Νομίζω ότι αναφέρθηκα πολύ πολύ πολύ ξεκάθαρα στο ότι τα εργαστήρια τη σήμερον ημέρα γίνονται εικονικά. Επομενως δεν είναι θέμα εξοπλισμού αλλά δασκάλου. Και επι τη ευκαιρία, αν κανένας χρησιμοποιήσει το phyphox να μου το πει, γιατί πολύ ενδιαφέρομαι να μαθαίνω για νέες χρήσεις.
Το σχολείο που περιγράφεις δεν το γνωρίζω, γιατί το δημόσιο σχολείο που πηγα εγώ ήταν μια χαρά κτίριο. Παλιό μεν αλλά όλα λίγο πολύ δουλευαν. Και ακόμα δουλευουν, γιατι το βλέπω, απέναντι μένουμε. Και δεν θυμάμαι να άκουσα ποτέ να ΜΗΝ τα περιποιείται τα σχολεία ο δήμος μας.
Τώρα, έχουμε ξεφύγει απο το θέμα, οπότε θα ξεφύγω κι άλλο.
Αν θες πραγματικά να σου απαντήσω Ολι στην ερώτησή σου περί ανισότητας των σχολείων, με βάση αυτά που έχω δει τόσα χρόνια στο ΗΒ που το προτιμούσαν μέχρι πρότινος οι Έλληνες: είναι απλό. Με φροντιστήρια ή με διάβασμα (μην ξεχνάμε τα παιδιά που μπαίνουν χωρίς φροντιστήρια), όλα σχεδόν τα παιδιά θα πάνε πανεπιστήμιο και μετά τα πτυχία τους θα είναι ισότιμα. Όταν θα πηγαίνουν σε συνέντευξη για δουλειά κανένας δεν θα κολλήσει στις λεπτομέρειες. Όσο για αυτά που πηγαίνουν για σπουδές στο εξωτερικό, τα περισσότερα, και του Αρσακείου και του δημοσίου, θα πάρουν ενα πτυχίο μπον πουρ λ'οριάν και θα γυρίσουν στην Ελλάδα και θα κάνουν ό,τι και τα άλλα. Τα λιγότερα που θα κάνουν σοβαρές σπουδές, το ίδιο. Εκτός αν αποφασίσουν να μην γυρίσουν, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Δηλαδή δεν βλέπω καμία διαφορά. Εννοείται ότι μιλάμε για το μέσο μαθητή. Δεν μιλαω για τον ένα στους εκατό που είναι ιδιαίτερα ευφυής ή ταλαντουχος και μπορεί να έχει άλλη διαδρομή. Οι ανισότητες δεν οφείλονται στο σχολείο αλλά στο κοινωνικό κεφάλαιο της κάθε οικογένειας, που στην Ελλάδα είνα θέμα που δεν το συζητάμε. Η Ουνέσκο έκανε μια μελέτη το 2018 νομίζω, που κοίταζε αν η παιδεία εξισώνει (is education the great leveler? είναι νομίζω ο τίτλος) και τα συμπεράσματα ήταν και ναι και όχι. Δηλαδη, απο τη μία όσο πιο μορφωμένοι οι κάτοικοι μιας χώρας τόσο καλύτερα πάει η χώρα συνολικά, ακόμα και για τους αμόρφωτους κατοικους της, αλλά αν δεν υπάρχουν δουλειές για όλους τότε δημιουργείται το προβλημα της απογοήτευσης και τελικά του φθόνου προς αυτους που μπορουν να εξασφαλίσουν δουλειά, με όλα τα σχετικά κοινωνικά επακόλουθα. Και επειδή έχω ασχοληθεί πάρα πολύ με το θέμα της διεύρυνσης της προσβασης στο αντικέιμενό μου, μπορώ να σου μιλάω με τις ώρες για το θέμα αυτό. Η διαφορά ανάμεσα στα παιδιά του ιδιωτικού σχολείου, τα παιδιά του δημόσιου στην "καλή" γειτονιά και του δημόσιου στην φτωχογειτονιά είναι πολύ πολύπλοκο ζήτημα και δεν λύνεται μόνο με το περιεχόμενο των μαθημάτων. Μπορεί ο ίδιος δάσκαλος να διδάσκει με τον ίδιο τρόπο και στα τρία σχολεία και θα έχει διαφορετικά αποτελέσματα.
Επειδή όμως η συζήτηση δεν ξεκίνησε για αυτό το θέμα, έχω μια απορία: νομίζεις ότι οι δάσκαλοι των ιδιωτικών δεν έχουν τις ίδιες εμμονές με τον υπόλοιπο ελληνικό πληθυσμό; Νομίζεις οτι δεν πάσχουν απο προγονοπληξία, πίστη σε βλακείες κλπ κλπ; Αν κρίνω απο αυτά που μου λέει φίλη μου απόφοιτος Αρσακείου, μάλλον όχι. Επομένως πουθενά δεν μπορείς να γλυτώσεις.