metafrasi banner

Κατώτατες αποδεκτές αμοιβές μετάφρασης, επιμέλειας, διόρθωσης

Νομίζω ότι το κρίσιμο σημείο στο παραπάνω είναι αυτό: The rates listed below are based on those given for the category “direct clients in the private sector”. Υπάρχουν και στην Ελλάδα γραφεία που χρεώνουν, αν όχι 15 λεπτά/λέξη, πάντως 10 ή 12 σε απευθείας πελάτες. Φυσικά δεν υπάρχει κανένα που να πληρώνει σε μεταφραστές τέτοιες ταρίφες, αλλά κάτι μου λέει πως ούτε στη Γερμανία υπάρχει...

Έτσι. Μια -αξιομνημόνευτη και μοναδική- φορά χρέωσα κι εγώ σε πελάτη μου 15 λεπτά τη λέξη [σε ευθεία μετάφραση, εε!], μετά από προτροπή της ίδιας (οκ, δεν πλήρωνε από την τσέπη της, στέλεχος εταιρείας ήταν) αφού μου είπε κατά λέξη "καλέ, λίγα χρεώνεις για τη δουλειά σου, αυτή τη μετάφραση την έχουμε δώσει 3 φορές σε εργαζόμενους του ομίλου (προφανώς στη γραμματειακή υποστήριξη που είχε λόουερ) και μας έδωσαν απαράδεκτη δουλειά, μην υποτιμάς την εργασία σου" και βγήκε ένα τρελό ποσό που το τσέπωσα με βαθύ αναστεναγμό ευχαρίστησης. Βέβαια την εν λόγω κυρία την απέλυσαν από τον όμιλο μετά από κάτι μήνες και δεν ξανασυνεργάστηκα μαζί της, οπότε ίσως και να μην ήταν η καλύτερη -για εκείνην- πρακτική. Χαχαχα, καλός ο σεβασμός στη δουλειά του μεταφραστή, κυρά μου, αλλά ο σεβασμός στα κέρδη των μετόχων είναι ακόμα καλύτερος. :p :p :p

 
Θέλεις να πεις ότι την απέλυσαν γι' αυτό;

Βρε Ελληγεννή μου, το ποστ μου είναι τίγκα στο ροζ και στις φατσούλες, πόσο πια να τονίσω ότι κάνω πλάκα; Ναι, η κυρία αυτή έφυγε από τον όμιλο και δεν ξέρω γιατί, απλά ήταν η μόνη πελάτισσα ever -εις τους αιώνας των αιώνων, αμήν- που μου ζήτησε να αυξήσω την αμοιβή μου και γι' αυτό κάνω πλάκα ότι τη διώξανε.
 

Archangelos

New member
Επαγγελματίας δεν είμαι αλλά να αναφέρω και μια άλλη παράμετρο. Ο Έλληνας δεν ξέρει να φέρεται ως καταναλωτής.

Την παροιμία το φθηνό κρέας το τρώνε οι σκύλοι δεν την γνωρίζει;

Κακά τα ψέματα, αν δεν βάλεις το χέρι στην τσέπη λιγουλάκι βαθιά, δουλειά δεν γίνεται. Αν θες ποιότητα πρέπει να πληρώσεις. Όσον αφορά το κόστος κάποιου υλικού προϊόντος θα το ψάξω, να μην πληρώσω κερατιάτικα. Στην παροχή υπηρεσίας όμως δεν θα το διαπραγματευτώ. Πόσα θες; Τόσα; Μάλιστα, πάρε τα. Αλλά, αν δεν γίνει σωστή δουλειά, θα έχω τα μούτρα να τον κυνηγήσω.

Ἂπό την άλλη, οι εκδότες πως καταδέχονται να πασάρουν φθηνοδουλειά στο καταναλωτικό κοινό;
 

Stratos

New member
Συνάδελφοι, καλημέρα. Χρειάζομαι ορισμένες πληροφορίες σχετικά με εργασία ως επιμελητής κειμένων. Στο ενδεχόμενο συνεργασίας με κάποιον εκδοτικό οίκο, ποιο είναι το ποσό που μπορεί να διεκδικήσει ένας φιλόλογος; 40 Ευρώ το 16σέλιδο θεωρείται σεβαστό ποσό ή είναι μικρό; Επίσης, υπογράφεται κάποια επίσημη σύμβαση εργασίας ή μιλάμε για μία άτυπη συμφωνία; Ακόμη, ο φιλόλογος απαιτεί το όνομά του να τοποθετηθεί στους τίτλους του βιβλίου ή όχι; Ενδιαφέρομαι να εργαστώ ως επιμελητής, όμως δεν έχω καμία γνώση πώς συμβαίνουν τα πράγματα και τι ισχύει στον χώρο. Μπορεί κάποιος με εμπειρία να με διαφωτίσει; Ευχαριστώ.
 

nickel

Administrator
Staff member
Γεια σου, Στράτο, καλωσόρισες. Δεν βλέπω απαντήσεις ακόμα. Νομίζω ότι τα 40 ευρώ το 16σέλιδο είναι λίγο κάτω από τον μέσο όρο, αλλά προφανώς οι τιμές παίζουν αρκετά ανάλογα με το έργο. Κάθε σχέση, ιδίως μεταξύ αγνώστων, καλό θα είναι να πλαισιώνεται από ένα συμφωνητικό με νομική ισχύ. Υπογράφονται ωστόσο και αρκετές άτυπες συμφωνίες. Ελπίζω να ακούσουμε και τις απόψεις συναδέλφων με καλύτερη γνώση του εκδοτικού κυκλώματος.
 

Stratos

New member
Nickel, σ' ευχαριστώ για τις συμβουλές σου. Καταλαβαίνω ότι διαφορετικά κοστολογείται ένα μυθιστόρημα από ένα επιστημονικό σύγγραμμα και, κατά συνέπεια, είναι υποχρέωση του φιλολόγου να διεκδικεί μεγαλύτερο ποσό. Αναφορικά με τα υπόλοιπα, περιμένω κι εγώ τις απόψεις όσων έχουν εμπειρία στο θέμα. Θα ήθελα να προσθέσω, όμως, κι ένα ακόμη ερώτημα στα προηγούμενα: πόσος χρόνος δίνεται στον επιμελητή για ένα βιβλίο 150-200σελ.;
 
Εγώ δεν ασχολούμαι με επιμέλειες βιβλίων, μόνο με μεταφράσεις. Αφού πω το προφανές ότι κάθε βιβλίο δεν είναι ίδιο (παίζει ρόλο το είδος του περιεχομένου, ο βαθμός δυσκολίας, το μέγεθος της σελίδας, ο συνδυασμός γλωσσών κ.ά.) θα προσθέσω ότι τα 40 ευρώ τα θεωρώ πολύ λίγα. Υποθέτω ότι κάπου 60 με 80 θα μου φαινόταν μια καλούτσικη αμοιβή.

Από πλευράς χρόνου, αφού τονίσω και πάλι ότι δεν είναι όλα τα βιβλία ίδια, θα πω ότι κατά μέσο όρο για μέσο βαθμό δυσκολίας με μέτριες σελίδες κ.λπ. κ.λπ. εγώ μεταφράζω περίπου 10 σελίδες την (εργάσιμη) ημέρα, άρα υποθέτω ότι μπορείς να επιμεληθείς περίπου τις διπλάσιες.

Συμφωνητικό βεβαίως και πρέπει να υπάρχει, εκεί θα αναφέρεται και το πού θα μπει το όνομα (συνήθως στις πρώτες σελίδες, εκεί που μπαίνουν και τα άλλα στοιχεία, πρωτότυπος τίτλος κ.λπ.)

Τέλος να πω ότι είναι πιο ασφαλής ο υπολογισμός αμοιβής ανά λέξη ή ανά χαρακτήρα, γιατί οι σελίδες διαφέρουν πολύ σε μέγεθος, μπορεί να έχουν εικόνες, διάφορες γραμματοσειρές κ.λπ.

Σκέψου εσύ πόση ώρα θα σου πάρει να μεταφράσεις αυτές τις σελίδες, τι λειτουργικά έξοδα έχεις και τι κέρδος θέλεις να βγάλεις για να έχεις έναν αξιοπρεπή μισθό και λογάριασε τι αμοιβή θα ήθελες.
 
Αν και η όποια επιμελητική «καριέρα» μου αφορούσε συνεργασία μόνο με εκδότες-φίλους, αφενός, και καθημερινή εργασία με μηνιαίο μισθό σε οργανισμό, αφετέρου, θα έλεγα ότι συνυπογράφω τις απαντήσεις των προλαλησάντων.

Για κάποια μερικότερα ζητήματα τώρα:

« ποιο είναι το ποσό που μπορεί να διεκδικήσει ένας φιλόλογος;»

Εδώ θα ήταν ίσως σκόπιμο να αναφερθεί εάν έχεις κάποια σχετική εμπειρία, κάποια «προϋπηρεσία» ως επιμελητής, ή συζητάς υπό την ιδιότητα του φιλολόγου «απλώς»; Εάν συμβαίνει το δεύτερο, έχω την αίσθηση ότι μάλλον θα αντιμετωπίσεις μια επιπρόσθετη δυσχέρεια, και ως προς την επιτέλεση του έργου του επιμελητή και ως προς τη διαπραγματευτική σου δυνατότητα. Πόσο μάλλον που τα τελευταία είκοσι πόσα χρόνια βλέπω να ξεφυτρώνουν ιδιωτικά ή λιγότερο ιδιωτικά «σχολεία» παραγωγής διορθωτών και επιμελητών. Και ορθώς νομίζω εξελίσσεται αυτή η τάση, αν σκεφτεί κανείς ότι σε κάποια μακρινά χρόνια το διορθωτιλίκι-επιμελητιλίκι ήταν κάτι σαν «ειδικότης κτηθείσα εν υπηρεσία» (δηλ. κάπως στου κασίδη το κεφάλι…)

Επί του «ποιο είναι ποσό κλπ», θα έλεγα -μαζί με τους προλαλήσαντες- ότι είναι μάλλον πολυπαραγοντικό ζήτημα -και δεν ξέρω καν αν ισχύουν εν έτει 2022 οι κατώτατες αμοιβές του 2013 που είχε δημοσιοποιήσει ο Σύλλογος. Προσωπικά, όταν είχα να κάνω με απαιτητικότερα κείμενα μη λογοτεχνικά (δοκιμιακά, επιστημονικά κλπ, χωρίς να σημαίνει ότι τα λογοτεχνικά είναι αβρόχοις ποσί), ζητούσα να δω πρώτα το μετάφρασμα, έκανα μια δειγματοληπτική αντιβολή με το πρωτότυπο να δω τι «παίζει», πιθανολογούσα πόσο χρόνο θα με απασχολήσει και αναλόγως έλεγα κάποια αμοιβή. Δηλ. δεν υπολόγιζα με το τυπογραφικό ή με τη λέξη/χαρακτήρα, αλλά με τα «μεροκάματα» που έπρεπε να ρίξω.


«πόσος χρόνος δίνεται στον επιμελητή για ένα βιβλίο 150-200σελ.;»

Κι εδώ το πράγμα εξαρτάται, αλλά θεωρώ ότι ο επιμελητής είναι αυτός που πιθανολογεί μια προθεσμία περαίωσης του έργου του, συζητά με τον εκδότη να πληροφορηθεί πόσο εκείνος ζορίζεται από την πλευρά του και έρχονται σε μια συνεννόηση. Εδώ χρειάζεται προσοχή στα διάφορα «βιάζομαι», «πνίγομαι να βγει το βιβλίο», αμάν τούτο, αμάν εκείνο…
 
Και μια και έκανα λόγο για "σχολεία", βρήκα ενδιαφέρον το Πρόγραμμα Συμπληρωματικής εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης «Επιμέλεια και Διόρθωση Κειμένου» του Κέντρου Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης (Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ.) του Ε.Κ.Π.Α. και παραπέμπω μήπως και ενδιαφέρει:

Και αυτό ενδιαφέρον μου φάνηκε:
 
Last edited:

Stratos

New member
AoratiMelani και anepipsogos, σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές-πληροφορίες. Με βοηθήσατε πολύ να καταλάβω πώς πρέπει να χειριστώ τα διάφορα θέματα (αμοιβή, χρονοδιάγραμμα κ.ο.κ.). Δεν έχω εμπειρία ως επιμελητής-διορθωτής, όμως ενδιαφέρομαι να αναζητήσω και χρειαζόμουν ορισμένες πληροφορίες, ώστε να μην ''πιαστώ κορόιδο'' λόγω της απειρίας μου. Ευχαριστώ πολύ και για τις προτάσεις σου, anepipsogos. Έχω γνώση του Προγράμματος στο Ε.Κ.Π.Α. και η αλήθεια είναι ότι σκεφτόμουν να το παρακολουθήσω. Ευχαριστώ ακόμη μία φορά για το ενδιαφέρον σας και, φυσικά, οποιαδήποτε άλλη πληροφορία, συμβουλή ή πρόταση είναι ευπρόσδεκτη.
 
οποιαδήποτε άλλη πληροφορία, συμβουλή ή πρόταση είναι ευπρόσδεκτη.
Χμ…δεν ξέρω κατά πόσον μπορεί να χρησιμεύσει ως «συμβουλή», ωστόσο δύο πράγματα θεωρώ ότι προσωπικά με βοήθησαν να αντεπεξέλθω κατά δύναμιν στην αποστολή του διορθωτή/επιμελητή:

Το πρώτο και θεμελιώδες που εννόησα -μέσα από την τριβή μου με τα προς διόρθωση/επιμέλεια κείμενα- είναι η χρησιμότητα ανάπτυξης και καλλιέργειας του «μικροβίου» της καχυποψίας για ό,τι πέρναγε μπροστά από τα μάτια μου. Ξεκινούσα δηλαδή «θεωρώντας» εκ προοιμίου ότι θα διάβαζα ένα κείμενο με βέβαια τα λάθη, ξεκινούσα ως λαθοκυνηγός με σίγουρο «θήραμα». Στη συνέχεια, αν τυχόν στις καλύτερες περιπτώσεις συνέβαινε να μη βρω ούτε ένα, π.χ., έλεγα «μπα, ώστε τίποτα, ε;», χωρίς αυτό να ασκεί την παραμικρή επιρροή ως προς το πώς θα αντιμετώπιζα το επόμενο κείμενο. Κι έτσι όλα τα χρόνια…

Ένα δεύτερο κρίσιμο ζήτημα που συνειδητοποίησα μέσα από την καθημερινή πρακτική ήταν πως έπρεπε πάση θυσία να διαμορφώσω και να καλλιεργήσω ένα δεύτερο «βλέμμα», ένα δεύτερο είδος προσοχής. Τι θέλω να πω; Όταν διαβάζουμε ένα κείμενο, το μάτι, το βλέμμα, έχει την εγγενή -ως φαίνεται- τάση να «διορθώνει» από μόνο του κάτι εσφαλμένο που περνάει από μπροστά του, οπότε κάλλιστα μπορεί να διέλθει από τη «νάρκη» και να μην την καταγράψει ο εγκέφαλος. Εκεί προσωπικά θεωρώ ότι είναι το μεγάλο στοίχημα του διορθωτή/επιμελητή: να δομήσει δηλαδή ένα μετα-φυσικό μάτι/βλέμμα που θα «τρέχει» παράλληλα με αντεστραμμένο τον φυσιολογικό μηχανισμό. Κάτι σαν το «εγώ είναι ένας άλλος» του Ρεμπώ εναρμονισμένο στα επιμελητικά καθήκοντα…:-)
 
Top