Συμφωνώ σε όλα τα ανωτέρω (ούτε εγώ έχω δει ακόμα το "Θα χυθεί αίμα").
Θα σου το χαρίσω να το δεις σε ιδιωτική προβολή ;)
Το νήμα του κινηματογράφου
- Thread starter nickel
- Start date
stathis
¥
Να διευκρινίσω ότι το πρόβλημα το είχε η συγκεκριμένη κόπια. Ήθελα μεταμεσονύκτια αβάν-πρεμιέρ, τρομάρα μου...
stathis
¥
Παραχαράκτες (Die Fälscher / The counterfeiters)
Εξαιρετική αυστριακή ταινία, με θέμα έναν παραχαράκτη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης ο οποίος αναγκάζεται να πάρει μέρος σε μια μυστική επιχείρηση των Ναζί. Βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, τα οποία όμως έχουν αλλαχτεί αρκετά στην ταινία. Δυνατή ταινία, φοβερή μορφή ο πρωταγωνιστής, ιδιαίτερη φωτογραφία, κι ένα μουσικό θέμα που σκίζει την καρδιά (πληροφορίες εντός). Προσωπικά με στοίχειωσε.
(Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας)
Εξαιρετική αυστριακή ταινία, με θέμα έναν παραχαράκτη σε στρατόπεδο συγκέντρωσης ο οποίος αναγκάζεται να πάρει μέρος σε μια μυστική επιχείρηση των Ναζί. Βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, τα οποία όμως έχουν αλλαχτεί αρκετά στην ταινία. Δυνατή ταινία, φοβερή μορφή ο πρωταγωνιστής, ιδιαίτερη φωτογραφία, κι ένα μουσικό θέμα που σκίζει την καρδιά (πληροφορίες εντός). Προσωπικά με στοίχειωσε.
(Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας)
Σινεμά δεν πηγαίνω εδώ και μερικά χρόνια. Ό,τι βλέπω το βλέπω συνήθως από την πολυθρόνα μου. Αλλά δεν είδα κάτι που να με κάνει να τρέξω να γράψω (αν και το σκέφτηκα όταν μελέτησα τις λεπτομέρειες του American Gangster).
Μπορώ πάντως να πω ποια θα είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες: Vicky Cristina Barcelona. Γούντι, Πενέλοπε, Σκάρλετ, Χαβιέρ (προσέξτε, δεν βάζω επώνυμα). Κίλερ καρέ.
Άντε, για χάρη σου και σε αίθουσα!
Εντάξει, ένα διάλειμμα έκανε :) Στην είδηση διαβάζω: The tone of the film is light as air but the story is filled with wry vintage-Allen insights about love, art and the point of existence.
Εγώ δεν μπορώ. Είμαι οπαδός της Πηνελόπης, απλώς λίγο μεγάλος για μνηστήρας.
Αφού είναι έτσι, σας προτείνω να τη δείτε (αγνώριστη και σε εξαιρετικές στιγμές υποκριτικής) στην ταινία Non ti Muovere (στα ελληνικά "Μείνε Ακίνητη").
Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
El Orfanato (Το ορφανοτροφείο)
Προβλήθηκε στους σινεμάδες το χειμώνα, και τώρα βγήκε σε DVD.
Πολύ δυνατό θρίλερ, από τα λίγα που τελειώνουν με λογική αιτιολόγηση των διάφορων αλλόκοτων που συμβαίνουν.
Ό,τι πρέπει για τους λάτρεις των ψυχολογικών θρίλερ.
Κλείστε τα φώτα στο σαλόνι και απολαύστε!
Προβλήθηκε στους σινεμάδες το χειμώνα, και τώρα βγήκε σε DVD.
Πολύ δυνατό θρίλερ, από τα λίγα που τελειώνουν με λογική αιτιολόγηση των διάφορων αλλόκοτων που συμβαίνουν.
Ό,τι πρέπει για τους λάτρεις των ψυχολογικών θρίλερ.
Κλείστε τα φώτα στο σαλόνι και απολαύστε!
Elsa
¥
Πριν από λίγο τέλειωσε το "An American Crime" στην οθόνη και το στομάχι μου δεν λέει να συνέλθει. Θα προτιμούσα να μην το έχω δει, νομίζω...
Το χειρότερο δεν είναι οτι πρόκειται για αληθινή ιστορία, αλλά οτι αφορά κάτι πολύ πιο ύπουλο και αρρωστημένο από τις πράξεις μιας ψυχικά διαταραγμένης γυναίκας.
Το ορφανοτροφείο με είχε τρομάξει, (δεν θέλω και πολύ...) αλλά κάτι δεν μου άρεσε τελικά, δεν θυμάμαι τώρα τι.
Αντίθετα, μου άρεσε πολύ το γερμανικό "Vier Minuten", έργο που δεν πήρα χαμπάρι όταν παίχτηκε το 2007. Εντυπωσιακή μουσική και πολύ καλή ηθοποιία από τις δύο πρωταγωνίστριες.
Το χειρότερο δεν είναι οτι πρόκειται για αληθινή ιστορία, αλλά οτι αφορά κάτι πολύ πιο ύπουλο και αρρωστημένο από τις πράξεις μιας ψυχικά διαταραγμένης γυναίκας.
Το ορφανοτροφείο με είχε τρομάξει, (δεν θέλω και πολύ...) αλλά κάτι δεν μου άρεσε τελικά, δεν θυμάμαι τώρα τι.
Αντίθετα, μου άρεσε πολύ το γερμανικό "Vier Minuten", έργο που δεν πήρα χαμπάρι όταν παίχτηκε το 2007. Εντυπωσιακή μουσική και πολύ καλή ηθοποιία από τις δύο πρωταγωνίστριες.
Πω πω ζημιά! Νιώθω σαν ζητιάνος που βγήκε στη γύρα για προτάσεις με καλές ταινίες (τέσσερις στις τέσσερις εύστοχες προτάσεις, περιμένουν ήδη και οι τέσσερις) και πρέπει να ξαναβγώ στη γύρα να ζητιανεύω για «ένα τέταρτο της ώρας, χριστιανοί», να μαζέψω ένα οχτάωρο να τις δω.
Ξαναείδα το Pursuit of Happyness και ξαναμελέτησα την ιστορία του Chris Gardner. Αν έχετε δει την ταινία, αυτή η συνέντευξή του στο 20/20 του ABC έχει ενδιαφέρον.
L'emploi du temps (Ελεύθερος Ωραρίου)
Εξαιρετική ταινία (απ' αυτές που θυμάσαι για πολύ καιρό μετά) του Laurent Cantet που κέρδισε χθες το Χρυσό Φοίνικα.
Πρόκειται για αληθινή ιστορία, που συνέβη στη Γαλλία το 1993 (μόνο που η κινηματογραφική απόδοση απέφυγε τη σκληρότητα του πραγματικού περιστατικού).
Αν σας άρεσε το Τσεκούρι του Γαβρά, θα σας αρέσει σίγουρα και ο Ελεύθερος Ωραρίου.
Εξαιρετική ταινία (απ' αυτές που θυμάσαι για πολύ καιρό μετά) του Laurent Cantet που κέρδισε χθες το Χρυσό Φοίνικα.
Πρόκειται για αληθινή ιστορία, που συνέβη στη Γαλλία το 1993 (μόνο που η κινηματογραφική απόδοση απέφυγε τη σκληρότητα του πραγματικού περιστατικού).
Αν σας άρεσε το Τσεκούρι του Γαβρά, θα σας αρέσει σίγουρα και ο Ελεύθερος Ωραρίου.
Έκανα κάτι καλύτερο: το είδα 3 με 5 το πρωί. Και ομολογώ ότι δεν θυμάμαι πότε είδα τόσο καλό θρίλερ τελευταία φορά. Ο Ντελ Τόρο (που δεν μου άρεσε ο Λαβύρινθός του) είναι ο παραγωγός και βλέπουμε μια δύσκολη ταινία που τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από τις πιο προσεγμένες γκόθικ του Χόλιγουντ. Πλούσια λεπτομέρεια, καλοζυγισμένη, με έξυπνο γράψιμο (μια προφανής απιθανότητα υπήρχε, που θα μπορούσε και να αποφευχθεί: που έφυγε ο σύζυγος και την άφησε μόνη, άρρωστη γυναίκα), μουσική, χώροι, σκηνικά, things that go bump in the night — και μια πρωταγωνίστρια που είναι όλα τα λεφτά.
Τις υπόλοιπες απιθανότητες τις σκεφτόμαστε αφού δούμε την ταινία, αλλά δεν μπορώ να τις συζητήσω εδώ (κι ας μην υπάρχει μπάτλερ δολοφόνος).
Sex and the City – The Movie: Αυτό που λένε bomb. Με τη σημασία της παταγώδους αποτυχίας. Φαίνεται να έχει δίκιο ο κριτικός της New York Times για το απερίφραστο θάψιμο. Στο Μ' αρέσει Δεν μ' αρέσει του περασμένου ΒΗMagazino έγραφε η Μ.Μ. «Μ' αρέσει που η ώρα για το Sex & the city στη μεγάλη οθόνη πλησιάζει», αλλά στο imdb πάνω από 2.000 θεατές έχουν δώσει μέση βαθμολογία 3,4/10 (πρωτοφανές για ταινία με τόσο καλές προοπτικές). Πρόκειται προφανώς για τους φανατικούς φίλους της σειράς, που έσπευσαν στις αίθουσες, ανεπηρέαστοι και χωρίς να έχουν διαβάσει τίποτα για την ταινία, και βγήκαν τρώγοντας τα εισιτήριά τους.
http://movies.nytimes.com/2008/05/30/movies/30sex.html?8mu&emc=mua1
“Sex and the City” delivered the television goods for six seasons, no small thing in the pop culture annals. That should have been enough or at least plenty for all concerned, but Ms. Parker apparently felt compelled to go big screen, making good on a project that had started to come together in 2004, only to fall apart over money issues and Ms. Cattrall’s reluctance to climb aboard. I wish Ms. Parker had let that bee in her bonnet go silent, because the movie that she and Mr. King have come up with is the pits, a vulgar, shrill, deeply shallow — and, at 2 hours and 22 turgid minutes, overlong — addendum to a show that had, over the years, evolved and expanded in surprising ways.
Κλαψ, κλαψ...
http://movies.nytimes.com/2008/05/30/movies/30sex.html?8mu&emc=mua1
“Sex and the City” delivered the television goods for six seasons, no small thing in the pop culture annals. That should have been enough or at least plenty for all concerned, but Ms. Parker apparently felt compelled to go big screen, making good on a project that had started to come together in 2004, only to fall apart over money issues and Ms. Cattrall’s reluctance to climb aboard. I wish Ms. Parker had let that bee in her bonnet go silent, because the movie that she and Mr. King have come up with is the pits, a vulgar, shrill, deeply shallow — and, at 2 hours and 22 turgid minutes, overlong — addendum to a show that had, over the years, evolved and expanded in surprising ways.
Κλαψ, κλαψ...