Ο καπνός που βγαίνει από το τσιγάρο είναι αρκετά ελαφρύτερος από τον αέρα κι έτσι ανεβαίνει προς τα πάνω. Όχι όμως και ο καπνός που εκπνέει ο καπνιστής.
Το κάπνισμα
- Thread starter nickel
- Start date
Το έχω ξαναπεί ότι οι γυναίκες (μου φαίνεται ότι) είναι πιο «Ταλιμπάν» από τους άντρες στο κάπνισμα.
Έντονη αντιπαράθεση ξέσπασε χθες το απόγευμα στη Βουλή ανάμεσα στον βουλευτή της ΝΔ Ανδρέα Ψυχάρη και τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Oλγα Γεροβασίλη.
Η εν λόγω βουλευτής άναψε τσιγάρο έξω από την αίθουσα της Γερουσίας και ο κ. Ψυχάρης της είπε ότι το κάπνισμα απαγορεύεται στη Βουλή για να λάβει την απάντηση " θα εφαρμόζω όποιο νόμο θέλω, όπως θέλω και όποτε γουστάρω".
Στον καυγά μπήκαν και δυο βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων, η Χρυσούλα Γιαταγάνα και η Μαρίνα Χρυσοβελόνη που επίσης είχαν ανάψει τσιγάρο.
Η συνέχεια εδώ.
Έντονη αντιπαράθεση ξέσπασε χθες το απόγευμα στη Βουλή ανάμεσα στον βουλευτή της ΝΔ Ανδρέα Ψυχάρη και τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Oλγα Γεροβασίλη.
Η εν λόγω βουλευτής άναψε τσιγάρο έξω από την αίθουσα της Γερουσίας και ο κ. Ψυχάρης της είπε ότι το κάπνισμα απαγορεύεται στη Βουλή για να λάβει την απάντηση " θα εφαρμόζω όποιο νόμο θέλω, όπως θέλω και όποτε γουστάρω".
Στον καυγά μπήκαν και δυο βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων, η Χρυσούλα Γιαταγάνα και η Μαρίνα Χρυσοβελόνη που επίσης είχαν ανάψει τσιγάρο.
Η συνέχεια εδώ.
Μακάρι.
(από τον Βηματοδότη)
Η σκηνή που θα σας περιγράψω συνέβη στη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Θεσσαλονίκης, στην οδό Εθνικής Αμύνης 1, στη διάρκεια του επίσημου γεύματος προς τιμήν του Προέδρου της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλου με την ευκαιρία του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου. Οι στρατιωτικοί με τις επίσημες στολές τους και πλάκα τα παράσημά τους τσούγκρισαν ποτήρια με τον Πρόεδρο (και με τον δήμαρχο Ι. Μπουτάρη), απόλαυσαν το γεύμα τους και όταν το φαγητό τελείωσε συνέβη το απρόοπτο. Ως γνωστόν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καπνίζει (κάτι μικρά πουράκια) και πάντοτε τα καπνίζει μετά το φαγητό. Στη Λέσχη Αξιωματικών όμως το κάπνισμα απαγορεύεται (εκ του νόμου, καθ' ότι κλειστός χώρος) και ουδείς έχει τολμήσει τα τελευταία χρόνια να καπνίσει. Ελα όμως που ο δήμαρχος κ. Μπουτάρης ήθελε και αυτός να καπνίσει, αλλά ούτε αυτός τολμούσε. Και ξαφνικά ανάβει τσιγάρο ο Πρόεδρος. Τον ακολουθεί σχεδόν ταυτόχρονα ο κ. Μπουτάρης. Οι αξιωματικοί κοιτάζονταν μεταξύ τους απορημένα, οπότε τη λύση δίνει ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ ναύαρχος Αποστολάκης: «Να καπνίσουμε και εμείς για να μη φέρουμε τον Πρόεδρο σε αμηχανία. Να μη φαίνεται ότι καπνίζει μόνο αυτός» είπε εμπιστευτικά στους στρατιωτικούς. Δεν γνωρίζω αν αυτό το εξέλαβαν οι αξιωματικοί ως στρατιωτική διαταγή, αλλά η αίθουσα έγινε αμέσως... ντουμάνι. Σαν να έριξαν στη Λέσχη... καπνογόνο!
Η σκηνή που θα σας περιγράψω συνέβη στη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Θεσσαλονίκης, στην οδό Εθνικής Αμύνης 1, στη διάρκεια του επίσημου γεύματος προς τιμήν του Προέδρου της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλου με την ευκαιρία του εορτασμού της 28ης Οκτωβρίου. Οι στρατιωτικοί με τις επίσημες στολές τους και πλάκα τα παράσημά τους τσούγκρισαν ποτήρια με τον Πρόεδρο (και με τον δήμαρχο Ι. Μπουτάρη), απόλαυσαν το γεύμα τους και όταν το φαγητό τελείωσε συνέβη το απρόοπτο. Ως γνωστόν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καπνίζει (κάτι μικρά πουράκια) και πάντοτε τα καπνίζει μετά το φαγητό. Στη Λέσχη Αξιωματικών όμως το κάπνισμα απαγορεύεται (εκ του νόμου, καθ' ότι κλειστός χώρος) και ουδείς έχει τολμήσει τα τελευταία χρόνια να καπνίσει. Ελα όμως που ο δήμαρχος κ. Μπουτάρης ήθελε και αυτός να καπνίσει, αλλά ούτε αυτός τολμούσε. Και ξαφνικά ανάβει τσιγάρο ο Πρόεδρος. Τον ακολουθεί σχεδόν ταυτόχρονα ο κ. Μπουτάρης. Οι αξιωματικοί κοιτάζονταν μεταξύ τους απορημένα, οπότε τη λύση δίνει ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ ναύαρχος Αποστολάκης: «Να καπνίσουμε και εμείς για να μη φέρουμε τον Πρόεδρο σε αμηχανία. Να μη φαίνεται ότι καπνίζει μόνο αυτός» είπε εμπιστευτικά στους στρατιωτικούς. Δεν γνωρίζω αν αυτό το εξέλαβαν οι αξιωματικοί ως στρατιωτική διαταγή, αλλά η αίθουσα έγινε αμέσως... ντουμάνι. Σαν να έριξαν στη Λέσχη... καπνογόνο!
Χωρίς ντροπή (Κώστας Γιαννακίδης, Πρόταγκον)
Αν ο Προκόπης Παυλόπουλος ήταν σε επίσημο δείπνο στο εξωτερικό δεν θα τολμούσε να βάλει το πουράκι στο στόμα και να ζητήσει φωτιά. Δεν θα το έκανε ούτε σε δείπνο στην προεδρία της Δημοκρατίας αν και όλοι γνωρίζουν ότι το προεδρικό μέγαρο έχει «καπνίσει» από το καθημερινό ντουμάνι του προέδρου και των συνεργατών του. Το διέπραξε στο δείπνο στη Λέσχη Αξιωματικών Θεσσαλονίκης. Και ποιος του έδωσε φωτιά; Ο δήμαρχος Μπουτάρης που λίγες ώρες νωρίτερα τα έβαλε με τις μαθήτριες για την κοντή φούστα και το τακούνι. Μετά άναψε και ο ίδιος. Και, όπως γράφει «Το Βήμα», τους ακολούθησαν και οι αξιωματικοί, για να μην αισθάνονται άβολα.
Δεν είναι, απλώς, γελοίο. Είναι ντροπιαστικό. Ο πρώτος πολίτης της χώρας και ο πρώτος πολίτης της Θεσσαλονίκης γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τον νόμο που συμβολίζει σε μεγάλο βαθμό την προσαρμογή μας στα κεκτημένα του πολιτισμένου κόσμου. Ποιος ο λόγος από εδώ και πέρα οι θεριακλήδες χαρμάνηδες να σέβονται την απαγόρευση χρήσης καπνού στους δημόσιους χώρους; Εδώ δεν το κάνει ο πρώτος πολίτης, γιατί να το κάνει ο τρίτος, ο τέταρτος, ο τελευταίος; Και με ποιο δικαίωμα ο δήμαρχος θα κουνήσει ως δάσκαλος το δάχτυλο, υπενθυμίζοντας τι λένε οι κανονισμοί για τις δημόσιες συγκεντρώσεις ή τις επίσημες εμφανίσεις; Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας απέκτησε πέμπτο εγγόνι. Ευτυχώς δεν περίμενε έξω από την αίθουσα του τοκετού, θα είχε σηκωθεί μανιτάρι από την κάπνα. Πιθανότατα ο Μπουτάρης θα βγει στα κανάλια και θα το εντάξει όλο αυτό στον αντισυμβατικό του κώδικα. «Δεν χάλασε ο κόσμος, ανθρώπινο είναι.» Εντάξει, όμως εσείς δεν είστε απλοί άνθρωποι.
Αν ο Προκόπης Παυλόπουλος ήταν σε επίσημο δείπνο στο εξωτερικό δεν θα τολμούσε να βάλει το πουράκι στο στόμα και να ζητήσει φωτιά. Δεν θα το έκανε ούτε σε δείπνο στην προεδρία της Δημοκρατίας αν και όλοι γνωρίζουν ότι το προεδρικό μέγαρο έχει «καπνίσει» από το καθημερινό ντουμάνι του προέδρου και των συνεργατών του. Το διέπραξε στο δείπνο στη Λέσχη Αξιωματικών Θεσσαλονίκης. Και ποιος του έδωσε φωτιά; Ο δήμαρχος Μπουτάρης που λίγες ώρες νωρίτερα τα έβαλε με τις μαθήτριες για την κοντή φούστα και το τακούνι. Μετά άναψε και ο ίδιος. Και, όπως γράφει «Το Βήμα», τους ακολούθησαν και οι αξιωματικοί, για να μην αισθάνονται άβολα.
Δεν είναι, απλώς, γελοίο. Είναι ντροπιαστικό. Ο πρώτος πολίτης της χώρας και ο πρώτος πολίτης της Θεσσαλονίκης γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τον νόμο που συμβολίζει σε μεγάλο βαθμό την προσαρμογή μας στα κεκτημένα του πολιτισμένου κόσμου. Ποιος ο λόγος από εδώ και πέρα οι θεριακλήδες χαρμάνηδες να σέβονται την απαγόρευση χρήσης καπνού στους δημόσιους χώρους; Εδώ δεν το κάνει ο πρώτος πολίτης, γιατί να το κάνει ο τρίτος, ο τέταρτος, ο τελευταίος; Και με ποιο δικαίωμα ο δήμαρχος θα κουνήσει ως δάσκαλος το δάχτυλο, υπενθυμίζοντας τι λένε οι κανονισμοί για τις δημόσιες συγκεντρώσεις ή τις επίσημες εμφανίσεις; Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας απέκτησε πέμπτο εγγόνι. Ευτυχώς δεν περίμενε έξω από την αίθουσα του τοκετού, θα είχε σηκωθεί μανιτάρι από την κάπνα. Πιθανότατα ο Μπουτάρης θα βγει στα κανάλια και θα το εντάξει όλο αυτό στον αντισυμβατικό του κώδικα. «Δεν χάλασε ο κόσμος, ανθρώπινο είναι.» Εντάξει, όμως εσείς δεν είστε απλοί άνθρωποι.
Attachments
-
KGian.JPG
Η φωτογραφία, διαβάζω τώρα, δεν είναι από το γεύμα στη Λέσχη Αξιωματικών αλλά από άλλη εκδήλωση, νωρίτερα. (Για την τάξη, που λένε.)
οπότε τη λύση δίνει ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ ναύαρχος Αποστολάκης
Αααα, ο ναύαρχος Αποστολάκης! Ο θεματοφύλακας των υψηλών παραδόσεων ευγένειας και αβρότητας στις οποίες πατροπαράδοτα διακρίνεται το Ναυτικό! Η αντίδρασή του (ευφυέστατη βεβαίως) θα ήταν αντάξια ενός αυλικού των Λουδοβίκων. Τώρα να θυμηθώ αυτό που λένε οι κακές γλώσσες, ότι το φρόνημα του αυλικού είναι το ακαταμάχητο προσόν του ναυάρχου;
Αααα, ο ναύαρχος Αποστολάκης! Ο θεματοφύλακας των υψηλών παραδόσεων ευγένειας και αβρότητας στις οποίες πατροπαράδοτα διακρίνεται το Ναυτικό! Η αντίδρασή του (ευφυέστατη βεβαίως) θα ήταν αντάξια ενός αυλικού των Λουδοβίκων. Τώρα να θυμηθώ αυτό που λένε οι κακές γλώσσες, ότι το φρόνημα του αυλικού είναι το ακαταμάχητο προσόν του ναυάρχου;
Costas
¥
Απίστευτο αλλά αληθινό. Σ' ένα σημείο του βιβλίου του Πρίμο Λέβι, Η ανακωχή, ο μεν Ιταλός συγγραφέας μιλάει για κάτι νήπια που θέλουν να πουλήσουν στους amatori (θεριακλήδες, θα το έλεγα εγώ, στους λάτρεις του ταμπάκου, τέλος πάντων) τις μερίδες καπνού τους (καθότι οι Ρώσοι έδιναν 300 γρ. καπνό το μήνα σε όλους, ακόμα και στα βυζανιάρικα), ο δε μεταφραστής μιας λονδρέζικης έκδοσης του έτους 1988 γράφει tobacco-addicts...Έτσι τουλάχιστον το τσιτάρει ένα άλλο βιβλίο. amatori = tobacco-addicts. Έλεος. [Αντιπαρέρχομαι διάφορα άλλα λάθη]
Άσχετο, μου έκανε εντύπωση που είδα σε συνέντευξη Έλληνα τη φράση "στο τέλος της ημέρας". Πολιτογραφήθηκε λοιπόν κι αυτό.
Οι facebookάδες θα το είδατε ήδη στο προφίλ μου. Ετοίμασα μια επιστολή που θα στείλω σε ιδιοκτήτες θερινών κινηματογράφων, ζητώντας να δημιουργήσουν χώρο μη καπνιστών. Θα τη στειλω στα ΜΜΕ και θα την αναρτήσω στο avaaz για συλλογή υπογραφών (αλλά αφού την στείλω, καθαρά για λόγους επικοινωνιακούς, δεν θα περιμένω δηλαδή να μαζευτούν υπογραφές - η σαιζόν έχει ήδη αρχίσει και όσο γρηγορότερα το κάνουμε αυτό, τόσο το καλύτερο).
Την επιστολή θέλω να υπογράψουμε μερικά άτομα επώνυμα, με το αληθινό μας όνομα δηλαδή και όχι με ψευδώνυμα. Θυμίζω ότι η επιστολή θα σταλεί στα ΜΜΕ. Όσοι λοιπόν συμφωνείτε να συνδεθεί δημόσια το όνομά σας με τη δράση αυτή, παρακαλώ στείλτε μου π.μ. με το πλήρες ονοματεπώνυμο.
Η επιστολή συντάχθηκε σε συνέχεια συζήτησης που έγινε στην κλειστή ομάδα "Ψυχαγωγία χωρίς καπνό" εξ ου και η αναφορά στο τέλος. Δεν νομίζω όμως ότι πειράζει να υπογράψουν και άτομα που δεν είναι μέλη της συγκεκριμένης ομάδας. Αν κάποιος το θεωρεί πρόβλημα, μπορώ να βάλω "μέλη και φίλοι".
Ακολουθεί το κείμενο της επιστολής:
Την επιστολή θέλω να υπογράψουμε μερικά άτομα επώνυμα, με το αληθινό μας όνομα δηλαδή και όχι με ψευδώνυμα. Θυμίζω ότι η επιστολή θα σταλεί στα ΜΜΕ. Όσοι λοιπόν συμφωνείτε να συνδεθεί δημόσια το όνομά σας με τη δράση αυτή, παρακαλώ στείλτε μου π.μ. με το πλήρες ονοματεπώνυμο.
Η επιστολή συντάχθηκε σε συνέχεια συζήτησης που έγινε στην κλειστή ομάδα "Ψυχαγωγία χωρίς καπνό" εξ ου και η αναφορά στο τέλος. Δεν νομίζω όμως ότι πειράζει να υπογράψουν και άτομα που δεν είναι μέλη της συγκεκριμένης ομάδας. Αν κάποιος το θεωρεί πρόβλημα, μπορώ να βάλω "μέλη και φίλοι".
Ακολουθεί το κείμενο της επιστολής:
Ανοιχτή επιστολή προς τους ιδιοκτήτες θερινών κινηματογράφων στην Ελλάδα
Αγαπητοί φίλοι,
Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων που προσπαθούμε να συνδυάσουμε την ανάγκη μας για ψυχαγωγία με την ανάγκη μας να αναπνέουμε καθαρό αέρα, ελεύθερο από καπνό τσιγάρου. Αγαπάμε πολύ τον κινηματογράφο, και έχουμε ιδιαίτερη αδυναμία στα θερινά σινεμά, αυτόν τον ιδιαίτερο και όμορφο θεσμό, τόσο χαρακτηριστικό στη χώρα μας και ανάμνηση των παιδικών μας χρόνων.
Σας είμαστε ευγνώμονες για την προσφορά σας και σας συγχαίρουμε που εν μέσω κρίσης εξακολουθείτε να στηρίζετε αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας, τόσο καθιερωμένο στην πατρίδα μας ώστε να θεωρείται παράδοση. Επιθυμία μας είναι να συνεχίσουμε κι εμείς να σας στηρίζουμε με τη σταθερή παρουσία μας και για να το πετύχουμε αυτό, χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας.
Σε όλους τους υπαίθριους χώρους, όπως αυτός των θερινών σινεμά, θεωρείται δεδομένο ότι το κάπνισμα επιτρέπεται απρόσκοπτα. Ωστόσο και σε έναν υπαίθριο χώρο, όταν κάποιος βρίσκεται κοντά σε καπνιστές, είναι επόμενο να αναπνεύσει μεγάλο μέρος του καπνού. Ιδίως στο σινεμά, όπου δεν έχει κανείς την ευχέρεια να μετακινηθεί ανά πάσα στιγμή, είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να βρίσκεται καθηλωμένος κοντά σε καπνιστές και αναγκασμένος να εισπνέει τον καπνό των τσιγάρων τους. Η επιλογή μιας άκαπνης θέσης είναι δύσκολη, καθώς δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει εκ των προτέρων αν οι διπλανοί του είναι καπνιστές ή όχι. Η εκ των υστέρων μετακίνηση δεν είναι εύκολη, ιδίως αν ο κινηματογράφος είναι σχετικά γεμάτος, και σε κάθε περίπτωση είναι άδικη για τον μη καπνιστή, που αναγκάζεται να επιλέξει μια θέση ίσως λιγότερο ευνοϊκή για να αποφύγει μια όχληση.
Σκεφτήκαμε μια πολύ απλή, πρακτική και εύκολα εφαρμόσιμη λύση: την καθιέρωση χώρου καπνιστών και μη καπνιστών.
Κάθε ιδιοκτήτης αίθουσας μπορεί να προσδιορίσει και να οριοθετήσει τους αντίστοιχους χώρους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ανάλογα με τη διαρρύθμιση της συγκεκριμένης αίθουσας. Μια προφανής και εύκολη διάκριση θα ήταν δεξιά και αριστερά από τον κεντρικό διάδρομο, ο οποίος υπάρχει στις περισσότερες αίθουσες. Σίγουρα εσείς μπορείτε να σκεφτείτε άλλους πιθανούς τρόπους διάκρισης.
Ως λάτρεις του θερινού σινεμά, θέλουμε να συνεχίσουμε να σας στηρίζουμε με την παρουσία μας και να χαιρόμαστε την ξεχωριστή γοητεία αυτών των χώρων. Ελπίζουμε ότι θα μας στηρίξετε κι εσείς, εξασφαλίζοντας έναν χώρο απαλλαγμένο από τον καπνό, ώστε να μπορούμε όλοι, καπνιστές και μη, να απολαμβάνουμε εξίσου τη μαγεία του κινηματογράφου.
[ονόματα όσων θέλουν]
Μέλη της ομάδας facebook «Ψυχαγωγία χωρίς καπνό»
Η ομάδα έχει πάνω από 5.000 μέλη στο facebook
Αγαπητοί φίλοι,
Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων που προσπαθούμε να συνδυάσουμε την ανάγκη μας για ψυχαγωγία με την ανάγκη μας να αναπνέουμε καθαρό αέρα, ελεύθερο από καπνό τσιγάρου. Αγαπάμε πολύ τον κινηματογράφο, και έχουμε ιδιαίτερη αδυναμία στα θερινά σινεμά, αυτόν τον ιδιαίτερο και όμορφο θεσμό, τόσο χαρακτηριστικό στη χώρα μας και ανάμνηση των παιδικών μας χρόνων.
Σας είμαστε ευγνώμονες για την προσφορά σας και σας συγχαίρουμε που εν μέσω κρίσης εξακολουθείτε να στηρίζετε αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας, τόσο καθιερωμένο στην πατρίδα μας ώστε να θεωρείται παράδοση. Επιθυμία μας είναι να συνεχίσουμε κι εμείς να σας στηρίζουμε με τη σταθερή παρουσία μας και για να το πετύχουμε αυτό, χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας.
Σε όλους τους υπαίθριους χώρους, όπως αυτός των θερινών σινεμά, θεωρείται δεδομένο ότι το κάπνισμα επιτρέπεται απρόσκοπτα. Ωστόσο και σε έναν υπαίθριο χώρο, όταν κάποιος βρίσκεται κοντά σε καπνιστές, είναι επόμενο να αναπνεύσει μεγάλο μέρος του καπνού. Ιδίως στο σινεμά, όπου δεν έχει κανείς την ευχέρεια να μετακινηθεί ανά πάσα στιγμή, είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να βρίσκεται καθηλωμένος κοντά σε καπνιστές και αναγκασμένος να εισπνέει τον καπνό των τσιγάρων τους. Η επιλογή μιας άκαπνης θέσης είναι δύσκολη, καθώς δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει εκ των προτέρων αν οι διπλανοί του είναι καπνιστές ή όχι. Η εκ των υστέρων μετακίνηση δεν είναι εύκολη, ιδίως αν ο κινηματογράφος είναι σχετικά γεμάτος, και σε κάθε περίπτωση είναι άδικη για τον μη καπνιστή, που αναγκάζεται να επιλέξει μια θέση ίσως λιγότερο ευνοϊκή για να αποφύγει μια όχληση.
Σκεφτήκαμε μια πολύ απλή, πρακτική και εύκολα εφαρμόσιμη λύση: την καθιέρωση χώρου καπνιστών και μη καπνιστών.
Κάθε ιδιοκτήτης αίθουσας μπορεί να προσδιορίσει και να οριοθετήσει τους αντίστοιχους χώρους με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ανάλογα με τη διαρρύθμιση της συγκεκριμένης αίθουσας. Μια προφανής και εύκολη διάκριση θα ήταν δεξιά και αριστερά από τον κεντρικό διάδρομο, ο οποίος υπάρχει στις περισσότερες αίθουσες. Σίγουρα εσείς μπορείτε να σκεφτείτε άλλους πιθανούς τρόπους διάκρισης.
Ως λάτρεις του θερινού σινεμά, θέλουμε να συνεχίσουμε να σας στηρίζουμε με την παρουσία μας και να χαιρόμαστε την ξεχωριστή γοητεία αυτών των χώρων. Ελπίζουμε ότι θα μας στηρίξετε κι εσείς, εξασφαλίζοντας έναν χώρο απαλλαγμένο από τον καπνό, ώστε να μπορούμε όλοι, καπνιστές και μη, να απολαμβάνουμε εξίσου τη μαγεία του κινηματογράφου.
[ονόματα όσων θέλουν]
Μέλη της ομάδας facebook «Ψυχαγωγία χωρίς καπνό»
Η ομάδα έχει πάνω από 5.000 μέλη στο facebook
Άλλος ένας κύριος που υπερασπίζεται τον βαρύ εθισμό του με παραληρηματικά επιχειρήματα ότι δήθεν ομορφαίνει τη ζωή του και τον κάνει καλύτερο άνθρωπο.
«Όταν σπούδαζα στη Σορβόννη, άκουγα τα σεμινάρια του Ασδραχά μέσα σε σύννεφα καπνού, καθότι ο ιστορικός κάπνιζε αρειμανίως. Ουδείς φυσικά διανοήθηκε ποτέ να διαμαρτυρηθεί πως καταπατούνται τα ατομικά του δικαιώματα, διότι ήταν σε όλους αποδεκτά από αιώνες τα λόγια του Ουίλλιαμ Θάκερυ: «Οι άνθρωποι με πούρα στο στόμα τους έχουν μεγάλα φυσικά πλεονεκτήματα στις συζητήσεις. Τα διαλείμματα της σιωπής ποτέ δεν φαίνονται δυσάρεστα, διότι γεμίζουν από το φύσημα του καπνού. Τα συναισθήματα αποδίδονται με σοβαρό και άμεσο τρόπο. Το τσιγάρο φέρνει τον κοινωνικό συγχρωτισμό και απαλύνει διαμιάς τον ομιλητή και το θέμα πάνω στο οποίο συνομιλεί. Ανασύρει σοφία από τα χείλη του φιλοσόφου και κλείνει το στόμα του ανόητου. Γεννά ένα ύφος συζήτησης στοχαστικό, συνετό, καλοπροαίρετο και μη προσποιητό. Είναι ένας ευγενικός σύντροφος, ένα ευγενικό ερέθισμα, ένας δεσμός φιλίας».
Ο αντικαπνιστικός νόμος είναι απαράδεκτος και επιπλέον γελοίος και πρέπει πάραυτα να καταργηθεί, όπως έγινε στην Αυστρία και όπως φαίνεται να γίνεται και στη Γαλλία, όπου φτάσαμε να μπαίνουμε σε γαλλικό καφέ και αντί να βλέπουμε την εικόνα του Σαρτρ με το τσιγάρο στο στόμα, βλέπουμε βλοσυρούς πελάτες να πίνουν καφέ με σταυρωμένα χέρια, λες και βρίσκονται σε προθάλαμο νοσοκομείου.
Διότι, δεν είναι δυνατόν να είσαι στον πάγκο ενός μπαρ, να παραγγέλνεις ένα μπέρμπον και να μην μπορείς να ανάψεις το τσιγάρο σου και να μην μπορείς επίσης να προσφέρεις τσιγάρο στην κυρία που κάθεται δίπλα σου, δίνοντάς της και φωτιά. Επίσης, δεν είναι δυνατόν να τρως στο ρεστωράν και να απαγορεύεται να πίνεις στο τέλος έναν εσπρέσο, ανάβοντας το τσιγάρο σου. Η ένσταση πως αυτό προκαλεί καρκίνο των πνευμόνων στον διπλανό σου είναι τόσο εξωφρενική, όσο και η απαγόρευση της οδήγησης αυτοκινήτου που καπνίζει ή της χρήσης κινητού από τον διπλανό σου που ακτινοβολεί. Πρόκειται για κανονικές υστερίες.
Επιπλέον, το κάπνισμα είναι ατομικό δικαίωμα. Όπως και το μη κάπνισμα. Εάν ο Σπίρτζης καπνίζει στο πάνελ είναι δικαίωμά του. Ποιος υποχρέωσε τον θεατή να κάθεται και να τον ακούει; Ας φύγει. Μπορεί ο καθένας να παρακολουθεί ομιλίες μη καπνιζόντων ή να πίνει ποτά σε μπαρ χωρίς καπνό. Ο Σπίρτζης με τον Πολάκη έχουν το δικαίωμα να καπνίζουν ελευθέρως, δίχως να ρωτάνε τον δήμαρχο Τρικκαίων. Και επίσης έχουν το δικαίωμα να μην συμφωνούν με τον αντικαπνιστικό νόμο και να μην τον εφαρμόζουν, εφόσον τον θεωρούν παράλογο.
Όλοι είμαστε ελεύθεροι στην ανυπακοή. Και από την εποχή του Χριστού ακόμα περισσότερο. Πόσο μάλλον από την εποχή του ατομικού δικαιώματος.»
http://m.tvxs.gr/mo/i/255047/f/news/egrapsan-eipan/tsigaro-toy-spirtzi-kai-o-dimarxos-trikkaion.html
«Όταν σπούδαζα στη Σορβόννη, άκουγα τα σεμινάρια του Ασδραχά μέσα σε σύννεφα καπνού, καθότι ο ιστορικός κάπνιζε αρειμανίως. Ουδείς φυσικά διανοήθηκε ποτέ να διαμαρτυρηθεί πως καταπατούνται τα ατομικά του δικαιώματα, διότι ήταν σε όλους αποδεκτά από αιώνες τα λόγια του Ουίλλιαμ Θάκερυ: «Οι άνθρωποι με πούρα στο στόμα τους έχουν μεγάλα φυσικά πλεονεκτήματα στις συζητήσεις. Τα διαλείμματα της σιωπής ποτέ δεν φαίνονται δυσάρεστα, διότι γεμίζουν από το φύσημα του καπνού. Τα συναισθήματα αποδίδονται με σοβαρό και άμεσο τρόπο. Το τσιγάρο φέρνει τον κοινωνικό συγχρωτισμό και απαλύνει διαμιάς τον ομιλητή και το θέμα πάνω στο οποίο συνομιλεί. Ανασύρει σοφία από τα χείλη του φιλοσόφου και κλείνει το στόμα του ανόητου. Γεννά ένα ύφος συζήτησης στοχαστικό, συνετό, καλοπροαίρετο και μη προσποιητό. Είναι ένας ευγενικός σύντροφος, ένα ευγενικό ερέθισμα, ένας δεσμός φιλίας».
Ο αντικαπνιστικός νόμος είναι απαράδεκτος και επιπλέον γελοίος και πρέπει πάραυτα να καταργηθεί, όπως έγινε στην Αυστρία και όπως φαίνεται να γίνεται και στη Γαλλία, όπου φτάσαμε να μπαίνουμε σε γαλλικό καφέ και αντί να βλέπουμε την εικόνα του Σαρτρ με το τσιγάρο στο στόμα, βλέπουμε βλοσυρούς πελάτες να πίνουν καφέ με σταυρωμένα χέρια, λες και βρίσκονται σε προθάλαμο νοσοκομείου.
Διότι, δεν είναι δυνατόν να είσαι στον πάγκο ενός μπαρ, να παραγγέλνεις ένα μπέρμπον και να μην μπορείς να ανάψεις το τσιγάρο σου και να μην μπορείς επίσης να προσφέρεις τσιγάρο στην κυρία που κάθεται δίπλα σου, δίνοντάς της και φωτιά. Επίσης, δεν είναι δυνατόν να τρως στο ρεστωράν και να απαγορεύεται να πίνεις στο τέλος έναν εσπρέσο, ανάβοντας το τσιγάρο σου. Η ένσταση πως αυτό προκαλεί καρκίνο των πνευμόνων στον διπλανό σου είναι τόσο εξωφρενική, όσο και η απαγόρευση της οδήγησης αυτοκινήτου που καπνίζει ή της χρήσης κινητού από τον διπλανό σου που ακτινοβολεί. Πρόκειται για κανονικές υστερίες.
Επιπλέον, το κάπνισμα είναι ατομικό δικαίωμα. Όπως και το μη κάπνισμα. Εάν ο Σπίρτζης καπνίζει στο πάνελ είναι δικαίωμά του. Ποιος υποχρέωσε τον θεατή να κάθεται και να τον ακούει; Ας φύγει. Μπορεί ο καθένας να παρακολουθεί ομιλίες μη καπνιζόντων ή να πίνει ποτά σε μπαρ χωρίς καπνό. Ο Σπίρτζης με τον Πολάκη έχουν το δικαίωμα να καπνίζουν ελευθέρως, δίχως να ρωτάνε τον δήμαρχο Τρικκαίων. Και επίσης έχουν το δικαίωμα να μην συμφωνούν με τον αντικαπνιστικό νόμο και να μην τον εφαρμόζουν, εφόσον τον θεωρούν παράλογο.
Όλοι είμαστε ελεύθεροι στην ανυπακοή. Και από την εποχή του Χριστού ακόμα περισσότερο. Πόσο μάλλον από την εποχή του ατομικού δικαιώματος.»
http://m.tvxs.gr/mo/i/255047/f/news/egrapsan-eipan/tsigaro-toy-spirtzi-kai-o-dimarxos-trikkaion.html
Lina
¥
Η απαγόρευση του καπνίσματος δεν έγινε για την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των μη καπνιστών. Οι λόγοι για τους οποίους απαγορεύθηκε το κάπνισμα δεν είναι ηθικοί, αλλά οικονομικοί. Όπως πάρα πολλά άλλα πράγματα, ξεκίνησε από το εξωτερικό και από μελέτες που έδειχναν ότι το κόστος του καπνίσματος για το σύστημα υγείας και ασφάλισης ήταν δυσβάστακτο. Γι' αυτό το τσιγάρο τουλάχιστον στην Αμερική βρίσκεται υπό διωγμό εδώ και δεκαετίες. Αυτό βέβαια δεν αφαιρεί τίποτα από τη βασιμότητα της επιχειρηματολογίας κατά του τσιγάρου για λόγους υγείας. Απλά προσγειώνει κάποιους ρομαντικούς που θα ήθελαν το κίνητρο να μην είναι οικονομικό, αλλά ανθρωποκεντρικό.