Αλπατσίνος
New member
Χαίρετε, φίλοι της Λεξιλογίας!
Εδώ και μερικά χρόνια εργάζομαι στο εξωτερικό ως "ειδήμων της Ελληνικής γλώσσας" σε έναν αρκετά ιδιαίτερο τομέα. Εφόσον ο τομέας αυτός δεν έχει πολλούς Έλληνες, με προσέλαβαν κυρίως ως ειδήμων του τομέα, χωρίς να είμαι όντως ειδήμων της γλώσσας. Με τα χρόνια όμως έμαθα πολλά, και μία από τις κύριες πηγές μου για τα πιο ιδιαίτερα και σπάνια προβλήματα της Ελληνικής γλώσσας ήταν πάντα αυτός ο ιστότοπος. Σας ευχαριστώ για όλα!
Έκανα εγγραφή τώρα όμως, επειδή έψαξα το εξής και δεν βρήκα τίποτα σε ολόκληρο το διαδίκτυο:
Η λέξη "ενδεικτικός", σύμφωνα με τα λεξικά, σημαίνει:
Υπάρχει και η έννοια του "ενδεικτικό" ως ουσιαστικό:
Εγώ όμως πάντοτε είχα την εντύπωση πως η πρώτη σημασία της λέξης έχει παραπάνω από την φανερή έννοια του "αυτός που υποδεικνύει".
Σχεδόν κάθε φορά που έχω ακούσει αυτήν τη λέξη σε συζήτηση είχε υποδήλωση του "ασήμαντος", "επουσιώδης", "περιττός", "μη άξιος σκέψης ή προσοχής".
Να μερικά αληθινά παραδείγματα που έχω ακούσει:
Δεν το είχα συνειδητοποιήσει μέχρι που ήθελα να μεταφράσω μια τέτοια φράση σε έναν ξένο φίλο. Έπρεπε να του εξηγήσω πως είναι η κουλτούρα του Έλληνα να μην πράττει όπως λέει...
Βάση δικής σας εμπειρίας ισχύει αυτή η "κρυφή" έννοια αυτής της λέξης;
Εδώ και μερικά χρόνια εργάζομαι στο εξωτερικό ως "ειδήμων της Ελληνικής γλώσσας" σε έναν αρκετά ιδιαίτερο τομέα. Εφόσον ο τομέας αυτός δεν έχει πολλούς Έλληνες, με προσέλαβαν κυρίως ως ειδήμων του τομέα, χωρίς να είμαι όντως ειδήμων της γλώσσας. Με τα χρόνια όμως έμαθα πολλά, και μία από τις κύριες πηγές μου για τα πιο ιδιαίτερα και σπάνια προβλήματα της Ελληνικής γλώσσας ήταν πάντα αυτός ο ιστότοπος. Σας ευχαριστώ για όλα!
Έκανα εγγραφή τώρα όμως, επειδή έψαξα το εξής και δεν βρήκα τίποτα σε ολόκληρο το διαδίκτυο:
Η λέξη "ενδεικτικός", σύμφωνα με τα λεξικά, σημαίνει:
που παρέχει ενδείξεις, υποδεικνύει, υποδηλώνει ή φανερώνει
Υπάρχει και η έννοια του "ενδεικτικό" ως ουσιαστικό:
επίσημο έγγραφο σχολικών βαθμίδων που αναφέρει ότι ο μαθητής προάγεται στην επόμενη τάξη
Εγώ όμως πάντοτε είχα την εντύπωση πως η πρώτη σημασία της λέξης έχει παραπάνω από την φανερή έννοια του "αυτός που υποδεικνύει".
Σχεδόν κάθε φορά που έχω ακούσει αυτήν τη λέξη σε συζήτηση είχε υποδήλωση του "ασήμαντος", "επουσιώδης", "περιττός", "μη άξιος σκέψης ή προσοχής".
Να μερικά αληθινά παραδείγματα που έχω ακούσει:
Δεν χρειάζεται να το κάνεις ακριβώς όπως λένε οι οδηγίες, είναι ενδεικτικές.
'Ντάξει, δεν χρειάζεται να φτάσουμε ακριβώς στις 7, ενδεικτική είναι η ώρα.
Α, αυτά τα ωράρια δεν ισχύουν, είναι ενδεικτικά!
Δεν το είχα συνειδητοποιήσει μέχρι που ήθελα να μεταφράσω μια τέτοια φράση σε έναν ξένο φίλο. Έπρεπε να του εξηγήσω πως είναι η κουλτούρα του Έλληνα να μην πράττει όπως λέει...
Βάση δικής σας εμπειρίας ισχύει αυτή η "κρυφή" έννοια αυτής της λέξης;