Δόκιμη η χρήση διπλού ερωτηματικού;;
- Thread starter phoebs
- Start date
Όχι, επειδή η ένταση είναι υποκειμενική. Οι παθιασμένες ερωτήσεις θα χρειάζονταν ίσως περισσότερα κατά περίπτωση (με αγαπάς; - με αγαπάς;; - με αγαπάς;;;;), κάποιοι θα πρόσθεταν και θαυμαστικά για ποικιλία συναισθημάτων (με αγαπάς; - με αγαπάς! - με αγαπάς!; - με αγαπάς ;!) ή αποσιωπητικά κλπ. Στον γραπτό λόγο, αυτή η ένταση πρέπει να δίνεται από τα συμφραζόμενα. (Είναι αλλιώς στα σύντομα μηνύματα που ανταλλάσσουμε και συχνά δεν υπάρχουν συμφραζόμενα, οπότε χρησιμοποιούμε σαν δεκανίκια τις φατσούλες και τα σημεία στίξης -- που χρησιμοποιούμε επίσης σαν φατσούλες).
Εγώ πάλι δεν θα ήμουν τόσο απόλυτος: αφού η χρήση ερωτηματικού και θαυμαστικού μαζί είναι τόσο καθιερωμένη ώστε να έχει και δικό της τυπογραφικό σύμβολο, δεν βλέπω γιατί να μην επιτρέπεται και η χρήση διπλού ερωτηματικού.
Όχι στα ελληνικά, harv. Και η διπλή στίξη στα αγγλικά δεν είναι καθόλου ασυνήθιστη.
Όχι. Επειδή έχω πειστεί πια ότι είναι μάταιη η προσπάθεια ακριβούς απόδοσης στο γραπτό του τόνου και της έντασης (και των διακυμάνσεων, και γενικά της ακουστικής εντύπωσης) που έχει ο προφορικός λόγος. Αλλιώς, αν ξεκινήσουμε με αυτήν τη λογική, το γραπτό κάποια στιγμή θα καταλήξει να γίνει σαν παρτιτούρα, όμως με όσα σημάδια κι αν το φορτώσουμε, δεν θα μπορεί να αποδώσει την προφορικότητα όχι τέλεια, αλλά ούτε καν σωστά.
Βέβαια, εξαρτάται πάντα από το τι είδους γραπτό εννοούμε, τι ύφος και αποδέκτες θα έχει και τι επικοινωνιακή περίσταση θα εξυπηρετεί.
Γιατί άλλο σκοπό έχει το ακαδημαϊκό γραπτό, άλλο το διοικητικό, άλλο το λογοτεχνικό, άλλο το ποίημα, άλλο το πρόχειρο σημείωμα, άλλο το ποστ σε ΜΚΔ, κ.ά.π., και, λογικά, αλλιώς κρίνεται το καθένα από τους αποδέκτες του.
Και παρότι ο κανόνας των θαυμαστικών (τόσο του Πράτσετ που αναφέρει ο dharvatis παραπάνω, όσο και η χιουμοριστική οπτικοποίησή του που πόσταρα προηγουμένως) σε γενικές γραμμές ισχύει, κι εγώ που το λέω και δεν τον αμφισβητώ, όταν γράφω πρόχειρο χειρόγραφο σημείωμα για κάτι επείγον, μπορεί να φτάσω και τα τρία θαυμαστικά (ή αν θέλω πραγματικά να το ρίξω έξω, και τα πέντε), αλλά επιλέγω πού, πότε και προς ποιους, και μάλιστα σπάνια. Πουθενά αλλού όμως.
Όσο για ερωτηματικά, τα ίδια. Το πολύ πολύ στο χειρόγραφο σημείωμα να κάνω μεγαλύτερο το ερωτηματικό για να ξεχωρίζει ή -σπάνια κι αυτό- να βάλω το αγγλικό που ξεχωρίζει από τη φτιάξη του.
Σκεφτόμουν κι εγώ ότι η απάντηση στο ερώτημα θα εξαρτάται από το είδος του κειμένου. Υποθέτω όμως ότι τα κείμενα στα οποία δεν θα ταίριαζε ένα διπλό ερωτηματικό είναι ακριβώς τα κείμενα στα οποία δεν περιμένουμε να δούμε εκφραση συναισθημάτων: νομικά, τεχνικά, επιστημονικά, σοβαρά λογοτεχνικά. Σε ένα ελαφρύ ανάγνωσμα, όμως, ή σε μια ανάρτηση στα ΜΚΔ, δεν πιστεύω ότι θα ξένιζε κανέναν ένα διπλό ερωτηματικό ή θαυμαστικό.
phoebs
New member
ναι, σε λογοτεχνικό κείμενο αναφέρομαι. Φοβερός ο Pratchett, παίζω σε επιτραπέζιο το Discworld, αφού πάνε οι καλές μέρες των adventures.
phoebs
New member
σε λογοτέχνημα αναφέρομαι, πάντως.
Χρησιμοποιώ πάντοτε ένα ερωτηματικό, αλλά μου έχει περάσει απ' το μυαλό η σκέψη ότι αν ήθελα ποτέ να βάλω παραπάνω, θα έβαζα ακριβώς τρία. Πιστεύω ότι έτσι, ακολουθώντας το πρότυπο των αποσιωπητικών, το οπτικό αποτέλεσμα θα είχε μια συμμετρία και στιβαρότητα που θα έλειπε από τη διπλή έκδοση (και επιπλέον δεν θα έμοιαζε με τυπογραφικό λάθος).
Αλλά συμφωνώ με τους προλαλήσαντες ότι είναι κακή ιδέα.
Αλλά συμφωνώ με τους προλαλήσαντες ότι είναι κακή ιδέα.
Ζητώ συγγνώμη για την αποχή αυτών των ημερών. Ανήκω στους λαλήσαντες της άλλης σημασίας. Αλλά συμφωνώ: ένα το θαυμαστικό!