Έφυγε χτες από τη ζωή ο καθηγητής κλασικής φιλολογίας, συγγραφέας και μεταφραστής Φάνης Κακριδής, γνωστός σε μένα τουλάχιστον από τη μετάφρασή του Αστερίκιος εν Ολυμπία. Ίσως να μην θεωρείται το σημαντικότερο έργο του, μάλλον όμως είναι το ψυχαγωγικότερο. Πώς γαρ ου;
Πέθανε ο ιστορικός και συγγραφέας Σαράντος Ι. Καργάκος
http://www.kathimerini.gr/1004664/a...-istorikos-kai-syggrafeas-sarantos-i-kargakos
Έφυγε σήμερα από την ζωή, σε ηλικία 82 ετών, ο μεγάλος ιστορικός, φιλόλογος και δοκιμιογράφος Σαράντος Ι. Καργάκος.
Ο Σαράντος Ι. Καργάκος γεννήθηκε το 1937 στο Γύθειο Λακωνίας. Στη διάρκεια του Εμφυλίου εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε, εργαζόμενος από μαθητής, Κλασσική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου είχε εισαχθεί τρίτος χωρίς να του δοθεί υποτροφία. Πρωταγωνίστησε στο φοιτητικό κίνημα των ετών 1961-1963 και υπήρξε εισηγητής του 15% για την παιδεία. Εργάστηκε επί 35 έτη στα μεγαλύτερα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια των Αθηνών και στους μεγαλύτερους φροντιστηριακούς οργανισμούς, στους οποίους πάντα ήταν ιδρυτικό μέλος («Ηράκλειτος», «Αριστοτέλης»).
Στις 19 Μαρτίου 1969 παραιτήθηκε από την ιδιωτική εκπαίδευση (Λύκειο Μπαρμπίκα), αρνούμενος να εκφωνήσει τον «προκατασκευασμένο» λόγο για την Εθνική Επέτειο. Δύο φορές το στρατιωτικό καθεστώς έβαλε λουκέτο στον φροντιστηριακό οργανισμό στον οποίο ήταν ιδρυτικό μέλος («Ηράκλειτος»). Επανήλθε για μερικά χρόνια στην ιδιωτική εκπαίδευση (Σχολή Ζηρίδη), χωρίς να ζητήσει «αναγνώριση» για τα έτη της αναγκαστικής απουσίας του, αλλά και πάλι παραιτήθηκε λόγω της κατιούσας πορείας πού έλαβε ἡ ελληνική παιδεία μετά τη μεταπολίτευση. Παρόλο που το στρατιωτικό καθεστώς τού είχε αρνηθεί έκδοση διαβατηρίου, ο Σ. Ι. Καργάκος δεν δίστασε μετά το 1991 να διδάξει στη Σχολή Πολέμου του Ελληνικού Ναυτικού, στη Σχολή Εθνικής Αμύνης (ΣΕΘΑ) και στη Διακλαδική Σχολή της Θεσσαλονίκης. Δεν βαρύνεται με καμιά επίσημη (κρατική) τιμητική διάκριση.
Από τα φοιτητικά χρόνια του άρχισε να αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Υπήρξε συνεργάτης των περιοδικών «Πανσπουδαστική», «Πολιτικά Θέματα», «Οικονομικός Ταχυδρόμος», «Πειραϊκή Εκκλησία», «Ερυθρός Σταυρός», «Κοινωνικές Τομές», «Ιχνευτής», «Ελλοπία», «Άρδην», «Εθνικές Επάλξεις» και «4 Τροχοί». Συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Ευθύνη» και «Νέμεσις» και τις εφημερίδες «Εστία» και η «Σφήνα». Επί τετραετία υπήρξε αρθρογράφος και λογοτεχνικός κριτικός της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» και «Τύπος της Κυριακής».
Έχει δημοσιεύσει 75 βιβλία. Από αυτά ξεχωρίζουν οι γλωσσικές μελέτες «Ἀλαλία, ἤτοι τό σύγχρονο γλωσσικό μας πανόραμα» (Gutenberg 1986) και «Ἀλεξία, γλωσσικό δρᾶμα μέ πολλές πράξεις» (Gutenberg1993) και οι συλλογές δοκιμίων «Προβληματισμοί, ἕνας διάλογος μέ τούς νέους» (6 τόμοι, εκδ. Gutenberg).
Μεταξύ των ετών 1977-2000 κυκλοφόρησαν τα βιβλία του: «Ἡ πολιτιστική συνεισφορά τοῦ ἀρχαίου καί μεσαιωνικοῦ κόσμου» (2 τόμοι, εκδ. Gutenberg), «Ζαχαρίας Μπαρμπιτσιώτης, ὁ δάσκαλος τῆς κλεφτουριᾶς» (ἐκδ. Σιδέρη), «Συντακτικό τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς» (συνεργασία Χρήστου Λεμπέση, εκδόσεις Πατάκη), «Λυκούργου, κατά Λεωκράτους Λόγος» (εκδ. Κάκτος), «Κινούμενη Ἄμμος» (κείμενα πολιτικά και κοινωνικά, εκδόσεις Αρμός), «Ἡ Στρατηγική τοῦ Λόγου» (εκδ. Gutenberg), η ιστορική μελέτη «Ἀλβανοί-‘Αρβανίτες-Ἕλληνες» (ἐκδ. Σιδέρη) καί ἡ ὀγκώδης μονογραφία «Ἀλεξανδρούπολη: μιά νέα πόλη μέ παλιά ἱστορία» (αὐτοέκδοση).
Μεταξύ των ετών 2000-2002 κυκλοφορήθηκαν: «Ἡ Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κόσμου καί τοῦ Μείζονος χώρου» (Ελληνική καί Παγκόσμια Ιστορία σε δύο τόμους από τις εκδόσεις Gutenberg), η πολιτική μελέτη «Γιά μιά δημοκρατία ευθύνης» (εκδόσεις Καστανιώτη), «Παγκοσμιοποίηση: γιά ἕνα παγκόσμιο σύστημα ἀπολυταρχικῆς ἐξουσίας» (εκδόσεις Κάκτος), «Ὀλυμπία καί Ὀλυμπιακοί Ἀγώνες» (εκδ. Σιδέρη).
Το 2003 κυκλοφορήθηκαν δύο ακόμη έργα του: τα «Μικρά Γλωσσικά» (Αστρολάβος/Εὐθύνη) και «Ἡ πολιτική σκέψη τοῦ Παπαδιαμάντη» (Αρμός). Στις 2 Δεκεμβρίου 2004 κυκλοφορήθηκε ἡ τρίτομη «Ἱστορία τῶν Ἀρχαίων Ἀθηνῶν, ένα ογκώδες έργο 2.000 σελίδων (εκδόσεις Gutenberg). Ένα έργο μοναδικό στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία, που εντός δεκάμηνου έκανε τρεις επανεκδόσεις.
Το 2006 κυκλοφόρησαν «Ἡ Ἱστορία τῆς Ἀρχαίας Σπάρτης» (εκδ. Gutenberg) και «Ἡ Ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας» (εκδόσεις Γεωργιάδη). Το 2007 από τις εκδόσεις Ἰ. Σιδέρη εκδόθηκαν τα ακόλουθα έργα του Σ. Ι. Καργάκου: «Τό Βυζαντινό Ναυτικό» , «Ἡ ἱστορία ἀπό τἠ σκοπιά τῶν Τούρκων» και «Μεσόγειος: ἡ ὑγρή μοῖρα τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Εὐρώπης», και από τις εκδόσεις Γεωργιάδη τα «Μαθήματα Νεώτερης Ἱστορίας (Τοῦρκοι καί Βυζάντιο – Τό Ὀθωμανικό imperium–Τουρκοκρατία» (τ. Α’).).
Το 2008 κυκλοφόρησαν τα ακόλουθα έργα του: «Τά Σατιρικά τοῦ Κώστα Καρυωτάκη» (εκδ. Ἁρμός), το ιστορικό και ταξιδιωτικό οδοιπορικό «Οἱ Πέρσες κι ἐμεῖς» (εκδ. Σιδέρη), η συλλογή δοκιμίων «Ἑλληνική Παιδεία. ἕνας νεκρός μέ… μέλλον!» (Αρμός).
Το 2009 κυκλοφορήθηκαν δύο ακόμη έργα του: «Λιβύη: ἀναζητώντας τό χαμένο “σίλφιο” στήν ἑλληνική Κυρήνη» (Ἰ. Σιδέρης) και «Κ.Π. Καβάφης: ἡ νεώτερη αἰγυπτιακή Σφίγγα» (Αρμός). Μεταξύ των ετών 2009-2010 ολοκληρώθηκε η εκτύπωση του δίτομου έργου «Ἡ Μικρασιατική Ἐκστρατεία - Ἀπό τό ἔπος στήν τραγωδία» (αυτοέκδοση).
Παρά τις δελεαστικές προτάσεις πού του έγιναν από πολιτικούς αρχηγούς να πολιτευθεί αρνήθηκε την «αρένα» της πολιτικής,
Ὁ κ. Σαράντος Ι. Καργάκος είχε νυμφευθεί την Ιωάννα Δ. Κώττα, δικηγόρο και εκπαιδευτικό, με την οποία απέκτησαν δύο τέκνα: τον Γιάννη και την Ρωξάνη.
http://www.kathimerini.gr/1004664/a...-istorikos-kai-syggrafeas-sarantos-i-kargakos
Έφυγε σήμερα από την ζωή, σε ηλικία 82 ετών, ο μεγάλος ιστορικός, φιλόλογος και δοκιμιογράφος Σαράντος Ι. Καργάκος.
Ο Σαράντος Ι. Καργάκος γεννήθηκε το 1937 στο Γύθειο Λακωνίας. Στη διάρκεια του Εμφυλίου εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε, εργαζόμενος από μαθητής, Κλασσική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου είχε εισαχθεί τρίτος χωρίς να του δοθεί υποτροφία. Πρωταγωνίστησε στο φοιτητικό κίνημα των ετών 1961-1963 και υπήρξε εισηγητής του 15% για την παιδεία. Εργάστηκε επί 35 έτη στα μεγαλύτερα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια των Αθηνών και στους μεγαλύτερους φροντιστηριακούς οργανισμούς, στους οποίους πάντα ήταν ιδρυτικό μέλος («Ηράκλειτος», «Αριστοτέλης»).
Στις 19 Μαρτίου 1969 παραιτήθηκε από την ιδιωτική εκπαίδευση (Λύκειο Μπαρμπίκα), αρνούμενος να εκφωνήσει τον «προκατασκευασμένο» λόγο για την Εθνική Επέτειο. Δύο φορές το στρατιωτικό καθεστώς έβαλε λουκέτο στον φροντιστηριακό οργανισμό στον οποίο ήταν ιδρυτικό μέλος («Ηράκλειτος»). Επανήλθε για μερικά χρόνια στην ιδιωτική εκπαίδευση (Σχολή Ζηρίδη), χωρίς να ζητήσει «αναγνώριση» για τα έτη της αναγκαστικής απουσίας του, αλλά και πάλι παραιτήθηκε λόγω της κατιούσας πορείας πού έλαβε ἡ ελληνική παιδεία μετά τη μεταπολίτευση. Παρόλο που το στρατιωτικό καθεστώς τού είχε αρνηθεί έκδοση διαβατηρίου, ο Σ. Ι. Καργάκος δεν δίστασε μετά το 1991 να διδάξει στη Σχολή Πολέμου του Ελληνικού Ναυτικού, στη Σχολή Εθνικής Αμύνης (ΣΕΘΑ) και στη Διακλαδική Σχολή της Θεσσαλονίκης. Δεν βαρύνεται με καμιά επίσημη (κρατική) τιμητική διάκριση.
Από τα φοιτητικά χρόνια του άρχισε να αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Υπήρξε συνεργάτης των περιοδικών «Πανσπουδαστική», «Πολιτικά Θέματα», «Οικονομικός Ταχυδρόμος», «Πειραϊκή Εκκλησία», «Ερυθρός Σταυρός», «Κοινωνικές Τομές», «Ιχνευτής», «Ελλοπία», «Άρδην», «Εθνικές Επάλξεις» και «4 Τροχοί». Συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Ευθύνη» και «Νέμεσις» και τις εφημερίδες «Εστία» και η «Σφήνα». Επί τετραετία υπήρξε αρθρογράφος και λογοτεχνικός κριτικός της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος» και «Τύπος της Κυριακής».
Έχει δημοσιεύσει 75 βιβλία. Από αυτά ξεχωρίζουν οι γλωσσικές μελέτες «Ἀλαλία, ἤτοι τό σύγχρονο γλωσσικό μας πανόραμα» (Gutenberg 1986) και «Ἀλεξία, γλωσσικό δρᾶμα μέ πολλές πράξεις» (Gutenberg1993) και οι συλλογές δοκιμίων «Προβληματισμοί, ἕνας διάλογος μέ τούς νέους» (6 τόμοι, εκδ. Gutenberg).
Μεταξύ των ετών 1977-2000 κυκλοφόρησαν τα βιβλία του: «Ἡ πολιτιστική συνεισφορά τοῦ ἀρχαίου καί μεσαιωνικοῦ κόσμου» (2 τόμοι, εκδ. Gutenberg), «Ζαχαρίας Μπαρμπιτσιώτης, ὁ δάσκαλος τῆς κλεφτουριᾶς» (ἐκδ. Σιδέρη), «Συντακτικό τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς» (συνεργασία Χρήστου Λεμπέση, εκδόσεις Πατάκη), «Λυκούργου, κατά Λεωκράτους Λόγος» (εκδ. Κάκτος), «Κινούμενη Ἄμμος» (κείμενα πολιτικά και κοινωνικά, εκδόσεις Αρμός), «Ἡ Στρατηγική τοῦ Λόγου» (εκδ. Gutenberg), η ιστορική μελέτη «Ἀλβανοί-‘Αρβανίτες-Ἕλληνες» (ἐκδ. Σιδέρη) καί ἡ ὀγκώδης μονογραφία «Ἀλεξανδρούπολη: μιά νέα πόλη μέ παλιά ἱστορία» (αὐτοέκδοση).
Μεταξύ των ετών 2000-2002 κυκλοφορήθηκαν: «Ἡ Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κόσμου καί τοῦ Μείζονος χώρου» (Ελληνική καί Παγκόσμια Ιστορία σε δύο τόμους από τις εκδόσεις Gutenberg), η πολιτική μελέτη «Γιά μιά δημοκρατία ευθύνης» (εκδόσεις Καστανιώτη), «Παγκοσμιοποίηση: γιά ἕνα παγκόσμιο σύστημα ἀπολυταρχικῆς ἐξουσίας» (εκδόσεις Κάκτος), «Ὀλυμπία καί Ὀλυμπιακοί Ἀγώνες» (εκδ. Σιδέρη).
Το 2003 κυκλοφορήθηκαν δύο ακόμη έργα του: τα «Μικρά Γλωσσικά» (Αστρολάβος/Εὐθύνη) και «Ἡ πολιτική σκέψη τοῦ Παπαδιαμάντη» (Αρμός). Στις 2 Δεκεμβρίου 2004 κυκλοφορήθηκε ἡ τρίτομη «Ἱστορία τῶν Ἀρχαίων Ἀθηνῶν, ένα ογκώδες έργο 2.000 σελίδων (εκδόσεις Gutenberg). Ένα έργο μοναδικό στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία, που εντός δεκάμηνου έκανε τρεις επανεκδόσεις.
Το 2006 κυκλοφόρησαν «Ἡ Ἱστορία τῆς Ἀρχαίας Σπάρτης» (εκδ. Gutenberg) και «Ἡ Ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας» (εκδόσεις Γεωργιάδη). Το 2007 από τις εκδόσεις Ἰ. Σιδέρη εκδόθηκαν τα ακόλουθα έργα του Σ. Ι. Καργάκου: «Τό Βυζαντινό Ναυτικό» , «Ἡ ἱστορία ἀπό τἠ σκοπιά τῶν Τούρκων» και «Μεσόγειος: ἡ ὑγρή μοῖρα τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Εὐρώπης», και από τις εκδόσεις Γεωργιάδη τα «Μαθήματα Νεώτερης Ἱστορίας (Τοῦρκοι καί Βυζάντιο – Τό Ὀθωμανικό imperium–Τουρκοκρατία» (τ. Α’).).
Το 2008 κυκλοφόρησαν τα ακόλουθα έργα του: «Τά Σατιρικά τοῦ Κώστα Καρυωτάκη» (εκδ. Ἁρμός), το ιστορικό και ταξιδιωτικό οδοιπορικό «Οἱ Πέρσες κι ἐμεῖς» (εκδ. Σιδέρη), η συλλογή δοκιμίων «Ἑλληνική Παιδεία. ἕνας νεκρός μέ… μέλλον!» (Αρμός).
Το 2009 κυκλοφορήθηκαν δύο ακόμη έργα του: «Λιβύη: ἀναζητώντας τό χαμένο “σίλφιο” στήν ἑλληνική Κυρήνη» (Ἰ. Σιδέρης) και «Κ.Π. Καβάφης: ἡ νεώτερη αἰγυπτιακή Σφίγγα» (Αρμός). Μεταξύ των ετών 2009-2010 ολοκληρώθηκε η εκτύπωση του δίτομου έργου «Ἡ Μικρασιατική Ἐκστρατεία - Ἀπό τό ἔπος στήν τραγωδία» (αυτοέκδοση).
Παρά τις δελεαστικές προτάσεις πού του έγιναν από πολιτικούς αρχηγούς να πολιτευθεί αρνήθηκε την «αρένα» της πολιτικής,
Ὁ κ. Σαράντος Ι. Καργάκος είχε νυμφευθεί την Ιωάννα Δ. Κώττα, δικηγόρο και εκπαιδευτικό, με την οποία απέκτησαν δύο τέκνα: τον Γιάννη και την Ρωξάνη.
Με καθυστέρηση, από το μπλογκ του Σαραντάκου, έμαθα για τον θάνατο του Πάνου Κουτρουμπούση (1937-2019).
https://sarantakos.wordpress.com/2019/03/24/koutroumpousis/
Τον Πάνο είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά, στο Λονδίνο, όταν εργαζόταν για την Ελληνική Υπηρεσία του BBC. Μας πρόσφερε, σε προσεκτικές δόσεις, το καυστικό χιούμορ του, ενώ η κριτική του ματιά ήταν πάντα ένα χρήσιμο, συχνά ανατρεπτικό, αντίβαρο σε δικούς μου ανορθολογικούς ρομαντισμούς. Αν καταλήξει κάπου στο τωρινό του ταξίδι, ποιος ξέρει τι αναστάτωση θα τους προκαλέσει.
https://sarantakos.wordpress.com/2019/03/24/koutroumpousis/
Τον Πάνο είχα την τύχη να τον γνωρίσω από κοντά, στο Λονδίνο, όταν εργαζόταν για την Ελληνική Υπηρεσία του BBC. Μας πρόσφερε, σε προσεκτικές δόσεις, το καυστικό χιούμορ του, ενώ η κριτική του ματιά ήταν πάντα ένα χρήσιμο, συχνά ανατρεπτικό, αντίβαρο σε δικούς μου ανορθολογικούς ρομαντισμούς. Αν καταλήξει κάπου στο τωρινό του ταξίδι, ποιος ξέρει τι αναστάτωση θα τους προκαλέσει.
Από την αγγλική σελίδα της Wikipedia για τον Αντρέα Καμιλέρι (1925-2019):
On his website, Camilleri refers to the engaging and multi-faceted character of Montalbano as a "serial killer of characters," meaning that he has developed a life of his own and demands great attention from his author, to the demise of other potential books and different personages. Camilleri added that he writes a Montalbano novel every so often just so that the character will be appeased and allow him to work on other stories.
https://en.wikipedia.org/wiki/Andrea_Camilleri
On his website, Camilleri refers to the engaging and multi-faceted character of Montalbano as a "serial killer of characters," meaning that he has developed a life of his own and demands great attention from his author, to the demise of other potential books and different personages. Camilleri added that he writes a Montalbano novel every so often just so that the character will be appeased and allow him to work on other stories.
https://en.wikipedia.org/wiki/Andrea_Camilleri
Mια από τις σημαντικότερες σύγχρονες ποιήτριες, ευαίσθητη και ερωτική φωνή, η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών εχθές, 21 Ιανουαρίου 2020.
Πέντε ποιήματα της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ
"Χώμα, αέρα, ρίζες κρατάω∙
να φεύγουν τα περιττά λέω
να μπω στον ουρανό τού τίποτα
με ελάχιστα."
Πέντε ποιήματα της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ
"Χώμα, αέρα, ρίζες κρατάω∙
να φεύγουν τα περιττά λέω
να μπω στον ουρανό τού τίποτα
με ελάχιστα."
In 1976, philosopher Roland Barthes hailed Bretécher as the “best sociologist of the year”, a term she laughed off at the time.
Claire Bretécher, one of the most celebrated French cartoonists of recent decades and the first woman to achieve significant prominence in the genre in France, has died aged 79.
https://www.theguardian.com/books/2...onist-claire-bretecher-dies-aged-79-agrippine
https://information.tv5monde.com/video/bande-dessinee-claire-bretecher-est-morte
Claire Bretécher, one of the most celebrated French cartoonists of recent decades and the first woman to achieve significant prominence in the genre in France, has died aged 79.
https://www.theguardian.com/books/2...onist-claire-bretecher-dies-aged-79-agrippine
https://information.tv5monde.com/video/bande-dessinee-claire-bretecher-est-morte
Έφυγε από τη ζωή ο εκδότης Σάμης Γαβριηλίδης
Εδώ μια πολύ πρόσφατη συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών:
https://www.efsyn.gr/nisides/228378_thymomaste-den-hrisimopoioyme-olokaytoma
Εδώ μια πολύ πρόσφατη συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών:
https://www.efsyn.gr/nisides/228378_thymomaste-den-hrisimopoioyme-olokaytoma
Με πρόλαβες. Πολύ θανατικό έπεσε. Όπως είπε και μια φίλη:
Ευ-πο γιατί ήταν πλήρης ημερών και εμπειριών, Λυ-πο γιατί έφυγε άλλο ένα ορόσημο της παιδικής μας ηλικίας.
Ευ-πο γιατί ήταν πλήρης ημερών και εμπειριών, Λυ-πο γιατί έφυγε άλλο ένα ορόσημο της παιδικής μας ηλικίας.