Σκέψεις για την τελετή έναρξης: είχε μερικά καλά στοιχεία, αλλά προσπάθησαν τόσο πολύ να αποφύγουν τα κλισέ που μας φλόμωσαν στα νεότερα κλισέ της μουσικής που ακούς σε ταινίες που εξελίσσονται στις φαβέλες στη σκηνή που ο κακός (συνήθως μαύρος με τατουάζ, χρυσό δόντι και καπέλο φορεμένο ανάποδα) πλακώνει στο ξύλο τους καλούς (συνήθως μαύρους χωρίς τατουάζ και με αμάνικη φανέλα και αυτοί φωνάζουν Ζουαου, πουρ φαβουορ), πριν τους δολοφονήσει ενώ η οθόνη θολώνει σιγά σιγά από τα αίματα. Και τελικά δεν το αποφύγανε το κλισέ, αφού στο τέλος μας βάλανε και καρναβάλι.
Μου φάνηκε πολύ φτωχική τελετή κι αυτό το λέω γνωρίζοντας ότι είχαν λίγα λεφτά για τελετές. Αλλά έχουμε δει κι άλλες οικονομικές τελετές και ήταν πολύ πιο εντυπωσιακές (π.χ. στο Βανκούβερ, που ήταν όλη η τελετή CGI). Εδώ έδινε ώρες ώρες την εντύπωση ότι κάποιοι τραγουδιστές κλείστηκαν για να εμφανιστούν σε τιμή ευκαιρίας και νόμιζαν ότι βρίσκονται ακόμα στην πίστα του σκυλάδικου που εμφανίζονται (ή τέλος πάντως, το βραζιλιάνικο αντίστοιχο των σκυλάδικων). Και ενδυματολογικά και με όλη την εμφάνισή τους.
Το κομμάτι με τους ιθαγενείς και τα λάστιχα υπερβολικά μεγάλο και είχα αρχίσει να βαριέμαι σε κάποιο σημείο, ευτυχώς τελείωσε. Πολύ καλή ιδέα αυτό με τους σπόρους που φύτευαν οι αθλητές, το γύρω γύρω της ολυμπιακής φλόγας και η επιλογή του αθλητή που άναψε τη φλόγα. Όσο για το κορίτσι από την Ιπανέμα, έχουν αλλάξει οι καιροί και δεν περπατάει πιά στην πλάζ με τα μπανιερά του (μαγιπω, φορεματάκι, τσάντα θαλάσσης, ξαπλώστρα) αλλά με βραδυνή τουαλέτα από αλουμινόχαρτο.
Τα πυροτεχνήματα έκαναν ώρες ώρες να μοιάζει σα να είχε πέσει πυρηνική βόμβα στο Μαρακανά (μου άρεσαν, αλλά γενικά μου αρέσουν τα πυροτεχνήματα). Το μαραφέτι με τη φλόγα από την άλλη έμοιαζε σαν κερί με σιτρονέλα, όντως,
όπως η γελοιογραφία του Νιουγιόρκερ. Και οι χρωματικές εναλλαγές έκανα σε μια στιγμή το άγαλμα του Χριστού να μοιάζει έτοιμο να πέσει.
Παρεμπιπτόντως, οι Βραζιλιάνοι όταν χαίρονται φωνάζουν ου; Ρωτάω γιατί όλες οι επευφημίες ξεκινούσαν μ'ενα ουουουουουουυ που μετά γινόταν γενικό χειροκρότημα και δεν ξέρω αν τελικά οι θεατές ήταν δυσαρεστημένοι ή ευχαριστημένοι (το ου ακούγεται και στην είσοδο της ομάδας της Βραζιλίας).
