Μαθαίνω λοιπόν ότι στο ιταλικό
Reality του Ματέο Γκαρόνε, που το 2012 πήρε στις Κάννες το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής, ο πρωταγωνιστής (Ανιέλο Αρένα) έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο και είναι ισοβίτης που παίζει στο θέατρο της φυλακής.
Η ταινία μού άρεσε περισσότερο αφού τελείωσε, την ώρα που τη σκεφτόμουν, παρά την ώρα που την έβλεπα. Μάλλον μου έπεσε βαρύς ο μοντέρνος νεορεαλισμός. Αντιθέτως, δεν με ενόχλησε καθόλου η παντελής έλλειψη ρεαλισμού στην καλοκαιρινή σαπουνόφουσκα, τη
Συμμορία των μάγων (
Now You See Me). Το δίωρο πέρασε πολύ ευχάριστα. Να ομολογήσω ωστόσο ότι έχω μανία με τους ταχυδακτυλουργούς. Θυμάμαι ότι κάπου στα δέκα μου είχα ανεβεί με φίλους σε ταρατσάκι ακριβώς πάνω από την εξέδρα ταχυδακτυλουργού, για να παρακολουθήσω και να βρω εξήγηση για τα κόλπα του. Δυστυχώς, μας πήραν χαμπάρι και μας κατέβασαν, και χρειάστηκε να μεγαλώσω για να καταλάβω τι κάνουν με το λαγουδάκι.