Εσείς προτιμάτε μεταφραστή ή μεταφράστρια;
- Thread starter Zann
- Start date
rogne
¥
Φυσικά είναι παράνομο, αν έχει κανείς όρεξη να κινηθεί νομικά εναντίον ενός εκδότη-φάντασμα (κατά τα φαινόμενα)...
Σχετικά με τα πνευματικά δικαιώματα, μάλλον εννοεί ότι (παρά τα φαινόμενα) είναι "σοβαρός" εκδοτικός οίκος, που... αγοράζει τα δικαιώματα των βιβλίων που εκδίδει. Δεν βλέπω πώς σχετίζεται αυτό με την αμοιβή της μετάφρασης.
Σχετικά με τα πνευματικά δικαιώματα, μάλλον εννοεί ότι (παρά τα φαινόμενα) είναι "σοβαρός" εκδοτικός οίκος, που... αγοράζει τα δικαιώματα των βιβλίων που εκδίδει. Δεν βλέπω πώς σχετίζεται αυτό με την αμοιβή της μετάφρασης.
Τώρα φαντάζομαι την απάντηση των συντακτών της αγγελίας, αν τους ζητήσουμε εξηγήσεις:
1) Ζητάμε μεταφράστρια και όχι μεταφραστή, επειδή οι γυναίκες (κατά την αντίληψη μας) θα υποκύψουν πιο εύκολα σε αμοιβές-ψίχουλα. Εξ άλλου, αυτό το "κατ' οίκον" δίνει το δικαίωμα σε κάθε κυρία να κάνει συγχρόνως και τις δουλειές του σπιτιού της. (Δική μου σημείωση: Προφανώς αγνοεί ότι όλοι οι μεταφραστές βιβλίων εργάζονται κατ' οίκον.)
2) Η αμοιβή θα είναι καλή εφόσον η μεταφράστρια πείσει πρώτα τον εκδοτικό οίκο να μας πουλήσει τα δικαιώματα. Αλλιώς, η αμοιβή δεν θα είναι καλή, και μη ζητάτε τα ρέστα, σας το είπαμε και από την αγγελία ποια ήταν η προϋπόθεση της καλής αμοιβής.
Χιουμοριστική μεν η προσέγγισή μου, αλλά όχι πολύ, νομίζω.
1) Ζητάμε μεταφράστρια και όχι μεταφραστή, επειδή οι γυναίκες (κατά την αντίληψη μας) θα υποκύψουν πιο εύκολα σε αμοιβές-ψίχουλα. Εξ άλλου, αυτό το "κατ' οίκον" δίνει το δικαίωμα σε κάθε κυρία να κάνει συγχρόνως και τις δουλειές του σπιτιού της. (Δική μου σημείωση: Προφανώς αγνοεί ότι όλοι οι μεταφραστές βιβλίων εργάζονται κατ' οίκον.)
2) Η αμοιβή θα είναι καλή εφόσον η μεταφράστρια πείσει πρώτα τον εκδοτικό οίκο να μας πουλήσει τα δικαιώματα. Αλλιώς, η αμοιβή δεν θα είναι καλή, και μη ζητάτε τα ρέστα, σας το είπαμε και από την αγγελία ποια ήταν η προϋπόθεση της καλής αμοιβής.
Χιουμοριστική μεν η προσέγγισή μου, αλλά όχι πολύ, νομίζω.
Πάντως, ο κύριος Κώστας (κρίνοντας από το e-mail), εκτός από μεταφράστρια, ψάχνει και για χιουμορίστα συγγραφέα. Για όποιον ενδιαφέρεται... 
http://www.aggeliopolis.gr/athina/Syggrafeas_xioymoristas_10279085.htm
http://www.aggeliopolis.gr/athina/Syggrafeas_xioymoristas_10279085.htm
Όντως είναι; Βάσει ποιου νόμου; Θα με ενδιέφερε να το ξέρω. Γνωρίζω τον 3304/2005 περί εφαρµογής της αρχής της ίσης µεταχείρισης ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισµού, αλλά για το φύλο δεν ξέρω τι υπάρχει και θα ήθελα να μάθω. Υποθέτω ότι είναι θεμιτό να ζητάς γυναίκα υπάλληλο αν θέλεις, ή ψηλό, ή κοντό, ή μελαχρινό, αν αυτό συνδέεται με τη φύση της εργασίας (δεν είναι η περίπτωσή μας, φυσικά, μεταφράζουν εξίσου καλά ψηλές μελαχρινές και κοντοί κοκκινομάλληδες, γενικά μιλώ τώρα).
Παρεμπιπτόντως, αν στη μετάφραση το φαινόμενο δεν είναι συχνό, αλλού είναι και πολύ μάλιστα: βλέπει κανείς πάρα πολλές αγγελίες για "καθηγήτρια" ισπανικών (και άλλων γλωσσών υποθέτω) και σχεδόν καμία για "καθηγητή", σε σημείο που συμβουλεύω τον καλό μου να κάνει μια εγχειρησούλα ως επένδυση για το επαγγελματικό του μέλλον (παιδί κάναμε έτσι κι αλλιώς, οπότε...)
Νομίζω ότι η διάκριση ως προς το φύλο ισχύει μόνο για το δημόσιο. Ο ιδιώτης δεν βλέπω γιατί να μην θέλει να προσλάβει όποιον θέλει. Μπορεί αν θέλει να ζητήσει μεταφραστές με φακίδες ή φαλακρούς.
Rogerios
¥
Εάν κάποιος το επιθυμεί, μπορεί να ρίξει μια ματιά στην οδηγία 2006/54, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης, και ειδικότερα στο άρθρο της 14, το οποίο παραθέτω στα γαλλικά (λόγω της ατυχέστατης ελληνικής μετάφρασής του):
"Interdiction de toute discrimination
1. Toute discrimination directe ou indirecte fondée sur le sexe est proscrite dans les secteurs public ou privé, y compris les organismes publics, en ce qui concerne:
a) les conditions d'accès à l'emploi, aux activités non salariées ou au travail, y compris les critères de sélection et les conditions de recrutement, quelle que soit la branche d'activité et à tous les niveaux de la hiérarchie professionnelle, y compris en matière de promotion;"
Η οδηγία μεταφέρθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με τον νόμο 3488/2006 (ΦΕΚ 191, τ. Α΄, της 11-9-2006): βλ. άρθρο 11, παρ. 1 "Απαγορεύεται κάθε μορφής άμεση ή έμμεση διάκριση λόγω φύλου ή λόγω οικογενειακής κατάστασης, όσον αφορά στους όρους πρόσβασης στη μισθωτή ή μη απασχόληση...".
ΥΓ: Όχι, Ελληγεννή, δεν είναι δυνατόν σε κράτος δικαίου η απαγόρευση των διακρίσεων να αφορά μόνον το Δημόσιο.
"Interdiction de toute discrimination
1. Toute discrimination directe ou indirecte fondée sur le sexe est proscrite dans les secteurs public ou privé, y compris les organismes publics, en ce qui concerne:
a) les conditions d'accès à l'emploi, aux activités non salariées ou au travail, y compris les critères de sélection et les conditions de recrutement, quelle que soit la branche d'activité et à tous les niveaux de la hiérarchie professionnelle, y compris en matière de promotion;"
Η οδηγία μεταφέρθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με τον νόμο 3488/2006 (ΦΕΚ 191, τ. Α΄, της 11-9-2006): βλ. άρθρο 11, παρ. 1 "Απαγορεύεται κάθε μορφής άμεση ή έμμεση διάκριση λόγω φύλου ή λόγω οικογενειακής κατάστασης, όσον αφορά στους όρους πρόσβασης στη μισθωτή ή μη απασχόληση...".
ΥΓ: Όχι, Ελληγεννή, δεν είναι δυνατόν σε κράτος δικαίου η απαγόρευση των διακρίσεων να αφορά μόνον το Δημόσιο.
Για τη διάκριση ως προς το φύλο δεν ξέρω, αλλά για τη διάκριση ως προς θρήσκευμα, εθνικότητα κλπ που αναφέρει ο 3304/05 ξέρω σίγουρα ότι αφορά και ιδιώτες. Δες αν θες αυτήν την κίνηση που κάναμε και πετύχαμε να αφαιρεθεί το πεδίο "θρήσκευμα" από αίτηση εργασίας ιδιωτικής εταιρείας.
Βέβαια έναν προβληματισμό τον έχω κι εγώ: γιατί ως ιδιώτης να μην μπορώ να προσλάβω όποιον θέλω; (και στην πράξη το κάνω τελικά, εδώ που τα λέμε, διότι ακόμη κι αν μου απαγορευτεί να το αναφέρω ως προαπαιτούμενο, μπορώ να τον/την κόψω στη συνέντευξη χωρίς να δώσω αιτιολόγηση). Δεν συζητάμε βέβαια για δουλειές που πραγματικά δεν γίνονται από οποιονδήποτε (δεν μπορεί ένας άντρας να κάνει το φωτομοντέλο για γυναικεία μπικίνι - τέλος πάντων όχι κάθε άντρας).
Βέβαια έναν προβληματισμό τον έχω κι εγώ: γιατί ως ιδιώτης να μην μπορώ να προσλάβω όποιον θέλω; (και στην πράξη το κάνω τελικά, εδώ που τα λέμε, διότι ακόμη κι αν μου απαγορευτεί να το αναφέρω ως προαπαιτούμενο, μπορώ να τον/την κόψω στη συνέντευξη χωρίς να δώσω αιτιολόγηση). Δεν συζητάμε βέβαια για δουλειές που πραγματικά δεν γίνονται από οποιονδήποτε (δεν μπορεί ένας άντρας να κάνει το φωτομοντέλο για γυναικεία μπικίνι - τέλος πάντων όχι κάθε άντρας).
Κι εγώ συμφωνώ με την Μελάνη. Άσχετα με το τι μου επιτρέπει ο νόμος, μπορώ στην τελική να προσλάβω εκείνον που θέλω. Και άσχετα πάλι με την ηθική πλευρά του θέματος, όσον αφορά προς την διάκριση, δεν ξέρω κατά πόσο είναι ηθικό να ανακατεύεται το κράτος στο τι είδους άτομα θέλει κανείς να έχει στην υπηρεσία του. Δεν είναι ότι το κράτος παρέχει εγγενώς κάποιο υποστηρικτικό πλαίσιο για τον επιχειρηματία ώστε να έχει την δικαιολογία ανάμειξης. Αλλά πες ότι αυτό είναι θέμα πολιτικής άποψης, δηλαδή ο κρατικός παρεμβατισμός. Στην ουσία πώς μπορεί το κράτος να διαφυλάξει ότι ο νόμος που ψηφίζει δεν είναι απλώς μια τυπική λεπτομέρεια που ο εργοδότης μπορεί να παρακάμψει, πλαγίως; Μόνο αν ανακατεύεται άμεσα στις δουλειές του, είναι η απάντηση. Αυτό το λέω χωρίς να συμφωνώ ότι η διάκριση είναι ηθική και χωρίς να έμπαινα εγώ ποτέ σ' αυτήν την διαδικασία. Προσωπικά δεν θα με ενδιέφερε κανένα μη τυπικό χαρακτηριστικό ενός εργαζόμενού μου.
Και για να είμαστε δίκαιοι, δεν ξέρω αν το κράτος το κάνει ακόμα, αλλά τυπικά έκανε διακρίσεις ως προς το ύψος, σε υποψηφίους σωμάτων ασφαλείας, χωρίς καμμιά ρεαλιστική αιτιολογία.
Και για να είμαστε δίκαιοι, δεν ξέρω αν το κράτος το κάνει ακόμα, αλλά τυπικά έκανε διακρίσεις ως προς το ύψος, σε υποψηφίους σωμάτων ασφαλείας, χωρίς καμμιά ρεαλιστική αιτιολογία.
Οι διακρίσεις ως προς το ύψος για τους πιλότους πάντως έχουν να κάνουν με το μέγεθος της καμπίνας - αν και θα μας τα πει ο Ζάζουλας καλύτερα.
Για μένα, η απαγόρευση διακριτικής μεταχείρισης από πλευράς του εργοδότη είναι μια προσπάθεια να επιβληθεί από πάνω προς τα κάτω κοινωνική δικαιοσύνη. Δεν μπορούμε να περιμένουμε πάντα από την κοινωνία να ξυπνήσει και να γίνει δίκαιη από μόνη της - εδώ που τα λέμε, αν αυτό ήταν εφικτό, δεν θα είχαμε ανάγκη τους νόμους, διότι η δικαιοσύνη θα επικρατούσε χωρίς να χρειάζεται παρέμβαση.
Για μένα, η απαγόρευση διακριτικής μεταχείρισης από πλευράς του εργοδότη είναι μια προσπάθεια να επιβληθεί από πάνω προς τα κάτω κοινωνική δικαιοσύνη. Δεν μπορούμε να περιμένουμε πάντα από την κοινωνία να ξυπνήσει και να γίνει δίκαιη από μόνη της - εδώ που τα λέμε, αν αυτό ήταν εφικτό, δεν θα είχαμε ανάγκη τους νόμους, διότι η δικαιοσύνη θα επικρατούσε χωρίς να χρειάζεται παρέμβαση.
Πράγματι, αλλά ενώ το να υπάρχει ισονομία στην μισθολογική μεταχείριση είναι θεμιτό, το να σε αναγκάζει το κράτος να προσλάβεις τον Χ κι όχι τον Υ, είναι βίαιη εισβολή στον τρόπο εργασίας σου.
Δε μίλησα για μισθούς. Μπορεί κάποιος να μη θέλει να προσλάβει γυναίκες επειδή, ξερωγώ, τις θεωρεί αναξιόπιστες - έχω γνωρίσει άντρα ναυπηγό που θεωρούσε τις συναδέλφους του ανίκανες να είναι μηχανικοί. Δεν μπορείς να επιτρέπεις ως κράτος στο κάθε βλήμα τέτοιου βεληνεκούς να επιβάλει τις στρεβλές απόψεις του στο χώρο εργασίας του.
SBE
¥
Βρε Ελληγενή, δεν έχεις δει ποτέ στην Αγγλία (που ακολουθεί τη νομοθεσία ΕΕ ακριβώς όπως η Ελλάδα) αγγελίες που ζητάνε συγκεκριμένο φύλο ή χαρακτηριστικά, και από κάτω έχουν μια παράγραφο που εξηγεί ότι η απαίτηση είναι νόμιμη με βάση τον νόμο τάδε, παράγραφος δείνα; Ναι, στο τέλος θα την πάρει τη δουλειά όποιος θέλει αυτός που προσλαμβάνει αλλά είναι υποχρεωμένη η επιχείρηση να μπορεί να αποδείξει αν της ζητηθεί ότι δεν ακολουθήθηκε διαδικασία διακρίσεων.
Μελάνη, o νόμος δεν μπορεί να μπει στο κεφάλι του κάθε εργοδότη και να το αλλάξει, αλλά ο νομοθέτης ελπίζει ότι αν δοθεί η ευκαιρία στον εργοδότη να έρθει σε επαφή με υποψήφιους απ'όλες τις κοινωνικές κατηγορίες (άτομα με αναπηρίες, γονείς κλπ), μπορεί να βρει καταλληλότερο απ'όλους κάποιον που δεν περίμενε.
Μια ματιά στις αγγελίες στην Ελλάδα μας πείθει ότι οι Έλληνες εργοδότες έχουν το νόμο γραμμένο στα παπούτσια τους, αφού ζητάνε πρώτα πρώτα συγκεκριμένες ηλικίες για δουλειές που δεν έχει σχεση η ηλικία. Και μου λένε ότι ρωτάνε στις συνεντεύξεις οικογενειακή κατάσταση κλπ.
Μελάνη, o νόμος δεν μπορεί να μπει στο κεφάλι του κάθε εργοδότη και να το αλλάξει, αλλά ο νομοθέτης ελπίζει ότι αν δοθεί η ευκαιρία στον εργοδότη να έρθει σε επαφή με υποψήφιους απ'όλες τις κοινωνικές κατηγορίες (άτομα με αναπηρίες, γονείς κλπ), μπορεί να βρει καταλληλότερο απ'όλους κάποιον που δεν περίμενε.
Μια ματιά στις αγγελίες στην Ελλάδα μας πείθει ότι οι Έλληνες εργοδότες έχουν το νόμο γραμμένο στα παπούτσια τους, αφού ζητάνε πρώτα πρώτα συγκεκριμένες ηλικίες για δουλειές που δεν έχει σχεση η ηλικία. Και μου λένε ότι ρωτάνε στις συνεντεύξεις οικογενειακή κατάσταση κλπ.
Ναι, αλλά ο χώρος εργασίας είναι δικός του. Εκ των πραγμάτων, μπορεί να αποφασίσει ότι δεν θέλει κανέναν παρά να πάρει κάποιον που του επιβάλλει το κράτος. Δεν είναι ότι παίρνει ένα δεδομένο/πεπερασμένο κομμάτι της αγοράς άρα στερεί την δυνατότητα στον Χ να δουλέψει το ίδιο κομμάτι και άρα είναι αθέμιτο το να κάνει διακρίσεις. Είναι σαν την επιλογή συντρόφου ή και χειρότερα.
Κανένας άνθρωπος που ζει σε οργανωμένη κοινωνία δεν είναι απαλλαγμένος από περιορισμούς που επιβάλλει αυτή, παρά μόνο εάν οι επιλογές του αφορούν την ιδιωτική του ζωή (η επιλογή συντρόφου, που λες).
Zann
Member
Τουλάχιστον ας δυσκολέψουμε λιγάκι την ευχέρειά τους να κάνουν διακρίσεις. Πχ. αγγελία με όρους ηλικίας και φύλου που δεν σχετίζονται με το αντικείμενο της δουλειάς, θα έπρεπε να απαγορεύεται να δημοσιευθεί. Να απορρίπτεται από τις ίδιες τις εφημερίδες αγγελικών και τα σάιτ. Όπως δεν μπορώ να βάλω αγγελία "ζητούνται βαποράκια για κόκα", να μη μπορώ να βάλω "ζητείται νέα μεταφράστρια χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις".
Ναι, αλλά είναι συζητήσιμο κατά πόσο η εργασία αφορά την ιδιωτική του ζωή ή όχι.