Τα καλύτερα μουσικά γιουτιουμπάκια

daeman

Administrator
Staff member
Διπλή πάσα από εδώ, αλλά για ευνόητους λόγους την αξιοποιώ σε δύο αναρτήσεις:

Femme Fatale - Velvet Underground & Nico
με βιντεάκι γαλλικής παραγωγής. :)
 

daeman

Administrator
Staff member
Και το δεύτερο από την αποπάνω πάσα:

Σερσέ λα φαμ - Βασίλης Τσιτσάνης
Κρίμα που δεν υπάρχει πια ο Μαύρος Γάτος, ν' άκουγα καμιά πενιά απόψε...
 

daeman

Administrator
Staff member
Και βέβαια, από την πάσα-έτοιμο γκολ του Νίκελ εδώ:

Γαρύφαλλε - Πελόμα Μποκιού

Η πλάκα είναι ότι σε αρκετές ιστοσελίδες, ο τίτλος έχει απλογραφηθεί σε Γαρίφαλε. ;)​
 
Last edited:

SBE

¥

Εμένα από την άλλη ο τίτλος πλέον με παραπέμπει αλλού

ΥΓ. Celebrityspotting: Ο Γουέλλερ είναι γείτονας μου, απ' ότι φαίνεται, τον έχω δει πολλές φορές, οπότε στηρίζουμε τα τοπικά προϊόντα.
 
Last edited by a moderator:

daeman

Administrator
Staff member
Εμένα από την άλλη ο τίτλος πλέον με παραπέμπει αλλού
You do something to me - Paul Weller

ΥΓ. Celebrityspotting: Ο Γουέλλερ είναι γείτονας μου, απ' ότι φαίνεται, τον έχω δει πολλές φορές, οπότε στηρίζουμε τα τοπικά προϊόντα.

Επειδή ο Γουέλερ είναι από τους αγαπημένους μου (από τους Jam στους Style Council και μέχρι σήμερα, ό,τι και να παίζει), αλλά δεν τον βλέπω συχνά όπως εσύ ;), SBE, ορίστε και μια ζωντανή εκτέλεση του ίδιου κομματιού, με πιο δυνατό ήχο, που σκεφτόμουν να βάλω χτες, αλλά προτίμησα την ατμόσφαιρα του βιντεακίου:p της Sinead:
You do something to me - Paul Weller
 

SBE

¥
Επειδή ο Γουέλερ είναι από τους αγαπημένους μου (από τους Jam στους Style Council και μέχρι σήμερα, ό,τι και να παίζει), αλλά δεν τον βλέπω συχνά όπως εσύ ;), SBE, ορίστε και μια ζωντανή εκτέλεση του ίδιου κομματιού, με πιο δυνατό ήχο, που σκεφτόμουν να βάλω χτες, αλλά προτίμησα την ατμόσφαιρα του βιντεακίου:p της Sinead


Αυτό το είχα δει στην τηλεόραση :p
Διακρίνω μια μικρή ζήλεια για τα σελέμπρια της γειτονιάς μου;
Κι όμως, να πώς τον πρόσεξα: στο γυμναστήριο εδώ δίπλα, την ώρα που έφευγα ένα παιδάκι έπεσε απάνω μου, ο πατέρας του μου ζήτησε συγγνώμη για το τρακάρισμα. Μετά σκεφτόμουνα, αυτός ο πατέρας (ή παππούς), τι μαλλί ήταν αυτό που είχε, οξυζεναρισμένο και πανκιάρικο, δε βλέπεις να το έχουν πολλοί σταφιδο-μεσήλικες. Και μετά έκανε κλικ. Και μετά τον ξαναείδα μερικές φορές, άρα είναι γείτονας.
Ας σταματήσω όμως εδώ το namedropping. Βλέπω κι άλλους επώνυμους στο δρόμο τακτικά, αλλά μην το κάνουμε θέμα.
Το χειρότερο πρέπει να είχε συμβεί σε γνωστή μου που ήρθε Λονδίνο μέσα δεκαετίας του '80 για μόνιμη εγκατάσταση και μέσα στη ζαλάδα των πρώτων ημερών πέφτει πάνω στον Τζέρεμι Άιρονς και νομίζει ότι ήταν κάποιος από τους καθηγητές της στο σχολείο και πάει και του μιλάει και πάνω στην κουβέντα τον αναγνωρίζει και καταπίνει τη γλώσσα της. :eek:
 
Last edited by a moderator:

crystal

Moderator
Έπαιζε προχθές το Death Proof και το θυμήθηκα. Αγαπημένο τραγούδι, κι επειδή είμαι πολύ καλή διαλέγω βιντεάκι ειδικά για τους άρρενες του φόρουμ. :D

 

daeman

Administrator
Staff member
Με αφορμή εκείνο το νήμα, σ' αυτό το πολυσυζητημένο, πολυακουσμένο τραγούδι θυμάμαι πρώτη φορά το jester:
(κι άλλες πρωτόγνωρες τότε για μένα λέξεις και εκφράσεις, ακούγοντάς το ώρες ατελείωτες και σκαλίζοντας με μανία λεξικά, βιβλία και περιοδικά για να το αποκρυπτογραφήσω, πολύ π.Ι. ;-)

American Pie - Don McLean
 

daeman

Administrator
Staff member
Language Is a Virus - Laurie Anderson
Paradise
Is exactly like
Where you are right now
Only much much
Better.​

I saw this guy on the train
And he seemed to gave gotten stuck
In one of those abstract trances.
And he was going: "Ugh...Ugh...Ugh..."​

And Fred said:
"I think he's in some kind of pain.
I think it's a pain cry."
And I said: "Pain cry?
Then language is a virus."​

Language! It's a virus!
Language! It's a virus!​

Well I was talking to a friend
And I was saying:
I wanted you.
And I was looking for you.
But I couldn't find you. I couldn't find you.
And he said: Hey!
Are you talking to me?
Or are you just practicing
For one of those performances of yours?
Huh?​

Language! It's a virus!
Language! It's a virus!​

He said: I had to write that letter to your mother.
And I had to tell the judge that it was you.
And I had to sell the car and go to Florida.
Because that's just my way of saying (It's a charm.)
That I love you. And I (It's a job.)
Had to call you at the crack of dawn (Why?)
And list the times that I've been wrong.
Cause that's just my way of saying
That I'm sorry. (It's a job.)​

Language! It's a virus!
Language! It's a virus!​

Paradise
Is exactly like
Where you are right now
Only much much (It's a shipwreck,)
Better. (It's a job.)​

You know? I don't believe there's such a thing as TV.
I mean - they just keep showing you
The same pictures over and over.
And when they talk they just make sounds
That more or less synch up
With their lips.
That's what I think!​

Language! It's a virus!
Language! It's a virus!
Language! It's a virus!​

Well I dreamed there was an island
That rose up from the sea.
And everybody on the island
Was somebody from TV.
And there was a beautiful view
But nobody could see.
Cause everybody on the island
Was saying: Look at me! Look at me!
Look at me! Look at me!​

Because they all lived on an island
That rose up from the sea.
And everybody on the island
Was somebody from TV.
And there was a beautiful view
But nobody could see.
Cause everybody on the island
Was saying: Look at me! Look at me! Look at me!
Look at me! Look at me! Why?​

Paradise is exactly like
Where you are right now
Only much much better.​
 

nickel

Administrator
Staff member
Στη σαββατιάτικη εκπομπή του (Στην υγειά μας) ο Σπύρος Παπαδόπουλος φιλοξένησε τραγουδιστές των μπουάτ. Την παρακολούθησα με την οφειλόμενη συγκίνηση και την αναπόφευκτη αμηχανία, όπως όταν ανακαλύπτεις ότι δεν γερνάς μόνο εσύ αλλά και οι όμορφες γυναίκες μιας άλλης εποχής — συνήθως και οι φωνές τους. Δεν πάει να γέρασε κι ο Λάκης Παππάς, κούκλος ήταν, ιδιαίτερα στη «Μανούλα μου», μόνο που δεν βρήκα βιντεάκι και το έβαλα εδώ με την Αλεξίου.

Το αστείο, όπως εξηγούσα στο γιο μου, είναι που βρέθηκα τα χρόνια εκείνα, ως κάτοικος Πλάκας, καταμεσής στο μπουατικό γίγνεσθαι, αλλά δεν θυμάμαι να πήγα πολλές φορές σε μπουάτ: μια φορά στις πρώτες εμφανίσεις του Σαββόπουλου και άλλη μια στον Αντώνη Καλογιάννη, την εβδομάδα μετά τη μεταπολίτευση. Οργισμένο νιάτο, με καθημερινή παρέα τους Μπιτλς, τους Ρόλινγκ Στόουνς, τους Ντορς και όλο το ποπ και το ροκ από τις όχθες του Μέρζι μέχρι τα λιβάδια του Μοντερέι, θεωρούσα τα τραγούδια των μπουάτ «ελαφρό τραγούδι». Και «ελαφρό» παραμένει, αλλά με πολλά από εκείνα τα τραγούδια να έχουν δείξει την αντοχή τους στο χρόνο και, σαν κάθε τι οικείο, να είναι και πολύ αγαπητά. (Ωραία, και ακολουθεί Δημουλά.)

Μανούλα μου
 

daeman

Administrator
Staff member
Δεν ταιριάζει με το προηγούμενο, αλλά γυροφέρνει στο μυαλό μου μέρες τώρα:

Let's Stick Together - Roxy Music

Εκτός από το μουστάκι ντούγκλα του Μπράιαν Φέρι, cameo εμφάνιση της Τζέρι Χολ (¡Arriba! Ακούς, Παλάβρα; Έτσι προφέρεται! :p), από το 1':56" και μετά.
 

nickel

Administrator
Staff member
Δεν ταιριάζει με το προηγούμενο...
Μα πώς το ισχυρίζεσαι αυτό; Με το που είδα την Τζέρι Χολ εκείνης της εποχής, είπα «Μανούλα μου!».
 
Top