metafrasi banner

Αν Conrad = Κορράδος, τότε Meinrad = ;

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Μεϊρράδος; Μειρράδος; Μεϊνράδος; Μαϊρράδος; Μαϊνράδος; Άλλο; Μάινραντ;
 
Ζόρικα πράματα, αγαπητέ! :)

Να υποθέσω ότι αναφέρεσαι στον βενεδικτίνο μοναχό του 8ου αι. (αυτόν της μονής του Αϊνσίντελν στην Ελβετία - http://de.wikipedia.org/wiki/Meinrad_von_Einsiedeln); Δεν βρίσκω καμία παγιωμένη ελληνική απόδοση (ούτε καν περιστασιακή για να είμαι ειλικρινής, προφανώς ο τύπος αν και αγιοποιήθηκε ήταν παντελώς άγνωστος στις ελληνόφωνες πηγές του παρελθόντος). Μάλλον πρέπει να αυτοσχεδιάσεις. Βλέπω επίσης να απαντά και ό τύπος Meginrad. Πώς να τον πεις επομένως; Μαϊρράδο, Μεγιρράδο ή απλώς Μάινραντ; Το μόνο που μπορώ να κάνω ώς προσωπική επιλογή είναι να περιορίσω την αναζήτηση σ' αυτούς τους 3 τύπους.

[Για τον Κορράδο ευτυχώς δεν έχουμε τέτοια προβλήματα;)]
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Ναι, αυτόν του Αϊνζίντελν :), που συνδέεται και με τη μυθολογία του Βοτάν (που βέβαια, δεν είναι βοτανική... :))

Εγώ Κόνραντ και Μάινραντ τους είχα δίπλα δίπλα, αλλά μια ψυχή με έβαλε σε σκέψεις με τον Κορράδο... :)
 

nickel

Administrator
Staff member
Ο Conrad γίνεται Corrado στα ιταλικά, αλλά Conradus στα λατινικά. Δεν λείπουν τα Κονράδος ούτε από το διαδίκτυο ούτε από τις εγκυκλοπαίδειες.

Για τον Meinrad το ιταλικό είναι Meinrado, δηλαδή Μεϊνράδος (χάνεται το «άι»). Η δική μου πρόταση: ή μένεις στο 100% γερμανικό Μάινραντ ή το ιταλοποιείς σε Μεϊνράδο.
 

Earion

Moderator
Staff member
Αρχίζω με την πρότασή μου για να μη χάνεις το χρόνο σου:

Για μια μορφή άγνωστη στα καθ’ ημάς, κι αφού τώρα γίνεται για πρώτη φορά η μεταφορά της στα ελληνικά, δεν υπάρχει λόγος να καταφεύγουμε σε εξεζητημένες λύσεις. Μεϊνράδος, με ένα ελάχιστο εξελληνισμού.

Τώρα που το σκέφτομαι, μόνο ένας Έλληνας υπήρξε που θα μπορούσε να έχει ασχοληθεί με ερημίτες στους γερμανικούς αγριότοπους του 9ου αιώνα, ο Ροΐδης… ;)

Αν παρ’ όλ’ αυτά θέλεις λεπτομέρειες: Καλά έκανες και τα παραλλήλισες τα δύο ονόματα, γιατί ως φαίνεται το δεύτερο συνθετικό τους πρέπει να είναι η λέξη rat της Παλαιάς Άνω Γερμανικής που σημαίνει “βουλή, βούληση” (counsel) (βλ. Online Etymology Dictionary).
Και του μεν Κορράδου ή Κονράδου το πρώτο συνθετικό είναι --κατά την ίδια πηγή-- kuon “θαρραλέος, ανδρείος” (bold), επομένως Kuonrat = ο ανδρείος στη βούληση,
του δε ερημίτη Μεϊνράδου (Meginrad κατά το Λεξικό των αγίων) φαίνεται πως είναι το γερμανικό ρήμα magen
--σου παραθέτω ό,τι βρίσκω σε μια βάση δεδομένων γερμανικής ετυμολογίας (Database query to Germanic etymology):
Old Saxon: mag, inf. mugan `vermag, kann'; megin `Kraft, Macht'; maht `id.'
Old High German: mag, inf. mugan (9.Jh.), magan (8.Jh.) `vermag, kann'; magan, megin `Kraft, Macht'; maht 'Vermögen, Köpferkraft, Anstrengung, Gewalt, Vollmacht, Menge, Fülle' (8.Jh.), 'männliche Genitalien' (9./10.Jh.)—​
επομένως Meginrad = ο μέγιστος στη βούληση.

Αν θέλεις κι ένα σοκολατάκι για το τέλος, ιδού: το Conrad, εξιταλιζόμενο σε Corrado, δίνει υποκοριστικό Corradin(o), που δίνει στα ελληνικά Κουραδής > Κοραδής > Κοραής! Πολύ πιθανόν και Κοραντής.
 
Αν θέλεις κι ένα σοκολατάκι για το τέλος, ιδού: το Conrad, εξιταλιζόμενο σε Corrado, δίνει υποκοριστικό Corradin(o), που δίνει στα ελληνικά Κουραδής > Κοραδής > Κοραής! Πολύ πιθανόν και Κοραντής.

Να δηλώσω την αμέριστη συμπάθειά μου για τον Κορραδίνο και να΄ομολογήσω τη σχετική έκπληξή μου για τον φίλτατο Earion που αποδέχεται εν προκειμένω την αυτούσια μεταφορά του συμπλέγματος "νρ", ενώ οι ομόγλωσσοί μας παλαιότερων εποχών θα το έτρεπαν πάραυτα σε διπλό "ρ".
 

Earion

Moderator
Staff member
;) Εμ, γιατί νομίζεις ότι προσέθεσα τον Κορραδίνο Ρογέριε; Για να μας τον θυμίσεις βέβαια ;)
Όσο για τα συμφωνικά συμπλέγματα του Κο... φτού!...ράδου, ας είμαστε πιο χαλαροί. Αφού και στα ελληνικά λέμε ένρινος, λέμε και πανρωσικός.
 
Top