Palavra

Mod Almighty
Staff member
Ενδιαφέρον, και δεν θα το περίμενε κανείς.

Δειγματάκι:

Mais alors pourquoi, si elle nous ressemble tant, personne n'aime la Grèce en foot ? Peut-être parce que dans le blanc de son maillot et dans cette façon de n'y arriver que par la volonté de ne pas mourir, dans cette obstination à ne jamais subir la mode et à toujours vivre en retard, elle nous ressemble beaucoup trop, à nous les normaux. Elle n'offre jamais rien d'exceptionnel à admirer ou à sublimer. Sa seule présence exerce sur nous comme une menace au-dessus de nos belles compétitions. Si de temps en temps, par la grâce d'un geste, d'un but ou d'une émotion exceptionnelle, les autres équipes nous offrent des bribes d'absolu ou des traces de génie, la Grèce, elle, nous donne toujours ce qu'elle promet : de l'intransigeance et du sacrifice. Elle n'a jamais eu d'autre ambition que celle de combattre sans pitié. Ni pour elle, ni pour les autres.​

Γιατί όμως, αφού μας μοιάζει τόσο, σε κανέναν δεν αρέσει η Ελλάδα στο ποδόσφαιρο; Ίσως επειδή με τη λευκή της φανέλα κι αυτόν της τον τρόπο να τα καταφέρνει μόνο και μόνο χάρη στη θέλησή της να μην πεθάνει, αυτό το πείσμα να μην ακολουθεί ποτέ τη μόδα και να μένει συνεχώς πίσω, μας μοιάζει υπερβολικά πολύ, εμάς των κανονικών. Δεν προσφέρει ποτέ τίποτα το εξαιρετικό να θαυμάσει ή να εξυμνήσει κανείς. Και μόνη η παρουσία της μας μοιάζει να κρέμεται σαν απειλή πάνω από τους ωραίους μας διαγωνισμούς. Εάν πότε πότε, χάρη σε μια χειρονομία, ένα γκολ ή ένα εξαιρετικό συναίσθημα οι άλλες ομάδες μας προσφέρουν λάμψεις του απόλυτου ή ίχνη μεγαλοφυΐας, η Ελλάδα μάς δίνει πάντα αυτό που υπόσχεται: επιμονή και θυσία. Δεν είχε ποτέ της άλλη φιλοδοξία παρά να αγωνίζεται χωρίς οίκτο. Ούτε για τον εαυτό της, ούτε για τους άλλους.
 

nickel

Administrator
Staff member
Παρακολουθώντας τις πάντα συγκινητικές στιγμές που οι Βραζιλιάνοι τραγουδάνε όλοι μαζί τα λόγια του εθνικού τους ύμνου, θυμήθηκα ότι ήθελα να μνημονεύσω κάτι που όλοι θα έχουμε παρατηρήσει και που κατέγραψε χτες και ο Παντελής Μπουκάλας:

[...] Είτε στενοχωρημένοι είναι είτε ευτυχισμένοι, οι φίλαθλοι ξεχνούν πάραυτα οτιδήποτε άλλο και χαίρονται όταν διαπιστώνουν ότι στα μάτριξ δεν εμφανίζονται παίκτες αλλά αυτοί οι ίδιοι. Με τις σημαίες, τα κασκόλ, τα σύμβολα, τα μουσικά τους όργανα. Με το πρόσωπο ή το μισό κορμί τους ζωγραφισμένο στα χρώματα της πατρίδας τους, σαν καταδήλωση της ολόθερμης και ολόδερμης συμπαράστασής τους. Παρέες που μπήκαν σε έξοδα (εκτός πια και οι χορηγοί βάζουν κι εκεί το χεράκι τους, για να εξασφαλίσουν την εμπορικώς αποδοτική ποικιλοχρωμία του θεάματος) για να δουν, να φωνάξουν, να χειροκροτήσουν.

Σαν παιδιά κάνουν βλέποντας τον εαυτό τους στα μάτριξ. Οποια κι αν είναι η ηλικία, το χρώμα, η καταγωγή τους. Πετιούνται πάνω. Γελάνε. Δείχνουν ο ένας στον άλλον την εικόνα, για να μη χάσει κανείς τη μαγική στιγμή. Χαιρετούν τους δικούς τους στην πατρίδα. Οι καλύτερα οργανωμένοι, όσοι ελπίζουν ότι θα τους προτιμήσει η κάμερα αν υπερβούν τον μέσο όρο παραδοξότητας, έχουν ήδη έτοιμο το χάρτινο μήνυμά τους· όπως οι δύο Αγγλοι με την εξής πινακίδα: «Παρακαλούμε μη μας δείξετε γιατί είπαμε στις γυναίκες μας ότι πάμε για ψάρεμα».*

Ολοι, στιγμιαία απαθανατιζόμενοι, νιώθουν ότι μπαίνουν εκείνη τη στιγμή σε αμέτρητους δέκτες όπου γης. Οτι από την ανωνυμία της μάζας υψώνονται σε κάτι ξεχωριστό, διακριτό, επώνυμο. Οτι εισέρχονται στην Ιστορία. Ψευδαίσθηση; Σίγουρα. Αλλά αν κατά τύχη μάς παρακολουθούσαν αγαθοί εξωγήινοι, και όχι μοχθηροί όπως αυτοί που φοβάται ο Στίβεν Χόκινγκ, μάλλον τις εικόνες της οικουμενικής αφέλειας και παιδικότητας θα προτιμούσαν να μεταφέρουν στην πατρίδα τους, για να δείξουν τι εστί ανθρωπότης.

http://www.kathimerini.gr/773719/opinion/epikairothta/politikh/oikoymenikh-paidikothta

* Αυτή την πινακίδα (για το ψάρεμα) δεν την είδα, αλλά είδα την τετραπλή πρόταση γάμου στην τενίστρια. Και γέλασα με τον εγγλέζικο αυτοσαρκασμό:


England fans hold up a sign during the 2014 World Cup Brazil Group D match
between Costa Rica and England in Belo Horizonte.
Photograph: Richard Heathcote/Getty Images
 

SBE

¥
Δεν είναι όμως στο πνεύμα της διαφήμισης που παρωδεί η ταμπέλα, αφού βάζουν τιμή στην απόλαυση της ατμόσφαιρας.
Μέχρι στιγμής έχω προσέξει μόνο τους φίλαθλους της ελληνικής ομάδας- όχι πως δεν δίνω σημασία στους άλλους, απλά έχω συνηθίσει με τους Βραζιλιάνους π.χ. που κάνουν ολόκληρο σώου, οπότε δεν με εντυπωσιάζουν όσο οι Έλληνες με τις περικεφαλαίες και τα σεντόνια των ξενοδοχείων που μένουν, που έχουν γίνει χλαμύδες κλπ :-) και δεν καταλαβαίνω γιατί αντί να φτιάχνει η διάθεση στην Ελλάδα με το θέαμα, που άλλωστε αυτός είναι ο σκοπός του, κάθονται και γράφουν άρθρα ξινισμένα για το ότι ο φίλαθλος που πήγε Βραζιλία αισθάνεται απόγονος του Αχιλλέα και του Μεγαλέξαντρου κλπ κλπ. Θα μου πεις ποιός έχασε το χιούμορ του για να το βρούμε εμείς;
Τεσπά, τέλος γκρίνιας.
 

daeman

Administrator
Staff member
...
You Have A Higher Chance Of Being Bitten By Uruguay’s Luis Suarez Than By A Shark

When Uruguay takes the pitch this weekend against Colombia in the World Cup, they will do it without star forward Luis Suarez. Why? Because FIFA banned him for four months from so much as stepping foot inside a stadium for biting Italy’s Giorgio Chiellini. On purpose. While playing soccer. Seriously. To make matters worse, this wasn’t even his first offense. This wasn’t even his second offense. This is seriously the third time that Suarez, who also plays for Liverpool, has bit an opponent during a match.

Ian Steadman
from New Statesman got curious about the sheer odds of the danger an opponent has of being bitten by Suarez, and how it compares, say, to the odds of getting bitten by a shark.

Since 2005, Suarez has played in 441 senior matches for Uruguay’s national team and various clubs. Assuming 11 starting players and 3 substitutions per game, 6,160 players have gone up against Suarez and have been at risk of getting bit. That puts the odds Suarez biting an opponent right around 1 in 2,000. The odds of getting killed by a shark while swimming in the ocean?
1 in 3.7 million.

However, the numbers get a little closer if you consider the odds of getting bitten by a shark, even just nipped at. At New Smyrna Beach, Florida, regarded as the shark attack capital of the world, the odds of getting nibbled by a shark if the 22,464 residents go swimming just once per year are 1 in 2,808 on a slow year or 1 in 800 during a record year. Overall, it averages out about 1 in 2,000, just like Suarez. Realistically, the odds may be lower as many people likely go swimming more than once per year.

Even still, the odds of getting bitten by Suarez during a match are still higher than being struck by lightning (
1 in 10,000), getting in an plane crash (1 in 11 million), or getting murdered in the Americas (1 in 6,100). However, Suarez isn’t nearly as dangerous as Mike Tyson. The odds of getting bit during a boxing match against Iron Mike is 1 in 50.

[Hat tip:
Ian Steadman, New Statesman]

www.iflscience.com/health-and-medicine/you-have-higher-chance-being-bitten-uruguay’s-luis-suarez-shark
 

nickel

Administrator
Staff member
Κάποιος να εξηγήσει στους σπορτκάστερ ότι δεν πρέπει να λένε ότι «η τάδε ομάδα κερδίζει από το Χ λεπτό με την γκολάρα του τάδε ποδοσφαιριστή». Είναι πιθανό να νομίζουν οι ακροατές ότι το αποτέλεσμα αποδίδεται στην εύνοια της τύχης. :-)
 

nickel

Administrator
Staff member
Άφταστος, απίστευτος, καταπληκτικός!

John Oliver: FIFA and the World Cup

 

Earion

Moderator
Staff member
Εγώ δεν ανησυχώ για την πορεία της εθνικής μας στο Μουντιάλ. Όπως διάβασα κάπου, η παράδοση μας ευνοεί. Η ελληνική ομάδα ποτέ δεν έχει χάσει σε προκριματικό αγώνα στη φάση των 16 στο Παγκόσμιο Κύπελλο (ούτε και στων 8, αν θέλετε να μάθετε ...). :cool:
 

nickel

Administrator
Staff member
Καλύτερα έτσι: θα μπορούμε να λέμε ότι χάσαμε σ' έναν αγώνα που ήμασταν καλύτεροι (ή πιο επιθετικοί, τέλος πάντων). Αντί να μας διώξει η Ολλανδία με κανένα 4-0. Ή μήπως θα προτιμούσαμε να μας διώξει ένας κολοσσός;

Άντε, με το καλό σε μια πιο παραγωγική ομάδα.



Και κάποιος να πει στο in.gr ότι δεν ισχύει το «Εκεί, ο Φάνης Γκέκας αστόχησε από την άσπρη βούλα». Δεν αστόχησε. Απλώς βρήκε τον τερματοφύλακα.
 

SBE

¥
Υποθέτω θα ξενύχτησαν πολλοί χτες, γι'αυτό έχει πέσει η κίνηση σήμερα.
Τέσπά, επανέρχομαι σ' αυτό που είπα πιο πάνω με την απορία: από πότε γίναμε σνομπ;
Αφορμή αυτή εδώ η βλακεία άρθρο που μου έστειλε κάποιος: Τί δουλειά κάνεις, φίλαθλε;, στο οποίο ο αρθρογράφος επιδεικνύει σνομπισμό μπόλικο, από αυτόν που ανακάλυψα ότι αποκτήσαμε ξαφνικά στην Ελλάδα με το ποδόσφαιρο. Δε θυμάμαι παρόμοιο σνομπισμό το 2004, και σίγουρα δεν το θυμάμαι με το μπάσκετ. Τι έγινε; Ξαφνικά γίναμε του σαλονιού όλοι και μας ενοχλούν τα λαϊκά σπορ;

ΥΓ Το ότι οι πάντες στην Ελλάδα έχουν άποψη για το πώς ξοδεύει τα λεφτά του ο άλλος είναι γνωστό εθνικό ελάττωμα, που δόξα τω Θεώ ζώντας εκτός Ελλάδας το έχω αποφύγει- με ορισμένες εξαιρέσεις οι οποίες αποτελούν υλικό για ανέκδοτα σε μαζώξεις φίλων.
 

daeman

Administrator
Staff member
...
Dutch airline KLM apologises over 'Adios Amigos' tweet aimed at Mexico


A Dutch airline has been forced to apologise after a World Cup joke at the expense of defeated opponents Mexico backfired.

After the Oranje secured a late comeback win in their last-16 tie against Mexico in Brazil, KLM's corporate Twitter account posted a message which appeared to take things one step too far.

Directly after the 2-1 win was sealed through stoppage-time Arjen Robben penalty, KLM posted a picture of an airport departure sign featuring a mustachioed man in a Sombrero and the words "Adios Amigos!".


Unsurprisingly, the tweet triggered a barrage of criticism, including from Mexican actor Gael Garcia Bernal, who told his two million followers that he'll never fly with KLM again. The tweet was later deleted without explanation - but not before it was retweeted thousands of times.


"It was meant to be a joke," KLM spokeswoman Lisette Ebeling Koning said, as the airline issued a formal apology.


"In the best of sportsmanship, we offer our heartfelt apologies to those who have been offended by the comment," said Marnix Fruitema, director general of KLM in North America.

London Evening Standard, 30 June 2014

 

daeman

Administrator
Staff member
Καλύτερα έτσι: θα μπορούμε να λέμε ότι χάσαμε σ' έναν αγώνα που ήμασταν καλύτεροι (ή πιο επιθετικοί, τέλος πάντων). Αντί να μας διώξει η Ολλανδία με κανένα 4-0. Ή μήπως θα προτιμούσαμε να μας διώξει ένας κολοσσός;

Άντε, με το καλό σε μια πιο παραγωγική ομάδα.
...

Μας πονάει, αλλά είναι απόδειξη μεγέθους (Θ. Καίσαρης, contra.gr)
 

Zazula

Administrator
Staff member
Καλύτερα έτσι: θα μπορούμε να λέμε ότι χάσαμε σ' έναν αγώνα που ήμασταν καλύτεροι (ή πιο επιθετικοί, τέλος πάντων). Αντί να μας διώξει η Ολλανδία με κανένα 4-0. Ή μήπως θα προτιμούσαμε να μας διώξει ένας κολοσσός;
Δεν το έγραψα όταν ποσταρίστηκε, αλλά ας το γράψω τώρα, μεταδαεμανικά: Με τεράστια διαφορά η χειρότερη, κτγμ, αντιμετώπιση του αποτελέσματος αυτό το "καλύτερα έτσι κλπ". ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως θα ήταν μυριάδες φορές προτιμότερο το να χάσουμε απ' την Ολλανδία!
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Στον αθλητισμό, κανένας αγώνας δεν είναι χαμένος πριν τον δώσεις...
 

Zazula

Administrator
Staff member
Πολύ σωστά, Δόκτωρ· απλώς έμεινα στο ρητορικό ερώτημα του nickel.
 
Μεγάλα ματς στα προημιτελικά! Αναμένεται ωραίο Παρασκευοσαββατόβραδο!
 

nickel

Administrator
Staff member
Με την ελπίδα ότι οι δεητζήδες θα σεβαστούν τουλάχιστον το φιλοθέαμον μουντιαλικό κοινό. :-)
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Εντάξει, καρπουζάς του Εστορίλ και απαράδεκτος προπονητής. Το εμπεδώσαμε. Πολλά λάθη, έστω. Ίσως και να συμφωνούμε με πολλή από την κριτική στον Σάντος. Όμως, η συνεργασία της ΕΠΟ μαζί του τελείωσε (με μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της εθνικής ποδοσφαίρου).
Αυτό το ενορχηστρωμένο κράξιμο του Σάντος από κάποιους, όμως, που δεν έπρεπε λέει να πάρει την απευθείας πτήση για το σπίτι του αλλά να περιμένει μιάμιση μέρα και να κάνει τον γύρο του κόσμου για να κρατάει από το χέρι τα πληγωμένα παιδιά της Εθνικής με ξεπερνάει. Τι είναι τελικά, καρπουζάς ή γκόμενα που μας έστησε στο ραντεβού;
Ελπίζω κάποιος να μεταφράζει και να εξηγεί στον Ρανιέρι πού ήρθε να μπλέξει προτού αρχίσουμε να διαβάζουμε για τον τυχοδιώκτη του Μόντε Κάρλο.Στην ανάγκη, ας του πει να κάνει κι ένα τηλέφωνο σε Βαλβέρδε και Μίτσελ...
 
Top