Κρίμα, κι είχα όχι αναγκαστικά κακή γνώμη (κάπου στη μέση, με επιφυλάξεις, λόγω που δεν τον είχα διαβάσει ποτέ) για τον Πανούση (τον ποινικολόγο-υπουργό, όχι τον άλλον...). Διάβασα την απάντησή του στο άρθρο της Έλενας Ακρίτα για τον εξαφανισμένο φοιτητή και καράφλιασα με το ατελείωτο σεντόνι από εκτός τόπου θεωρητικολογίες, ύφους κατάλληλου μόνο για επιστημονικό συμπόσιο (και πάλι!...), για να απαντήσει τελικά ως αρμόδιος υπουργός στα συγκεκριμένα ερωτήματα της Ακρίτα με 3 υστερόγραφα τουιτερικής συντομίας. Αλλά γιατί γράφω εδώ; Νά γιατί: πρόσεξα πως έχει ένα, τελείως αδικαίωτο από τα πράγματα, διανοουμενίστικο τικ να χωρίζει συχνά-πυκνά τις σύνθετες λέξεις, την πρόθεση από την κεφαλή, με ενωτικό, για να δώσει υποτίθεται ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης στις υψιπετείς καθηγητικούρες του:
Οι εν-τάσεις και οι συγ-κρούσεις μέσα στο εκπαιδευτικό περιβάλλον
Η σύγκρουση λέξεων και κινήσεων συχνά υποκρύπτει μια πιο κρίσιμη «δια-μάχη» αλληλεγγύης και ατομικισμού, ανεκτικότητας και ατομικισμού την οποία καλούνται οι νέοι να δια-χειριστούν. [βλ. όμως το τελευταίο παράδειγμα...]
Το σχολείο που πληγώνει αντί να εκ-παιδεύσει
οι περικυκλωμένοι από «όχι» και «μη» έφηβοι διαμορφώνουν τους όρους μιας «αντι-δραστικής» επιθετικότητας [η μόνη φορά που το ενωτικό μπορείς να πεις ότι έχει λόγο ύπαρξης]
Το πέρασμα από τα παιδιά σε κίνδυνο στα επικίνδυνα παιδιά είναι τόσο εύκολο ή τόσο δύσκολο όσο εμείς -οι ενήλικες κλειδοκράτορες- το (δια)χειριζόμαστε. [κακώς βάλατε παρένθεση, κ. καθηγητά, ψηφίζω ενωτικό κι εδώ, όπως στο δεύτερο παράδειγμα!]
ΥΓ. Όποιος κατάλαβε το νόημα της τελευταίας πρότασης, ας μας πει: "Το πέρασμα είναι τόσο εύκολο ή τόσο δύσκολο όσο εμείς το (δια)χειριζόμαστε".
ΥΓ2. Το συγκεκριμένο ζήτημα που έχει προκύψει με τον εξαφανισμένο φοιτητή είναι ζήτημα περάσματος ενός "παιδιού" από παιδί σε κίνδυνο σε επικίνδυνο παιδί; Ή μήπως μπέρδεψε ο κ. καθηγητής τις ημερίδες;
Edit: Βρήκα κι άλλα:
συχνά καταλήγουν σε ανομικές εκ-ρήξεις [εδώ, εντάξει, έχει νόημα]
ή συμπεριφορές βίαιης αντί-δρασης
η διάβρωση των δια-προσωπικών σχέσεων (relational aggression)