Ναι, παίρνω ληγμένα! (και το περηφανεύομαι)

[SBE]

(τα περί πλαστικού με επικάλυψη πλαστικό= :-D )
Η πιο παράλογη μείωση τιμής λόγω ληγμένου προϊόντος που έχω δει και από την οποία επωφελήθηκα: μπανάνες αγίνωτες συσκευασμένες (για όσους τις προτιμούν έτσι ή τις θέλουν να τις κρατήσουν για μέρες). Είχαν απάνω ημερομηνία λήξης, η οποία ήταν η ημερομηνία που είχαν πλέον όλες αρχίσει να κιτρινίζουν και να μην είναι άγουρες.
Επομένως αφού είχαν αρχίσει να κιτρινίζουν, δεν ήταν πλέον όπως έλεγε η ετικέτα, οπότε τις βάλανε αμέσως μισή τιμή γιατί "λήγανε", και φυσικά αγόρασα ένα κιλό και μου κράτησαν μερικές μέρες μια χαρά.

 

[Hellegennes]

Τα φρούτα και τα λαχανικά δεν έχουν ημερομηνία λήξης. Αν το σούπερ μάρκετ βάζει ετικέτα τότε την βγάζουν απ' το στομάχι τους. Βέβαια, όλα τα φρούτα και τα λαχανικά κάποτε λήγουν και μπορεί κανείς να προβλέψει πότε θα αρχίσουν να μαραίνονται.

Από την άλλην, το σούπερ μάρκετ δεν μειώνει την τιμή σε προϊόντα που κοντεύουν να λήξουν επειδή δεν θα τα πάρει κανείς αλλά για να τα ξεφορτωθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται. Κανένα σούπερ μάρκετ δεν θέλει να χαλάει την εικόνα του με μαραμένα λαχανικά ή με λαχανικά που η εμφάνισή τους δεν είναι ωραία (οι μπανάνες συνήθως ωριμάζουν ανομοιόμορφα και τα μέρη που ήταν ήδη κίτρινα αρχίζουν να μαυρίζουν όταν κιτρινίσει η υπόλοιπη μπανάνα).

 

[SBE]

Οι χύμα μπανάνες συνήθως είναι στην κατάσταση που ήταν οι συσκευασμένες που αναφέρω πιο πάνω. Δηλαδή δεν ήταν παραγινωμένες, απλά είχαν αρχίσει να παίρνουν χρώμα.
Απλά οι συσκευασμένες υποτίθεται ότι ήταν για αυτούς που θέλουν να αγοράσουν άγουρες μπανάνες και πλέον δεν ήταν άγουρες. Οπότε δεν ανταποκρίνονταν στην περιγραφή τους.
Σ'ένα μπακάλικο ο μπακάλης απλά θα τις έβγαζε από τη συσκευασία και θα τις έβαζε στις κανονικές μπανάνες να πουληθούν. Στο σούπερ μάρκετ που όλα γίνονται τυποποιημένα κάτι τέτοιο μάλλον θα μπέρδευε τα λογιστικά τους, κι έτσι επωφελήθηκα εγώ από το παράδοξο άγουρες μπανάνες ληγμένες.
Συνήθως τα φρούτα και λαχανικά που βάζουν μισή τιμή είναι από αυτά που δεν τα αγοράζεις εύκολα (εκτός αν θες να φτιάξεις μαρμελάδα).

 

[crystal]

Εντάξει, για Βρετανούς της χαμηλής τάξης μιλάμε. Μπορούν να καταναλώνουν και σκουπίδια και να μην έχουν πρόβλημα. Ακόμα και τα φυσιολογικά προϊόντα που αγοράζουν οι άνθρωποι που ανήκουν σ' αυτήν την κατηγορία είναι πράγματα που ούτε καν θα άγγιζες. Μια βόλτα από ένα Tesco ή ένα Asda θα σε πείσει. Τα περισσότερα προϊόντα είναι πλαστικό με επικάλυψη πλαστικού και γαρνιτούρα πλαστικό.

Το ξέρω πως δεν κομίζω γλαύκα εις Αθήνας, αλλά αυτό πραγματικά ήταν από τα πράγματα που μου έκαναν φοβερή εντύπωση τους μήνες που ζούσα στο εξωτερικό. Με την επιφανειακή ματιά του περαστικού κατοίκου, σχημάτισα την εντύπωση ότι στην Ελλάδα ένα νοικοκυριό με αντίστοιχες οικονομικές δυνατότητες μπορεί να τραφεί πολύ καλύτερα. Ίσως γι' αυτό οι αντιδράσεις για τα ληγμένα να είναι εδώ τόσο μεγάλες, επειδή υπάρχουν διαφορετικά κριτήρια ποιότητας και διαφορετική αντίληψη για την τροφή. Άντε να πείσεις τη μέση νοικοκυρά ότι δεν θα πάθει τίποτα το παιδί της αν φάει γιαούρτι που έχει λήξει πριν δυο μέρες.
Αλλά μπορεί να και λέω βλακείες, οπότε αν κάνω λάθος διορθώστε με.

 

[Alexandra]

TEN FOODS WHICH CAN BE CONSUMED AFTER THEIR USE-BY DATES

Milk: Pasteurised milk will keep 50 per cent longer if you store it at a lower temperature. Try storing at the back of the fridge rather than the fridge door. If your milk has gone sour, use it to make pancakes

Eggs: According to a report by food scientist Dana Gunders, eggs can last for three to five weeks. But they have to be kept at a temperature below 5C (41F), as that helps prevent potential growth of Salmonella enteritidis.

Sugary foods: Anything with a large amount of sugar, such as jams or honeys, are safe to be consumed.

German sauerkraut and Korean kimchi: Safe as as they are foods which has been preserved through salting, curing or drying.

Crisps: While they may have gone soft, crisps are highly processed and loaded with salt so are safe to be consumed.

Biscuits: Like crisps, biscuits are also highly processed and thus can be consumed long after their sell-by date. If they taste soft or soggy simply pop them in the oven to get them crunchy again.

Dry pasta: Dry goods such as uncooked pasta, as long as it is stored in airtight containers, can keep indefinitely

Bread: Keep it in the freezer and it will last for ages. Just make sure you cut out the mouldy bits if you spot any.

Canned foods: Extend the shelf life of canned products by storing them in a cool and dark area.

Packaged salad: As long as your salad leaves haven't gone mouldy (wilted and mouldy are very different) simply revive them in ice-cold water

Chocolate: Chocolate can last a long time often develops a white coating, known as the 'bloom', when it's exposed to the air. This happens because the fat melts and rises to the top.

 

[Hellegennes]

Επειδή αντιμετωπίζω καθημερινά νοικοκυρές -και όχι μόνο- η αντίδραση συνήθως είναι "το γάλα δεν είναι σημερινό, είναι χθεσινό" (δηλαδή έχει μόνο 6 μέρες ως την λήξη του). Υπάρχουν κι άλλες αποχρώσεις ανάμεσα στο μαύρο και στο άσπρο (τουλάχιστον πενήντα, όπως μάς διδάσκει γνωστό μυθιστόρημα της κλασικής λογοτεχνίας).

Παρεμπιπτόντως, τα αβγά μπορεί να κρατήσουν πολύ καιρό αλλά είναι από τα πιο επικίνδυνα τρόφιμα και είναι από δύσκολο ως αδύνατον να ξέρεις πότε ακριβώς τα έκανε η κότα και άρα να υπολογίσεις πόσο καιρό έχουν μέχρι να λήξουν.

 

[SBE]

Crystal, εξαρτάται από τη χώρα. Αν αναφέρεσαι στην Αγγλία, η αλήθεια είναι ότι η σχέση των Άγγλων με το φαγητό είναι προβληματική και ορίζεται από ταξικά και άλλα κοινωνικά κριτήρια. Η βασική διαφορά σε σχέση με τους Έλληνες π.χ. είναι ότι στην Ελλάδα μέχρι πρόσφατα έχουμε διατροφή που δεν εξαρτάται τόσο πολύ από το βιομηχανικό φαγητό και τα ζωικά προϊόντα και όλοι λίγο πολύ μέχρι πριν μια γενιά είχαν επαφή με το χωριό. Το μειονέκτημα είναι ότι σαν καταναλωτές δεν ξέρουμε πούθε παν τα τέσσερα και πέφτουμε από τα σύννεφα όταν μαθαίνουμε ότι π.χ. το κοτόπουλο στο εκτροφείο δεν είναι το ίδιο με το κοτόπουλο στο κοτέτσι του χωριού.

Στην Αγγλία δεν υπάρχει χωριό, η διατροφή είναι βιομηχανική και το φαγητό θεωρείται ανάγκη, όχι απόλαυση κι όποιος το απολαμβάνει είναι λαίμαργος, ενδοτικός στον πειρασμό κλπ (υπάρχει μια θεολογική χροιά στο ζήτημα) και σε γενικές γραμμές είναι το πρώτο πράγμα που κόβουν όταν έχουν αφραγκίες (το ποτό ποτέ). Μπορείς όμως να βρεις τα πιο εκλεκτά πράγματα απ'όλα τα μέρη του κόσμου- πολύ περισσότερο απ'ό,τι στην Ελλάδα, αρκεί να έχεις λεφτά να τα πληρώσεις. Τα αγοράζουν οι Άγγλοι; Βεβαίως. Για να κάνουν φιγούρα. Όχι για να φάνε και να τα φχαριστηθούν, αλλά για να έχουν να λένε μετά στους άλλους ότι τα φάγανε.

Τώρα, αν πιάσουμε την Ιταλία θα δούμε ότι ζουν για να τρώνε π.χ.

 

[Alexandra]

Παρακολουθώ στο ΦΒ ένα γκρουπ μαγειρικής, γιατί βλέπω καμιά φορά ενδιαφέρουσες συνταγές. Δεν πρόκειται να σας παραπέμψω σε αυτό, αρκεί να πω ότι η πλειονότητα των μελών είναι χαμηλοτάτου μορφωτικού επιπέδου. Ξέρουν πάντως να χρησιμοποιούν Φέισμπουκ και να ποστάρουν φωτογραφίες των έργων τους. Αυτό που έχω διαπιστώσει, και φαίνεται ότι πάει πακέτο με το χαμηλό επίπεδο, είναι με πόση ευκολία συμβουλεύουν η μία την άλλη να πετάξει οποιοδήποτε τρόφιμο έχει λήξει έστω και πριν λίγες ώρες. Όλες έχουν σαν δικαιολογία ότι δεν θέλουν να δηλητηριάσουν τα παιδιά τους. Πριν από λίγο κάποια είπε ότι έχει ένα ενάμισι κιλό καλαμποκάλευρο που έληξε και δεν ξέρει αν πρέπει να το πετάξει. Αμέσως έσπευσαν δύο να της πουν "πέταξέ το". Μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο έδειξε ότι τα άλευρα μπορούν να καταναλωθούν πολλούς μήνες μετά τη λήξη τους, 4-6 μήνες το λευκό αλεύρι, 6-8 μήνες το καλαμποκάλευρο.

 

[Katsik35]

Ένα συναφές άρθρο, αν και δεν αφορά τα τρόφιμα.

 

[Alexandra]

Ένα άρθρο που επιβεβαιώνει αυτά που ξέρω και εφαρμόζω. Απομονώνω μια παράγραφο:

First, keep in mind that a lot of foods are safe to eat well past whatever date is on the label. That goes for pasteurized dairy products such as milk, yogurt, and eggs, which can last three to five weeks after what is usually listed as the sell-by date, Gunders says.

Γύρισα στο σπίτι μου μετά από απουσία τριών εβδομάδων. Στο ψυγείο είχα φρέσκο παστεριωμένο γάλα, που είχε λήξει από τις πρώτες μέρες της απουσίας μου. Δεν είχε πάθει απολύτως τίποτα. Και φυσικά έχω φάει γιαούρτι που έχει λήξει έναν μήνα πριν και δεν είχε πάθει τίποτα.

Όπως έχουμε συζητήσει σ' αυτό το νήμα, ξέρουμε ανθρώπους που πετάνε το γάλα ή το γιαούρτι ακριβώς στην ημερομηνία που λήγει, σπαταλώντας τα λεφτά τους και αυξάνοντας τους τζίρους των βιομηχανιών τροφίμων. Προχθές μού έτυχε και κάτι άλλο: Μια κυρία στο σουπερμάρκετ μού ζήτησε να κοιτάξω και να της πω πότε λήγει μια συσκευασία με φρέσκα μανιτάρια. Με τέτοια μυαλά δεν αμφιβάλλω ότι θα ψάχνει για ημερομηνίες λήξης και στις συσκευασμένες ντομάτες.

 

[Hellegennes]

Υπάρχουν δύο προβλήματα με τις ημερομηνίες των προϊόντων:

1. επικρατεί μπάχαλο με τις ετικέτες. Άλλος κατασκευαστής γράφει "ανάλωση πριν από", άλλος "ανάλωση κατά προτίμηση", άλλος "ημ. λήξης" κι άλλοι απλά το γράφουν στα αγγλικά, λες και είναι υποχρεωμένος ο καταναλωτής να γνωρίζει ξένες γλώσσες. Αυτό ανεξάρτητα από το τι λέει η ευρωπαϊκή νομοθεσία σχετικά.

2. δεν υπάρχουν ούτε πρότυπα ούτε οργανισμοί τυποποίησης που να λένε πότε λήγει ένα συγκεκριμένο πράγμα. Ο κατασκευαστής αποφασίζει από μόνος του ποια είναι η ημερομηνία ανάλωσης κατά προτίμηση.

Ουσιαστικό είναι να ελέγχεις πάντα τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, ακόμα κι αν δεν έχει παρέλθει η ημερομηνία λήξης.

 

[SBE]

Ανάλωση κατά προτίμηση πριν από= δεν παθαίνεις τίποτα αν ο φας μετά, π.χ. ζυμαρικά, αλλά αν δεν σου αρέσει γιατί π.χ. έχει ξεραθεί, δικό σου πρόβλημα.
Ημ. λήξης ή ανάλωση εώς= μετά χαλάει ή δεν είναι πλέον ασφαλές. Και μπορέι να μη χαλάει στις 12:01, και να το φάμε και να μην πάθουμε τίποτα, αλλά αυτό είναι δική μας απόφαση με δική μας ευθύνη.

Οποιαδήποτε άλλη περιγραφή δεν είναι νόμιμη. Και από το λίγο που έχω προσέξει στην Ελλάδα, οι ετικέτες είναι εναρμονισμένες.

Επίσης μην ξεχναμε ότι οι ετικέτες δεν λένε στον καταναλωτή πότε να καταναλώσει κάτι αλλά λένε στον πωλητή πότε θα πρέπει να σταματήσει να πουλάει το προϊόν και αν το προϊόν θα πρέπει να καταστραφεί ως ακατάλληλο. Για παράδειγμα, συχνά το συσκευασμένο ωμό κρέας έχει επεξεργαστεί κατεργασία για να διατηρήσει το χρώμα του (το πασπαλίζουν με διάφορα άλατα). Η συντήρηση του εξωτερικού χρώματος όμως δεν έχει καμία σχέση με τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων και δεν εμποδίζει τη σήψη του κρεάτος. Επομένως η ετικέτα λέει ότι το κρέας αυτό πρέπει να καταστραφεί ύστερα από κάποια ημερομηνία, είτε δείχνει φρέσκο είτε όχι.
Αν εσύ σφάξεις ένα γουρούνι και βάλεις τις μπριζόλες στο ψυγείο και τις φας ύστερα από δυο μήνες, πρόβλημά σου. Η δημόσια υγεία δεν είναι μόνο πρόβλημά σου όταν είσαι πωλητής.

Πρόσφατα είχα παρεμφερή συζήτηση με μια φίλη που ανακαλυψε ότι στο σουπερμάρκετ της γειτονιάς της τις έτοιμες πίτσες τις πετάνε αν δεν πουληθούν μέσα σε Χ χρόνο. Διαμαρτυρήθηκε και το σούπερ μάρκετ της απαντησε το βλακώδες "γιατί θέλουμε να σας προσφέρουμε παντα τα πιο φρέσκα". Η αλήθεια ήταν ότι ήταν υποχρεωμένοι από το νόμο να πετάνε τα μαγειρεμένα φαγητά ύστερα απο Χ ώρες γιατί δεν μπορούσαν να τα συντηρήσουν στη νόμιμη θερμοκρασία (χωρίς να γίνει η πίτσα κάρβουνο) και υπάρχει περιορισμός στο πόση ώρα μπορείς να διατηρήσεις τρόφιμα σε άλλη θερμοκρασία. Υπάρχει μια αλυσίδα σαντουιτσάδικων στο ΗΒ με μαγαζιά στους σταθμούς του τρένου, που διαλαλεί ότι τα σαντουιτς της είναι παντα φρέσκα γιατί στις δύο ώρες τα πετάνε. Αυτό που δεν διαλαλεί είναι ότι ο νόμος λεέι ότι αν δεν έχεις τα σάντουιτς στο ψυγέιο, πρέπει να τα πετάξεις ύστερα από δύο ώρες. Αν εσύ αγοράσεις το σάντουιτς το πρωί, το κουβαλάς στην τσέπη σου όλη μέρα και το φας το βράδυ, μπορέι να μην πάθεις τίποτα. Μπορέι και να πάθεις. Η απόφαση και το ρίσκο είναι δικά σου. Ο πωλητής δεν μπορέι να πουλήσει κάτι που πιθανόν να είναι μολυσμένο. Μπορεί εσύ να έχεις στομάχι που όλα τα αλέθει, αλλά κάποιος άλλος μπορεί να είναι ευαίσθητος. Βέβαια το πιο πιθανό είναι ότι άμα έχει 30 βαθμούς και το σάντουιτς έχει καθίσει όλη μέρα στη βιτρίνα, με τον ήλιο να το χτυπάει, δεν θα το αγοράσεις ούτως ή άλλως, όπως δεν θα το φας αν το φτιάξεις εσύ σπίτι σου και μείνει όλη μέρα ξεχασμένο.

 

[Hellegennes]

Ανάλωση κατά προτίμηση πριν από= δεν παθαίνεις τίποτα αν ο φας μετά, π.χ. ζυμαρικά, αλλά αν δεν σου αρέσει γιατί π.χ. έχει ξεραθεί, δικό σου πρόβλημα.
Ημ. λήξης ή ανάλωση εώς= μετά χαλάει ή δεν είναι πλέον ασφαλές. Και μπορέι να μη χαλάει στις 12:01, και να το φάμε και να μην πάθουμε τίποτα, αλλά αυτό είναι δική μας απόφαση με δική μας ευθύνη.

Οποιαδήποτε άλλη περιγραφή δεν είναι νόμιμη. Και από το λίγο που έχω προσέξει στην Ελλάδα, οι ετικέτες είναι εναρμονισμένες.

Έχω περίπου 2000 κωδικούς στο παντοπωλείο και σε διαβεβαιώ ότι δεν είναι. Οι περισσότεροι γράφουν "ημ. λήξης" και ένας μεγάλος αριθμός κατασκευαστών έχουν μόνο ημερομηνία και δεν γράφουν τίποτα άλλο. Π.χ. το ελαιόλαδο που έχω γράφει "ημ. λήξεως", το καλαμποκέλαιο λέει "ανάλωση πριν το τέλος", το νερό γράφει μόνο την ημερομηνία και τίποτα άλλο, οι χυμοί "ανάλωση πριν από"... θα μπορούσα να αναφέρω τουλάχιστον 10 παραλλαγές και όλες μεταξύ τους ασύμβατες. Άλλα μπισκότα δίνουν λήξη, άλλα ανάλωση κατά προτίμηση... μπάχαλο.

 

[daeman]

...
Εμμμ, έως λέμε και γράφουμε. Γιατί η γραμματική δεν έχει λήξει ακόμα, ούτε η λεξιλογική ευαισθησία και ο γλωσσικός χαρακτήρας του φόρουμ.

Να με συμπαθάτε, γιατί ενώ με φιλότιμη προσπάθεια θα μπορούσα να καταπιώ το ώς με τόνο, παρότι μου στέκεται στο λαιμό, στο *εώς τραβάω γραμμή. Here I stand.

 

[Hellegennes]

Στα γαλακτομικά της ίδιας εταιρείας:

1. ανάλωση μέχρι και
2. ανάλωση έως
3. ημ. ανάλωσης

Όλα αυτά υποτίθεται ότι είναι use by.

 

[SBE]

...
Εμμμ, έως λέμε και γράφουμε. Γιατί η γραμματική δεν έχει λήξει ακόμα, ούτε η λεξιλογική ευαισθησία και ο γλωσσικός χαρακτήρας του φόρουμ.

Να με συμπαθάτε, γιατί ενώ με φιλότιμη προσπάθεια θα μπορούσα να καταπιώ το ώς με τόνο, παρότι μου στέκεται στο λαιμό, στο *εώς τραβάω γραμμή. Here I stand.

Ορθογραφικό λάθος. Συγγνώμη, Δαεμάνε, για την αισθητική προσβολή, αλλά με τους τόνους στο πληκτρολόγιο δεν τα παώ κάλα.

 

[dharvatis]

Why Expiration Dates Are B.S.

 

[Hellegennes]

Αυτό αναφέρεται στις ΗΠΑ. Στην ΕΕ η νομοθεσία είναι λίγο πιο συγκεκριμένη. Π.χ. υπάρχουν κοινοτικές οδηγίες για το ποια είναι τα επιτρεπτά όρια που μπορεί να θέσει ο κατασκευαστής ανάλογα με το προϊόν. Τα μπισκότα και τα κουλουράκια έχουν αν θυμάμαι καλά μέγιστο ημερομηνίας τους 6 μήνες (δηλαδή ο παραγωγός δεν μπορεί να δώσει παραπάνω μήνες σαν ένδειξη αλλά μπορεί να δώσει λιγότερους), οι ξηροί καρποί και τα μπαχαρικά έχουν μέγιστο 1 χρόνο, τα όσπρια αν θυμάμαι σωστά έχουν 3 χρόνια, το αλάτι 5 χρόνια, το ελαιόλαδο 1 χρόνο κτλ. Για αρκετά απ' αυτά υπάρχουν νομοθετικές οδηγίες που σχετίζονται με το είδος της συσκευασίας. Ας πούμε διαφορετικό μέγιστο έχουν οι γυάλινες από τις πλαστικές συσκευασίες. Τέλος, μπορεί να εξαρτάται από κάποια υλικά που χρησιμοποιούνται σαν δείκτες. Π.χ. διαφορετικό μέγιστο έχουν τα προϊόντα που περιέχουν αβγό απ' αυτά που δεν περιέχουν, ακόμη κι αν κατά τα άλλα πρόκειται για το ίδιο προϊόν.

Α, ναι. Υπάρχουν ελάχιστα προϊόντα που εξαιρούνται από την υποχρέωση αναγραφής ημερομηνία λήξης και περιλαμβάνουν τα φρέσκα, χύμα λαχανικά (άκοπα), το ξύδι, το κρασί και οποιοδήποτε ποτό με πάνω από 10% αλκοόλ ανά όγκο και χύμα φαγητό (όπως σε κέτεριγκ). Τα υπόλοιπα (ναι, η ζάχαρη και το αλάτι και το νερό) πρέπει να αναγράφουν ανάλωση κατά προτίμηση.

 

[SBE]

Η ζάχαρη έχει ημερομηνία; Και το αλάτι;
Δεν τα πρόσεξα ποτέ, και ξέρω ότι έιναι απαραίτητο αλλά δεν θα πέταγα ούτε ζάχαρη ούτε αλάτι αν είχε περάσει ακόμα και πολύς καιρός από την ημερομηνία.

 

[Hellegennes]

Yep. Το αστείο είναι ότι αμφότερα είναι μέσα συντήρησης.