Ωριαία
συνέντευξη Λεφαντζή.
Κάποια σχόλια:
1. Ο Λεφαντζής γνωρίζει πολύ καλά τι είναι οι επιγραφές που παρουσίασε. Γνωρίζει ότι πρόκειται για παραλαβή λίθου και όχι μνημείου, ομολογεί ότι είναι χαραγμένες στην αδρή επιφάνεια του λίθου πριν από το φινίρισμα και την τελική επεξεργασία, γνωρίζει ότι δεν πρόκειται για οικοδομικό συμβόλαιο, αναγνωρίζει ότι τα μονογράμματα χρήζουν μελέτης. Δικαιούμαι κι εγώ λοιπόν να πω ότι όταν λίγο αργότερα μιλάει για παραλαβή του ηρώου του Ηφαιστίωνα από τον Αντίγονο η τοποθέτησή του είναι παραμύθι εκ του πονηρού. Όπως και στην περίπτωση του hype τύπου «Μακεδονία ξακουστή» με τις επιγραφές της Μεθώνης, θυμώνω περισσότερο με κάποιον που καταλαβαίνει τι είναι το εύρημά του και το επενδύει με παραμύθια παρά με κάποιον που είναι απλώς άσχετος.
2. Μιλάει συνεχώς για τον εαυτό του. Έκανα, έρανα, αποδείχτηκε πως ό,τι έλεγα ήταν σωστό (!), ο κρινόμενος είναι αυτός που παράγει έργο και είναι στην πλεονεκτική θέση, συνεργάζομαι με όλη την διεπιστημονική ομάδα, ο (γεωλόγος) Τσόκας στη δική μου δουλειά στηρίχτηκε κλπ.
3. Το επιχείρημα «το μνημείο είναι της εποχής του Αλεξάνδρου, είναι σπουδαίο, ο Αλέξανδρος δεν έφτιαξε τίποτε στη Μακεδονία, ξέρουμε ότι παρήγγειλε ηρώα του Ηφαιστίωνα, άρα το μνημείο του λόφου Καστά είναι το ηρώο του Ηφαιστίωνα» εξακολουθεί να με σοκάρει.
4. Άλλο ένα σημείο στο οποίο μου έπεσε το σαγόνι: δεν έχουμε σε καμιά άλλη οικοδομική κατασκευή στην Ελλάδα μονογράμματα των Αντιγονιδών, παρά μόνο στην Αμφίπολη, άρα το μνημείο είναι αυτόχρημα σημαντικό. Υπάρχουν μονογράμματα βασιλέων σε άλλα μνημεία εκτός Ελλάδας. Ποια είναι αυτά; ρωτάει ο δημοσιογράφος. Δεν μπορώ να σας πω, πρέπει να ζυμωθεί η έρευνα.
5. Το μόνο χρήσιμο για μένα σημείο είναι ότι ξεκαθάρισε ότι η επίχωση του φυσικού λόφου είναι 30% του συνολικού υψώματος (δεν θα έπαιρνα τοις μετρητοίς τη μέτρηση, δεδομένου ότι ο Τσόκας έκανε γεωφυσική διασκόπηση στο 1/5 του λόφου και κατά τα άλλα βασίστηκε στις σχεδιαστικές αποτυπώσεις, αλλά έστω ότι είναι τόσο). Αν θυμάστε, από την πρώτη στιγμή πολλοί είχαν επισημάνει ότι δεν πρέπει να δίνουμε τόσο σημασία στο μέγεθος του λόφου, από τη στιγμή που στην κορυφή του λόφου υπήρχαν παλαιότερες ταφές, άρα επρόκειτο για φυσικό γήλοφο με προγένεστερη ταφική χρήση και όχι για έναν εξολοκλήρου τεχνητό τύμβο. Από την πρώτη στιγμή μου κάνει εντύπωση ότι στις περισσότερες θεωρίες για το μνημείο αγνοείται η βασική παράμετρος: γιατί στην Αμφίπολη. Κάποια στιγμή κάποιος αποφάσισε να κατασκευάσει ένα μνημείο σε χώρο με προϋπάρχουσα ταφική χρήση, να το καταχώσει με επίχωση και να περικλείσει το σύνολο, παλιό και νέο, με έναν μεγαλοπρεπή περίβολο. Η σύνδεση με το αμφιπολίτικο παρελθόν θα έπρεπε να είναι το κλειδί και η αφετηρία οποιασδήποτε ερμηνείας του μνημείου και του περιβόλου.
6. Αν δεν το καταλάβατε ήδη από την Περιστέρη, θα έχουμε συνέχεια στο διακριτικό παραμύθι με τον Αλέξανδρο: δυαδικότητα της παράστασης, δυαδικότητα του νεκρικού θαλάμου (μια κλίνη, μια τεφροδόχος). Θα πουλήσει ο Αλέξανδρος και στο μέλλον.