Ναι το 'χουμε το προνόμιο της προχωρησιάς. Αν και πρέπει να παραδεχτείς ότι τουλάχιστον το άσπρο-μαύρο είναι μια πιο διαχρονική επιλογή από το πράσινο.
Ποδόσφαιρο! (και μπάλα γενικώς)
- Thread starter drsiebenmal
- Start date
Ναι το 'χουμε το προνόμιο της προχωρησιάς. Αν και πρέπει να παραδεχτείς ότι τουλάχιστον το άσπρο-μαύρο είναι μια πιο διαχρονική επιλογή από το πράσινο.
Δεν μπορώ, λιώνω με κάτι τέτοια!
Ο μικρός Jay-Jay Willems που πάσχει από χρόνια ασθένεια, πήρε λίγη χαρά από τον αγαπημένο του Άγιαξ που τον παρουσίασε ως τη νέα του μεταγραφή.
Εδώ
Και το βιντεάκι με αγγλικούς υπότιτλους
'Εδιτ:
Και μετά να κάνουμε μια βόλτα και από τις δικές μας ακαδημίες, και τα δικά μας ταγάρια τους προπονητές, που άμα τους πεις για ανάλυση αγώνα ή για τακτική, σου λένε: εγώ έχω φάει τη ζωή μου στα γήπεδα, δε χρειάζεται να μάθω, και που καταστρέφουν τα πιτσιρίκια στο ερασιτεχνικό κρατώντας τους τα δελτία άμα στραβώσουνε μαζί τους. Γκρρρ...Είχα πάει μια φορά σε ένα σεμινάριο προπονητικής στα Βριλήσσια μαζί με έναν φίλο προπονητή για διερμηνεία, είχε έρθει ένας από τις ακαδημίες της Λίβερπουλ και ένας από τις ακαδημίες της Ντόρτμουντ. Εντάξει, άλλη φιλοσοφία ο καθένας, της Λίβερπουλ ήταν απλά "παίξτε μπροστά", της Ντορτμουντ μας έδειξε ένα σωρό ασκήσεις για υποδομές για πάσες με το κεφάλι ψηλά, κτλ., τις οποίες οι δικοί μας φωστήρες σνόμπαραν, γιατί "τα ξέρουν αυτά", και τους ζητάγανε πλειομετρικές ασκήσεις για 12χρονα! Αχ τα νεύρα μου! Τεσπά, εμείς έχουμε άλλα καλά. Έχουμε ταλέντα 30 χρονών! Όχι, παίζουμε!
Ο μικρός Jay-Jay Willems που πάσχει από χρόνια ασθένεια, πήρε λίγη χαρά από τον αγαπημένο του Άγιαξ που τον παρουσίασε ως τη νέα του μεταγραφή.
Εδώ
Και το βιντεάκι με αγγλικούς υπότιτλους
'Εδιτ:
Και μετά να κάνουμε μια βόλτα και από τις δικές μας ακαδημίες, και τα δικά μας ταγάρια τους προπονητές, που άμα τους πεις για ανάλυση αγώνα ή για τακτική, σου λένε: εγώ έχω φάει τη ζωή μου στα γήπεδα, δε χρειάζεται να μάθω, και που καταστρέφουν τα πιτσιρίκια στο ερασιτεχνικό κρατώντας τους τα δελτία άμα στραβώσουνε μαζί τους. Γκρρρ...Είχα πάει μια φορά σε ένα σεμινάριο προπονητικής στα Βριλήσσια μαζί με έναν φίλο προπονητή για διερμηνεία, είχε έρθει ένας από τις ακαδημίες της Λίβερπουλ και ένας από τις ακαδημίες της Ντόρτμουντ. Εντάξει, άλλη φιλοσοφία ο καθένας, της Λίβερπουλ ήταν απλά "παίξτε μπροστά", της Ντορτμουντ μας έδειξε ένα σωρό ασκήσεις για υποδομές για πάσες με το κεφάλι ψηλά, κτλ., τις οποίες οι δικοί μας φωστήρες σνόμπαραν, γιατί "τα ξέρουν αυτά", και τους ζητάγανε πλειομετρικές ασκήσεις για 12χρονα! Αχ τα νεύρα μου! Τεσπά, εμείς έχουμε άλλα καλά. Έχουμε ταλέντα 30 χρονών! Όχι, παίζουμε!
Άσ' τα! Κι εκεί πονεμένη ιστορία...
Eusébio da Silva Ferreira, (1942-2014), commonly known simply as Eusébio, was a Mozambican-born Portuguese football forward. He is considered one of the greatest players of all-time.
Ο θρυλικός Πορτογάλος Εουσέμπιο πέθανε σε ηλικία 71 ετών. Έχοντας αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα υγείας τα τελευταία χρόνια, ο «Μαύρος Πάνθηρας» έσβησε στη Λισαβόνα. (Πηγή).
Ο θρυλικός Πορτογάλος Εουσέμπιο πέθανε σε ηλικία 71 ετών. Έχοντας αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα υγείας τα τελευταία χρόνια, ο «Μαύρος Πάνθηρας» έσβησε στη Λισαβόνα. (Πηγή).
Κανονικά πάει στα λογοπαίγνια, αλλά καλά είναι κι εδώ: Η αθλητική εφημερίδα Olé του Μπουένος Άιρες κυκλοφόρησε με αυτό το εξώφυλλο για να γιορτάσει την επιστροφή του Λιονέλ «Λέο» Μέσι στα γήπεδα.
SBE
¥
Αυτό έλεγα να το βάλω στο νήμα του κινηματογράφου, αλλά τελικά είπα να το βάλω εδώ, μια που μπορεί να ενδιαφέρει τους φίλαθλους.
Είδα το ακόλουθο ντοκυμαντέρ και μου άρεσε (στο γιουτιούμπ υπάρχει σε πολλές μορφες, παραθέτω τη μία). Όλο το ντοκυμαντέρ αποτελείται από συνεντεύξεις και υλικό αρχέιου (δεν υπάρχει αφηγητής). Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει κατέυθυνση, κι ο θεατής αφήνεται να κρίνει την αντικειμενικότητα των ομιλητών και να συγκρίνει με το ποδόσφαιρο στην Ευρώπη και αλλού.
Οι δυο Εσκομπάρ
Είδα το ακόλουθο ντοκυμαντέρ και μου άρεσε (στο γιουτιούμπ υπάρχει σε πολλές μορφες, παραθέτω τη μία). Όλο το ντοκυμαντέρ αποτελείται από συνεντεύξεις και υλικό αρχέιου (δεν υπάρχει αφηγητής). Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει κατέυθυνση, κι ο θεατής αφήνεται να κρίνει την αντικειμενικότητα των ομιλητών και να συγκρίνει με το ποδόσφαιρο στην Ευρώπη και αλλού.
Οι δυο Εσκομπάρ
Εντάξει, οι οπαδοί της Δόξας πάντα ήταν λίγο, να το πω ευγενικά, ατίθασοι (σούπερ συνθήματα, όμως), καμία σχέση με τους λόρδους του Αθηναϊκού, αλλά είδα αυτό και γέλασα:
Πάντα τα γήπεδα ήταν χώρος όπου οι φίλαθλοι ξεδίπλωναν ταλέντα γλωσσοπλάστη, στιχουργού και «μαέστρου» για τις ανάγκες του αγώνα. Επίσης και χώροι όπου το χιούμορ και οι ακροβασίες μεταξύ λογικής και παραδοξολογίας ήταν πάντα επιτρεπτές και συχνά απολαυστικές. Κάτι σαν καρναβάλι διαρκείας, όπου όλα ή σχεδόν όλα επιτρέπονται. Την Κυριακή 26 Ιανουαρίου, στον αγώνα της Γ΄ εθνικής κατηγορίας (5ος όμιλος) μεταξύ της γηπεδούχου Νέας Ιωνίας και της φιλοξενούμενης Δόξας Βύρωνος, η εξωγηπεδική επικαιρότητα έκανε ξανά την εμφάνισή της στον έμμετρο λόγο και συνδυάστηκε με τα τεκταινόμενα εντός του γηπέδου. Στα πρώτα λεπτά του αγώνα οι φίλαθλοι της Δόξας τραγούδησαν δύο – τρεις φορές:
«Το Χριστόδουλο Ξηρό
θέλω επιθετικό
το Μαζιώτη αλλαγή
Δοξάρα μου εσύ».
Αν στην αρχή ακούστηκε παράδοξο, στη συνέχεια αποδείχτηκε ότι «όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος», αφού η συμπαθής και ιστορική ομάδα του Βύρωνα ηττήθηκε με 1-0 και παρά την πίεση που άσκησε δεν κατάφερε να σκοράρει. Συνεπώς δικαίως οι φίλοι της ζητούσαν επιθετική ενίσχυση, έστω και αν αυτή ήταν ανορθόδοξη. Στην περίπτωση που οι επιθυμίες τους ευοδωθούν, δεν είναι βέβαιο ότι η ΕΠΟ θα βγάλει δελτίο στα «μεταγραφικά αποκτήματα». (Α ρε Θανέλα προπονηταρά μου εσύ! )
Πηγή: vironas.gr
Είναι φοβερά τα "τρομοκρατικά" γηπεδικά συνθήματα, έτσι; Όπως το επικό:
ΡΕ ΜΠΙΝ ΛΑΝΤΕΝ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑ ΟΔΗΓΑΩ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ, ΣΤΟΝ ΠΕΡΑΙΑ ΝΑ ΤΟ ΡΙΞΩ ΤΑ ΧΑΝΟΥΜΙΑ ΠΩΣ @*%ΑΝΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΞΩ!!
ή το θεϊκό:
«Κουφοντίνα εμφανίσου/ ρίξε βόμβα στην 7 και εξαφανίσου»
Χεχεχε!
Πάντα τα γήπεδα ήταν χώρος όπου οι φίλαθλοι ξεδίπλωναν ταλέντα γλωσσοπλάστη, στιχουργού και «μαέστρου» για τις ανάγκες του αγώνα. Επίσης και χώροι όπου το χιούμορ και οι ακροβασίες μεταξύ λογικής και παραδοξολογίας ήταν πάντα επιτρεπτές και συχνά απολαυστικές. Κάτι σαν καρναβάλι διαρκείας, όπου όλα ή σχεδόν όλα επιτρέπονται. Την Κυριακή 26 Ιανουαρίου, στον αγώνα της Γ΄ εθνικής κατηγορίας (5ος όμιλος) μεταξύ της γηπεδούχου Νέας Ιωνίας και της φιλοξενούμενης Δόξας Βύρωνος, η εξωγηπεδική επικαιρότητα έκανε ξανά την εμφάνισή της στον έμμετρο λόγο και συνδυάστηκε με τα τεκταινόμενα εντός του γηπέδου. Στα πρώτα λεπτά του αγώνα οι φίλαθλοι της Δόξας τραγούδησαν δύο – τρεις φορές:
«Το Χριστόδουλο Ξηρό
θέλω επιθετικό
το Μαζιώτη αλλαγή
Δοξάρα μου εσύ».
Αν στην αρχή ακούστηκε παράδοξο, στη συνέχεια αποδείχτηκε ότι «όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος», αφού η συμπαθής και ιστορική ομάδα του Βύρωνα ηττήθηκε με 1-0 και παρά την πίεση που άσκησε δεν κατάφερε να σκοράρει. Συνεπώς δικαίως οι φίλοι της ζητούσαν επιθετική ενίσχυση, έστω και αν αυτή ήταν ανορθόδοξη. Στην περίπτωση που οι επιθυμίες τους ευοδωθούν, δεν είναι βέβαιο ότι η ΕΠΟ θα βγάλει δελτίο στα «μεταγραφικά αποκτήματα». (Α ρε Θανέλα προπονηταρά μου εσύ!
)Πηγή: vironas.gr
Είναι φοβερά τα "τρομοκρατικά" γηπεδικά συνθήματα, έτσι; Όπως το επικό:
ΡΕ ΜΠΙΝ ΛΑΝΤΕΝ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑ ΟΔΗΓΑΩ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ, ΣΤΟΝ ΠΕΡΑΙΑ ΝΑ ΤΟ ΡΙΞΩ ΤΑ ΧΑΝΟΥΜΙΑ ΠΩΣ @*%ΑΝΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΞΩ!!
ή το θεϊκό:
«Κουφοντίνα εμφανίσου/ ρίξε βόμβα στην 7 και εξαφανίσου»
Χεχεχε!
Το αγαπημένο μου ήταν πριν από κάποια χρόνια, όταν η Αθήνα είχε (ξανά) πρόβλημα λειψυδρίας. Τα αγνά Παόκια κατέβηκαν για αγώνα τραγουδώντας το παρακάτω σύνθημα (σε μουσική Ας αρχίσουν οι χοροί):
Ρε δεν έχετε νερό, τι σκατά θα κάνετε, όλοι θα πεθάνετε ρε
'Oντως από τα πιο εμπνευσμένα και αστεία συνθήματα, με εξίσου αστεία απάντηση (αυτή με το εμφιαλωμένο
).
Last edited by a moderator:
Οι χτεσινοί αγώνες Τσου-Λου ήταν σφαγή. Η Μπάγερν έφαγε τέσσερα στο χαλαρό μέσα στο Λεβερκούζεν από την Παρί (τη μοναδική ομάδα στην Ευρώπη που έχει κερδίσει τη φετινή σεζόν τον Ολυμπιακό ), η Σίτι άλλα δύο (αν και λιγότερο χαλαρά) από την Μπάρτσα στο Μάντσεστερ. Το αγωνιστικό χάσμα μικρών-μεγάλων, ακόμη και στους 16 της μεγάλης ευρωπαϊκής διοργάνωσης φαίνεται να διευρύνεται όσο αυξάνονται τα τηλεοπτικά πριμ. Τα γερμανικά κανάλια χαρακτηρίζουν τον σημερινό αγώνα Άρσεναλ-Μπάγερν «ευχάριστο διάλειμμα για τους Βαυαρούς από την Μπουντεσλίγκα, την οποία έχουν μετατρέψει σε διαρκή προπόνηση». Να δούμε τουλάχιστον τι θα γίνει στο Μίλαν-Ατλέτικο κι αν θα μπορέσουν οι Ιταλοί να σταθούν στα ίσα με την τρίτη αλλά εξίσου ισχυρή φέτος ισπανική ομάδα.
), η Σίτι άλλα δύο (αν και λιγότερο χαλαρά) από την Μπάρτσα στο Μάντσεστερ. Το αγωνιστικό χάσμα μικρών-μεγάλων, ακόμη και στους 16 της μεγάλης ευρωπαϊκής διοργάνωσης φαίνεται να διευρύνεται όσο αυξάνονται τα τηλεοπτικά πριμ. Τα γερμανικά κανάλια χαρακτηρίζουν τον σημερινό αγώνα Άρσεναλ-Μπάγερν «ευχάριστο διάλειμμα για τους Βαυαρούς από την Μπουντεσλίγκα, την οποία έχουν μετατρέψει σε διαρκή προπόνηση». Να δούμε τουλάχιστον τι θα γίνει στο Μίλαν-Ατλέτικο κι αν θα μπορέσουν οι Ιταλοί να σταθούν στα ίσα με την τρίτη αλλά εξίσου ισχυρή φέτος ισπανική ομάδα.
Σφήνα: Νομίζω ότι το γλωσσικό σχόλιο του Τζον Κλιζ πρέπει να καταγραφεί εδώ ολόκληρο:
The wonderful thing about football is how creative it is; and this is why it has never caught on in America. You see, in America the action is deliberately kept short so that the sponsors can get in as many commercials as possible, and also so that the players don’t have to think for too long. They get instructions from the quarterback who has in turn received them from the offensive coach. No one has to think for themselves–this is the Dick Cheney version of creativity, otherwise known as “doing exactly what you’re told.”
So, you get four seconds of extremely violent action and then the only genuinely creative activity involved: a beer commercial. So, American football is played like a series of advertising jingles while soccer is played like jazz. And, while we’re on the subject, why do the Americans insist on calling it “soccer”? Why do they have such a problem calling it “football?” It’s a game played with a ball that is struck with the foot, hence foot ball.
Are you following this, America? The clue is in the title; it’s not that difficult. Whereas “American football,” as they call it, is a game where an object that’s not really a ball at all, it’s the wrong shape for a ball, is carried around by hand and occasionally thrown for other people to catch in their hands. You see? Only one person in each team is actually allowed to kick the ball and they have to be specially brought onto the field to do it. I suppose in its own way that is a form of creativity; it’s quite a creative use of language, you know saying one thing and meaning something completely different.
The wonderful thing about football is how creative it is; and this is why it has never caught on in America. You see, in America the action is deliberately kept short so that the sponsors can get in as many commercials as possible, and also so that the players don’t have to think for too long. They get instructions from the quarterback who has in turn received them from the offensive coach. No one has to think for themselves–this is the Dick Cheney version of creativity, otherwise known as “doing exactly what you’re told.”
So, you get four seconds of extremely violent action and then the only genuinely creative activity involved: a beer commercial. So, American football is played like a series of advertising jingles while soccer is played like jazz. And, while we’re on the subject, why do the Americans insist on calling it “soccer”? Why do they have such a problem calling it “football?” It’s a game played with a ball that is struck with the foot, hence foot ball.
Are you following this, America? The clue is in the title; it’s not that difficult. Whereas “American football,” as they call it, is a game where an object that’s not really a ball at all, it’s the wrong shape for a ball, is carried around by hand and occasionally thrown for other people to catch in their hands. You see? Only one person in each team is actually allowed to kick the ball and they have to be specially brought onto the field to do it. I suppose in its own way that is a form of creativity; it’s quite a creative use of language, you know saying one thing and meaning something completely different.
Αφού σε μπέρδεψε μόνο για δύο δευτερόλεπτα, είσαι άξια αστροπελεκοτσουλούφισσα.
pidyo
New member
Τη Σίτι δεν τη λες ακριβώς φτωχαδάκι, πάντως... Το αγωνιστικό χάσμα μικρών - μεγάλων ασφαλώς αυξάνει, αλλά σε άλλο επίπεδο. Όχι τόσο μεταξύ των Μπάγερν και των Άρσεναλ της Ευρώπης, όσο μεταξύ των Μπάγερν και των, ξερωγώ, Στεάουα Βουκουρεστίου, που μια εποχή μπορούσαν να ελπίζουν ότι θα γίνουν η ευρωπαϊκή σταχτομπούτα που θα φτάσει ψηλά αν και αουτσάιντερ. Αυτό το παραμύθι αποκλείεται πια εκ προοιμίου. Στον κυνικό κόσμο των ιθυνόντων του ποδοσφαίρου όμως, οι οποίοι στην ουσία εφαρμόζουν τις επιθυμίες των μεγάλων ομάδων, αρκούν 5-10 ανταγωνιστικές ομάδες για να θεωρείται ανταγωνιστικό το προϊόν. Διορθωτικές κινήσεις γίνονται μόνο όπου δεν υπάρχει ούτε αυτός ο αριθμός. Στην Ισπανία, ο κύριος λόγος που, μέχρι φέτος, κυριαρχούσαν αποκλειστικά Ρεάλ και Μπαρτσελόνα ήταν ότι δεν υπάρχει κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών συμβολαίων, με αποτέλεσμα να καρπώνονται τη μερίδα του λέοντος οι δυο μεγάλοι· μόνο τώρα γίνονται κινήσεις να υπάρξει πριμοδότηση των μικρότερων ομάδων, γιατί με την οικονομική κρίση οι μισές ομάδες είναι έτοιμες για χρεωκοπία. Τηρουμένων των αναλογιών, έτσι καταστράφηκε και το ελληνικό μπάσκετ. Αυτό που ενδιαφέρει τα αφεντικά του αθλητισμού ειναι ένας ολιγοπωλιακός ανταγωνισμός.
Αλλά όλα αυτά είναι πολύ τεχνοκρατικά. Το βασικό είναι πως στο ΤσουΛου έχουμε ως τώρα 4 διπλά. Ε, στατιστικά αύριο άσος θα έρθει.
Και μετά από έξι ώρες μπάλα, οι τέσσερις γηπεδούχοι χάνουν συνολικά 0-9. ΟΚ, συμπτωματικά κάποια από αυτά, ιδίως της δεύτερης μέρας, αλλά και πάλι...
pidyo
New member
Αλλά όλα αυτά είναι πολύ τεχνοκρατικά. Το βασικό είναι πως στο ΤσουΛου έχουμε ως τώρα 4 διπλά. Ε, στατιστικά αύριο άσος θα έρθει.
Πώς φαίνεται ο βιαστικός ο γαύρος... Την Τρίτη εννοούσα, όχι αύριο.