SBE
¥
Φυσικά μην ξεχνάμε το βασικό συμπέρασμα του πορίσματος:
Τα αίτια του ατυχήματος είναι ο εμπρησμός λόγω εγκληματικής ενέργειας.
Διαβάζοντας το πόρισμα βλέπω μια ακόμα κλασσική ιστορία ωχαδερφισμού τόσο από τους εργοδότες όσο και από τους εργαζόμενους. Γιατί ποτέ δε συμβαίνει τίποτα σε εμάς, μόνο σε άλλους συμβαίνουν.
Η μόνη παράλειψη που ίσως άλλαζε κάτι είναι το ζήτημα της τηλεχειριζόμενης πόρτας- που δεν ξέρω γιατί είχε τηλεχειριστήριο η πόρτα αντί να ανοίγει κανονικά. Κανονικά το τηλεχειριστήριο θα έπρεπε να φυλάγεται δίπλα στην πόρτα. Αλλά αν υποθέσουμε ότι για κάποιο λόγο δεν ήταν εφικτό αυτό, η διευθύντρια δεν θα έπρεπε να το έχει μαζί της όλη την ώρα κι όχι να το φυλάει στο συρτάρι της, ειδικά εκείνη την ημέρα; Κι επίσης, γιατί να το έχει η διευθύντρια κι όχι ο σεκιουριτάς του καταστήματος ή όποιος έχει γραφείο δίπλα στην πόρτα;
Μπορώ να φανταστώ τη διευθύντρια να το παίζει κλειδοκρατόρισσα και να κάααθεται στο γραφείο της και να καμαρώνει τα σύμβολα της υπεύθυνης θέσης της- κλειδιά, κάρτες, τηλεχειριστήρια- και την εξουσία που της δίνουν, και να μην τα μοιράζεται με κανέναν, ούτε όταν χρειάζεται να τα μοιραστεί. Γιατί την εξουσία πολλοί την επεδίωξαν αλλά τις ευθύνες που τη συνοδεύουν κανένας δεν τις παίρνει στα σοβαρά.
Τα αίτια του ατυχήματος είναι ο εμπρησμός λόγω εγκληματικής ενέργειας.
Διαβάζοντας το πόρισμα βλέπω μια ακόμα κλασσική ιστορία ωχαδερφισμού τόσο από τους εργοδότες όσο και από τους εργαζόμενους. Γιατί ποτέ δε συμβαίνει τίποτα σε εμάς, μόνο σε άλλους συμβαίνουν.
Η μόνη παράλειψη που ίσως άλλαζε κάτι είναι το ζήτημα της τηλεχειριζόμενης πόρτας- που δεν ξέρω γιατί είχε τηλεχειριστήριο η πόρτα αντί να ανοίγει κανονικά. Κανονικά το τηλεχειριστήριο θα έπρεπε να φυλάγεται δίπλα στην πόρτα. Αλλά αν υποθέσουμε ότι για κάποιο λόγο δεν ήταν εφικτό αυτό, η διευθύντρια δεν θα έπρεπε να το έχει μαζί της όλη την ώρα κι όχι να το φυλάει στο συρτάρι της, ειδικά εκείνη την ημέρα; Κι επίσης, γιατί να το έχει η διευθύντρια κι όχι ο σεκιουριτάς του καταστήματος ή όποιος έχει γραφείο δίπλα στην πόρτα;
Μπορώ να φανταστώ τη διευθύντρια να το παίζει κλειδοκρατόρισσα και να κάααθεται στο γραφείο της και να καμαρώνει τα σύμβολα της υπεύθυνης θέσης της- κλειδιά, κάρτες, τηλεχειριστήρια- και την εξουσία που της δίνουν, και να μην τα μοιράζεται με κανέναν, ούτε όταν χρειάζεται να τα μοιραστεί. Γιατί την εξουσία πολλοί την επεδίωξαν αλλά τις ευθύνες που τη συνοδεύουν κανένας δεν τις παίρνει στα σοβαρά.