Δαι μουσικές (daeman's tunes)

[daeman]

...
Blue Bossa - John Coltrane

 

[daeman]

...
Blue Monk - Thelonious Monk Quartet with John Coltrane (at Carnegie Hall)

 

[daeman]

...
Αχαρνοσπουδές.

Παράβαση - Νίκος Παπάζογλου & Διονύσης Σαββόπουλος

Σε γιορτινό αγώνισμα παίζατε τις αμάδες
και δεν καταδεχόσασταν το κωμικό παιδί,
μα τώρα στον αγώνα νικούνε οι καρβουνάδες,
που έχουν στην μεριά τους τον ίδιο τον ποιητή.

Ζει τα ωραία πράγματα μ' αίμα και με θυσίες,
προς το συμφέρον όλων σας και το κοινό καλό.
Δε θα σας πει παινέματα, δεν ξέρει κολακείες
και για την ευτυχία σας πληρώνει τον καιρό.

Μούσα καρβουναρού,
θράκα μου πυρωμένη,
σπιθίτσα φουντωμένη
μ' αναπνοές τρελού.
Βαρδάρη που μιλά
σαν ψάρι φαγωμένο,
αχ, πολλαπλασιασμένο
και σαν καρβέλι να.

Έλα την Κυριακή
με το βαρύ σου τέμπο
κι οι δυο Σοφία Βέμπο
ακούγαμε εκεί.

(-Ποιος μας γηροκομεί
τη σήμερον ημέρα,
ψηστιέρα, καρβουνιέρα,
μούσα δεκεμβριανή.
Πολέμησα καιρό
σε όλα τα πεδία
και με τυφλή μανία
ξέσκιζα τον εχθρό.
Τώρα με χειρουργεί
η αλλήθωρη νεολαία,
μια τσογλανοπαρέα,
που κάνει κριτική-)

Οι γέροι χωριστά,
οι νέοι άλλο πράμα.
Όποιος τους θέλει αντάμα
πληρώνει ακριβά.
Πρόστιμο μια ζωή
στην κλεψύδρα και στα εφετεία.
Είναι μια κοροϊδία,
σκιά του δικαστή.


Ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια
Τραγούδια για νέους κανταδόρους, Σεπτέμβριος 1977
Διονύσης Σαββόπουλος, Σάκης Μπουλάς, Νίκος Παπάζογλου, Μελίνα Τανάγρη, Νίκος Ζιώγαλας, Ηλίας Λιούγκος, Βαγγέλης Ξύδης, Μανώλης Ρασούλης, Κώστας Γεωργίου (Διεύθυνση: Δ. Σαββόπουλος)

1. Πρόλογος, 00:00
2. Πάροδος, 01:52 (Δ. Σαββόπουλος, Ν. Παπάζογλου, Β. Ξύδης, Η. Λιούγκος)
3. Φαλλική πομπή, 05:05 (Μ. Τανάγρη, Δ. Σαββόπουλος)

Το πανεράκι κράτα, θυγατέρα
χαρούμενα σα να 'χες καταπιεί φλογέρα
Όμορφα γελάς, η τύχη σου θ' ανοίξει
Ο νιος που θα σε πάρει θα σε ξεσκίσει

Για να γεννήσεις κόρες σα γατίτσες
Πρωί πρωί ν' αφήνουνε πορδίτσες
μικρές κι απανωτές σαν και τις δικές σου
Έλα ντε και είσαι στις ομορφιές σου

Βάλε τα χρυσαφικά σου
κι έλα μες στον κόσμο
Μόνο μη σου τα ξαφρίσει
αχ, κάνας αλήτης

4. Σύγκρουση, 08:06
5. Αγώνας, 10:08

Να μιλήσει ο Δικαιόπολις, αλλά όση ώρα κρατάει η απολογία του, να 'χει το κεφάλι του απάνω στον πάγκο του χασάπη.
Άμα δεν τους πείσει...!
Καλό. Συνέχισε. ΑΓΩΝΑΣ
Τώρα. Σιγά, λέει, πριν αρχίσω την απολογία μου, επειδή σας ξέρω τι μελό είστε, να πάω να φορέσω τίποτα κουρελούδες, τίποτε μασκαρέματα λυπητερά να ντυθώ, σαν αυτά που φορούν και οι αγαπημένοι σας θεατρίνοι, να σας συγκινήσω κομμάτι.

Πολλές τσιριτσάντζουλες κάνεις προτού παραδοθείς,
την καμπούρα, τα κουρέλια και του χάρου τη μουτσούνα
κι ό,τι γουστάρεις, μα μην αργοπορείς

Ο Δικαιόπολις έξω από το σκηνικό του Ευριπίδη
Συγχωρήστε με, ω Αθηναίοι, που θα παρουσιαστώ μπροστά σας ντυμένος ζητιάνος, αλλά και η κωμωδία κάτι ξέρει από δικαιοσύνη. Κωμωδία ή δράμα, η σκηνή αυτή έχει ψωμί.

Ευριπιδάκι, κουρέλι, κουρελάκι
στα γόνατά σου πέφτω να ζητήσω
από το παλιό σου δράμα ένα κουρελάκι
για να μιλήσω

- Ευριπίδη μέσα είσαι;
- Όχι. Έξω.
- Μα αφού ακούω.
- Το κεφάλι μου είναι έξω και μαζεύει στιχάκια κι ο ίδιος μέσα γράφοντας με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω.
- Ευριπίδη, σε παρακαλώ άνοιξέ μου, αν άνοιξες ποτέ σου σε άνθρωπο.
- Δεν ευκαιρώ.
- Έβγα με την περιστρεφόμενη σκηνή.
- Α, τότε, εντάξει.

Δώσε μου τίποτε κουρέλια να ντυθώ από τα κρεμαστάρια, τα σφαχτάρια τα ρούχα σου και κείνη την τραγική μελωδία με το σουγιά στο κόκαλο και το λουρί στο σβέρκο, και για μπαστούνι μια βέργα λυγαριά, μια ρίζα δενδρολίβανο.

Μιλώ σα δικηγόρος του εχθρού μας,
χαρίζοντας το σβέρκο μου στην πόλη
κι αν δεν αρέσω του χορού μας
κλάφτε με όλοι

Μια ρίζα δεντρολίβανο και κανένα καπνισμένο τσουκάλι, να σε χαίρεται η μανούλα σου που καθαρίζει φρέσκα φασολάκια.

Ευριπιδάκι, κουρέλι κουρελάκι
η ζητιανιά ας είναι το ρεφρέν μου
της εξορίας δώσ' μου πίσω κεφαλάκι
Ακούμπησέ μου
Το χρέος
Οι θεατές μας να ξέρουν την αλήθεια,
μα ο χορός σα χαζός να μας κοιτάει
καθώς θα λέμε τα χοντρά μας παραμύθια
να μη μας φάει

6. Παράβαση, 17:35 (Ν. Παπάζογλου)
7. Στάσιμο, 20:41
8. Κήρυκες, 22:54 (Ν. Παπάζογλου, Σ. Μπουλάς, Ν. Ζιώγαλας, Μ. Τανάγρη)
9. Έξοδος, 29:44 (Δ. Σαββόπουλος, Σ. Μπουλάς)

Οι υπόλοιποι στίχοι, όταν ευκαιρήσω.

 

[daeman]

...
Περί ντεκαντάνς, κόλασης, αμαρτίας, έκφυλων· και απολαυστικής μουσικής, θεατρικού μιούζικαλ, ταινίας και ολόκληρης κινηματογραφικής ιεροτελεστίας. Έντεκα γενικές στη σειρά, κελ ντεκαντάνς! ;-\

The Rocky Horror Picture Show (full OST)

Side one
1. "Science Fiction/Double Feature" Richard O'Brien
2. "Dammit Janet" Barry Bostwick, Susan Sarandon 04:35
3. "Over at the Frankenstein Place" Barry Bostwick, Susan Sarandon, Richard O'Brien 07:24
4. "Time Warp" Richard O'Brien, Patricia Quinn, Nell Campbell 10:12
5. "Sweet Transvestite" Tim Curry 13:34
6. "I Can Make You a Man" Tim Curry 17:00
7. "Hot Patootie - Bless My Soul" Meat Loaf 19:15
8. "I Can Make You a Man (Reprise)" Tim Curry 22:21
Side two
1. "Touch-a, Touch-a, Touch Me" Susan Sarandon, Nell Campbell, Patricia Quinn, Tim Curry, Barry Bostwick, Richard O'Brien, Trevor White 24:09
2. "Eddie" Jonathan Adams, Susan Sarandon, Tim Curry 26:43
3. "Floor Show":
a. "Rose Tint My World"
b. "Fanfare/Don't Dream It"
c. "Wild and Untamed Thing" Trevor White, Nell Campbell, Tim Curry, Susan Sarandon, Barry Bostwick 29:32
4. "I'm Going Home" Tim Curry 37:54
5. "Super Heroes" Barry Bostwick, Susan Sarandon, Jonathon Adams 40:51
6. "Science Fiction/Double Feature (Reprise)" Richard O'Brien 43:57

 

[daeman]

...
Mo' Better Blues OST - Branford Marsalis Quartet and Terence Blanchard

Harlem Blues (vocals: Cynda Williams)
Say Hey
Knocked Out the Box
Again, Never

Mo' Better Blues
Pop Top 40 (vocals: Denzel Washington, Wesley Snipes)
Beneath the Underdog

Jazz Thing (Gangstarr, Kenny Kirkland, Robert Hurst)
Harlem Blues (Acappella Version) (vocals: Cynda Williams)

 

[Costas]

Ωραίο σόλο σοπράνο του Μπράνφορντ στο δεύτερο κλιπ (Beneath the Underdog), από το 11:28 και μετά! [Πάντως η ταινία δεν με είχε ενθουσιάσει]

 

[daeman]

Ούτε εμένα, Κώστα. Η μουσική όμως ναι. Παρέμπ, Beneath The Underdog ήταν ο τίτλος τής σχεδόν αυτοβιογραφίας του Μίνγκους, από τις πιο ωραίες, πικρές, ζωντανές, σκληρές, εμπνευσμένες καταγραφές εκείνης της εποχής που έχω διαβάσει, κι ας τα παράλεγε ώρες ώρες. Είχε εκδοθεί στα ελληνικά, αν θυμάμαι καλά, αλλά πάνε κάμποσα χρόνια κι ευχαρίστως θα την ξαναδιάβαζα, αν έβρισκα πού την έχω, αν την έχω ακόμα.

Εδιτ: Ναι, καλά θυμάμαι: Χειρότερα κι από σκυλιά.

 

[Costas]

Εγώ την έχω στα αγγλικά.

 

[daeman]

...
If I Had My Way, I'd Tear The Building Down - Blind Willie Johnson

3 December 1927, Dallas, TX


Samson and Delilah (If I Had My Way) - Reverend Gary Davis

Samson and Delilah - Grateful Dead

Passaic, NJ, April 27th, 1977

 

[daeman]

...
Safe? European? Home? (Give 'Em Enough Rope) - The Clash

Well, I just got back an' I wish I never leave now
(where'd ya go?)
Who dat Martian arrival at the airport yeah?
How many local dollars for a local anaesthetic?
The Johnny on the corner wasn't very sympathetic

I went to the place where every white face is an invitation to robbery
Sitting here in my safe European home
Don't wanna go back there again.

Wasn't lucky an' wouldn't it be lovely?
Send us all cards, an' have a laying in on a Sunday
I was there for two weeks, so how come I never tell now
That Natty Dread drinks at the Sheraton Hotel now

I went to the place where every white face is an invitation to robbery
Sitting here in my safe European home
Don't wanna go back there again.

They got the sun, an' they got the palm trees
They got the weed, an' they got the taxes
Whoa, The Harder They Come, an' the home of ol' bluebeat
I'd stay an' be a tourist but I can't take the gunplay

I went to the place where every white face is an invitation to robbery
Sitting here in my safe European home
Don't wanna go back there again.

Rudie come
From Jamaica
Rudie can't fail

'Cause Rudie's went there
And Rudie's lived there
And Rudie come back, come back now

Rudie, Rudie, Rudie, Rudie
Rudie, YOU CAN'T FAIL!

Explosive!
You're day at home
You try the fog train
Rudie come back
And Rudie did
No else wants to be this way

 

[daeman]

...
Στο βιβλίο των ηρώων - Παύλος Σιδηρόπουλος & Απροσάρμοστοι

Στο βιβλίο των ηρώων του τρόμου
βρήκα τις φάτσες που ζητούσες χθες
ζαρωμένος στη γωνιά του δρόμου
περνάς τις μέρες σου με προσευχές

Ένοχος για κάποια αιτία
που δεν την έμαθες ποτέ
πες μας, ρε φίλε, ποιος θεός σ' ορίζει;
ποιος σε γεμίζει μ' ενοχές;

Μέσ' απ' τ' άντερά σου σκούζει τ' όρνιο
που σου τρώει τα σωθικά
του Χριστού φοράει το χιτώνιο
κι έχει το πρόσωπο του Μαρξ
Έχει φροϊδικές ρυτίδες
και τα νύχια του γαμψά
τα χίλια πρόσωπα που σου 'χει δώσει
είναι της Μέδουσας χτικιά

http://pavlos-sidiropoulos.gr/Στίχοι/item/το-βιβλίο-των-ηρώων

 

[daeman]

...
Εξόρισέ με η μοίρα μου - Ρος Ντέιλι και Τρίο Chemirani

φωνητικά: Γιώργης Ξυλούρης (Ψαρογιώργης) & Huun-Huur-Tu (Хүн Хүртү)
Λευκός Δράκος / White Dragon

Στίχοι: παραδοσιακοί (Κρήτη), Μουσική: παραδοσιακή, διασκευή Ross Daly, Γιώργης Ξυλούρης

Εξόρισέ με η μοίρα μου σε δάση δασωμένα
Κάτω στη μαύρη θάλασσα, στον όριο καλαμιώνα
Εκειά που δειάνε* τα θεριά κι είναι κατοικημένα
κι είναι τ' αρκούδια μαλλιαρά, τα φίδια φωλεμένα

κι είδα ένα μαύρο κι άσκημο, πολλά ξαγριγιεμένο
κι είχε τα μάθιαν τ' ανοιχτά κι ήτονε δυο ζευγάρια
κι είχε τσι κεφαλές διπλές και τη θωριά μεγάλη
κι εφώνιαζε κι εσφύριζε


*δαίονται, νέμονται

 

[daeman]

...
Ένα ανακάτεμα του Still water runs deep με το δικό μας Tο σιγανό ποτάμι να φοβάσαι, που ταράζει τα νερά της σημασίας:

Silent river runs deep - Judy Mowatt

 

[daeman]

...
χειμαρρώδης:

River Deep Mountain High - Eric Burdon & The Animals

Και φυσικά, χειμαρρώδεις και χυμώδεις, Tina Turner & the Ikettes*

*ικέτιδες

 

[daeman]

...
Many rivers to cross - Eric Burdon & the Animals

Many rivers to cross
But just where to begin, I'm playing for time
There have been times I find myself
Thinking of committing some dreadful crime

Yes, I've got many rivers to cross
But I can't seem to find my way over
Wandering, I am lost
As I travel along the white cliffs of Dover

Yes, I've got many rivers to cross
And I merely survive because of my will...

 

[daeman]

...
Νεοέλληνας - Τζίμης Πανούσης

Κι η παπα-Λάμπραινα γυμνή χαϊδεύει δώρο συσκευή σ' ένα τηλεπαιχνίδι πουλημένο
Πουλάκι ξένο, πουλί χαμένο μου τρώει τα σπλάχνα, δε βγάζω άχνα
Καίω τα δάση, χτίζω μεζονέτες, θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες,
Σ' ένα κλουβί γραφείο σαν αγρίμι, παίζω ατέλειωτο, βουβό ταξίμι


Αχ Ευρώπη

Η Ελλάδα στα κάρβουνα

Μια χώρα χωράφι, στη μέση εγώ, σκιάχτρο σε ράφι βυζαντινό, με ηρωικό ριπλέι, με μια ταρζανιά, πυροβατώ σ' αναμμένα σκατά
Βυζαίνω πουτάνες, χαμένο μωρό, μ' αφήσανε μάνες, σε κάποιο χορό, στα βράχια του Ζάλογγου, στον Ευρωγκρεμό, αναστενάρης, ζογκλέρ, ζιγκολό
Η Ελλάδα στα κάρβουνα

 

[Oneiro13]

:)

 

[azimuthios]

Έφαγα μια φλασιά που λέμε και στα ελληνικά και συνειδητοποίησα ότι το παρακάτω τραγούδι περιγράφει κατά κάποιον τρόπο δυστυχώς τον Έλληνα του ΔΝΤ και ιδιαίτερα τη γενιά των 30-40 που βλέπει όνειρα, φιλοδοξίες και τη ζωή της όλη να ακυρώνεται βίαια.

 

[daeman]

Ωραίο τραγουδάκι, oneiro13, φρέσκο!

Αζιμούθιε, ευχαριστώ πολύ για το τραγούδι!
Από τα αγαπημένα μου του Αγγελάκα (την άλλη βδομάδα έρχεται εδώ και δεν θα το χάσω βέβαια).
Ωστόσο, κττμγ αυτά που λέει δεν ήρθαν με το ΔΝΤ και τα πρόσφατα γεγονότα, υπήρχαν από πριν και τώρα στα ζόρια - που τελείωσε το παραμύθι της ευδαιμονίας - βγήκαν πιο ξεκάθαρα στο φως, έδειξαν τα δόντια τους.

Πάμε γι' άλλα τώρα, επειδή ο Νικέλ μού θύμισε εκεί την Αϊτή. Groove on! ♫

Haitian Fight Song - Charles Mingus

Haitian Fight Song : "I was always doing revolutionary things, things that would alert people. Like on the island of St. Maarten's in the Caribbean they need to be alerted. They're so subservient. I think they dig being like they are because I saw a sign in Phillipsburg that said: "We want a ghost leading us." In Chicago they used to call the white guys "ghosts" and the black guys "spooks."" (http://mingusmingusmingus.com/Mingus/song_titles.html)

David Byrne

 

[daeman]

...
Charles Mingus: Triumph of the Underdog (full documentary)

The website Culture vulture states that "Director Don McGlynn, who has directed documentaries about such American musical icons as Art Pepper, the Mills Brothers and Spike Jones, has given us a rich and many layered story with Charles Mingus: Triumph of the Underdog. The documentary is grainy, as was Mingus (1922-1979) himself: a tangled, mercurial and often misunderstood musical genius who is known today primarily as a seminal bass player, but whose compositions are the primary focus of this film.

You won't leave the theater whistling. You don't hum back a Mingus tune. The music is exciting but convoluted, and may be beyond the attention span of many film audiences. But you cannot help reacting sympathetically to Mingus himself, a photogenic, funny, and hard-hitting man who always told it, and played it, as he saw it.

The documentary opens with a close-up of Mingus playing bass as a tuba player arrives late to the gig. The look Mingus gives this man, as he tries to sneak in and get set up in a hurry, is a classic. We know right away that Charles Mingus is not a man to fool around with. In case we weren't sure, next we hear Mingus's version of Shortenin' Bread:
"Mama's little baby loves shortenin' bread.
That's just a lie some American white man said."

Mingus was always a misfit. He had the fortune, or misfortune, to be forever between worlds: part black, Swedish, Chinese and German. He grew up in Watts and turned to music as a release. A gifted bassist, he was also an intellectual. In the 1930s he was studying the classics, not only Bach but also the avant-garde Schoenberg, father of the 12-tone scale. Mingus's idol was Duke Ellington, and he played for awhile in Ellington's band. We hear the story of how saxophonist Juan Tizol and Mingus got into a fight and Duke was forced to fire Mingus. He then hooked up with saxophonist Eric Dolphy (there is fabulous footage of Dolphy and Mingus playing duets), and we see how he was shattered at Dolphy's sudden death (unexplained here) in Germany.

We also experience first-hand one of the eternal themes of art: the unrecognized masterpiece. Mingus's jazz symphony, Epitaph, was a complete disaster the one and only time it was ever performed in his lifetime. But after Mingus's death, the score to Epitaph was rediscovered, and his longtime associate Gunther Schuller put together an all-star orchestra to play this very demanding piece of music. As trumpeter Wynton Marsalis puts it, "You'll find Epitaph in the Etude Book, under Hard." The concert, at New York's Town Hall in 1989, was a triumph, if ten years too late for Charles Mingus to enjoy it.

There are interesting comments and interviews with Mingus's two wives, Celia Mingus Zaentz and Sue Mingus (who refer to their late husband only as "Mingus," no nicknames, not even Charlie or Charles), as well as with one of his sons, Dorian Mingus. There is a wealth of wonderful performances of Mingus tunes by jazz luminaries such as Charlie Parker, Clifford Jordan, Gerry Mulligan, Lionel Hampton, Bud Powell and Duke Ellington.

But above all there is the sense of this man's life. McGlynn has not put a gloss on it. We feel all the components of the music, particularly in the wonderful footage of the Epitaph Concert. Listening to this abstract but spellbinding work we understand better some of what Charles Mingus was trying to say. This segment alone is worth the price of admission to the film.

McGlynn's documentary captures beautifully the complex and cryptic nature that at times nurtured and other times overcame Mingus. But the music survives. That's what the world will remember."


Even those beneath the underdogs will have their day.