος δεν πουλάει τη δουλειά του τόσο φτηνά, κάποιος άλλος την πουλάει, και μάλιστα, όπως βλέπουμε στο Προζ, ανταγωνίζεται τους συναδέλφους του ρίχνοντας ακόμα περισσότερο τις τιμές.
Επίσης, το έχουμε πει χιλιάδες φορές, παιδάκια 22χρονα με Lower ή ερασιτέχνες υποτιτλιστές που αποδεικνύουν στους εργοδότες ότι δεν χρειάζεται ιδιαίτερα προσόντα αυτή η δουλειά, δεν τολμούν να ζητήσουν περισσότερα. Ό,τι τους πει ο εργοδότης, το δέχονται και λένε ευχαριστώ. Γιατί να μη δώσει, λοιπόν, λίγα ο εργοδότης αφού υπάρχουν άνθρωποι που τα δέχονται; Για να έχει καλύτερη ποιότητα; Μα δεν τον ενδιαφέρει. Δηλαδή, καλή είναι κι η ποιότητα, αλλά αυτό που τον ενδιαφέρει πάνω απ' όλα είναι πόσα θα μπουν στο ταμείο του στο τέλος του μήνα. Ας μην ξεχνάμε κιόλας ότι όλοι οι μικροεπιχειρηματίες στην Ελλάδα λειτουργούν χωρίς πραγματικό κεφάλαιο, χωρίς μετρητά και με μεταχρονολογημένες επιταγές. Λέτε έναν τέτοιο άνθρωπο να τον ενδιαφέρει να δώσει παραπάνω λεφτά για να έχει μια καλή μετάφραση;
Όταν π.χ. ένας υπάλληλος μιας εταιρείας υποτιτλισμού φεύγει από την εταιρεία και αποφασίζει να ανοίξει δικό του γραφείο υποτιτλισμού, πού ποντάρει; Στο ότι όσο λίγα λεφτά κι αν δώσει, πάντα θα εμφανιστούν κάποιοι που θα δεχτούν να κάνουν υποτιτλισμό μ' αυτά τα ψίχουλα. Νοικιάζει έναν υποτυπώδη χώρο με μερικά κομπιούτερ, βάζει αγγελία ότι ζητάει υποτιτλιστές και έτοιμο το γραφείο υποτιτλισμού. Και ο ίδιος άνθρωπος πάει στα κανάλια και χτυπάει τις χαμηλότερες τιμές απ' όλους, για να παίρνει τους υποτιτιλισμούς από τις πιο μεγάλες και πιο εδραιωμένες εταιρείες. Και κάποια κανάλια τον προτιμούν, φυσικά.
Καλησπέρα...εγώ είχα σαν ασχολία τον υποτιτλισμό ερασιτεχνικά και το τελευταίο διάστημα βλέποντας μια αγγελία αποφάσισα να απαντήσω. Το πρώτο άτομο επαγγελματίας που μίλησα ήταν η Αλεξάνδρα και ελπίζω οσες φορές τη ρώτησα να μην την κούρασα.
Δεν έχω πάρα πολύ καιρο στον χώρο, είμαι fresh meat στην ουσία αλλα θα ήθελα να πω και εγώ την δική μου γνώμη.
Δεν ανήκα σε καμία ομάδα υποτιτλιστών, απλά μετέφραζα για φίλους, φίλες και με ευχαριστούσε απλά το πως μπορούσαν να δουν την ταινία. Ακόμη και τότε πρόσεχα και τον χρονισμό και το τι μεταφράζω, αν κάπου έβλεπα πως αυτο που άκουγα ή διάβαζα δεν είχε νόημα καταλάβαινα πως χρειαζόταν μια περαιτέρω αναζήτηση και πάντα το google δεν με απογοήτευε.
Δεν έχω κανένα πτυχίο αγγλικών αλλα γνωρίζω ατόμα με πτυχία που η γνώση τους είναι κατά πολύ υποδεέστερη. Σπούδασα γραφιστική και ασχολούμαι ερασιτεχνικά με την σύνθεση μουσικής και παντα ήμουν αναγκασμένος να καταφεύγω σε αγγλικές εκδόσεις.
Ακούω audiobοoks και πλέον εδώ και αρκετό διάστημα βλέπω ταινίες χωρίς υπότιτλους για να δινω στο μυαλό μου ερεθίσματα. Όλα αυτά καθαρά απο την δική μου θέληση γιατί πιστεύω πως μια ξένη γλώσσα ποτέ δεν τη γνωρίζεις απόλυτα.
Υποθέτω το γεγονός οτι ζω σε μια περιοχή που κάποτε υπήρχει Αμερικάνικη βάση και είχα πάντα την ευκαιρία για διάλογο ήταν κάτι που με ωφέλησε.
Εχω και φίλους στο NJ και στην Μελβούρνη και πάντα αν κάπου χρειαστώ μια βοήθεια υπάρχει πάντα.
Αυτα τα λέω για τον εξής λόγο. Όπως προείπε και η Αλεξάνδρα το αν μπαίνω σε αυτή την διαδικασία δεν είναι για την οποιαδήποτε εταιρία αλλα για τον εαυτό μου. Αυτό που καταλαβαίνω πλέον είναι πως ο μεταφραστής είτε είναι υποτιτλιστής είτε μεταφράζει κάποιο κείμενο κάθε μέρα μαθαίνει κάτι το καινούργιο. Αν δώσει βάση την επόμενη φορά δεν θα χρειαστεί να μεταφράσει οτι υπέθεσε αλλα αυτο που είναι το σωστό.
Ναι, υπάρχουν παιδιά 20-25 ετών που πιστεύουν πως οι γνώσεις τους δεν μπορούν να μπούν κάτω απο το οποιοδήποτε πρίσμα κριτικής ή διόρθωσης. Καταλαβαίνω πως οσο υπάρχουν άτομα που δρουν κάτω απο το σκεπτικό απλά να περάσουν απο αυτό το επάγγελμα δεν θα αλλάξει το παραμικρό στο χώρο και στις αμοιβές.
Όπως είπε και η Αλεξάνδρα είναι εταιρίες και όπως όλοι ξέρουμε τους ενδιαφέρει μόνο το κέρδος. Τώρα άν εμείς, εξαιρώ τον εαυτό μου λογο του ότι δεν θεωρώ πως έχω φτάσει στο σημείο ακόμα να πώ πως είμαι επαγγελματίας, κάνουμε το 80-90 % της εργασίας και το αντίτιμο του χρόνου μας είναι στο 1 ευρώ ανα λεπτό, αυτό είναι το λυπηρό της ιστορίας.
Κοίταξα σε μερικά forums και βλέπω πως αρκετά άτομα προσέχουν αρκετά λάθη στις μεταφράσεις και ιδιαίτερα τις επαγγελματικές. Βεβαια αν δεν έχεις υποτιτλίσει έστω και ερασιτεχνικά δεν μπορείς να καταλάβεις αλλα είχαν επικεντρωθεί σε λάθη που ήταν κραυγαλέα και έλεγες πως αυτός που έκανε τον υποτιτλισμό κάτι "ήπιε" και μάλλον και αυτος που έκανε την επιμέλεια. Δεν ξέρω που οφείλεται, λογω του ότι δεν έχω μεγάλη εμπειρία απλά κάνω υποθέσεις.
Βλεπω απο την δική μου εμπειρία πως οι εταιρίες είναι πάντα πρόθυμες να σε δοκιμάσουν και άν έχεις και κάποιον γνωστό δεν τους πειράζει να τον δοκιμάσουν. Απο όσο γνωρίζω για απλή μετάφραση χωρίς χρονισμό δίνουν απο 0,60-0,85 λεπτά. Απλά μου κάνει εντύπωση η προθυμία που έχουν πάντα να σε δοκιμάσουν και απο την άλλη το ύψος των αμοιβών.
Απο όσα έχω διαβάσει και σε άλλα forums ελληνικά κανείς μεταφραστής δεν είναι ευχαριστημένος και αν αναλογιστούμε πως σε άλλες χώρες αμοίβονται πολύ καλύτερα τοτε χαιρέτα μας τον πλάτανο.
Βλέπω στο Proz πως έχουν και ένα σύστημα αξιολόγησης των εταιριών και νομίζω πως και αυτό είναι ένα όπλο. Δεν είναι το μόνο μέσο που υπάρχει. Θα συμφωνήσω με την Αλεξάνδρα που αναφέρει πως δεν υπάρχει τόλμη. Ίσως σήμερα να είναι ένα καπρίτσιο της μοίρας, και είδα αυτό το post. Λύσεις πάντα υπάρχουν και για αυτό τον λόγο η μεγαλύτερη ευχή και κατάρα πάντα είναι ενας σκεπτικιστής.
Η εταιρίες έχουν μια νοοτροπία, το θέμα είναι πως πρέπει να αλλάξει η δική μας καθως και ο ρόλος.
Πρέπει να αλλάξουμε τη θέση που έχουμε σε αυτή την αλυσίδα. Νιώθω πως είμαστε λιοντάρια που έχουν τον ρόλο της ύαινας και περιμένουμε πιο αρπαχτικό θα χορτάσει την πείνα του και να φάμε τα απομεινάρια. Κάποιος/α έφτασε κοντά στη λύση. Υπάρχει τρόπος να αμοιβόμαστε καλύτερα και να έχουμε και μια καλύτερη θέση στην ας την πω τροφική αλυσίδα.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Δεν έχω πάρα πολύ καιρο στον χώρο, είμαι fresh meat στην ουσία αλλα θα ήθελα να πω και εγώ την δική μου γνώμη.
Δεν ανήκα σε καμία ομάδα υποτιτλιστών, απλά μετέφραζα για φίλους, φίλες και με ευχαριστούσε απλά το πως μπορούσαν να δουν την ταινία. Ακόμη και τότε πρόσεχα και τον χρονισμό και το τι μεταφράζω, αν κάπου έβλεπα πως αυτο που άκουγα ή διάβαζα δεν είχε νόημα καταλάβαινα πως χρειαζόταν μια περαιτέρω αναζήτηση και πάντα το google δεν με απογοήτευε.
Δεν έχω κανένα πτυχίο αγγλικών αλλα γνωρίζω ατόμα με πτυχία που η γνώση τους είναι κατά πολύ υποδεέστερη. Σπούδασα γραφιστική και ασχολούμαι ερασιτεχνικά με την σύνθεση μουσικής και παντα ήμουν αναγκασμένος να καταφεύγω σε αγγλικές εκδόσεις.
Ακούω audiobοoks και πλέον εδώ και αρκετό διάστημα βλέπω ταινίες χωρίς υπότιτλους για να δινω στο μυαλό μου ερεθίσματα. Όλα αυτά καθαρά απο την δική μου θέληση γιατί πιστεύω πως μια ξένη γλώσσα ποτέ δεν τη γνωρίζεις απόλυτα.
Υποθέτω το γεγονός οτι ζω σε μια περιοχή που κάποτε υπήρχει Αμερικάνικη βάση και είχα πάντα την ευκαιρία για διάλογο ήταν κάτι που με ωφέλησε.
Εχω και φίλους στο NJ και στην Μελβούρνη και πάντα αν κάπου χρειαστώ μια βοήθεια υπάρχει πάντα.
Αυτα τα λέω για τον εξής λόγο. Όπως προείπε και η Αλεξάνδρα το αν μπαίνω σε αυτή την διαδικασία δεν είναι για την οποιαδήποτε εταιρία αλλα για τον εαυτό μου. Αυτό που καταλαβαίνω πλέον είναι πως ο μεταφραστής είτε είναι υποτιτλιστής είτε μεταφράζει κάποιο κείμενο κάθε μέρα μαθαίνει κάτι το καινούργιο. Αν δώσει βάση την επόμενη φορά δεν θα χρειαστεί να μεταφράσει οτι υπέθεσε αλλα αυτο που είναι το σωστό.
Ναι, υπάρχουν παιδιά 20-25 ετών που πιστεύουν πως οι γνώσεις τους δεν μπορούν να μπούν κάτω απο το οποιοδήποτε πρίσμα κριτικής ή διόρθωσης. Καταλαβαίνω πως οσο υπάρχουν άτομα που δρουν κάτω απο το σκεπτικό απλά να περάσουν απο αυτό το επάγγελμα δεν θα αλλάξει το παραμικρό στο χώρο και στις αμοιβές.
Όπως είπε και η Αλεξάνδρα είναι εταιρίες και όπως όλοι ξέρουμε τους ενδιαφέρει μόνο το κέρδος. Τώρα άν εμείς, εξαιρώ τον εαυτό μου λογο του ότι δεν θεωρώ πως έχω φτάσει στο σημείο ακόμα να πώ πως είμαι επαγγελματίας, κάνουμε το 80-90 % της εργασίας και το αντίτιμο του χρόνου μας είναι στο 1 ευρώ ανα λεπτό, αυτό είναι το λυπηρό της ιστορίας.
Κοίταξα σε μερικά forums και βλέπω πως αρκετά άτομα προσέχουν αρκετά λάθη στις μεταφράσεις και ιδιαίτερα τις επαγγελματικές. Βεβαια αν δεν έχεις υποτιτλίσει έστω και ερασιτεχνικά δεν μπορείς να καταλάβεις αλλα είχαν επικεντρωθεί σε λάθη που ήταν κραυγαλέα και έλεγες πως αυτός που έκανε τον υποτιτλισμό κάτι "ήπιε" και μάλλον και αυτος που έκανε την επιμέλεια. Δεν ξέρω που οφείλεται, λογω του ότι δεν έχω μεγάλη εμπειρία απλά κάνω υποθέσεις.
Βλεπω απο την δική μου εμπειρία πως οι εταιρίες είναι πάντα πρόθυμες να σε δοκιμάσουν και άν έχεις και κάποιον γνωστό δεν τους πειράζει να τον δοκιμάσουν. Απο όσο γνωρίζω για απλή μετάφραση χωρίς χρονισμό δίνουν απο 0,60-0,85 λεπτά. Απλά μου κάνει εντύπωση η προθυμία που έχουν πάντα να σε δοκιμάσουν και απο την άλλη το ύψος των αμοιβών.
Απο όσα έχω διαβάσει και σε άλλα forums ελληνικά κανείς μεταφραστής δεν είναι ευχαριστημένος και αν αναλογιστούμε πως σε άλλες χώρες αμοίβονται πολύ καλύτερα τοτε χαιρέτα μας τον πλάτανο.
Βλέπω στο Proz πως έχουν και ένα σύστημα αξιολόγησης των εταιριών και νομίζω πως και αυτό είναι ένα όπλο. Δεν είναι το μόνο μέσο που υπάρχει. Θα συμφωνήσω με την Αλεξάνδρα που αναφέρει πως δεν υπάρχει τόλμη. Ίσως σήμερα να είναι ένα καπρίτσιο της μοίρας, και είδα αυτό το post. Λύσεις πάντα υπάρχουν και για αυτό τον λόγο η μεγαλύτερη ευχή και κατάρα πάντα είναι ενας σκεπτικιστής.
Η εταιρίες έχουν μια νοοτροπία, το θέμα είναι πως πρέπει να αλλάξει η δική μας καθως και ο ρόλος.
Πρέπει να αλλάξουμε τη θέση που έχουμε σε αυτή την αλυσίδα. Νιώθω πως είμαστε λιοντάρια που έχουν τον ρόλο της ύαινας και περιμένουμε πιο αρπαχτικό θα χορτάσει την πείνα του και να φάμε τα απομεινάρια. Κάποιος/α έφτασε κοντά στη λύση. Υπάρχει τρόπος να αμοιβόμαστε καλύτερα και να έχουμε και μια καλύτερη θέση στην ας την πω τροφική αλυσίδα.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
vortex7123
New member
Ακριβώς αυτό εννοώ, Αλεξάνδρα, συμφωνώ απολύτως. 'Ολα λοιπόν έχουν να κάνουν με την ποιότητα που ζητάει το κανάλι και τα στάνταρ του. Και πίστεψέ με οι εταιρίες είναι ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΕΣ. 'Ακου και αυτό. Πριν χρόνια δούλευα σε εταιρεία υποτιτλισμού και ο έξυπνος προϊστάμενός μου σκέφτηκε το εξής. 'Εβαλε αγγελία και ζητούσε υποτιτλιστές και όταν τα κακόμοιρα παιδιά ερχόντουσαν με το βιογραφικό στο χέρι, τους έδινε ένα δοκιμαστικό να κάνουν για να δείξουν τα προσόντα τους, γιατί κατά τη γνώμη του, τα βιογραφικά δεν αποδεικνύουν τίποτα. Μέχρι εδώ καλά. Τι έκανε λοιπόν ο ¨κύριος"??? Μοίραζε δοκιμαστικά τα οποία μετά με κάποιες μικρές διορθώσεις τα έστελνε στα κανάλια αφού τα είχε κάνει παραγωγή, χωρίς να δώσει φράγκο στους μεταφραστές (ήταν βλέπεις δοκιμαστικό) και μετά τους έλεγε ότι δε θα προχωρήσουν σε κάποια συνεργασία. Αυτό για μένα είναι η πιο ελεεινή εκμετάλλευση. Και φυσικά δεν είναι η μόνη εταιρεία που το έκανε αυτό. 'Εμαθα από συναδέλφους ότι το έκαναν και άλλες αρκετές.
vortex7123
New member
Το ποιες εταιρείες είναι σωστές, με σωστούς συνεργάτες και πληρώνουν καλά ως πολύ καλά, είναι γνωστό στους πάντες πια. 'Οπως και το ποιες εταιρείες πρέπει να αποφεύγει κανείς γιατί δίνουν "ψίχουλα".
Ambrose
¥
Αυτό είχα πάθει εγώ από γραφεία και άλλους που ζητούσαν μεταφραστές, όταν είχα πρωτοβγεί από το μεταφραστικό και έψαχνα για δουλειά. Πόσες μεταφράσεις δεν είχαμε κάνει στο τζαμπέ για όλους αυτούς, όλοι οι νεόφυτοι... Ακόμα το θυμάμαι και μού ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.
Υ.Γ. Μάλιστα θυμάμαι ότι ένας από αυτούς ήθελε και δισκέτα (δεν του αρκούσε δηλ. hard copy της μετάφρασης). Και θυμήθηκα επίσης ότι είχα κάνει και τον υποτιτλισμό μιας ολόκληρης ταινίας έτσι για μια εταιρεία.
Χωρίς να έχω εμπειρία από το χώρο του υποτιτλισμού, υποψιάζομαι ότι η ερώτηση δεν είναι εύκολο να απαντηθεί, γιατί ακόμα και οι καλές εταιρείες νομίζω ότι άλλα πληρώνουν στους καλούς/παλιούς/έμπειρους και άλλα στους νέους.
Ωστόσο, η αξιολόγηση μιας εταιρείας από υποψήφιους συνεργάτες (δλδ εμάς :)) μπορεί να γίνεται με βάση ορισμένα κριτήρια, π.χ. Είναι παλιά εταιρεία; Φαίνεται να ακολουθεί σοβαρές διαδικασίες; Δίνει λογικά δοκιμαστικά ή 3 ταινίες στην καθισιά της; Πώς αντιμετωπίζει τους συνεργάτες της;
Για παράδειγμα, η εμπειρία λέει ότι αντιμετώπιση του τύπου «Αυτά δίνω κι άμα σ' αρέσει» είναι κακό σημάδι.
Επίσης, άσχετα με το αν μια εταιρεία λένε ότι πληρώνει καλά ή όχι, αυτό που πρέπει να υπολογίσει ο καθένας είναι πόσα χρήματα χρειάζεται για να ζήσει και αν η δουλειά που του ζητείται να κάνει μπορεί να του τα αποφέρει ή όχι.
Ωστόσο, η αξιολόγηση μιας εταιρείας από υποψήφιους συνεργάτες (δλδ εμάς :)) μπορεί να γίνεται με βάση ορισμένα κριτήρια, π.χ. Είναι παλιά εταιρεία; Φαίνεται να ακολουθεί σοβαρές διαδικασίες; Δίνει λογικά δοκιμαστικά ή 3 ταινίες στην καθισιά της; Πώς αντιμετωπίζει τους συνεργάτες της;
Για παράδειγμα, η εμπειρία λέει ότι αντιμετώπιση του τύπου «Αυτά δίνω κι άμα σ' αρέσει» είναι κακό σημάδι.
Επίσης, άσχετα με το αν μια εταιρεία λένε ότι πληρώνει καλά ή όχι, αυτό που πρέπει να υπολογίσει ο καθένας είναι πόσα χρήματα χρειάζεται για να ζήσει και αν η δουλειά που του ζητείται να κάνει μπορεί να του τα αποφέρει ή όχι.
Με μεγάλη καθυστέρηση, θα ήθελα να σχολιάσω κάτι εδώ: Δεν υπάρχει κανένα ντοκιμαντέρ που μπορείς να το υποτιτλίσεις σε 4-5 ώρες. Εκτός αν είναι 20λεπτης διάρκειας. Ένα ντοκιμαντέρ διάρκειας μιας ώρας χρειάζεται τουλάχιστον 8 ώρες για να υποτιτλιστεί. Θα μπορούσε να φτάσει ακόμα και τις 10-12 ώρες ανάλογα με την έρευνα που απαιτείται.
The art of the film subtitler: How to be as unnoticeable as possible
“Subtitles are the only form of translation where the audience can compare the translation with the original,” says veteran Montreal film translator Robert Gray. But when Gray edited German subtitles for Rebelle (War Witch), the Canadian nominee for this year’s best foreign-language film Oscar, even he couldn’t compare the words he was working on with those spoken by the actors.
Rebelle is about an African child soldier, and much of the dialogue is in Lingala, a Bantu language spoken in the Democratic Republic of Congo. Gray doesn’t understand Lingala, and was given a raw German translation based not on the original dialogue, but on a transcript of the English subtitles.
“It was problematic,” Gray says. “The person who did the translation hadn’t seen the film, and was translating as if it were a written text.”
There aren’t usually that many layers of separation in Gray’s subtitling assignments, which over three decades have included movies by eminent filmmakers in Quebec and abroad. He has worked on subtitles for all seven Canadian films nominated for best foreign-language film since the category was launched in 1976, including Denys Arcand’s Les invasions barbares/TheBarbarian Invasions, which won in 2003.
Millions of words are written about film every year, but few about the subtitler’s craft. Filmmaker Atom Egoyan and York University professor Ian Balfour co-edited a 2004 Alphabet City anthology called Subtitles: On the Foreignness of Film (2004) that touched on the theory and practice of film translation, but the traditional view is that a good subtitle should do its work as unnoticeably as possible.
Unlike a translator of written text, however, a subtitler has to condense the dialogue to fit the time allowed – usually by a third, Gray says. “The eye reads slower than the ear hears,” he says, and nobody likes to see subtitles trailing on after the camera has moved on to another shot. Among those sensitive to such things, the exact placement of a subtitle can stir “almost religious debate.” And if you do allow your subtitles to become noticeable, the consequences can be unpleasant, as Gray discovered when he translated Hamlet’s monologue from French to colloquial English, in Arcand’s Jesus of Montreal.
“After the premiere in Cannes,” Gray says, “one of the actors, who was a Shakespearean actor, was about to rip my throat open for having dared to change Shakespeare. We weren’t able to change the translation for the release, but when the film came out on DVD 10 years later, I made sure to put in the original version.”
Gray wandered into subtitling almost by accident, after translating for interviews with Rainer Werner Fassbinder during his visit to the Montreal Film Festival in 1981. “That opened my eyes to the fact that maybe I could work in film,” he recalls. “I had been reading subtitles for a long time, and had never thought that somebody wrote them, or that I could be one of those people.”
He started subtitling for the National Film Board, and then for independent filmmakers, working with a noisy 35mm projector and an editing table. Now he does everything on a computer with Quicktime files and a variety of subtitling programs, depending on the film format and the preference of the subtitling studio.
Computerization has made it possible for anyone to write subtitles, and just about anyone does. At websites such as opensubtitles.org and podnapisi.net, you can upload your own home-made subtitles, and view and rate those of others.
As with most other kinds of writing, the democratization of subtitle publishing has driven down rates for the most low-margin work: subtitling for DVDs. Gray was recently approached by a company that wanted him to subtitle 30 films a month – a frantic pace of work. “They were paying 10 cents a subtitle,” Gray says. “Anyone taking time and doing it seriously wouldn’t do it for less than a dollar or $1.50 per subtitle.”
Gray’s German translation skills have also made him a favourite helpmate at live appearances by directors Micheal Haneke and Ulrich Seidl, for whom he has also subtitled several films, including his Paradise Trilogy. Gray is in Los Angeles this weekend to translate for Haneke at the Oscars, in case the Austrian’s latest film Amour wins in any of its five nominated categories, including best picture and best director. In Hollywood, success is a language that everyone understands.
“Subtitles are the only form of translation where the audience can compare the translation with the original,” says veteran Montreal film translator Robert Gray. But when Gray edited German subtitles for Rebelle (War Witch), the Canadian nominee for this year’s best foreign-language film Oscar, even he couldn’t compare the words he was working on with those spoken by the actors.
Rebelle is about an African child soldier, and much of the dialogue is in Lingala, a Bantu language spoken in the Democratic Republic of Congo. Gray doesn’t understand Lingala, and was given a raw German translation based not on the original dialogue, but on a transcript of the English subtitles.
“It was problematic,” Gray says. “The person who did the translation hadn’t seen the film, and was translating as if it were a written text.”
There aren’t usually that many layers of separation in Gray’s subtitling assignments, which over three decades have included movies by eminent filmmakers in Quebec and abroad. He has worked on subtitles for all seven Canadian films nominated for best foreign-language film since the category was launched in 1976, including Denys Arcand’s Les invasions barbares/TheBarbarian Invasions, which won in 2003.
Millions of words are written about film every year, but few about the subtitler’s craft. Filmmaker Atom Egoyan and York University professor Ian Balfour co-edited a 2004 Alphabet City anthology called Subtitles: On the Foreignness of Film (2004) that touched on the theory and practice of film translation, but the traditional view is that a good subtitle should do its work as unnoticeably as possible.
Unlike a translator of written text, however, a subtitler has to condense the dialogue to fit the time allowed – usually by a third, Gray says. “The eye reads slower than the ear hears,” he says, and nobody likes to see subtitles trailing on after the camera has moved on to another shot. Among those sensitive to such things, the exact placement of a subtitle can stir “almost religious debate.” And if you do allow your subtitles to become noticeable, the consequences can be unpleasant, as Gray discovered when he translated Hamlet’s monologue from French to colloquial English, in Arcand’s Jesus of Montreal.
“After the premiere in Cannes,” Gray says, “one of the actors, who was a Shakespearean actor, was about to rip my throat open for having dared to change Shakespeare. We weren’t able to change the translation for the release, but when the film came out on DVD 10 years later, I made sure to put in the original version.”
Gray wandered into subtitling almost by accident, after translating for interviews with Rainer Werner Fassbinder during his visit to the Montreal Film Festival in 1981. “That opened my eyes to the fact that maybe I could work in film,” he recalls. “I had been reading subtitles for a long time, and had never thought that somebody wrote them, or that I could be one of those people.”
He started subtitling for the National Film Board, and then for independent filmmakers, working with a noisy 35mm projector and an editing table. Now he does everything on a computer with Quicktime files and a variety of subtitling programs, depending on the film format and the preference of the subtitling studio.
Computerization has made it possible for anyone to write subtitles, and just about anyone does. At websites such as opensubtitles.org and podnapisi.net, you can upload your own home-made subtitles, and view and rate those of others.
As with most other kinds of writing, the democratization of subtitle publishing has driven down rates for the most low-margin work: subtitling for DVDs. Gray was recently approached by a company that wanted him to subtitle 30 films a month – a frantic pace of work. “They were paying 10 cents a subtitle,” Gray says. “Anyone taking time and doing it seriously wouldn’t do it for less than a dollar or $1.50 per subtitle.”
Gray’s German translation skills have also made him a favourite helpmate at live appearances by directors Micheal Haneke and Ulrich Seidl, for whom he has also subtitled several films, including his Paradise Trilogy. Gray is in Los Angeles this weekend to translate for Haneke at the Oscars, in case the Austrian’s latest film Amour wins in any of its five nominated categories, including best picture and best director. In Hollywood, success is a language that everyone understands.
...
Για όποιους θέλουν να δουλέψουν σαν υποτιτλιστές, για όποιους δουλεύουν ήδη σαν υποτιτλιστές ή έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν, για όποιους ενδιαφέρονται να μάθουν τι θα πει υποτιτλισμός, τι απαιτεί και τι προσφέρει, πώς ξεκίνησε, πού βρίσκεται σήμερα και προς τα πού οδεύει, ένα εξαιρετικό* 23λεπτο ντοκιμαντέρ του Ινδού ηθοποιού και σκηνοθέτη Αλιακμπάρ Καμπγουάλα (Aliakbar Campwala) με τη συμμετοχή και δύο Ελλήνων (Δρ Διονύσιος Καψάσκης, λέκτορας Μετάφρασης στο πανεπιστήμιο Roehampton του Λονδίνου και Εμμανουέλα Πατηνιωτάκη, Imperial College London), με αγγλικούς υπότιτλους και για ανθρώπους με προβλήματα ακοής (SDH):
The Invisible Subtitler - O αόρατος υποτιτλιστής
Αόρατοι μεν οι υποτιτλιστές, αλλά χωρίς αυτούς, τα περισσότερα δεν θα βλέπονταν, από τους περισσότερους τουλάχιστον.
* Εξαιρετικό για το περιεχόμενό του —ό,τι πάνω-κάτω θα έλεγα κι εγώ αν κάποιος μου ζητούσε να περιγράψω το τοπίο του υποτιτλισμού, ό,τι έχουμε αναφέρει κατά καιρούς στα σχετικά νήματα.
Συμβουλή προς υποτιτλιστές: πείτε το «Πες τα, χρυσόστομε!» μια και καλή, στην αρχή ή στο τέλος, γιατί αν το λέτε κάθε φορά που συμφωνείτε με κάτι σε όλη τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ, σταματημό δε θα 'χετε. Ο παθός, μαθός και προειδοποιός.
Περισσότερα στοιχεία για το ντοκιμαντέρ:
"The Invisible Subtitler" is the first documentary that gives you a clear insight into the world of subtitling in the film industry.
It is an independent documentary about the use of subtitles in cinema and the life of subtitlers themselves who are living in the UK.
It also focusses on the economic issues faced by the subtitlers and how they are currently invisible in the globalised business of the film industry.
The Invisible Subtitler' was screened at the EU Commission at Westminister, London, 2013.
'The Invisible Subtitler' was selected to screen at the Turkish Labour Film Festival 2013.
"The Invisible Subtitler' was selected as a representative for Turkey in the Global Labour Film Festival 2013.
'The Invisible Subtitler' screened at Athens, Greece in the Akouorama film festival for the deaf & blind, 2013.
Για όποιους θέλουν να δουλέψουν σαν υποτιτλιστές, για όποιους δουλεύουν ήδη σαν υποτιτλιστές ή έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν, για όποιους ενδιαφέρονται να μάθουν τι θα πει υποτιτλισμός, τι απαιτεί και τι προσφέρει, πώς ξεκίνησε, πού βρίσκεται σήμερα και προς τα πού οδεύει, ένα εξαιρετικό* 23λεπτο ντοκιμαντέρ του Ινδού ηθοποιού και σκηνοθέτη Αλιακμπάρ Καμπγουάλα (Aliakbar Campwala) με τη συμμετοχή και δύο Ελλήνων (Δρ Διονύσιος Καψάσκης, λέκτορας Μετάφρασης στο πανεπιστήμιο Roehampton του Λονδίνου και Εμμανουέλα Πατηνιωτάκη, Imperial College London), με αγγλικούς υπότιτλους και για ανθρώπους με προβλήματα ακοής (SDH):
The Invisible Subtitler - O αόρατος υποτιτλιστής
Αόρατοι μεν οι υποτιτλιστές, αλλά χωρίς αυτούς, τα περισσότερα δεν θα βλέπονταν, από τους περισσότερους τουλάχιστον.
* Εξαιρετικό για το περιεχόμενό του —ό,τι πάνω-κάτω θα έλεγα κι εγώ αν κάποιος μου ζητούσε να περιγράψω το τοπίο του υποτιτλισμού, ό,τι έχουμε αναφέρει κατά καιρούς στα σχετικά νήματα.
Συμβουλή προς υποτιτλιστές: πείτε το «Πες τα, χρυσόστομε!» μια και καλή, στην αρχή ή στο τέλος, γιατί αν το λέτε κάθε φορά που συμφωνείτε με κάτι σε όλη τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ, σταματημό δε θα 'χετε. Ο παθός, μαθός και προειδοποιός.
Περισσότερα στοιχεία για το ντοκιμαντέρ:
"The Invisible Subtitler" is the first documentary that gives you a clear insight into the world of subtitling in the film industry.
It is an independent documentary about the use of subtitles in cinema and the life of subtitlers themselves who are living in the UK.
It also focusses on the economic issues faced by the subtitlers and how they are currently invisible in the globalised business of the film industry.
The Invisible Subtitler' was screened at the EU Commission at Westminister, London, 2013.
'The Invisible Subtitler' was selected to screen at the Turkish Labour Film Festival 2013.
"The Invisible Subtitler' was selected as a representative for Turkey in the Global Labour Film Festival 2013.
'The Invisible Subtitler' screened at Athens, Greece in the Akouorama film festival for the deaf & blind, 2013.
**Special thanks to members of Subtle, Dr. Jorge Diaz Cintas and everyone involve in the making of this film production**
**Also a VERY Special thank you from the team for the SDH subtitles (Beta Version) for the documentary provided by Emmanouela Patiniotaki ***
Production Manager: Stanislava Sihelska
Narrator: Sandeep Garcha
Music: Rishabh Rajan
Soundtrack: Sharjeel KhanXada
Poster Design: Saif Mohammed (Jackfruit Media)
Additional Photography: Vichitra Joshi, Suryakiran Enjam
Social Media Manager: Steven Soares
Directed by Aliakbar Campwala
"The Invisible Subtitler" is a production of Arc Pictures, UK.
**Also a VERY Special thank you from the team for the SDH subtitles (Beta Version) for the documentary provided by Emmanouela Patiniotaki ***
Production Manager: Stanislava Sihelska
Narrator: Sandeep Garcha
Music: Rishabh Rajan
Soundtrack: Sharjeel KhanXada
Poster Design: Saif Mohammed (Jackfruit Media)
Additional Photography: Vichitra Joshi, Suryakiran Enjam
Social Media Manager: Steven Soares
Directed by Aliakbar Campwala
"The Invisible Subtitler" is a production of Arc Pictures, UK.
Μ' αυτά και μ' άλλα, απλώς θέμα χρόνου ήταν να ξεφύγει εντελώς η κατάσταση στον χώρο του υποτιτλισμού, και μ' απέραντη θλίψη γεμίζει ο αναγνώστης ειδήσεων όπως αυτή: http://www.tokoulouri.com/culture/subtitle/ ...
«Ο χώρος του υποτιτλισμού είναι πολύ ύπουλος, έχει βρώμικα μυστικά, συμφέροντα. Η απόδοση διαλόγων έχει κλείσει πολλά σπίτια, οι γονείς της Νατάσας της έλεγαν να μην μπλέξει όταν ήταν μικρή αλλά δεν τους άκουσε και δυστυχώς μετά από τόσα χρόνια δικαιώθηκαν.»
«Ο κύκλος αίματος που άνοιξε δυστυχώς δεν θα κλείσει εύκολα. Οι νέοι υποτιτλιστές είναι στρατευμένοι και υπακούν τυφλά το αφεντικό τους· πάντα ο χώρος ήταν επικίνδυνος, αλλά πλέον η κατάσταση έχει ξεφύγει.»
«Ο χώρος του υποτιτλισμού είναι πολύ ύπουλος, έχει βρώμικα μυστικά, συμφέροντα. Η απόδοση διαλόγων έχει κλείσει πολλά σπίτια, οι γονείς της Νατάσας της έλεγαν να μην μπλέξει όταν ήταν μικρή αλλά δεν τους άκουσε και δυστυχώς μετά από τόσα χρόνια δικαιώθηκαν.»
«Ο κύκλος αίματος που άνοιξε δυστυχώς δεν θα κλείσει εύκολα. Οι νέοι υποτιτλιστές είναι στρατευμένοι και υπακούν τυφλά το αφεντικό τους· πάντα ο χώρος ήταν επικίνδυνος, αλλά πλέον η κατάσταση έχει ξεφύγει.»
Αυτό μου θυμίζει τα σενάρια που φτιάχνω με μια κολλητή μου, για το πώς θα "εξαφανίσουμε διακριτικά" όλους τους υποψήφιους για μια θέση εργασίας, ώστε να εκλείψει ο ανταγωνισμός... :devil: