Τα συγκεκριμένα τα έχω σε κασέτα από τα γυμνασιακά μου χρόνια, γραμμένη από το βινύλιο κάποιου φίλου, η οποία όμως κάποια στιγμή κόπηκε, δεν ξανάπαιξε και αναπαύεται σε μια κούτα πάνω από 25 χρόνια τώρα (σεσημασμένος μάζουλας, pack rat), περιμένοντας να την κολλήσω ή μάλλον να ανακυκλωθεί τώρα πια. Truffles gone to the dogs.
Μόλις άκουσα το αποπάνω της Όλιβερ σήμερα, αυτά αναδύθηκαν στη φαιά μου σούπα και χάρηκα πολύ που τα βρήκα στο γιουτιούμπ και τα ξανάκουσα.
Όσο για το Νικ μου, μόνο στο ληξιαρχείο αλλάζει.
Τι φοβερό, απίστευτο ταλέντο αυτός ο άνθρωπος... Ελπίζω εκεί που είναι να μην έχει σιδηρόδρομους, το ποτήρι κι η αγκαλιά του να'ναι πάντα γεμάτα, κι η καρδιά του τόσο αλαφριά όσο κι η τσέπη του...RIP