Έτσι ακριβώς.Όμως λέμε "Καλή Ανάσταση" πριν την Ανάσταση, όχι και μετά. Ανήμερα την Κυριακή του Πάσχα, έχει εκλείψει πλέον ο λόγος να ευχηθούμε Καλή Ανάσταση, νομίζω. Από τις 12 τη νύχτα που γίνεται η Ανάσταση κα μετά, λέμε Χριστός Ανέστη πλέον.
Θυμάμαι όμως παλιότερα (πόσο παλιότερα; πριν 30 χρόνια σίγουρα, και πριν 20 μάλλον) ότι όλοι απαντούσαμε "αληθώς ανέστη" ή "αληθώς ο Κύριος" ή σκέτο "αληθώς". Από μια στιγμή και μετά (πότε ακριβώς; δεν ξέρω, ίσως πριν 10 ή 15 χρόνια) οι διάφορες εκδοχές του "αληθώς" άρχισαν να ακούγονται όλο και λιγότερο. Ο κόσμος εξακολουθούσε να λέει "Χριστός ανέστη" αλλά δεν απαντούσε πλέον "αληθώς". Απαντούσαν ξανά "Χριστός ανέστη" ή ακόμη και "χρόνια πολλά" (που δεν έχει ειρμό με το Χριστός ανέστη, αλλά είναι μια πασπαρτού ευχή). Αυτή η τάση με τα χρόνια αυξήθηκε, πλέον το "αληθώς" δεν το ακούω καθόλου, και φέτος για πρώτη φορά άκουσα το "Χριστός ανέστη" να λέγεται με τη μορφή που περιέγραψα, ως να ήταν ευχή.
Νομίζω ότι ισχύει εν μέρει αυτό που είπε η SBE, λέμε απλώς όλες τις εποχιακές φράσεις κλισέ χωρίς να σκεφτόμαστε τι σημαίνουν, και πλέον τις εκφέρουμε και τις εκλαμβάνουμε ως ευχές, είτε είναι όντως ευχές είτε όχι. Αυτό όμως, ενώ εξηγεί το γιατί λέμε μηχανικά το "Χριστός ανέστη", δεν εξηγεί την σταδιακή εξαφάνιση της κλισέ απάντησης "αληθώς".
Χε χε, εγώ όπου με παίρνει απαντώ "και του χρόνου" ή "και στα δικά σας" (και στο "καλή ανάσταση" απαντώ "δεν πέθανα ακόμη"). Στους υπόλοιπους λέω απλώς "χρόνια πολλά".Η δικιά μου απάντηση, σε όσους με παίρνει, βέβαια, είναι: "Σίγουρα;" Κοντοστέκονται λίγο, αλλά γελάνε σχεδόν πάντα. :)
Να χαίρεσαι το πιτσιρίκι σου και μη στενοχωριέσαι βρε, ένα ποτάκι κι ένα τσιγαράκι δεν έβλαψε ποτέ κανέναν!