Τα καλύτερα μουσικά γιουτιουμπάκια
- Thread starter nickel
- Start date
Μαύρος θάνατος, μαύρη πανώλη, για τους στίχους του. Από το πολυαγαπημένο άλμπουμ, Winds of Change, του Eric Burdon (μετά των Ζώων του).
The Black Plague (Eric Burdon)
The bell tolls
The black plague has struck
And diseased eyes roll upwards
As if knowing which direction their souls will travel
(Bring out your dead)
A woman in black cries
As the deathly procession passes by
And monks moan en masse
The yet clean peasant pounds upon the castle door
For it is safer inside the walls
Their knocking pounds a dull tone across the quiet, deserted courtyard
The bodies of unfortunates bloat in the hot sun outside the castle walls
And ones ignorant of all facts plunder the diseased corpses for remaining riches.
(Bring out your dead)
And the bell tolls on
A man walks around the castle walls on the outside
The light from his lamp dancing shadows as he moves
He tends the sick
Gives comfort to all he can for dying woman and crying man
But he feels it most for the children
(Unclean)
Tears glisten on his cheek
Did man ever deserve this death?
And not all will die, just the poor
For the rich are inside the castle walls
And he knows he could be with them
And they laugh at this fool of a man
Through the stone fortress windows
And the bell tolls on
(Unclean)
And many deaths and many days later
Many tears have been cried but in vain
For tears can never erase the pain of death
Only time has that talent.
His hands are now blistered but this man walks on
The only element of sanity that people look to him for answers and he answers all
And the bell tolls on inside the castle wall
(Bring out your dead)
The dead are now buried and the plague is at its end
Life for the people flowers again
They breathe fresh air like they did once before
And there is not a sound from beyond the castle walls
The bell has stopped
And only silence is heard
And the peasants outside wonder what happened within
In their bones they feel something is wrong
The bell has been silent much too long
For many days not one soul has stirred from the stone fortress where the rich people live
No one came and no one went
Fear can do many strange things
And even though water ran low
Their mouths burnt and bellies caked dry
Not one person put a foot outside
No one had that much courage
For they feared the peasants and their world outside
So they played it safe and didn’t move
But one by one they perished and died.
The Black Plague (Eric Burdon)
The bell tolls
The black plague has struck
And diseased eyes roll upwards
As if knowing which direction their souls will travel
(Bring out your dead)
A woman in black cries
As the deathly procession passes by
And monks moan en masse
The yet clean peasant pounds upon the castle door
For it is safer inside the walls
Their knocking pounds a dull tone across the quiet, deserted courtyard
The bodies of unfortunates bloat in the hot sun outside the castle walls
And ones ignorant of all facts plunder the diseased corpses for remaining riches.
(Bring out your dead)
And the bell tolls on
A man walks around the castle walls on the outside
The light from his lamp dancing shadows as he moves
He tends the sick
Gives comfort to all he can for dying woman and crying man
But he feels it most for the children
(Unclean)
Tears glisten on his cheek
Did man ever deserve this death?
And not all will die, just the poor
For the rich are inside the castle walls
And he knows he could be with them
And they laugh at this fool of a man
Through the stone fortress windows
And the bell tolls on
(Unclean)
And many deaths and many days later
Many tears have been cried but in vain
For tears can never erase the pain of death
Only time has that talent.
His hands are now blistered but this man walks on
The only element of sanity that people look to him for answers and he answers all
And the bell tolls on inside the castle wall
(Bring out your dead)
The dead are now buried and the plague is at its end
Life for the people flowers again
They breathe fresh air like they did once before
And there is not a sound from beyond the castle walls
The bell has stopped
And only silence is heard
And the peasants outside wonder what happened within
In their bones they feel something is wrong
The bell has been silent much too long
For many days not one soul has stirred from the stone fortress where the rich people live
No one came and no one went
Fear can do many strange things
And even though water ran low
Their mouths burnt and bellies caked dry
Not one person put a foot outside
No one had that much courage
For they feared the peasants and their world outside
So they played it safe and didn’t move
But one by one they perished and died.
Satisfaction - Björk and PJ Harvey
(προσθήκη συντονιστή: τίτλος & ερμηνευτές, ώστε να τα βρίσκουμε με την αναζήτηση
Last edited by a moderator:
Χρυσές Σφαίρες 2010 (67th Golden Globes, 17/1/2010)
Κέρδισε το τραγούδι The Weary Kind που τραγουδάει ο Ryan Bingham, από την ταινία Crazy Heart, με τον Τζεφ Μπρίτζες να υποδύεται έναν τραγουδιστή της κάντρι (ρόλο που του εξασφάλισε τη Χρυσή Σφαίρα και τις επευφημίες των συναδέλφων του).
Μεγάλος χαμένος ο Πολ Μακάρτνι, με το τραγούδι (I Want To) Come Home από την ταινία Everybody's Fine με τον Ντε Νίρο. Τζάμπα τόσο ταξίδι και η βροχή που έφαγε.
Πιο εντυπωσιακό: από το μεταφελινικό Nine, το Cinema Italiano με την Κέιτ Χάντσον.
Και, δεν ξέρω τι λένε, αλλά τη σφαίρα έπρεπε να την πάρει το άλλο τραγούδι από το Nine, που αποκλείεται να είδες την ταινία και να το ξέχασες. Δεν ήταν καν υποψήφιο. (Μπορείτε να το κατεβάσετε, αλλά βιντεάκι πουθενά.)
Κέρδισε το τραγούδι The Weary Kind που τραγουδάει ο Ryan Bingham, από την ταινία Crazy Heart, με τον Τζεφ Μπρίτζες να υποδύεται έναν τραγουδιστή της κάντρι (ρόλο που του εξασφάλισε τη Χρυσή Σφαίρα και τις επευφημίες των συναδέλφων του).
Μεγάλος χαμένος ο Πολ Μακάρτνι, με το τραγούδι (I Want To) Come Home από την ταινία Everybody's Fine με τον Ντε Νίρο. Τζάμπα τόσο ταξίδι και η βροχή που έφαγε.
Πιο εντυπωσιακό: από το μεταφελινικό Nine, το Cinema Italiano με την Κέιτ Χάντσον.
Και, δεν ξέρω τι λένε, αλλά τη σφαίρα έπρεπε να την πάρει το άλλο τραγούδι από το Nine, που αποκλείεται να είδες την ταινία και να το ξέχασες. Δεν ήταν καν υποψήφιο. (Μπορείτε να το κατεβάσετε, αλλά βιντεάκι πουθενά.)
Z
zwntanakis
Guest
Dance D' Amour - The 69 Eyes
προσθήκη συντονιστή: τίτλος & ερμηνευτές, ώστε να τα βρίσκουμε με την αναζήτηση :)
SBE
¥
Το τραγούδι Cinema Italiano γράφτηκε ειδικά για την ταινία (ίσως γι' αυτό στο σημείο εκείνο η ταινία έκανε κοιλιά,όχι τη μόνη), ενώ το άλλο προϋπήρχε, στο θεατρικό μιούζικαλ.
Η απορία: Γύρω στο 6:00 ακούγεται ο τραγουδιστής να κάνει παιχνίδι με ένα dum tek tek. Μα έτσι δεν έλεγαν κι ένα τούρκικο τραγούδι στη Γιουροβίζιον που, λέει, ο τίτλος του δεν σημαίνει τίποτα;
Χαίρομαι που ακούει και κάποιος τα γιουτούμπια που ποστάρω.
Δεν είναι ο τραγουδιστής, είναι αυτός που παίζει το τουμπελέκι (ή όπως αλλιώς θέλεις να το πεις· έχει κάμποσα ονόματα, εύλογα, αφού είναι από τα αρχαιότερα μουσικά όργανα), ένας από τους καλύτερους "κρουστούς" στην Ελλάδα, αλλά αυτή τη στιγμή δεν θυμάμαι τ' όνομά του (ούτε στο CD γράφει αναλυτικά ποιος παίζει τι, μόνο ποιοι παίζουν).
Καλά τα λέει ο Μαρίνος. Όπως στα υπόλοιπα μουσικά όργανα υπάρχουν νότες που καταγράφουν και περιγράφουν τη μελωδία, έτσι και στα κρουστά (τουλάχιστον σ' αυτά που παίζονται με τα χέρια· για τις ντραμς με τις μπαγκέτες δεν ξέρω) ο ρυθμός και το είδος του χτυπήματος περιγράφεται με αυτά τα συνθηματικά (π.χ. ντουμ τεκε ντουμ τεκε ντουμ τεκε ντε, ντουμ τριλια ντουμ τριλια ντουμ ντουμ, που άκουσες εδώ). Το ντουμ δηλώνει χτύπημα στο κέντρο της μεμβράνης (μπάσο, δυνατό και βαθύ), το τεκ ότι τα δάχτυλα χτυπάνε κοντά στη στεφάνη (πρίμα, ξερός και σύντομος ήχος), το τριλια την τρίλια με διαδοχικό χτύπημα των δαχτύλων, κ.λπ. Έτσι χρησιμεύουν στην εκμάθηση του ρυθμού αλλά και του τρόπου εκτέλεσης, όπως ένας άλλος μουσικός θα μουρμούριζε ντο φα φα φα, σολ φα σολ φα σι ντο σι μι μι μι, για να αναφέρω ένα παράδειγμα κοντά στην ηλικία μας, Δρ7χ
. Αν θέλεις, διαβάζεις κι εδώ, που ο παίχτης τα λέει καλύτερα. Αν θέλεις να το δεις στο ίδιο κομμάτι (με κάτι απερίγραπτα γελοία χορευτικά, όμως), πήγαινε στο 5':20" εδώ Στο κομμάτι αυτό, την Ιφιγένεια, ιδίως στην εκτέλεση που ανάρτησα παραπάνω, ο άνθρωπος κεντάει, μιλάει με το τουμπελέκι, λες και το προειδοποιεί τι θα παίξει στη συνέχεια. Έρωτα έχει μ' αυτό που κάνει, πάθος, όπως όλοι οι μεγάλοι.
Last edited:
Από εκεί, ένα από τα πιο συνηθισμένα είδη romance*:
*ιδίως στα ελληνικά νησιά (Live your myth in Greece => the triple S => sea, sun, sex)
Last edited by a moderator: