Μπα, όσον αφορά εμένα αποκλείεται. Δεν είχα ακούσει τη λέξη πίντο τότε. Το πιθανότερο είναι πως ήταν επιρροή όλων των άλλων εις -ιντ που ήξερα.
Τρελογλώσσα και τρελογραφή μαζί. Μία μόνο την ξεπερνάει (γουινκ γουινκ, νατζ νατζ).
Απρόσμενα δυσπρόφερτες αγγλικές λέξεις
- Thread starter pidyo
- Start date
Τρελογλώσσα και τρελογραφή μαζί. Μία μόνο την ξεπερνάει (γουινκ γουινκ, νατζ νατζ).
Υπάρχουν γενικά πολλές Αγγλικές λέξεις που τις ακούω στην τηλεόραση και το you tube λάθος. Καταρχάς πες την λέξη Ελληνικά ειδάλλως αν την πεις Αγγλικά να την πεις σωστά. Πχ στο Deal ακούω συνεχώς την λέξη money μανεει ενώ είναι μανι.Την καημένη τη σοκολάτα την λένε τσοκολεειτ ενώ είναι τσοκλατ Και τις εκπτώσεις που δεν θέλεις να τις λες Ελληνικά πες τουλάχιστον σωστά στα Αγγλικά. Η λέξη είναι sales σεελς όχι σεειλς. Ημαρτον θα ξεχάσω και αυτά που ξέρω!
Σωστή! Πιάνουν το ξένο χωρίς να το κατέχουν. (Και στη γραφή, βέβαια: αντί να γράψουν «ασανσέρ» στο ελληνικό αλφάβητο, το σφάζουν σαν «asanser» ή ξερωγώ.)
Πάντως το sales το ξέρω «σέιλς», όχι «σεελς» — oμόηχο με το ιστίο:
Πάντως το sales το ξέρω «σέιλς», όχι «σεελς» — oμόηχο με το ιστίο:
Ναι οι Έλληνες την λένε έτσι την λέξη. σεειλσ όμως δεν είναι σωστή η προφορά είναι σελς. Όπως και το μήλο που το ακούω απλε η αιειπλε και τρελαίνομαι. Η το άλλο το delivery ντελιβερι που το έχουν κάνει ντιλιβερι. Ημαρτον! Είμαι γέννημα θρέμμα Αμερική.και τρελενομαι με αυτά που ακούω. Άκουσα στην τηλεόραση την βενζίνη fuel φιουελ αντί φιουλ που είναι το σωστό. Μα φιουελ? Πες το Ελληνικα. Να ακούω από δημοσιογράφους και καθηγητές Αγγλικών Ελληνοποιημενα Αγγλικά είναι δυνατόν? Διάβασα λέει σε μια έρευνα ότι οι Έλληνες μπορούν να συνεννοηθούν στα Αγγλικά και ότι είναι σε καλό επίπεδο! Από πότε? Εδώ δεν ξέρουν τα βασικά. Ούτε να κάνουν διάλογο! Παίρνουν το lower και δεν ξέρουν που τους πάνε τα τέσσερα. 
Αυτό πάλι με τα ονόματα να γράφονται στα Λατινικά ποτέ δεν το καταλαβα. Εμένα το διαβατήριό μου γράφει το όνομα μου στα Αγγλικά. Όσες φορές έχω βγάλει ταυτότητα αντιμετωπίζω πρόβλημα αφού δεν είναι γραμμένο στα λατινικά. Ντε και καλά! Είναι δυνατόν? Το διαβατήριό είναι επίσημο έγγραφο και θα πρέπει να βάλεις το όνομα όπως το γράφει όχι όπως θες εσύ. Τα γυναικεία επώνυμα δεν κλίνονται. Πχ Αλεξοπούλου είναι Alexopoulos. Συγνώμη για οποιαδήποτε ορθογραφικά λάθη τα Ελληνικά μου δεν είναι και τοσο καλά στην γραφή.
Αυτό πάλι με τα ονόματα να γράφονται στα Λατινικά ποτέ δεν το καταλαβα. Εμένα το διαβατήριό μου γράφει το όνομα μου στα Αγγλικά. Όσες φορές έχω βγάλει ταυτότητα αντιμετωπίζω πρόβλημα αφού δεν είναι γραμμένο στα λατινικά. Ντε και καλά! Είναι δυνατόν? Το διαβατήριό είναι επίσημο έγγραφο και θα πρέπει να βάλεις το όνομα όπως το γράφει όχι όπως θες εσύ. Τα γυναικεία επώνυμα δεν κλίνονται. Πχ Αλεξοπούλου είναι Alexopoulos. Συγνώμη για οποιαδήποτε ορθογραφικά λάθη τα Ελληνικά μου δεν είναι και τοσο καλά στην γραφή.Οπωσδήποτε ο κόσμος επηρεάζεται από την ορθογραφία… Δεν εξαιρούνται και οι ίδιοι οι αγγλόφωνοι: ακούω πλέον πολλά «Άνθονι» για ένα όνομα (Anthony) που ξέρω ότι ανέκαθεν προφερόταν «Άντονι». (Να κάτι που δεν πρόκειται να μιμηθούν οι Έλληνες!) Θα συμφωνήσω βέβαια ότι οφείλει κανείς, όταν μαθαίνει μια ξένη γλώσσα, να τη μάθει σωστά και να μην κάνει μισές δουλειές· τα «άπλε» και «φιούελ» είναι ξεκάθαρα ανοσιουργήματα. Οι περισσότεροι Έλληνες ίσως είναι όντως ικανοί να συνεννοηθούν στα αγγλικά, όμως στο κάτι παραπάνω υστερούν πολλοί, μαζί και κάμποσοι που ισχυρίζονται διαφορετικά. Ακόμα κι εκείνοι που μιλούν σε υψηλό επίπεδο, συχνά δεν μπαίνουν στον κόπο να διαχωρίσουν τις διάφορες διαλέκτους των αγγλικών, αλλά μιλούν και γράφουν ένα διεθνές μείγμα επηρεασμένο από οτιδήποτε τυχαίνει να συναντήσουν. (Όχι βέβαια ότι είναι εύκολη δουλειά ακόμα και για εκείνους που το προσπαθούν…)
Επειδή όμως έχω την τάση να σκαλώνω σε συγκεκριμένα παραδείγματα, θα παρατηρήσω πως και η δική μου προφορά του delivery είναι λίγο πιο κοντά στο «ντιλίβερι» παρά στο «ντελίβερι» —και δεν νομίζω ότι είναι λάθος, κρίνοντας απ' αυτό το λεξικό— άσχετα αν στα ελληνικά θα το γράψω με τον δεύτερο τρόπο. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο, και μόνο στο περίπου μπορεί ν' αποτυπωθεί με με το δικό μας αλφάβητο. Αυτό ισχύει για πάρα πολλές λέξεις. (Συχνά είναι θέμα τοπικών προφορών: θυμάμαι κάποιον που καταδίκαζε τη «λάθος» προφορά του x σε λέξεις όπως exit, αγνοώντας ότι το /ˈeɡzɪt/ («έγκζιτ») είναι καθιερωμένη προφορά, ακόμα και κυρίαρχη, σε πολλές περιοχές της Βορείου Αμερικής. Αν δεν κάνω λάθος, την προτιμούν επίσης πολλοί Ιρλανδοί, Σκωτσέζοι, Αυστραλοί κ.λπ.)
Τέλος, όσον αφορά τα επώνυμα, ποτέ δεν κατάλαβα πώς γίνεται οι Ελληνίδες να πρέπει πάντα να συμμορφώνονται με την αγγλική ακλισία, αλλά οι Ρωσίδες να μπορούν συνήθως να κλίνουν τα δικά τους επώνυμα. Μήπως κάνουμε κάτι λάθος;
Επειδή όμως έχω την τάση να σκαλώνω σε συγκεκριμένα παραδείγματα, θα παρατηρήσω πως και η δική μου προφορά του delivery είναι λίγο πιο κοντά στο «ντιλίβερι» παρά στο «ντελίβερι» —και δεν νομίζω ότι είναι λάθος, κρίνοντας απ' αυτό το λεξικό— άσχετα αν στα ελληνικά θα το γράψω με τον δεύτερο τρόπο. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο, και μόνο στο περίπου μπορεί ν' αποτυπωθεί με με το δικό μας αλφάβητο. Αυτό ισχύει για πάρα πολλές λέξεις. (Συχνά είναι θέμα τοπικών προφορών: θυμάμαι κάποιον που καταδίκαζε τη «λάθος» προφορά του x σε λέξεις όπως exit, αγνοώντας ότι το /ˈeɡzɪt/ («έγκζιτ») είναι καθιερωμένη προφορά, ακόμα και κυρίαρχη, σε πολλές περιοχές της Βορείου Αμερικής. Αν δεν κάνω λάθος, την προτιμούν επίσης πολλοί Ιρλανδοί, Σκωτσέζοι, Αυστραλοί κ.λπ.)
Τέλος, όσον αφορά τα επώνυμα, ποτέ δεν κατάλαβα πώς γίνεται οι Ελληνίδες να πρέπει πάντα να συμμορφώνονται με την αγγλική ακλισία, αλλά οι Ρωσίδες να μπορούν συνήθως να κλίνουν τα δικά τους επώνυμα. Μήπως κάνουμε κάτι λάθος;
Από τα ωραιότερα επιχειρήματα που έχω ακούσει. Εύγε.
Καλημέρα. Μια που μιλάμε για ονόματα εμένα το δικό μου στην ταυτότητα είναι γραμμένο στα Αγγλικά και όχι στα Λατινικά. Διότι έχω γεννηθεί Αμερική και το επίσημο έγγραφο που έχω είναι το διαβατήριο και η αστυνομία το πήρε και το έγραψε από εκεί. Βέβαια κάνα δύο φορές που άλλαξα ταυτότητα είχα πρόβλημα αφού δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί είναι γραμμένο στα Αγγλικά. Αν είναι δυνατόν!
SBE
¥
Ναι οι Έλληνες την λένε έτσι την λέξη. σεειλσ όμως δεν είναι σωστή η προφορά είναι σελς. Όπως και το μήλο που το ακούω απλε η αιειπλε και τρελαίνομαι. Η το άλλο το delivery ντελιβερι που το έχουν κάνει ντιλιβερι. Ημαρτον! Είμαι γέννημα θρέμμα Αμερική.και τρελενομαι με αυτά που ακούω. Άκουσα στην τηλεόραση την βενζίνη fuel φιουελ αντί φιουλ που είναι το σωστό. Μα φιουελ? Πες το Ελληνικα. Να ακούω από δημοσιογράφους και καθηγητές Αγγλικών Ελληνοποιημενα Αγγλικά είναι δυνατόν? Διάβασα λέει σε μια έρευνα ότι οι Έλληνες μπορούν να συνεννοηθούν στα Αγγλικά και ότι είναι σε καλό επίπεδο! Από πότε? Εδώ δεν ξέρουν τα βασικά. Ούτε να κάνουν διάλογο! Παίρνουν το lower και δεν ξέρουν που τους πάνε τα τέσσερα.
Μεγκ και Δούκα (όχι του Σάσσεξ), νομίζω ότι το θέμα δεν είναι τόσο απλό. Κι εμένα με ενοχλεί φοβερά που δεν κάνουν προσπάθεια να μιλήσουν ελληνικά κάποιοι και σφαγιάζουν τις ξένες γλώσσες, όπως π.χ. μία που άκουγα να λέει για τσουκράιμ και εννοούσε true crime, και προσπαθούσε να πει το t με τον τρόπο που νομίζουν πολλοί Έλλήνες ότι το προφέρουν οι Αμερικανοί.
Όμως, Μέγκι, υπάρχει ένα πρόβλημα σε αυτά που λες. Είναι εμφανές ότι αναφέρεσαι στην αμερικανική προφορά. Όμως δεν είναι η μόνη που υπάρχει, κι ακόμα κι ο Καναδάς είναι κάπου ενδιάμεσα (το τελευτάιο γράμμα του αγγλικού αλφαβήτου π.χ. στον Καναδά ειναι το ζεντ, όχι το ζι).
Λοιπόν, της Αγγλίας την προφορά διδασκόμαστε στην Ευρώπη, όπως διδασκόμαστε και καστιλιάνικα, κι όχι αργεντίνικα, πορτογαλέζικα κι όχι βραζιλιάνικα κλπ. κλπ., δηλαδή διδασκόμαστε τις γλώσσες των ευρωπαϊκών χωρών κι όχι των αποικιών τους. Και από τις γλώσσες αυτές διδασκόμαστε στην στάνταρ/ επίσημη/ κοινή, όπως θες πες την, προφορά, και όχι τοπικές παραλλαγές. Έτσι στα αγγλικά διδασκόμαστε RP, που είναι η προφορά που έχουν τα λεξικά όπως το OED (τις αμερικανικές παραλλαγές, αν υπάρχουν, τις έχουν σε παρένθεση).
Επομένως, στην RP, το ι-ου προφέρεται ιου κι όχι ου. Π.χ. οι Αμερικανοί λένε "οβερντού" δηλαδή παρακάνω, ενώ θέλουν να πουν "οβερντιού" (overdue) εκπρόθεσμος.
Εγώ μιλάω ένα μίγμα RP και προφορά της βασίλισσας (του βασιλιά πλέον) που δεν είναι το ίδιο, αν και οι Αμερικανοί δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά κι όλα τα λένε the Queen's English. Τη διαφορά την αντιλαμβάνεσαι σε πέντε- δέκα λέξεις. Έτσι, π.χ. εγώ μιλάω για εντιουκέισον και γούστεσα (την περιοχή απ' όπου προέρχεται το γνωστό καρύκευμα), ενώ πολλοί Άγγλοι ίσως πουν ετζουκέισον και γουστεσίρ. Γιατί μιλάω έτσι; Κυρίως γιατί έτσι μιλάγανε οι πρώτοι Άγγλοι που γνώρισα, αλλά έχοντας θητεύσει και στο ανατολικό Λονδίνο, πετάω και κανένα κόκνεϊ άμα λαχει να'ουμ. Κι αν αναρωτιέσαι γιατί γράφω κόκνεϊ κι όχι κόκνι, είναι γιατί στα ελληνικά έχει καθιερωθεί να γράφουμε έτσι όλες τις αγγλικές λέξεις σε -ey. Κι όταν μιλάω ελληνικά έτσι τις λέω, όχι γιατί δεν ξέρω ότι στα αγγλικά προφέρονται -ι. Όπως επίσης αγόρασα κάτι ξυλουργικά τις προάλλες από τη Σέλμαν κι όχι από την shέλμαν, γιατί στην επίσημη ελληνική γλώσσα δεν υπάρχει παχύ Σ.
Όσο για τα ελληνικά ονόματα, κι εγώ εκτός Ελλάδας γεννήθηκα κι έχω το επίθετο του πατέρα μου άκλιτο και μεταγραμμένο με τον κλασικό, παλιό τρόπο, κι όχι με την γράμμα προς γράμμα αντιστοίχηση που χρησιμοποιείται σήμερα (που είναι η αντιστοίχηση που χρησιμοποιούν οι μελετητές, άρα πιο σωστή επιστημονικά αλλά οδηγεί σε δυσκολίες στην ανάγνωση από γενικό κοινό). Το αποτέλεσμα είναι ότι ακούω το επιθετό μου "σωστά" στις αγγλόφωνες χώρες, αλλά όχι στις άλλες. Υποθέτω το ίδιο πρόβλημα έχει κι ο Γερμανός βουλευτής που δεν θυμάμαι το επίθετό του αλλά το μικρό του είναι Jorgos. Γιατί το Jo δεν προφέρεται παντού γιό. Πληροφοριακά, το επίθετό μου στα ελληνικά έγγραφα είναι γραμμένο και με τους δύο τρόπους. Έτσι αποφεύγονται παρανοήσεις και ζητήματα ταυτοπροσωπίας.
Τώρα πώς γίνεται την εποχή που τα άιφον είναι τόσο κοινά να υπάρχουν Έλληνες που μιλάνε για έιπλ, δεν ξέρω. Είναι προφανώς της ίδιας σχολής με εκείνους τους Ιταλούς που με είχαν ρωτήσει αν το μετρό κάνει στάση στο τσέρινγκ κρος (charring cross) και στο μυαλό μου κατευθείαν ήρθε εικόνα σταυρού φτιαγμένου από υλικά καθεκλοποιίας ή ίσως σταυρωτής καρέκλας (σαν όργανο βασανιστηρίων ακούγεται).
Όσο για τις εκπτώσεις, η προφορά σύμφωνα με το OED είναι /seɪlz/. Και τα κάυσιμα /ˈfjuːəl/, /ˈfjʊəl/, /ˈfjuːl/, επομένως δεν ξέρω γιατί προτιμάτε το τρίτο, εγώ πάντως το λέω στα αγγλικά με τον πρώτο τρόπο. Κι εκεί είναι το κλειδί. ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ. Στα ελληνικά βλ. πιο πάνω περί κόκνεϊ. Λογικά μόνο αν είναι επίθετο ή τίτλος ή εμπορική ονομασία θα έπρεπε να χρησιμοποιεί τη λέξη κανένας στα ελληνικά, αφού μπορεί άνετα να μιλήσει για καύσιμα και να τον καταλαβαίνουμε όλοι.
Όλα αυτά για να πω ότι δεν χάθηκε ο κόσμος αν κάποιος λέει κάτι λάθος, το πολύ πολύ γελάμε, αλλά καλό ειναι να τους θυμίζουμε ότι ακόμα καλύτερα και για να αποφύγουμε λάθη, ελληνικά, παιδιά, όπως τα μίλαγαν οι παπούδες σας κι οι γονείς σας.
Σημ. είχα πάει επίσκεψη σε ένα από τα πανεπιστήμια της Στοκχόλμης την περασμένη εβδομάδα. Το αναφέρω αυτό γιατί μας λένε ότι οι Σουηδοί μια χαρά μιλάνε αγγλικά, και πόσο προχωρημένη είναι η διδασκαλία της αγγλικής στα σχολεία της Σουηδίας, με αποτέλεσμα να είναι όλοι δίγλωσσοι κλπ. Κολοκύθια. Από προφορά μια χαρά τα πάνε γιατί η γλώσσα τους έχει πολλούς ήχους παρόμοιους με της αγγλικής, αλλά μέχρι εκεί. Είδα γραμματικά/ συντατικά λάθη σε διαφάνειες και μίλησα με κόσμο που είχε δυσκολία με το λεξιλόγιο ή έλεγε τη μία λέξη ενώ εννούσε την άλλη ή πρόφερε το μήλο έιπλ. Και μιλάμε για πανεπιστημιακούς -το τονίζω για να μην λέτε ότι μίλησα με κανέναν αμόρφωτο και βγάζω συμπεράσματα για όλη τη χώρα. Σε πανεπιστήμιο που έχει και αγγλόφωνα τμήματα —αν και η ρεσεψιονίστ του ξενοδοχείου αναφέρθηκε σε έναν συνάδελφό μου ως the long guy (είναι δύο μέτρα αλλά σε ύψος, όχι σε μήκος). Εντάξει, μπροστά στα λάθη που θα συναντούσα στην Ελλάδα μάλλον ήταν καλύτερα, και επίσης υπήρχε παντού πρόβλεψη να είναι όλα γραμμένα και στα αγγλικά, εκτός από κάτι πράματα στο σουπερμάρκετ. Φίλος που ξέρει αγγλόφωνα πανεπιστήμια στην Ολλανδία μου λέει εκεί ειναι ακόμα χειρότερα. Εμ, άλλο είναι να ρωτάς από πού πάνε για το σιδηροδρομικό σταθμό κι άλλο να κάνεις επιστημονική συζήτηση.
Ναι συμφωνώ να μιλάμε ελληνικά από το να μιλάμε αγγλικά, και στο κάτω κάτω γιατί στην καθημερινότητά μας πρέπει να μιλάμε αγγλικά; Αν γράψεις στο you tube μια λέξη και πως προφέρεται, στην λέει και στα αγγλικά και στα αμερικανικά. Ότι υπάρχει διαφορά στην προφορά φυσικά και υπάρχει, αλλά άλλο πράγμα η προφορά και άλλο να αλλάζεις την λέξη. Π.χ. η λέξη haul χοολ και στις δύο χώρες προφέρεται το ίδιο, ή η λέξη cup, που στα αγγλικά προφέρεται κοπ κάπως βαρύ ενώ αμερικανικά καπ. Δεν γίνεται καθηγήτρια αγγλικών να προφέρει τις λέξεις λάθος και δεν εννοώ την προφορά αλλά τις λέξεις. Π.χ. την λέξη που είπα πιο πανω haul την προφερε χοουλ. Τι σόι αγγλικά θα μάθει ένα παιδί που οι γονείς του στερούνται για να του βάλουν ιδιαίτερα ή φροντιστήριο και οι καθηγητές τα προφέρουν ελληνοποιημενα; Στέλνεις το παιδί σου να μάθει μια καινούργια γλώσσα και την μαθαίνει λάθος. Αγγλικά σωστά μαθαίνουν μόνο από native speakers. Την ώρα των αγγλικών ή γαλλικών, ή οποιασδήποτε γλώσσας μαθαίνεις, πρέπει αυτό το διάστημα, αλλά και στα διαλείμματα, να ακούγεται μόνο η συγκεκριμένη γλώσσα. Αν στην τηλεόραση ή στο you tube προφέρονται λάθος οι λέξεις, κάποιος που μαθαίνει αγγλικά και τις ακούσει έτσι θα νομίσει ότι είναι και σωστές. Οι διαφορές είναι πολλές ανά χώρα. Κάποιες λέξεις στα αγγλικά έχουν διαφορετική ερμηνεία σε Αμερική ή Αυστραλία, σε τέτοιο σημείο που μπορεί να γίνει παρεξήγηση ή να μην καταλαβει ο άλλος για ποιο πράγμα μιλάς. Έχουμε τόσο πλούσιο λεξιλόγιο που το θεωρώ άδικο να λέμε στην καθημερινότητά μας αγγλικές λέξεις. Δεν μιλάω μόνο για την αμερικανική προφορά· οι λέξεις delivery, survivor, lux, brow, private, ultimate, coat, soap, haunted, chocolate, fruit, because και άλλες όλες λέξεις προφέρονται το ίδιο σε όλες τις αγγλόφωνες χώρες. Η γραμματική δεν αλλάζει. Π.χ. au σε όλες τις αγγλόφωνες χώρες μάς κάνει απαλό ο, όχι αου, που το ακούω εδώ. Δεν μαθαίνουν τα παιδιά σωστά αγγλικά. Το because, μπικόζ, το ακούω μπικόουζ, και αυτό γιατί όταν μαθαίνουν οι Έλληνες αγγλικά διαβάζουν όπως βλέπουν τη λέξη, πράγμα που δεν ισχύει. Δεν έχει να κάνει αν είναι αγγλικά ή αμερικανικά ή αυστραλέζικα. Όταν η λέξη coat, κοουτ, προφέρεται κοατ, τότε αυτός που το μαθαίνει στα παιδιά έτσι (γιατί και αυτοί το έχουν μάθει έτσι) έχει χάσει το παιχνίδι. Με την ανιψιά μου τις προάλλες κάναμε διάλογο και έχει μια ωραιότατη αγγλική προφορά, αλλά τις λέξεις όλες τις λέει ελληνοποιημενα. Τη σοκολάτα τσόκολειτ, το hello χαλόου το είπε χελό, το φρούτο fruit φρουιτ, και το αγγουράκι cucumber κιούκαμπερ το είπε κούκουμπερ . Η άλλη, καθηγήτρια υποτίθεται, το haunted το αποκάλεσε, χαουντεντ, τον όρο serum σέρουμ, ενώ είναι σίρουμ σε όλες τις αγγλόφωνες χώρες. Το ξαναλέω είναι το ίδιο, δεν αλλάζει η κατάληξη. Τη μουστάρδα mustard την αποκάλεσε μούσταρντ κλπ. Αυτό εννοώ όταν λέω για προφορά, ότι σκοτώνουμε τη γλώσσα.
SBE
¥
Έχω φίλη που πηγαίναμε μαζί αγγλικά, στο ίδιο φροντιστήριο, στην ίδια τάξη όλα τα χρόνια, με τους ίδιους δασκάλους. Η φιλη μου έχει τελειώσει αγγλική φιλολογία. Έχει κάνει και μεταπτυχιακά στο ΗΒ. Όταν μιλάει μεταφράζει από τα ελληνικά λέξη προς λέξη και προφέρει πολλές λέξεις λάθος. Πώς γίνεται αυτό;
Εγώ πιστεύω ότι η δουλειά χάλασε στο πανεπιστήμιο στην Ελλάδα και δεν έστρωσε με το πανεπιστήμιο στην Αγγλία. Ή μπορεί να ήταν έτσι από την αρχή. Στην Ελλάδα μάλλον γιατι στο πανεπιστήμιο ασχολούνταν με τη γλώσσα σαν αντικέιμενο μελέτης κι όχι σαν γλώσσα που τη μιλάς.
Ακόμα χειρότερο όμως, δεν αντιλαμβάνεται πώς μιλάνε οι Άγγλοι. Συγκεκριμένα στο πανεπιστήμιο στο ΗΒ είχε συμβεί κάτι με την εργασία της και μου έλεγε τί έγινε και της είπα μα καλά, ο επόπτης καθηγητής σου δεν σου είχε πει τί να κάνεις; Και μου είπε ότι της έλεγε if I were you, I would do this αλλά, μου λέει, I am not him, οπότε έκανα τα δικά μου. Εκεί έμεινα άφωνη, γιατί δεν είχε καταλάβει ύστερα από τόσα χρόνια επαφής με τη γλώσσα ότι όταν ένας Άγγλος, και μάλιστα ο καθηγητής σου, λέει εγώ στη θέση σου θα έκανα αυτό δεν είναι συμβουλή, δεν είναι πρόταση, είναι εντολή. Η προφορά είναι το λιγότερο, γιατί στο κάτω κάτω οι Άγγλοι έχουν συνηθίσει να ακούνε τη γλώσσα τους να δολοφονείται. Το να μην αντιλαμβάνεσαι όμως πως δουλεύει η άλλη γλώσσα είναι πρόβλημα.
Εγώ πιστεύω ότι η δουλειά χάλασε στο πανεπιστήμιο στην Ελλάδα και δεν έστρωσε με το πανεπιστήμιο στην Αγγλία. Ή μπορεί να ήταν έτσι από την αρχή. Στην Ελλάδα μάλλον γιατι στο πανεπιστήμιο ασχολούνταν με τη γλώσσα σαν αντικέιμενο μελέτης κι όχι σαν γλώσσα που τη μιλάς.
Ακόμα χειρότερο όμως, δεν αντιλαμβάνεται πώς μιλάνε οι Άγγλοι. Συγκεκριμένα στο πανεπιστήμιο στο ΗΒ είχε συμβεί κάτι με την εργασία της και μου έλεγε τί έγινε και της είπα μα καλά, ο επόπτης καθηγητής σου δεν σου είχε πει τί να κάνεις; Και μου είπε ότι της έλεγε if I were you, I would do this αλλά, μου λέει, I am not him, οπότε έκανα τα δικά μου. Εκεί έμεινα άφωνη, γιατί δεν είχε καταλάβει ύστερα από τόσα χρόνια επαφής με τη γλώσσα ότι όταν ένας Άγγλος, και μάλιστα ο καθηγητής σου, λέει εγώ στη θέση σου θα έκανα αυτό δεν είναι συμβουλή, δεν είναι πρόταση, είναι εντολή. Η προφορά είναι το λιγότερο, γιατί στο κάτω κάτω οι Άγγλοι έχουν συνηθίσει να ακούνε τη γλώσσα τους να δολοφονείται. Το να μην αντιλαμβάνεσαι όμως πως δουλεύει η άλλη γλώσσα είναι πρόβλημα.
Έτσι όπως τα λες είναι. Στην Ελλάδα επικεντρώνονται στην γραμματική όχι στο να μιλάς. Δε λέω πρέπει να μάθεις γραμματική για να κατανοήσεις την γλώσσα, αλλά μέχρι εκεί. Σε βάζουν να αριστευσεις στην γραμματική από λέγειν τίποτα.. Η εξαδέλφη μου είναι γέννημα θρέμμα Αμερική και διδάσκει σε φροντιστήριο. Όταν ανέλαβε τα παιδιά την πρώτη της φορά της έδωσαν 3 κανονική . Μπήκε μέσα στην τάξη και χαιρέτησε τα παιδιά συστήθηκε και τους είπε να πουν κάποια πράγματα για τον εαυτό τους, θεωρώντας πως στην τρίτη κανονική θα μπορούσαν άνετα τα παιδιά να το κάνουν αυτό. Αμ δε! Από ότι μου είπε. Τα περισσότερα παιδιά κατάλαβαν τι τους είπε, κάποια 3-4 δεν κατάλαβαν κ αυτά που κατάλαβαν δεν μπόρεσαν να πουν κάτι για τον εαυτό τους. Κοινώς μετά το hello και το όνομα τους δυσκολεύτηκαν να κάνουν έναν διάλογο 2 λεπτών!!. Τρελάθηκε η εξαδέλφη μου. Τα είδε όλα. Από τότε έχουν περάσει 15 χρόνια και είναι στο ίδιο φροντιστήριο, και δεν της αλλάζουν τάξεις μετά από αίτημα της αφού θεωρεί ότι βάζει τα παιδιά σε μια σειρά. Τώρα τα παιδιά που έχει τα έχει από την A junior , είναι στην Δευτέρα κανονική κ μιλάνε άπταιστα αφού η ίδια έχει επικεντρωθεί στον λόγο και λιγότερο στην γραμματική.
Κι αυτό είναι το σημείο όπου θα γκρινιάξω για την ενοχλητική συνήθεια να κάνουμε λόγο για «το λατινικό αλφάβητο» και να νομίζουμε ότι είναι ένα και μοναδικό (με την προσθήκη μερικών αστείων σημαδιών σε κάποιες γλώσσες), ενώ θα έπρεπε να μιλάμε για αγγλικό, σουηδικό, πορτογαλικό, τσεχικό και λετονικό αλφάβητο (μεταξύ άλλων), που αποτελούν όλα παραλλαγές της λατινικής γραφής. Από τη στιγμή που οι ίδιοι χαρακτήρες αντιστοιχούν σε διαφορετικά φωνήματα, δεν μπορούμε να τους αντιμετωπίζουμε σαν ίδια γράμματα. Όπως το σερβικό, το ρωσικό και το ουκρανικό αλφάβητο διαφέρουν μεταξύ τους (κάτι που αναφέρθηκε σε κάποια πρόσφατα δημοσιεύματα), έτσι και τα λατινικά.
Επικεντρώθηκα στο φωνήεν και μου ξέφυγε τελείως το ζ στο τέλος.
Δεν προτιμάω το τρίτο στα αγγλικά· απλώς το βλέπω γραμμένο «φιούελ» και σκέφτομαι το καθαρό ελληνικό έψιλον, που χτυπάει περίεργα σε μια τέτοια λέξη. Το αγγλικό /ə/, όπως εμφανίζεται στη φωνητική γραφή, είναι πολύ πιο διακριτικό και ενδιάμεσο ως ήχος· θαρρώ πως το «φιουλ» βρίσκεται πιο κοντά στη μέση αγγλική προφορά απ' ό,τι το «φιούελ», και καλώς ή κακώς, κάποιοι θα το πουν ακριβώς όπως θα το διαβάσουν σε μια τέτοια μεταγραφή.
Και γενικά έχω την αίσθηση πως τα φωνήεντα είναι ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια όταν κάποιος Έλληνας ή Ιταλός (ή ίσως γενικά Μεσόγειος) προσπαθεί να μάθει βόρειες γλώσσες: ίσως κάνω λάθος, όμως μου φαίνεται πως σε γενικές γραμμές έχουμε πιο απλούς και καθαρούς ήχους εδώ, ενώ στα αγγλικά (ή τα γαλλικά, ή τα γερμανικά) έχει μεγαλύτερη ποικιλία φωνηέντων που πρέπει κανείς να μάθει και να ξεχωρίσει μεταξύ τους, περισσότερους ενδιάμεσους ήχους.
(Χωρίς να λέω ότι δεν διαφέρουν και τα σύμφωνα· αναφέρομαι σε διαφορές που επηρεάζουν την κατανόηση. Θα έλεγα ότι οι λιγοστοί Άγγλοι που μαθαίνουν νέα ελληνικά έχουν μεγαλύτερο πρόβλημα με κάποια από τα συμφωνικά μας συμπλέγματα απ' ό,τι εμείς με τα δικά τους.)
Είναι ίσως τετριμμένο, αλλά ταιριάζει εδώ: όταν μαθαίνεις μια γλώσσα, μαθαίνεις και την κουλτούρα του λαού που τη μιλάει. (Ή τουλάχιστον πρέπει να τη μάθεις για να μπορείς να συνεννοηθείς μαζί του.) Είναι πιο εύκολο όμως να το ξεχάσει κανείς στην περίπτωση των αγγλικών, που αντιμετωπίζονται συχνά ως εργαλείο διεθνούς επικοινωνίας: εκεί βασιλεύει η κυριολεξία, και οι ιδιωματισμοί περιορίζονται σε όσους θεωρούνται επαρκώς διαδεδομένοι από την (αμερικανική κυρίως) ποπ κουλτούρα.
(Σε τέτοιες περιπτώσεις, βέβαια, οι συνομιλητές που μιλάνε την αγγλική ως ξένη γλώσσα το αντιλαμβάνονται αυτό, και συχνά είναι οι native speakers που μπερδεύουν τον κόσμο με τις εκφράσεις τους.)
Καλημέρα. Εγώ για λέξεις που δεν θυμάμαι η δεν γνωρίζω πάω στο you tube και ακούω την προφορά τόσο στα Αγγλικά όσο και στα Αμερικανικά που στις περισσότερες είναι σχεδόν ίδια.
Ίσως και να είναι έτσι. Θα παρατηρήσω μόνο ότι αυτές οι προφορές συνήθως είναι οι «επίσημες» (Standard/General American και Received Pronunciation), και αυτές θα μάθει κάποιος ξένος που μελετάει τη γλώσσα. Στην πραγματικότητα όμως υπάρχουν αμέτρητες τοπικές προφορές, ιδίως στα Βρετανικά Νησιά· αλλιώς μιλάνε στο Λονδίνο, αλλιώς στο Νιούκασλ, αλλιώς στη Γλασκώβη και αλλιώς στο Κάρντιφ. Και στις ΗΠΑ όμως, υπάρχουν ξεκάθαρες διαφορές ανάμεσα στη Βοστώνη, το Χιούστον και τη Μινεάπολη. Συνήθως αυτές οι διαφορές περιορίζονται στο accent και δεν επηρεάζουν τόσο το pronunciation, αλλά αυτό δεν ισχύει πάντα.
Ως προς το τελευταίο, έχω προσέξει και το άλλο: μπορεί να υπάρχουν δύο ή τρεις παραλλαγές της προφοράς τόσο στα βρετανικά όσο και στα αμερικανικά αγγλικά, αλλά να ποικίλλει ανά περιοχή η αναλογία ως προς το ποια παραλλαγή προτιμούν.
Γενικά είναι μπερδεμένη υπόθεση, όχι τόσο για να μάθει κανείς να μιλάει σωστά (όπου θα εμπιστευθεί τις επίσημες πηγές ή, αν μένει σε τέτοια χώρα, την τοπική εμπειρία του) όσο για να κρίνει το αν ο συνομιλητής του μιλάει λάθος.