Αυτό θα έλεγα κι εγώ, ότι μάλλον ήθελε ο Αγγελόπουλος αυτό το αποτέλεσμα, όχι γιατί ήταν ανίκανος να φτιάξει «ρεαλιστικές» ταινίες. Μάλιστα θα έλεγα ότι όταν ήθελε να φτιάξει κάτι ρεαλιστικό το έκανε πολύ καλά (π.χ. κάποιες σκηνές από το Βλέμμα του Οδυσσέα νομίζω, αλλά μπορεί και να το έχω μπερδέψει, που δείχνει πρωτοχρονιάτικο πάρτι στη Ρουμανία, ήταν κλασικό ψυχαγωγικό σινεμά, κι είχα βγει από την ταινία να σκέφτομαι γιατί δεν φτιάχνει καμιά ταινία όλη έτσι, να βλέπεται).
Πάντως η σκηνή που μας παραπέμπεις Έλλη δεν έχει πρόβλημα μόνο με την απαγγελία. Είναι τελείως εξωπραγματική και είναι χαρακτηριστική του σινεμά αυτού του είδους (όχι μόνο Αγγελόπουλος). Ο ήρωας βρίσκεται κάπου άσχετα, συναντάει κάποιον άσχετο που αρχίζει να του αφηγείται κάτι και τον ακολουθεί, ενώ ο άσχετος συνεχίζει την αφήγηση, είτε περπατώντας από δω κι από κει είτε με το να βρίσκονται εξωπραγματικά κάπου άλλου και χωρίς να συνεισφέρει η αφήγηση στην πλοκή ή έστω σε κάτι!
Στη σκηνή στο Βλέμμα του Οδυσέα που ο Καιτέλ με τον Μιχαλόπουλο συζητούν και στην ουσία μιλάει ο Μιχαλόπουλος ενώ ο Καιτέλ με το πιο απορημένο ύφος στον κόσμο μουγκριζει Ναι, Όχι, σε τρισάθλια ελληνικά, λένε οι κακές γλώσσες ότι είναι εμφανές ότι ο Καιτέλ δεν καταλαβαίνει γρυ. Δεν είμαι και τόσο σίγουρη, γιατί, ακόμα κι αν δεν καταλάβαινε τι του γίνεται, είναι σοβαρός επαγγελματίας ηθοποιός. Μπορεί να παίξει άνετα ότι π.χ. καταλαβαίνει τι του λέει ο άλλος, τον ακούει προσεκτικά και συμφωνεί ή διαφωνεί. Μήπως επομένως αυτό ήταν το ζητούμενο;
Υ.Γ. Δεν θυμάμαι σε ποια ταινία του Αγγελόπουλου τους αλλοδαπούς ηθοποιούς ντουμπλάρουν η Πέμη Ζούνη κι ο Πέτρος Φυσσούν, και μάλιστα οι ξένοι ηθοποιοί ψιλομοιάζουν με τον Φυσσούν και τη Ζούνη, οπότε η απορία ήταν γιατί να μην παίξουν από την αρχή τους ρόλους αυτοί οι δύο και να βάλει τους ξένους ηθοποιούς, οι οποίοι δεν ήταν τίποτα Χολιγουντιανές φίρμες να πεις άντε, το κάνει για τα εισιτήρια.
Αλλά τέλος πάντων, μην το περιορίζουμε στον Αγγελόπουλο, που στο κάτω κάτω έκανε σοβαρές ταινίες.
