Την ίδια ώρα, στην Τουρκία...

[SBE]

Για να καταλάβω, το πράσινο είναι οι Κούρδοι, αυτονομιστές να υποθέσω;
Το κίτρινο είναι το κόμμα του Ερντογάν, η ελαφρώς μπας κλας και θρησκόληπτη Τουρκία.
Το κόκκινο είναι οι κεμαλιστές- σοσιαλδημοκράτες- δυτικότροποι- διανοούμενοι- ολιγαρχία του πλούτου;
Το μπλε είναι οι εθνικιστές- ελαφρώς τρελλοί (αυτό το κοίταξα).

 

[drsiebenmal]

Ναι, περίπου και πάνω κάτω.

AK Parti (Κίτρινο)
CHP-Ρεπουμπλικανικό (κόκκινο)
ΜΗΡ (Εθνικιστικό -Γκρίζοι Λύκοι) (μπλε)
HDP (Κουρδικό και αριστερό κόμμα) (πράσινο)

 

[drsiebenmal]

Τουρκικές εκλογές 1-11-2015 (από εδώ)

 

[Earion]

Δηλαδή όχι μόνο κράτησε τα κεκτημένα, αλλά πήρε και τρεις νομούς παραπάνω (Μερσίνα, Ζονγκουλντάκ και Εσκί Σεχίρ). Σουλτάνος.

 

[drsiebenmal]

Καιρό έχουμε να ενημερώσουμε το νήμα. Το χτεσινοβραδινό πραξικόπημα στην Τουρκία μοιάζει να απέτυχε.

 

[oliver_twisted]

Καλημέρα. Σκόρπιες σκέψεις:
1) Μόνο εμένα μου φάνηκε κουλό να γίνεται πραξικόπημα 11 η ώρα το βράδυ; Η ετικέτα ορίζει τα τανκς να βγαίνουν μετά τις 3-4 τα χαράματα
2) Ο Σουλτάνος θα αποθρασυνθεί τώρα. Σιχτίρ. Εννοείται δεν ήθελα να γίνει πραξικόπημα, αλλά και αυτός στον λαιμό μού κάθεται.
3) Έκραζε, έκραζε τα Σόσιαλ Μύδια ο Σουλτάνος αλλά αυτά τον έσωσαν!

Παλάβρα, εσύ μιλάς τουρκικά, τι λέει ο τουρκικός Τύπος;

 

[drsiebenmal]

1) Μόνο εμένα μου φάνηκε κουλό να γίνεται πραξικόπημα 11 η ώρα το βράδυ; Η ετικέτα ορίζει τα τανκς να βγαίνουν μετά τις 3-4 τα χαράματα

Είναι επίσης ενδεχόμενο να έπεσε «κάρφωμα» ή να κώλωσαν κάποιοι και προκειμένου να πιαστούν με τις πιτζάμες, το ρισκάρισαν.

Και με τις άλλες δύο παρατηρήσεις σου συμφωνώ φυσικά.

 

[drsiebenmal]

Να προσθέσω επίσης ότι υπάρχουν ήδη άρθρα έξω (π.χ. Zeit) που θεωρούν το πραξικόπημα σκηνοθετημένο από τον Ερντογάν (μού φαίνεται αδιανόητο, με τόσους νεκρούς και τραυματίες και καταστροφές) για να το εκμεταλλευτεί πολιτικά και ότι, στην πραγματικότητα, δεν γνωρίζουμε τι και πόσος «λαός» κατέβηκε στους δρόμους. Σε κάτι στιγμιότυπα που είδα, πιο πολύ με παρακρατικούς (του AKP, προφανώς) μου έμοιαζαν, αλλά ειλικρινά δεν έχουμε έγκυρα στοιχεία. Κάποιες φωτογραφίες στο διαδίκτυο αποδείχτηκαν μαϊμού.

Από την άλλη, βόμβες στη Βουλή, φωτιά στο Ράιχσταγκ...

 

[nickel]

Καλημέρα. Παρακολουθούσα τις ροές μέχρι τις 5 περίπου. Υπήρχαν έντονα στοιχεία θρίλερ. Θρυλική ήταν η περίοδος που στην ΕΡΤ έβγαλαν στους τίτλους της οθόνης μια πληροφορία από αμερικάνικο κανάλι. Δεν τους έκοψε ότι κάποια πληροφορία μπορείς να την επαναλάβεις, αλλά ταυτόχρονα μπορείς να χρησιμοποιήσεις και το νιονιό σου για να τη σχολιάσεις και να μην την προβάλλεις με αυτόν τον γελοίο τρόπο. Από πού ως πού θα απέρριπτε η Γερμανία ή οποιαδήποτε άλλη χώρα αίτημα του Ερντογάν να προσγειώσει το αεροπλάνο του στο έδαφός της;

Το πραξικόπημα μπορεί να μην ήταν ακριβώς οπερέτα, αλλά οπωσδήποτε ήταν τόσο κακοσχεδιασμένο που δεν είχε προοπτικές επιτυχίας. Ίσως είχε (και έχει) προοπτικές αιματοχυσίας από τη στιγμή που δεν ξεκαθαρίζει η κατάσταση πολύ γρήγορα, υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς.

Διάβασα αμφισβήτηση του ρόλου των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ε, δεν απέτρεψαν τα σόσιαλ μίδια το πραξικόπημα, αλλά το γεγονός ότι οι πραξικοπηματίες δεν φρόντισαν να καταλάβουν και τα ιδιωτικά κανάλια και να εξουδετερώσουν εξαρχής τον Ερντογάν (όπως έγινε και στην Κύπρο με τον Μακάριο) το αποτέλεσμα ήταν να τον δει όλος ο κόσμος μέσα από τις νέες τεχνολογίες. Καθόσουν στο σπίτι σου και έβλεπες στο τηλέφωνό σου το CNN TÜRK να μιλάει μέσω Facetime με τον Ερντογάν, ο οποίος καλούσε το λαό του να βγει στους δρόμους. Αν δεν έχεις καταφέρει να δώσεις την εικόνα ότι έχεις επικρατήσει σε όλα τα μέτωπα, αλλά όλη η υφήλιος παρακολουθεί online να εξελίσσεται η ανικανότητά σου και η ασχετοσύνη σου, δεν έχεις πολλές πιθανότητες επιτυχίας.

 

[Hellegennes]

Στρατιωτικό πραξικόπημα σε μη τριτοκοσμική χώρα δεν είναι εύκολο να πετύχει σήμερα, όσο καλά οργανωμένο κι αν είναι. Δεν είμαστε στο 1960. Υπάρχουν 500 κανάλια, Ίντερνετ, ο κόσμος είναι λιγότερο πειθήνιος (παρά τα όσα ισχυρίζονται οι συνωμοσιολόγοι), πιο έτοιμος, πιο οργανωμένος, λιγότερο ανεκτικός σε τέτοια πράγματα. Το ότι η Τουρκία είναι πιο ευρωπαϊκίζουσα από άλλες μουσουλμανικές χώρες παίζει νομίζω τρομερό ρόλο. Μπορεί να μην είναι παράδεισος ελευθερίας και δημοκρατίας αλλά δεν είναι και τριτοκοσμική χώρα.

Από την άλλην οι πραξικοπηματίες δεν μπήκαν στον κόπο να καταλάβουν ούτε μια στρατιωτική βάση, ένα στρατιωτικό αεροδρόμιο.

 

[Palavra]

Τουρκία: Πραξικόπημα προορισμένο να αποτύχει
(Ο τουρκικός τύπος είναι του Ερντογάν, χθες ήταν πιο αξιόπιστη η ενημέρωση από τα άλλα ξένα μέσα. Ενώ γινόταν παντού κακός χαμός, τα τουρκικά ΜΜΕ έπαιζαν δηλώσεις του Γιλντιρίμ και ενημέρωναν ότι ο Ερντογάν ήταν στη Μαρμαρίδα και τον φυλούσε η ομάδα του.)

 

[rogne]

Λιγάκι άσχετο με το κυρίως θέμα, αλλά τι το τόσο "διεφθαρμένο" και "μισαλλόδοξο" είχε κάνει η Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Αίγυπτο για να της αξίζει (συμπεραίνω εγώ από το πνεύμα του παραπάνω άρθρου) να εκκαθαριστεί απ' το πραξικόπημα του Σίσι; Και, λίγο πιο σχετικό με το κυρίως θέμα, μιας και παλιά ο στρατός "ξεμπλοκάριζε το σύστημα" στην Τουρκία (στην Αίγυπτο π.χ. το κάνει ακόμα, φαίνεται), να υποθέσουμε ότι καλό είναι να το επιχειρήσει και στο μέλλον, με "ένα πραγματικό πραξικόπημα υπό μανδύα κοινοβουλευτικής νομιμότητας"; Μήπως παραέχουν καλή υπόληψη οι τέως, νυν και αεί πραξικοπηματίες στους κύκλους των οπαδών της Realpolitik; Είναι βαρετό πράγμα ο κοινοβουλευτισμός, δε λέω, αλλά τα πολλά γλυκά μάτια προς τα τανκς γενικά πληρώνονται ακριβά.

 

[drsiebenmal]

Δεν ξέρω καθόλου καλά το θέμα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Αίγυπτο, ούτε στην πολυετή κοινωνική διάστασή του, ούτε στην κυβερνητική πρακτική του, ούτε στην ανοχή ή μη σε συγγενείς ισλαμιστικές ομάδες που έκαψαν δεν ξέρω πόσες κοπτικές εκκλησίες στον ένα χρόνο διακυβέρνησης, ούτε στις γυναίκες που εξαναγκάστηκαν να ζήσουν θέλοντας ή μη με ισλαμικές προδιαγραφές κλπ. Επίσης, δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι το παρόν καθεστώς στην Αϊγυπτο είναι «δημοκρατικά» ανώτερο. Θα έλεγα μάλλον ότι ισχύει η παλιά ρήση περί δικών μας και ξένων δικτατόρων.

Θέλω επίσης να είμαι σαφής και στο εξής. Η δημοκρατία προηγείται. Η δημοκρατία, όμως. Η δημοκρατία της ανοχής στη μειονότητα, όχι της επιβολής, όχι του «έχω το 50%+1 και θα σε πατάω κάτω σαν χταπόδι» (με μπόνους να μη γίνεις εσύ το 50%+1). Η δημοκρατία της διαφάνειας, των ελέγχων, των θεσμικών αντίβαρων, των πολλών κέντρων εξουσίας. Η δημοκρατία που δεν σβήνει επειδή κάποιος, καραβανάς ή σουλτάνος, πατάει απλώς έναν διακόπτη.

Τα θέματα ξεκινούν όταν ο κοινοβουλευτισμός εργαλειοποιείται για τη δημιουργία πολιτικών τετελεσμένων. Ας συμφωνήσουμε ότι πολλές χώρες που δηλώνουν δημοκρατίες στον πλανήτη, ακόμη και στην ΕΕ, δεν είναι αυτό που θα λέγαμε αγλάισμα και υπόδειγμα κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ας συμφωνήσουμε ότι υπάρχουν δυνατότητες για συνεχή βελτίωση, και ας θυμόμαστε πόσο κρίμα είναι ότι το πραξικόπημα του Στάουφενμπεργκ απέτυχε, όταν η βόμβα του δεν σκότωσε τον κάποτε εκλεγμένο και λαοφιλή ηγέτη της χώρας του...

 

[rogne]

Απαραίτητη σημείωση: ο Χίτλερ ήταν, ακριβώς, κάποτε εκλεγμένος (κουτσά-στραβά) ηγέτης της χώρας του, από τότε είχαν μεσολαβήσει κάμποσα χρόνια δικτατορίας του, ένας παγκόσμιος πόλεμος και μύρια όσα. Ο Μόρσι είχε εκλεγεί έναν χρόνο πριν τον ρίξουν, ο δε Ερντογάν εκλέχτηκε ξανά πέρσι. Κανένας τους δεν έγινε δικτάτορας στο μεταξύ (ο Χίτλερ έγινε με το που εκλέχτηκε).

Στο δικό μου το μυαλό, εργαλειοποίηση του κοινοβουλευτισμού έχουμε είτε τον φυτεύει κανείς έξωθεν με τα όπλα ανατρέποντας δικτάτορες, είτε καλοβλέπει εξετάζει το ενδεχόμενο ανατροπής του με τα όπλα γιατί δεν του αρέσει η εξέλιξή του. Θεωρώ προφανές ότι σε καμία απ' τις δύο περιπτώσεις δεν νοιάζονται οι ένοπλοι υπέρμαχοι ή αμφισβητίες του κοινοβουλευτισμού για τη γνήσια δημοκρατία, την εκκοσμίκευση, την ανεξιθρησκία και τα δικαιώματα των γυναικών στην εκάστοτε χώρα του ενδιαφέροντός τους. Δεν έχω ιδέα δε τι σημαίνει "ξεμπλοκάρισμα του συστήματος", που λέει και ο άλλος του capital, πάντως σίγουρα βρίσκω πιο κοντά στη γεωπολιτική πραγματικότητα κάτι τόσο τεχνοκρατικό και κενό νοήματος παρά μια μεγάλη ιδέα σαν τις παραπάνω.

 

[drsiebenmal]

Αν η διαφωνία μας είναι για την ταχύτητα μετατροπής σε δικτατορία, οκ... Όσο για τις μεγάλες ιδέες, έγραψα βασικά για όσες ενδιαφέρουν εμένα. :) Τα υπόλοιπα, νόμισα ότι τα κάλυψα επαρκώς με την αναφορά στο «δικό μας κάθαρμα» (τον Παπαντόκ Ντιβαλιέ, αν θυμάμαι σωστά).

 

[Palavra]

Πάντως, αυτές τις μέρες στις διάφορες αναλύσεις που διαβάζω, βλέπω δύο στρατόπεδα: το ένα υπέρ Ερντογάν και υπεράσπισης της δημοκρατίας από τους στρατιωτικούς και το άλλο των υπέρμαχων των ελευθεριών τις οποίες έχει καταλύσει ο Ερντογάν και άρα υπερασπιστών του πραξικοπήματος.

Αυτή η ανάγκη μας να χωριζόμαστε στα δύο και να προβάλλουμε τις δικές μας αντιλήψεις εκεί που δεν έχουν θέση. Κουκιά φάγαμε, κουκιά μαρτυράμε.

Ο Ερντογάν έχει μεγάλη λαϊκή στήριξη. Πολύ μεγάλη. Μεγάλη μερίδα του πληθυσμού της Τουρκίας τον θεωρεί δικό της, υπερασπιστή της, άνθρωπο που της ανέβασε την ποιότητα ζωής.

Ο πληθυσμός της Τουρκίας, παρένθεση. Ο πληθυσμός της Τουρκίας δεν αποτελείται από Τούρκους ευρωπαϊστές, όπως κι εκείνους που γνωρίζουμε συνήθως εμείς οι Δυτικοί. Αποτελείται και από αυτούς, αλλά όχι μόνο. Για παράδειγμα, στην περιοχή του Ντιγιαρμπακίρ υπάρχει άτυπο φεουδαρχικό σύστημα. Ξέρετε, με αγάδες και κεφαλικό φόρο. Οι άντρες παίρνουν δεύτερες γυναίκες - και τρίτες, και τέταρτες. Παράνομα. Χωρίς αυτές να έχουν κανένα δικαίωμα σύμφωνα με το νόμο. Ένα χωριό πριν κάποια χρόνια αποφάσισε να μη στέλνει τα κορίτσια στο σχολείο. Υπάρχουν ακόμα εγκλήματα τιμής. Και τα λοιπά. Κλείνει η παρένθεση.

Από την άλλη, το κοσμικό κράτος του Κεμάλ δεν ήταν κάτι που όλοι οι Τούρκοι δέχονταν χαρούμενοι. Για παράδειγμα, απαγορευόταν στα κορίτσια να πηγαίνουν με την μαντήλα στο σχολείο. Αποτέλεσμα; Μαγαζιά με ειδικές περούκες που τις φορούσες πάνω από την μαντήλα, για να μη φαίνεται. Απαγορευόταν στις γυναίκες να φοιτούν στο πανεπιστήμιο αν φορούσαν μαντήλα. Αποτέλεσμα; Έφευγαν τα κορίτσια για σπουδές σε άλλες μουσουλμανικές χώρες.

Τώρα με τον Ερντογάν βέβαια, πάνε αυτά. Τώρα πια δυσκολεύεται κανείς να βρει μέχρι και μια μπίρα να πιει δημόσια. Ελάτε μετά να πούμε και για τα δικαιώματα των μειονοτήτων, θρησκευτικών και άλλων, διαχρονικά. Να βρούμε καμιά Κούρδισσα να μας πει τις εμπειρίες της.

Ούτε πρόκειται για σύγκρουση Κεμαλικών-Ισλαμιστών. Μεγάλο μέρος του στρατού είναι με τον Ερντογάν. Και υποθέτω πως θα του το θυμίζει διαχρονικά πως τον έσωσε από την ανατροπή. Όποιος γλιτώσει τις μεγάλες εκκαθαρίσεις, δηλαδή.

Γενικώς δηλαδή, η συζήτηση για την Τουρκία σήμερα στην Ελλάδα μου θυμίζει αυτό το αγγλικό ρητό, που λέει πως αν έχεις ένα σφυρί όλος ο κόσμος σου φαίνεται γεμάτος καρφιά, ή κάπως έτσι.

 

[daeman]

... μου θυμίζει αυτό το αγγλικό ρητό, που λέει πως αν έχεις ένα σφυρί όλος ο κόσμος σου φαίνεται γεμάτος καρφιά, ή κάπως έτσι.

if all you have is a hammer, everything looks like a nail = Αν το μοναδικό σου εργαλείο είναι ένα σφυρί, τότε όλα τα προβλήματα μοιάζουν με καρφιά

Καλό και αυτό: Quem não tem cão caça com gato [pt], αλλά όχι παντού, τουλάχιστον όχι στο χειρουργείο ή όπου αλλού παίζονται ζωές.

«Τι δεν υπάρχει σ' αυτό το φόρουμ» πρέπει να λέμε πια.

 

[Palavra]

Μου έχουν τελειώσει τα facepalm, εντάξει:
Σε εξέλιξη οι διαβουλεύσεις για το πλήρωμα του τουρκικού ελικοπτέρου

[...]
Σε αυτή την παράμετρο, σύμφωνα με τις πηγές της κυβέρνησης, κατά τις επικοινωνίες που είχαν σήμερα, Κυριακή, ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς με τον Τούρκο ομόλογό του, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου απάντησε ότι στην Τουρκία δεν υπάρχει θανατική ποινή.
[...]​

Δεν έχει ίντερνετ το Υπουργείο Εξωτερικών, μάλλον:

By Law 4771 of 9 August 2002 (the 3rd Package for Harmonization with the European Union) the death penalty was abolished for peace time offences. Law 5218 of 14 July 2004 abolished the death penalty for all times. Turkey ratified Protocol No. 13 to the European Convention on Human Rights, overseen by the Council of Europe, in February 2006.​

Capital punishment in Turkey

Αυτή η παλιοΕυρώπη και η κακιά Δύση, που επιβάλλει τις συνήθειές της στους άλλους, τσκ τσκ τσκ.

Ο Ερντογάν βέβαια δήλωσε ότι θα επαναφέρει τη θανατική ποινή. Υποτεθείσθω λοιπόν ότι την επαναφέρει τη θανατική ποινή ο δημοκρατικά εκλεγμένος κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της τουρκικής δημοκρατίας (αφού πρώτα έχει αντικαταστήσει χιλιάδες δικαστές με δικούς του): μετά θα τη βάλει να ισχύσει και αναδρομικά, για εγκλήματα δηλαδή που δεν είχαν τελεστεί ενόσω αυτή βρισκόταν σε ισχύ;

 

[Palavra]

Αποκαλύψεις στον απόηχο του πραξικοπήματος προαναγγέλλει το Wikileaks

 

[Palavra]

Η οικογένεια νεκρού πραξικοπηματία στρατιωτικού ζήτησε άδεια να τον θάψει όχι από έναν αλλά από δύο δήμους. Της αρνήθηκαν και οι δύο, όπως της αρνήθηκαν και το δικαίωμα τέλεσης της εξόδιου ακολουθίας στο τζαμί. Η οικογένειά του τελικά τον έθαψε σε ένα οικογενειακό χωράφι (CNN Türk).

Ο Δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης ανακοίνωσε ότι θα φτιαχτεί ειδικό νεκροταφείο για τους πραξικοπηματίες, να περνάει ο κόσμος απ' έξω και να τους καταριέται (Hürriyet Daily News).


Σοφοκλής, Αντιγόνη 384–581

ΑΝ. Τί δῆτα μέλλεις; ὡς ἐμοὶ τῶν σῶν λόγων ἀρεστὸν οὐδέν, μηδ’ ἀρεσθείη ποτέ,· οὕτω δὲ καὶ σοὶ τἄμ’ ἀφανδάνοντ’ ἔφυ. Καίτοι πόθεν κλέος γ’ ἂν εὐκλεέστερον κατέσχον ἢ τὸν αὐτάδελφον ἐν τάφῳ τιθεῖσα; τούτοις τοῦτο πᾶσιν ἁνδάνειν λέγοιτ’ ἄν, εἰ μὴ γλῶσσαν ἐγκλῄσοι φόβος. Ἀλλ’ ἡ τυραννὶς πολλά τ’ ἄλλ’ εὐδαιμονεῖ κἄξεστιν αὐτῇ δρᾶν λέγειν θ’ ἃ βούλεται. | ΑΝΤΙΓΟΝΗ Γιατί χασομεράς λοιπόν; Απ' τα δικά σου λόγια δε μου αρέσει τίποτα και μήτε να μ' αρέσει. Το ίδιο και οι πράξεις μου σ' εσένα δεν αρέσουν. Κι όμως πού μεγαλύτερη θά 'βρισκα δόξα τάχα απ' την ταφή του αδελφού, πού 'χε την ίδια μάνα; Και όλοι αυτοί θα λέγανε πως συμφωνούν, αν ίσως ο φόβος δεν τους έδενε τη γλώσσα ο δικός σου. Η τυραννία σε πολλά έχει χαρές μεγάλες κι είναι στο χέρι της να λέει, να κάνει ό,τι θέλει.
ΚΡ. Σὺ τοῦτο μούνη τῶνδε Καδμείων ὁρᾷς. | ΚΡΕΟΝΤΑΣ Το βλέπεις μοναχά εσύ αυτό απ' τους Καδμείους.
ΑΝ. Ὁρῶσι χοὖτοι· σοὶ δ’ ὑπίλλουσι στόμα. | ΑΝΤΙΓΟΝΗ Κι αυτοί το βλέπουν, μα μπροστά σ' εσέ κλείνουν το στόμα.
ΚΡ. Σὺ δ’ οὐκ ἐπαιδῇ, τῶνδε χωρὶς εἰ φρονεῖς; | ΚΡΕΟΝΤΑΣ Του λόγου σου δεν ντρέπεσαι να έχεις άλλη γνώμη;
ΑΝ. Οὐδὲν γὰρ αἰσχρὸν τοὺς ὁμοσπλάγχνους σέβειν. |ΑΝΤΙΓΟΝΗ Να σέβομαι το αίμα μου καμιά ντροπή δεν είναι.
ΚΡ. Οὔκουν ὅμαιμος χὠ καταντίον θανών; | ΚΡΕΟΝΤΑΣ Δεν είναι αίμα σου κι αυτό που σκότωσε εκείνος;
ΑΝ. Ὅμαιμος ἐκ μιᾶς τε καὶ ταὐτοῦ πατρός. | ΑΝΤΙΓΟΝΗ Αίμα μου, από μάνα μια κι από πατέρα έναν.
ΚΡ. Πῶς δῆτ’ ἐκείνῳ δυσσεβῆ τιμᾷς χάριν; | ΚΡΕΟΝΤΑΣ Και πώς σ' αυτόν ασέβεια τόσο μεγάλη δείχνεις;
ΑΝ. Οὐ μαρτυρήσει ταῦθ’ ὁ κατθανὼν νέκυς.| ΑΝΤΙΓΟΝΗ Μα ο νεκρός δε συμφωνεί με θεωρίες τέτοιες.
ΚΡ. Εἴ τοί σφε τιμᾷς ἐξ ἴσου τῷ δυσσεβεῖ. | ΚΡΕΟΝΤΑΣ Το ίδιο με τον ασεβή δεν τον τιμάς κι εκείνον;
ΑΝ. Οὐ γάρ τι δοῦλος. ἀλλ’ ἀδελφὸς ὤλετο.| ΑΝΤΙΓΟΝΗ Ο αδελφός μου χάθηκε, δεν ήτανε και δούλος.
ΚΡ. Πορθῶν δὲ τήνδε γῆν· ὁ δ’ ἀντιστὰς ὕπερ.| ΚΡΕΟΝΤΑΣ Τη χώρα αφανίζοντας· κι ο άλλος πολεμώντας.
ΑΝ. Ὅμως ὅ γ’ Ἅιδης τοὺς νόμους ἴσους ποθεῖ. | ΑΝΤΙΓΟΝΗ Όμως ο Άδης τους μετράει όλους με μέτρο ίδιο.
ΚΡ. Ἀλλ’ οὐχ ὁ χρηστὸς τῷ κακῷ λαχεῖν ἴσος.| ΚΡΕΟΝΤΑΣ Την ίδια τύχη ο καλός με τον κακό δεν έχει.
ΑΝ. Τίς οἶδεν εἰ κάτωθεν εὐαγῆ τάδε; | ΑΝΤΙΓΟΝΗ Ποιος ξέρει αν το δέχεται αυτό ο κάτω κόσμος;
ΚΡ. Οὔτοι ποθ’ οὑχθρός, οὐδ’ ὅταν θάνῃ, φίλος.| ΚΡΕΟΝΤΑΣ Και πεθαμένος ο νεκρός φίλος ποτέ δε θά 'ναι.
ΑΝ. Οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν.| ΑΝΤΙΓΟΝΗ Για την αγάπη πλάστηκα και όχι για το μίσος.