Μα φυσικά είναι διαδεδομένος μύθος. Απλώς δεν γίνεται να είσαι σοβαρός άνθρωπος και να το πιστεύεις. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο θα το μαθαίναμε στο σχολείο. Ειδικά στο ελληνικό σχολείο που και το παραμικρό ψήγμα ελληνικής υπερηφάνιας το εκμεταλλεύεται και το προβάλλει στον υπέρτατο βαθμό.
Ο Τέλλογλου δεν ξέρω αν είναι σοβαρός ή όχι, σίγουρα όμως ένας δημοσιογράφος δεν κάνει καθόλου την δουλειά του (όχι απλά δεν την κάνει σωστά) όταν δεν ελέγχει αν αυτά που αφηγείται αληθεύουν. Φυσικά μέγιστη ευθύνη φέρουν και οι Θάνος Βερέμης (επιστημονικός σύμβουλος), Νατάσα Σέγκου (σενάριο).
Γεγονός είναι ότι θύματα μύθων μπορούμε να πέσουμε όλοι. Βέβαια το πόσο κριτικοί είμαστε απέναντι σε πράγματα που ακούμε πρώτη φορά, καταδεικνύει το επίπεδο της παιδείας μας*, ωστόσο όταν κάποιου η δουλειά είναι η πληροφόρηση, η ενημέρωση ή η επιμόρφωση, οφείλει να ελέγχει ακόμα κι αυτά που δεν του φαίνονται καν ύποπτα ή παράλογα. Ειδικά σήμερα, που είναι τόσο εύκολο να ελέγξεις αν κάτι είναι αληθές, αν στέκει, από πρωτογενείς πηγές (γιατί ακούσια παραπληροφόρηση μπορεί να βρει κανείς ακόμα και σε εγκυκλοπαίδειες).
* π.χ., διαβάζω συχνά σε ανάλαφρα άρθρα περιοδικών και ιστοσελίδων, ότι οι άντρες πάνε κατά μέσο όρο με περισσότερες συντρόφους απ' ό,τι οι γυναίκες, κάτι μαθηματικά αδύνατο. Προφανώς όποιος το ακούει και λέει "κοίτα να δεις" ή "το φανταζόμουν, να που επιβεβαιώνεται από έρευνα", δεν δείχνει κριτική διάθεση απέναντι στην πληροφορία και δεν μπαίνει στην διαδικασία να σκεφτεί ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατον, δεδομένου ότι η κατανομή ανδρών γυναικών είναι σχεδόν 50-50. Μάλιστα αυτό είναι κάτι που δεν χρειάζεται καν επιβεβαίωση από κάποια πηγή, γιατί είναι απλή λογική, ωστόσο υπάρχει πολύς κόσμος που το πιστεύει. Είναι ο ίδιος κόσμος που βλέπει το νέο βιβλίο γραμματικής και βγάζει το συμπέρασμα ότι προτείνεται φωνητική γραφή, χωρίς καν να περάσει απ' το μυαλό του ότι αν πρότεινε κάτι τέτοιο και μάλιστα κατηγορηματικά ("τα φωνήεντα είναι 5", όχι "τα φωνήεντα ίσως θα έπρεπε να γίνουν 5"), τότε το βιβλίο θα ήταν γραμμένο φωνητικά.
