Ντρέιφους ή Ντρεϊφούς;

[Palavra]

Έχω την εξής απορία: ψάχνω στα ελληνικά για το πώς αποδίδεται το όνομα του γνωστού λοχαγού και βλέπω πως στα ελληνικά ο τόνος μπαίνει στο -ε. Προφανώς, όπως καταλαβαίνω, έτσι έχει αποδοθεί και στο Κατηγορώ του Ζολά (που εγώ το έχω μόνο στα γαλλικά, οπότε δεν βοηθάει ιδιαίτερα).

Δεν καταλαβαίνω γιατί ο τόνος μπαίνει στο -ε, αφού ο λοχαγός ήταν Γάλλος.

Οπότε, οι απορίες μου είναι οι εξής δύο: μπορώ κατ' αρχάς να απλογραφήσω και να γράψω Ντρεϊφούς με γιώτα και όχι με ύψιλον και επίσης, να γράψω Ντρεϊφούς ή να ακολουθήσω την πεπατημένη;

 

[Marinos]

Αν δεν επιλέξεις την ιστορική απόδοση, γιατί όχι Ντρεϊφύς (ή Ντρεϊφίς, αν δεν παρασύρεσαι από τη φενάκη της αντιστρεψιμότητας ;) ) ;

 

[daeman]

...
Δεν καταλαβαίνω γιατί ο τόνος μπαίνει στο -ε, αφού ο λοχαγός ήταν Γάλλος.

Εύλογη απορία, αλλά μετά από έναν αιώνα και βάλε, δύσκολη η απάντηση.

Οπότε, οι απορίες μου είναι οι εξής δύο: μπορώ κατ' αρχάς να απλογραφήσω και να γράψω Ντρεϊφούς με γιώτα και όχι με ύψιλον;

Πωσοδήποτε.

και επίσης, να γράψω Ντρεϊφούς ή να ακολουθήσω την πεπατημένη;

Την πεπατημένη, για να είναι αναγνωρίσιμο το όνομα από το ελληνικό κοινό, για να μην μπλέξεις με το επόμενο δίλημμα που λέει ο Μαρίνος: Ντρεϊφούς ή Ντρεϊφύς / Ντρεϊφίς (και για να μη σε πούνε ξιπασμένη με μυτούλα γαλλική στα ουράνια υψωμένη).

 

[SBE]

Ντρεφίς θα έλεγα γαλλιστί, αλλά από τη στιγμή που έχουμε την υπόθεση Ντρέιφους, που μέχρι και ελληνική ταινία έγινε...

 

[drsiebenmal]

Δεν καταλαβαίνω γιατί ο τόνος μπαίνει στο -ε, αφού ο λοχαγός ήταν Γάλλος.

Διότι, λέω εγώ τώρα, δεν ήταν ορίτζιναλ Γάλλος, αλλά Αλσατός (δηλαδή, μπλιάχ, κάτι σαν Γερμανός) και Εβραίος από πάνω, επομένως δεν μπορεί να είχε απαίτηση να προφέρεται γαλλικά το όνομά του (που, παρεμπ, στα γερμανικά θα διαβαζόταν Ντράιφους, Τρίποδος) -- περιέργως μόνο ο Ρίτσαρντ γκουγκλίζεται ως Ντράιφους.

Επομένως, ένα τουρλού κι είμαστε εντάξει...

 

[nickel]

Αν συνέβαινε σήμερα, θα έλεγα ότι φταίνε οι Εγγλέζοι και ο τρόπος που το προφέρουν αυτοί. Οι Γάλλοι το προφέρουν Ντρεφύς.

Τώρα μένουμε στο Ντρέιφους (που έχει δεκαπλάσια ευρήματα από τα Ντρέυφους, αλλά οι μεταγραφές είναι και μέρος της πολιτικής του εκδοτικού οίκου).

Αλλού είναι το πρόβλημα: Αλφρέδος (όπως στον Δρανδάκη αλλά και στον Πάπυρο), Άλφρεντ ή Αλφρέντ. Η λογική και το ίντερνετ λένε Άλφρεντ.

 

[Earion]

Αλφρέδος Ντρέυφους, παιδιά, εδώ και ένα αιώνα.

 

[Themis†]

Δεν καταλαβαίνω γιατί ο τόνος μπαίνει στο -ε, αφού ο λοχαγός ήταν Γάλλος.

Νομίζω ότι υπάρχουν δύο λόγοι. Πρώτον, επειδή παλιά υπήρχε η τάση να μεταγράφονται τα κύρια ονόματα βάσει της γραφής τους και με τονισμό που φαίνεται πιο φυσικός στα ελληνικά. Δεύτερον, επειδή το επώνυμο Ντρέιφους δεν ήταν καθαρά γαλλικό, αλλά εβραϊκό και κατ' ακολουθία διεθνές. Ο Γάλλος, ο Γερμανός, ο Πολωνός και ο Αμερικανός Ντρέιφους ήταν λογικό να μεταγράφονται με τον ίδιο τρόπο - άσε που μπορεί να ήταν ξαδελφάκια.

 

[sarant]

Γενικότερα, με τα γερμανοπρεπή επώνυμα Γάλλων υπάρχει πολυτυπία.
Μπορεί το ίδιο επώνυμο να προφέρεται γαλλοπρεπώς αν είναι της λαϊκής τάξης και γερμανοπρεπώς ("σωστά") αν ο κάτοχός του ανήκε σε μορφωμένο σόι.
Ο σκιτσογράφος Reiser, από λαϊκή οικογένεια, Ρεζέρ.

 

[AoratiMelani]

Αλφρέδος Ντρέυφους, παιδιά, εδώ και ένα αιώνα.

Αυτό...

 

[nickel]

Εγώ, βέβαια, είμαι υποχρεωμένος, για να μη μυρίζει μόνο ναφθαλίνη το νήμα, να επισημάνω:

Άλφρεντ Ντρέιφους > 3.270 γκουγκλιές
Αλφρέδος Ντρέυφους > 14 γκουγκλιές

Γκουγκλιές μεν, αλλά κάτι λεν κι αυτές.

 

[Palavra]

Καλημέρα και σας ευχαριστώ πολύ όλους!
Εκεί που έλεγα να το κάνω το απονενοημένο να κατεβάσω τον τόνο, έρχεται ο Εάριος και μου λέει να γράψω και «Αλφρέδος». Πάει, γκρεμίστηκε ο κόσμος μου :)
Εντάξει λοιπόν, Άλφρεντ Ντρέιφους ιτ ιζ.

 

[SBE]

Γιατί Άλφρεντ κι όχι Αλφρέντ; Μπορεί στο σπίτι να λέγανε γαλλοπρεπώς τα μικρά τους ονόματα.

 

[nickel]

Επειδή το Αλφρέντ πάει μόνο με το Ντρεφύς. Κι αν το κάνεις Αλφρέντ Ντρεφύς, ή για άγνοια της πιάτσας θα κατηγορηθείς ή για σνομπαρία.