Αδώνειος ερωτικός λόγος
Ηχήστε, οι σάλπιγγες! Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα!
Τα δάχτυλά μου τρέμουν, καθώς πληκτρολογώ...
Μια νέα,
γκαγκάν παρουσία στο χώρο της ελληνικής ποίησης
Ο Σπύρος Γεωργιάδης κυκλοφόρησε την πρώτη του ποιητική συλλογή!
Τι θα πει «ποιος Σπύρος Γεωργιάδης;». Ο υπουργός μας καλέ, ο Άδωνης.
Τη συγκλονιστική είδηση έβγαλε πρώτος ο Αλλού Φαν Μαρξ:
http://afmarx.wordpress.com/2014/01/01/kleious-parafernalia-poems/
Και ο τίτλος;
Παραφερνάλια της Κλειώς.
Βαρύγδουπος λίγο, αλλά δεν πειράζει, το μήνυμα από μόνο του έχει βάρος.
Από τα δείγματα του ποιητικού οίστρου που παραθέτει ο ΑΦΜ, διαλέγω αυτό που με δονεί σύγκορμα.
Ο ερωτικός Άδωνης:
Η Άρτεμίς μου δεν κρατεί βέλος διά να τοξεύσει το γοργοπόδαρο ελάφι
Η Αθηνά μου δεν κρατεί δόρυ και ασπίδα
Η Αφροδίτη μου δεν κρατεί το μήλον της Έριδος που της χάρισε ο ερωτύλος Πάρις
Η ωραία Ελένη μου δεν κρατεί αργυρούν κάτοπτρον διά να καλλωπίζεται
Η Δήμητρα μου δεν κρατεί χρυσό στάχυ διά να ψωμίσει τους πεινασμένους της γής.
Η δικιά μου θεά, η Ευγενία,
την καρδιά μου κρατεί στα τρυφερά της χέρια.
Και μίαν ράβδον μαέστρου
για να διευθύνει την μουσική του σύμπαντος μου
ραπίζοντας με χάριν τον αέρα.
Παραμερίζουμε, ποιητή, για να περάσεις.
Ή, πιο λαϊκά, φάε τη σκόνη του Άδωνη, Εγγονόπουλε... :cheek: