Κεφαλαία αρχικά σε τίτλους

[nickel]

Πρώτα, μια παράκληση που έχει σχέση με το φόρουμ (χωρίς να σημαίνει ότι με βάζετε σε κόπο):
Οι τίτλοι των νημάτων αρχίζουν με μικρό γράμμα όταν ζητάμε την απόδοση μιας λέξης, μιας φράσης, ενός όρου (εφόσον ο όρος δεν είναι κύριο όνομα). Όπως θα γραφόταν στα (περισσότερα) λεξικά ή χύμα μέσα σε μια πρόταση. Π.χ. striker, double striker, hands down, εκούσια δικαιοδοσία κ.λπ.

Αντιθέτως, οι τίτλοι θεμάτων για συζήτηση είναι καλό να αρχίζουν με κεφαλαίο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απαιτείται άλλο κεφαλαίο εκτός από το πρώτο, δηλ.
Ταξιδιωτικοί οδηγοί
όχι:
ταξιδιωτικοί οδηγοί
Ταξιδιωτικοί Οδηγοί ή
ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΟΔΗΓΟΙ

Αυτά τα λίγα για εδώ, αλλά για άλλο λόγο ξεκίνησα τούτο το νήμα.

Οι Αγγλοσάξονες συνηθίζουν να βάζουν κεφαλαία αρχικά στις κύριες λέξεις, ας το πούμε έτσι, των τίτλων. Σε τραγούδια βλέπω να βάζουν σε όλες τις λέξεις, πού να κάθονται να μαθαίνουν τον κανόνα.

Στα ελληνικά βάζουμε κεφαλαία αρχικά στην πρώτη λέξη και στα κύρια ονόματα. Δεν ακολουθούμε τον κανόνα των Άγγλων, π.χ.
Gone with the Wind (τίτλος βιβλίου)
Gone With The Wind (τίτλος τραγουδιού)
Όσα παίρνει ο άνεμος

Ωστόσο, μέσα σε ένα κείμενο όπου έχουμε τον τίτλο μαζί με άλλο κείμενο και θα πρέπει να ξεχωρίζει, οφείλουμε να υιοθετήσουμε κάποια βοηθητική μέθοδο.
Πλαγιογραφή: ...ταινίες όπως την Όσα παίρνει ο άνεμος, τα Ανεμοδαρμένα ύψη...
Εισαγωγικά: Είδες το «Ράμπο»;

Σε μεταφράσεις εγχειριδίων, ιστοσελίδων κ.λπ., όταν μεταφράζουμε έναν σκέτο τίτλο, δεν αντιγράφουμε αδιακρίτως τα κεφαλαία αρχικά:
Site Map
Χάρτης ιστότοπου (όχι: Χάρτης Ιστότοπου)

Πάλι όμως, όταν ο όρος βρίσκεται μέσα σε κείμενο, αν πρέπει να ξεχωρίζει σαν όρος, τίτλος, εντολή κ.τ.ό., δεν πρέπει να μπερδεύεται με το υπόλοιπο κείμενο. Διαλέγουμε έναν τρόπο και τον τηρούμε σταθερά σε όλο το κείμενο για να μην μπερδεύεται ο αναγνώστης.

Related Products > Συναφή προϊόντα
Πηγαίνετε στα Συναφή προϊόντα και... (Η πλαγιογραφή είναι ωραία σε εγχειρίδια, σε έντυπα, αλλά δεν συνηθίζεται σε ιστοσελίδες.)
Πηγαίνετε στα «Συναφή προϊόντα» και... (Μια ελληνική προσέγγιση που προσθέτει δύο χαρακτήρες και ίσως γι' αυτό δεν έχει πολλούς φίλους.)
Πηγαίνετε στα Συναφή Προϊόντα και... (Προσέγγιση επηρεασμένη από τα αγγλικά. Έχει πολλούς φίλους.)

Σχόλια, δικές σας σκέψεις, προσωπική εμπειρία και προτίμηση;

 

[Palavra]

Εγώ συμφωνώ μαζί σου και επαυξάνω: πολύ με εκνευρίζουν οι τίτλοι που γράφονται με όλα τα αρχικά κεφαλαία.

Με μια εξαίρεση: σε νομικά κείμενα, ιδίως συμβάσεις, οι δικηγόροι επιμένουν να γράφονται με κεφαλαίο τα αρχικά ορισμών για να ξεχωρίζουν από τις απλές, πτωχές λέξεις. Ένα παράδειγμα: «η εφαρμογή των κανονισμών» γενικώς και αορίστως αλλά η «Εφαρμογή των Κανονισμών» όταν αναφερόμαστε στη συγκεκριμένη φράση η οποία έχει οριστεί σε συγκεκριμένη ρήτρα και σημαίνει κάτι το οποίο παίζει ρόλο για την ερμηνεία του κειμένου που έχουμε μπροστά μας.

 

[Eleni_B]

Θα αναβιώσω αυτό το παλιό νήμα διότι ο διαχωρισμός πεζών-κεφαλαίων με στοιχειώνει (ξανά) αυτό το διήμερο.

Θυμάμαι τον καθηγητή μου της Νεοελληνικής γλώσσας να μας φέρνει δείγματα άρθρων στο μάθημα τα οποία υιοθετούσαν άκριτα το πρότυπο της αγγλικής βάζοντας κεφαλαίο στο πρώτο γράμμα κάθε λέξης. Ωρυόταν και μας τόνιζε ότι ήταν λάθος. Το πιο θλιβερό είναι ότι σήμερα (αρκετά χρόνια μετά) το διαδίκτυο βρίθει τέτοιων άρθρων.

Εσείς πιστεύετε ότι είναι μια τάση που τείνει να εδραιωθεί ή κάποιοι απλά γράφουν τους τίτλους λάθος; Το αγγλικό πρότυπο τελικά συνάδει με την ταλαίπωρη ελληνική;

 

[drsiebenmal]

Πιο πολλά στο ίδιο θέμα έχει και εδώ και αλλού, σκόρπια, στη Λεξιλογία.

Και η απάντησή μου (που την δίνω και εκεί) είναι ότι άλλο το αγγλικό και άλλο το ελληνικό πρότυπο.

 

[bernardina]

Κι εδώ αρκετά πράγματα.

Και δες εδώ πώς με παρασύρει η κακή συνήθεια της χρόνιας τριβής μου με την αγγλική και τα ήθη της. :blush:

 

[Alexandra]

Εσείς πιστεύετε ότι είναι μια τάση που τείνει να εδραιωθεί ή κάποιοι απλά γράφουν τους τίτλους λάθος;

Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί μεταφραστές δεν το ψάχνουν, υιοθετούν αυτόματα το αγγλικό πρότυπο, χωρίς να έχουν ιδέα ποιο είναι το ελληνικό. Και όχι μόνο στα αρχικά κεφαλαία, αλλά και στην ενωτική παύλα μέσα σε σύνθετες λέξεις, και στη στίξη (βάζουν π.χ. κόμμα πριν από το διαζευκτικό ή, επειδή έτσι το βλέπουν στα αγγλικά).

 

[daeman]

[...] Και όχι μόνο στα αρχικά κεφαλαία, αλλά και στην ενωτική παύλα μέσα σε σύνθετες λέξεις, και στη στίξη (βάζουν π.χ. κόμμα πριν από το διαζευκτικό ή, επειδή έτσι το βλέπουν στα αγγλικά).

Πες τα! Τις προάλλες πέτυχα σε μια επιμέλεια υποτιτλισμού τα ελληνικότατα: «*είκοσι-ένα, *είκοσι-δύο, *είκοσι-τρία, *είκοσι-τέσσερα...» και το κακό ήταν ότι μετρούσαν βουρδουλιές, παρά μία τεσσαράκοντα. Τα διόρθωσα όλα βγάζοντας το ενωτικό, αλλά δυστυχώς ο (αγγλοσπουδαγμένος) αρχικός υποτιτλιστής τα επανέφερε και στο ντιβιντί θα είναι έτσι με το στανιό ενωμένα, αμετανόητα. Το φραγ-γέλιο, *'Υαγγελίστρα μου. Εν τη οθόνη μαστιγωμένου Σου, Κύριε, η της αγγλοφωνίας εφανερώθη προσκύνησις.

 

[nickel]

Προσθήκη, με την ευκαιρία σχετικού ερωτήματος σε άλλο νήμα:

Κοίταξα στο Λεξικό των δυσκολιών και των λαθών, στο λήμμα ΤΙΤΛΟΙ. Δεν αναφέρει τίποτα για πεζά και κεφαλαία στους τίτλους, αλλά κεφαλαία αρχικά σε όλους τους τίτλους των παραδειγμάτων έχουν μόνο οι λέξεις που πρέπει επειδή είναι κύρια ονόματα ή η πρώτη λέξη του τίτλου.

Στον Οδηγό της νεοελληνικής γλώσσας (σελ. 108, εκδ. 1999) λέει:
Όταν ο τίτλος αποτελεί ολόκληρη φράση, γράφουμε με κεφαλαίο την αρχική λέξη.
Και αμέσως μετά:
Όταν ο τίτλος αποτελείται μόνο από δύο λέξεις, γράφουμε επιλεκτικά την πρώτη ή και τις δύο με αρχικό κεφαλαίο:
Επικίνδυνες σχέσεις / Επικίνδυνες Σχέσεις. Ολική επαναφορά / Ολική Επαναφορά, Ο χρυσοθήρας / Ο Χρυσοθήρας.

Το δεύτερο δεν το καταλαβαίνω. Ο κυριότερος λόγος που κάποιοι βάζουν αρχικό κεφαλαίο και στις δύο (τις τρεις κτλ) λέξεις του τίτλου είναι επειδή δεν τον κάνουν να ξεχωρίζει με άλλο τρόπο. Αλλιώς δεν έχει νόημα.

Έγραψα πουθενά ότι τα τραγούδια στα αγγλικά έχουν όλες τις λέξεις του τίτλου με κεφαλαία αρχικά;

 

[daeman]

...
Έγραψα πουθενά ότι τα τραγούδια στα αγγλικά έχουν όλες τις λέξεις του τίτλου με κεφαλαία αρχικά;

title case

Σαράντα χρόνια φούρναρης, έχω γράψει εγώ... Fat Cakes.
Πόσες κασέτες να πρωτοθυμηθώ; Άσε που εκεί, στο χειρόγραφο, με τα κεφαλαία γλίτωνες χώρο, κενά διαστήματα.

Αλλά στους ελληνικούς τίτλους τραγουδιών όχι, κατά κανόνα.
Και στους λατινόγραφτους πια, όποτε δε θέλω, γιοκ, αν δεν είναι γερμανικά, αλλά αυτό είναι προτίμηση προσωπική, σε χώρο προσωπικό.

 

[daeman]

 

[daeman]

Σαν να μας βλέπω από μια γωνιά να ψειρίζουμε κι εμένα να τρολάρω:

The decision to capitalise the ‘i’ on the Wikipedia page for Star Trek Into Darkness was made after 40,000 words of argument in the edit pages.

https://www.facebook.com/OfficialQI/posts/5576204062394084

 

[Duke_of_Waltham]

Εντάξει, ξεφύγανε ακόμα και για τα δικά τους δεδομένα... Ενδεικτικό σχόλιο: «I hope everyone learned a valuable lesson today; Parkinson's law of triviality fully applies to Wikipedia. The discussion didn't get out of hand despite being trivial, it got out of hand because it was trivial.»

Θυμήθηκα πάντως τα εφηβικά μου χρόνια, όταν συμμετείχα σε μακροσκελείς συζητήσεις για το αν οι ημερομηνίες σ' ένα άρθρο έπρεπε να έχουν συνδέσμους προς τ' αντίστοιχα άρθρα, αν έπρεπε να χρησιμοποιούνται πλάγια στοιχεία στις διευκρινιστικές παρενθέσεις στους τίτλους των άρθρων, και αν δικαιολογούταν να ξεφύγει κανείς από τη συνηθισμένη χρήση των παυλών στο «Polish–Lithuanian–Teutonic War» για να μη δημιουργείται η εσφαλμένη εντύπωση ότι υπήρχαν τρεις εμπόλεμοι αντί για δύο.