Το αντάτζιο για έγχορδα του Σάμιουελ Μπάρμπερ είναι κατάλληλο για πιο μελαγχολικές μέρες του φθινοπώρου, αλλά διάβασα κάτι σε σχέση με αυτό και τον Τοσκανίνι και… συγχίστηκα. Για τον Τοσκανίνι ακούω από μικρός για τη εκπληκτική φωτογραφική μνήμη του. Διαβάζω τώρα ότι ο Μπάρμπερ τού είχε στείλει το Αντάτζιο και ο Τοσκανίνι τού επέστρεψε την παρτιτούρα χωρίς να κάνει κανένα σχόλιο. Ο Μπάρμπερ θύμωσε και αρνήθηκε να ανταποκριθεί σε μια μετέπειτα πρόσκληση του μαέστρου, οπότε ο Τοσκανίνι τού μήνυσε μέσω του Μενότι (που ήταν ο σύντροφος του Μπάρμπερ τότε) ότι σκόπευε να εκτελέσει το Αντάτζιο και ότι το είχε επιστρέψει επειδή το είχε ήδη απομνημονεύσει. Λέγεται ότι δεν ξανακοίταξε την παρτιτούρα μέχρι την πρεμιέρα του έργου σε ραδιοφωνική εκπομπή του 1938.
Περισσότερα στη
Wikipedia.