Ρεσό λέμε το γνωστό κοντόχοντρο κυλινδρικό κεράκι (συνήθως σε αλουμινένια θήκη). Η λέξη είναι εξαιρετικά συχνή στο γενικό λεξιλόγιο, κατανοητή απ' τους πάντες, αλλά λημματογραφείται μόνο στο Χρηστικό — όλα τ' άλλα λεξικά μας την αγνοούν (βλ. σχετ.). Το κεράκι ρεσό πήρε την ονομασία του συνεκδοχικά απ' τη διάταξη στην οποία αυτό χρησιμοποιείται, κι η οποία είναι για να διατηρείται ζεστό το φαγητό (βλ. σχετ.).
Η ετυμολογική προέλευση είναι λοιπόν από το γαλλικό ρήμα réchauffer “(ξανα)ζεσταίνω”, υπό την επίδραση —για την κατάληξη του ουσιαστικού— του γαλλικού επιθέτου chaud “ζεστός”: http://www.cnrtl.fr/etymologie/réchaud
Η ονομασία ρεσό για το συγκεκριμένο κεράκι είναι ελληνική ιδαιτερότητα — την αγγλική το (κεράκι) ρεσό είναι tealight, ενώ στη γαλλική είναι bougie chauffe-plat — οπότε το γαλλικό réchaud είναι στη συγκεκριμένη σημασία ψευδόφιλο.
Η ετυμολογική προέλευση είναι λοιπόν από το γαλλικό ρήμα réchauffer “(ξανα)ζεσταίνω”, υπό την επίδραση —για την κατάληξη του ουσιαστικού— του γαλλικού επιθέτου chaud “ζεστός”: http://www.cnrtl.fr/etymologie/réchaud
Η ονομασία ρεσό για το συγκεκριμένο κεράκι είναι ελληνική ιδαιτερότητα — την αγγλική το (κεράκι) ρεσό είναι tealight, ενώ στη γαλλική είναι bougie chauffe-plat — οπότε το γαλλικό réchaud είναι στη συγκεκριμένη σημασία ψευδόφιλο.